Zaginiona
Andrzej Pilipiuk

 Nie ma powodów by bać się trupów (...) bać się należy raczej żywych.

; Zaginiona; 
Andrzej Pilipuk
Wydawnictwo: Fabryka Słów.
Literatura: Fantasy.

A gdybym zniknęła ci z życia, z dnia codziennego, gdybym ulotniła się niczym kamfora, pojawiła się niczym mgiełka zdziwienia że ktoś taki jak ja istniała na prawdę, że to nie fatamorgana, nie iluzja a ciało moje które znikło bez wieści, poczułabyś pustkę, samotność, żal? Byłoby ci wszystko jedno z mojego jestestwa, a może płakałabyś za moim śmiechem, wybuchami radości czy też melancholią. Poczułabyś stratę? zauważyłabyś ją w ogóle? Przecież tyle ludzi mija nas codziennie, każdy każdym zastępuje swoją osobę, charaktery, osobowości, uczucia, marzenia i iluzje. Ale kiedy ktoś staje się bliski sercu, choćby był wampirem, staje się przyjacielem. 

Po długiej nieobecności kuzynek spotykają się ponownie na aukcji dzieł sztuki. Każda z nich pragnie jednego - kreślonej na pergaminie XIX - wiecznej Kopii starej mapy północnego Atlantyku. Do czego może prowadzić znajdujący się na koziej skórze plan Frislandu, nikt nie wie, czy ta wyspa istnieje, czy jest mrzonką, a jeśli tak jakie kryje niebezpieczeństwo? Kim jest Anna tajemnicza studentka, czy kuzynki wyprawią się w daleką podróż? Jedno jest pewne droga do prawdy usłana jest wyzwaniem, kolcami i rozgrzanymi węglami. A co z Moniką? 

Okryta tajemniczą mgiełką zagadki, powieść w której poznacie kolejne losy kuzynek Kruszewskich i ich podbojów o rzeczy ważne i najważniejsze. Powieść utrzymana w sepii starodawnych i opowieści i wspomnień Stanisławy, wyprawa i wielkie zmagania o uzyskanie prawdy. Kto będzie stał po czyjej stronie, dowiecie się w tej części, dla mnie to powieść składająca się z czterech części, jest serią lekką, przyjemną, łatwo przyswajalną, przy której czas płynie wartko, autor nie jednokrotnie udowodnił mi że słowem jak i wyobraźnią którą pokierował fantastycznie, należy się bawić, tworzyć, naginać, rzeźbić. Nie stanowił żadnych granic by się dobrze bawić, odpocząć, odlecieć w świat pomiędzy fikcją a fantazją, bo przecież od tego jest by bawiła. Wiem już że autora powieści stały się tymi ciekawymi, przygodą, ciekawostką i nie raz jeszcze będę starała się złapać jego kolejne książki. Polecam serdecznie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka składa się z dwóch historii. Pierwszą jest pomoc Annie Czwartek (nosi tytuł ,,Zaginiona"), natomiast drugą jest opowiadanie ,,Czarne skrzypce", w której kuzynki starają się rozwikłać zagadkę choroby młodej dziewczyny. W książce znajdziemy pościgi, zabójców, dziwne stowarzyszenia i sekty, legendy oraz nawiązania do historii, tradycji i kultury, a także opisy potraw. Mówiący szczaw powalił mnie! Dużym plusem jest klimat, w jakim została utrzymana powieść, wciągająca fabuła oraz same kreacje bohaterek. A co do okładki, która była bardzo krytykowana, aż tak mi nie przeszkadza.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Zaginiona, to czwarta część serii przygodowej Kuzynki Kruszewskie, po Kuzynkach, Księżniczce i Dziedziczkach. To fascynująca opowieść o niezwykłych kobietach Andrzeja Pilipiuka. Autor kazał czekać swym fanom, a może fankom, na kontynuację aż dziesięć lat. Czy było warto? Myślę, że tak. Przed bohaterkami: alchemiczką Stanisławą i eks-agentką CBŚ Katarzyną, kilka zadań do wykonania: odnalezienie lekarstwa na tajemniczą i śmiertelną chorobę dla jednej z kuzynek; pomoc studentce Annie Czwartek - podającej się za księżniczkę - w odnalezieniu równie tajemniczej wyspy, a także uleczenie młodej dziewczyny Zuzanny, która przez pewne skrzypce straciła kontakt ze światem. Najnowsza książka Andrzeja Pilipiuka to dwie oddzielne historie: powieść Zaginiona i opowiadanie Czarne skrzypce. Muszę przyznać, że po tylu latach autor daje radę. Opowieści są bardzo ciekawe. Nie brak tu pościgów, zabójców, dziwnych stowarzyszeń i sekt. Pojawią się też nowi przeciwnicy, którzy nie zawahają się sięgnąć po broń. A także sam mistrz Sędziwój udzielający rad zza grobu. Nie zabrakło również legend i nawiązań do historii - do czego przyzwyczaił nas już Andrzej Pilipiuk. A także opisów potraw (szkoda, że nie ma przepisów) - aż ślinka cieknie. Mamy okazję odwiedzić bardzo tajemniczą i jeszcze lepiej ukrytą bibliotekę oraz pewną sektę, w której pojawiają się mnisi uzbrojeni w broń maszynową. Zajrzymy też do pracowni jedynego praskiego alchemika. Więcej na - http://monweg.blog.onet.pl/2014/10/27/zaginiona-iv-czesc-serii-kuzynki-kruszewskie/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kolejna część serii Kuzynki Kruszewskie. Tym razem alchemiczka Stanisława i jej siostra Katarzyna spotykają na swej drodze osobę widząca różnego rodzaju kruszce. Ponieważ Stanisława dostaje zielonej zgorzeli na skórze, a lek jest na wyspie tej dziewczyny tym chętniej jej pomagają. W książce też jest krótkie opowiadanie o czarnych skrzypcach, które porywają duszę grającego. Jak zawsze autor wzniósł się na wyżyny swego talentu, jak i w poprzednich częściach. Jeśli podobały się poprzednie części to i na tej sie nie zawiedzie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Fajny pomysł sympatycznienapisane

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Stanisława wraz z Katarzyna na swej drodze spotykają Anne Czwartek. Okazuje się, że mają wspolny cel - dostać się na wyspę, ktorej nie ma na mapach. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)