Wymazani z pamięci

W sumie to nie bardzo wiem, co napisać. Cała książka jest oki. Nie mam porównania do innych książek tego autora, bo ta jest pierwsza, którą miałam przyjemność czytać. Bardzo mi się podoba, jak autor kreuje swoje postacie. Jeśli bohaterowie w jakiejś książce potrafią wywołać u mnie emocje, nawet o dość mocnym zabarwieniu, to w mojej ocenie, są to świetnie nakreślone postacie. Tak zwane krwiste i nasycone. W tej książce tak jest. 

Karolinę, sama udusiłabym własnymi rękoma za jej zachowanie, zwłaszcza w stosunku do byłego męża, który przy niej jest wręcz chodzącym aniołem spokoju i opanowania. Druga postać kobieca, która nieźle mi zagrała na nerwach to pracoholiczka, businesswoman Marlena. Cała historia jest dobrze poprowadzona, nie ma przesadnych dłużyzn i lania wody, jednak to zakończenie...

Albo ja czegoś w tej książce nie skumałam, albo zrozumiałam opacznie, ale to zakończenie, to rozwiązanie zagadki tych uprowadzeń nijak mi się nie klei z całą resztą. Pojawia się jakoś tak ni z gruchy, ni z pietruchy. Nie wiem, czy powinnam przeczytać tę książkę raz jeszcze (czego właściwie nie praktykuję), czy po prostu spróbować innej książki pana Borlika.

Nie, żeby takie rozwiązanie było tak całkiem niemożliwe, jednak jak dla mnie jest zbyt "dziwne" i mało prawdopodobne.

Moje kolejne spotkanie z książką Piotra Borlika. Warto przeczytać, ale bardziej przypadły w mój gust czytelniczy jego wcześniej porzeczytane ksiązki, jak choćby: "Boska proporcja",  "Zapłacz dla mnie", czy "Skłam, że mnie kochasz". Tym razem opisana historia dzieciodnalezionych po wielu latach poszukiwań.Pomysł na fabułę ciekawy i unikalny, dobrze przedstawieni bohaterowie i motyw porwania dzeci.  Nie przekonuje mnie zakończenie, za mało wyjaśnia co działo się przez kilka lat przetrzymywania dzieci, co z ich edukacją szkolną i opieką zdrowotną. Jak reagowali sąsiedzi na grupkę dzieci. 

W Gdańsku odnalazła się grupa dzieci, które od dawna były poszukiwane. Dzieci nie chcą mówić o czasie ich zaginięcia. Boją się też ciemności. Ich bliscy nabierają różnych podejrzeń i prowadzą własne śledztwo. Zakończenie może zaskoczyć. Polecam.

Znany z pisania kryminałów Piotr Borlik tym razem pokusił się o thriller, który nosi tytuł „Wymazani z pamięci”. I ach, co to była za lektura! Dopracowana na najwyższym poziomie zarówno pod względem językowym jak i fabularnym. Opowiada historię zaginionych przed laty dzieci, a raczej ich bliskich – głównymi bohaterami są dwie matki i jeden starszy brat. Czytelnik obserwuje jak ich życie wyglądało przed odnalezieniem i po, jak męczą ich wyrzuty, troska o dzieci, a i denerwuje to, że sprawcy ciągle są na wolności. Obserwujemy ich myśli i uczucia, jak radzą sobie z zaistniałą sytuacją i jak dążą do złapania sprawców. Ciężko tak naprawdę dobrze tę książkę opisać, bo oddaje ona tak wiele. Porusza wiele ważnych tematów – oczywiście pierwszy to zaginięcia dzieci i krzywdy jakie są im wyrządzane. Drugi to sposób radzenia sobie rodziców, którym przez sekundę nieuwagi posypało się całe życie… Książka jest też pełna ogólnych spostrzeżeń dotyczących społeczeństwa, trafnych, acz smutnych. No i taki jest świat przedstawiony – mroczny i smutny. To bardzo mocny tytuł, który, jak na dobry thriller przystało, trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Szczerze polecam!