Wybacz, ale będę ci mówiła skarbie
Federico Moccia

Co mogę powiedzieć? KOCHAM TĄ KSIĄŻKĘ! Jest nie do opisania! Polecam wszystkim którzy choć trochę lubią czytać o życiu, o nieprzewidzianych wypadkach, o miłości miedzy starszym o 20 lat mężczyźnie i 17 letniej dziewczynie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka opowiada o miłości dorosłego, 37-letniego Alexa Belli z 17-letnią licealistką Niki Cavalli. Alex pracuje w agencji reklamowej i zajmuje odpowiedzialne stanowisko w firmie. Niki zaś to dziewczyna piękna, zabawna, inteligentna, dowcipna i wesoła. Bohaterowie spotkali się przypadkiem, zderzając się pojazdami na ulicy. Od tej pory szalona i wesoła nastolatka przewraca do góry nogami życie spokojnego pozornie dorosłego mężczyzny. "Możesz uciec przed szumem rzeki i liści na wietrze, ale prawdziwy hałas jest w tobie." Czy związek z różnicą dwudziestu lat może być szczęśliwy? "Marzenia nic nie kosztują i nikt nie może cię ich pozbawić." W książce autor porusza problemy miłości na wielu płaszczyznach. Stara się odpowiedzieć na trudne pytania i zagadnienia, takie jak, różnica wieku, stabilizacja i bezpieczeństwo, rozwody, zdrady czy podejrzenia. W książce, która jest przede wszystkim o miłości nie zabrakło również przyjaźni. Bardzo ją ceniła zarówno Niki jak i Alex. Gdy ktoś próbował pokłócić ją z jej przyjaciółkami Niki mówi: "Szczycić się można tym, że pozyskało się przyjaciela, bo trzeba sobie zaskarbić jego sympatię, szacunek, to wymaga wysiłku, lojalności, by być kochanym... a to znacznie trudniejsze, trzeba się postarać." Plusem powieści są barwne i chwilami zabawne dialogi. Język i styl jakim posługuje się autor jest bardzo oryginalny. Przeplatany wieloma cytatami, z filmów, książek, filozofii czy piosenek.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka porusza kwestie miłości dwojga ludzi, dla których wiek nie ma znaczenia liczą się tylko ich uczucia. Zważywszy na różnicę wieku głównych bohaterów nie jest to prosta relacja gdyż znajdują się na różnych etapach życia, ale potrafią wspólnie uczyć się od siebie. Niki uczy się odpowiedzialności a Alex tego, że czasem trzeba wrzucić na luz i dać się ponieś szaleństwu co może przynieść korzyści w wykonywanej przez niego pracy. Ciekawe i wciągające są również wątki poboczne opowiadające historie przyjaciół głównych bohaterów. Książka jest napisana z humorem dlatego czyta się ją szybko i z przyjemnością.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Przyjemna i lekka, jak inne książki pana Mocci

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nie będę ukrywać, że do przeczytania tej książki zachęcił mnie film o tym samym tytule, jednak jak zwykle książka okazała się dużo lepsza i przerosła moje oczekiwania. 600 stron książki w niecałe dwa dni... Chyba nie ma lepszej zachęty do przeczytania

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Siedemnastoletnia Niki prowadzi życie takie jak wielu jej włoskich rówieśników. Imprezuje, robi szalone rzeczy, ale też się uczy, ponieważ w tym roku zdaje maturę. Niespodziewanie poznaje prawie czterdziestoletniego Alexa. Czy coś się między nimi zacznie dziać? Jak na młodzieżówkę to jest to bardzo dobra książka. Zwariowane przygody Niki i jej przyjaciółek wciągnęły mnie do tego stopnia, że nie mogłam robić nic innego tylko czytać. Te sześćset stron po prostu połknęłam. To piękna lektura, która pokazuje, że prawdziwa miłość nie zna granic i jest wieczna. Przyznam, że sama nie wiem co myśleć o związku z dwudziestoletnią różnicą. Sama historia pod koniec jest dość nieprzewidywalna, ale jednocześnie nierealna. Zwłaszcza chodzi tu o początki znajomości Niki i Alexa. Bohaterowie są średnio wykreowani. Główna bohaterka jest infantylna i naiwna. O ile czasem to mi nie przeszkadza, tutaj denerwowało. Alex nawet mi się spodobał. Śledzimy tu też wiele innych wątków, dlatego poznałam też najlepsze przyjaciółki Niki. Najbardziej polubiłam Dilettę, ponieważ chyba najbardziej się z nią utożsamiłam. Tak jak ona też czekam na tego jedynego. Ciekawe kiedy go znajdę. Wracam do tematu. Autor pisze prostym językiem, literówek nie znalazłam, czyta się bardzo szybko. Podsumowując, to lekka, prosta młodzieżówka. Kilka razy się przy niej wzruszyłam, ale ostatnio mam tak zawsze gdy czytam o miłości. Opinia pojawiła się już na moje-ukochane-czytadelka.blogspot.com

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ostatnio nie mogłam się oderwać od twórczości Federico, więc sięgnęłam po przeczytaniu "Tylko Ciebie chcę" po "Wybacz, ale będę Ci mówiła skarbie". To był strzał w dziesiątkę! Początkowo sceptycznie byłam nastawiona do czwórki przyjaciółek, ale z biegiem wydarzeń przekonałam się do nich, szczególnie do Niki, głównej bohaterki, która zderzyła się z Alexem... Po tym zdarzeniu nie mogłam oderwać się od książki. Miłość kwitnąca po między dwojgiem osób, które dzieliła spora różnica wieku, zabawne sytuacje, jak i te bardzo romantyczne... Był to dowód na to, że uczucie nie zna granic wiekowych, jeśli się kocha, to żadna różnica nie przeszkadza. Udana kampania reklamowa będąca owocem współpracy wszystkich, szczególnie dwójki zakochanych... Potem powrót Eleny, kobiety z przeszłości Alexa... Człowiek czasami wybiera złą drogę, ale dobrze, by w porę się zreflektować, tak, jak główny bohater. No i szczęśliwe zakończenie, które skłania mnie, by sięgnąć po kolejną część przygód Niki, Fal, Alexa i jego znajomych, no i tych postaci, które miały swój udział w wątkach "pobocznych".

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wspaniałe cytaty, zawarte w powieści, miłość a różnica wieku... Jednakże sama książka była dla mnie nieco nudna, nie mogłam się zmusić do jej czytania. Obejrzałam nawet film, który nie był wcale lepszy od książki. Wysoko, bo pięć, daję, ponieważ mimo wszystko Moccia jest bardzo dobrym pisarzem. Jego styl jest zupełnie inny od tych, które jak dotąd widziałam, a książka nie jest zła, jedynie mnie nie przypadła aż tak do gustu, bym mogła ją pokochać.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Interesująca historia, zabawna, ironiczna i inspirująca :) Można nawet pozazdrościć Alexowi i Niki, że między nimi to uczucie jest takie piękne, nowe i ta spontaniczność. Polecam :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Alex dobiega czterdziestki.Zero zycia prywatnego tylko imprezy ,iwenty i cale jego zycie podporzadkowane pracy .Gdy poznaje siedemnastoletnia Niki jego swiat sie zmienia i moze byla by to dobra podstawa ksiazki ale nie w wydaniu tego autora. Ksiazka nudna ,kiepska i monotonna. Mialam ja skonczyc po kilku stronach ale dobrnelam do konca i zaluje.Strata czasu .

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Męczyłam ksiazkę 4 dni - cieżko mi sie ja czytało. 
Histroia dorosłęgo meżczyzny Alexa i zdecydowanie za młodej dla niego Niki. On 38 ona 17/18lat. przepaść wiekowa i doswaidczeniowa, życiowa ale jednak znajduja wspólny temat.
Jesli lubicie ksiażki Moccia to i ta Was sie spodoba. Ale jesli tak jak ja miałam pierwszy kontakt z jego ksiażkami to mnie rozczarowała. Nie wiem, spodziewałam ise czegoś innego, Jest stanowczo za bardzo rozciagnieta fabuła. można byłoby zrobic krótsza a tresciwszą i jakos taka bardziej żwawą, bo jak dla mnie wiało nudą. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)