Wielkie włoskie wakacje
Jolanta Kosowska;

Zawsze marzyłam o podróży do Włoch, być może dlatego sięgnęłam po tę książkę... jednak moim zdaniem jest w niej trochę zbyt dużo opisów, a niektóre fragmenty książki powtarzają się kilka razy, mimo to zaintrygowała mnie ta książka.
Autorka barwnie opisuje włoskie miasteczka, można wczuć się w rolę bohaterów, ja wysłuchałam jej książki leżąc na leżaku w ogrodzie, zamykając oczy, odpływałam w inną rzeczywistość.
"Wielkie włoskie wakacje", to wspaniała, relaksacyjna lektura na urlop.

Polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jest to powieść skłaniająca do refleksji nad własnym życiem i dokonanymi wyborami. Pokazująca wielką siłę przyjaźni i niszczącą siłę toksycznej miłości. Odsłaniająca ludzkie słabości, które potrafią niszczyć innych. W powieści znajdziecie nawiązania do legend i historii związanych z opisywanymi miejscowościami takimi jak Asyż, Pompeje czy Florencję.
Oczywiście nie zabraknie wam emocji podczas czytania. Doświadczycie niepokoju, ciekawości, strachu, zachwytu czy radości. Zmierzycie się z manipulacją podświadomości. Jak niewiele trzeba, aby człowiek uwierzył w to co widzi. Niestety każdy z nas jest podatny na manipulację obrazem w mniejszym lub większym stopniu. Ten mechanizm często wykorzystywany jest w reklamach.

Jeżeli lubicie nieszablonowe historie, które do ostatniej strony trzymają w niepewności to ta książka jest dla was. W dodatku możecie wcielić się w rolę detektywa i próbować rozwikłać zagadkę, co tak naprawdę wydarzyło się podczas "Wielkich włoskich wakacji". Jestem przekonana, że książka spodoba się wam i długo nie pozwoli o sobie zapomnieć.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Życie jest za krótkie by przejść obojętnie wobec miłości

Włochy to jeden z dwóch oprócz Nepalu krajów na świecie w którym chciałabym zamieszkać na dłużej. Italia zachwyca mnie od wielu lat. Na moim blogu znajdziecie wiele książek we włoskich klimatach, których akcja rozgrywa się w kraju z rzymską stolicą. Do ich grona dziś dołącza najnowsza powieść Jolanty Kosowskiej, której już kilka książek mnie zachwyciło. Ich recenzje łatwo znajdziecie korzystając z blogowej wyszukiwarki.

Zabierając się za lekturę "Wielkich włoskich wakacji" miałam świadomość jednego - że połączenie pióra Pani Jolanty i kraju Nerona da ekscytującą i fenomenalną mieszankę. Było jednak jeszcze o wiele lepiej. W moje ręce trafiło arcydzieło literatury obyczajowej. I piszę to z pełnym przekonaniem i odpowiedzialnością.

Jestem tą historią totalnie zauroczona, nadal chodzę z głową w jej fabule, czuję namacalnie ten wyjątkowy klimat, a gdy zamknę oczy widzę przed oczami opisane obrazy, romantyczne i urokliwe zakątki, czuję aromat ziół i potraw, odgłosy dobiegające z zabytków, dźwięk dzwonów i gwar turystów. Uroku książce dodała naprawdę mocno urzekająca historia młodej dziewczyny i mężczyzny, który przypadkowo znajduje jej pamiętnik. Przypadkowe zdarzenie staje się początkiem czegoś, co przekracza wyobrażenia dwojga bohaterów, których urzekły italskie klimaty i nie tylko.

Ona studiuje, a kierunkiem jej studiów jest historia sztuki. Nic dziwnego, że podróż do włoskich perełek turystycznych jest dla niej wielką przygodą. On pracuje jako dziennikarz w gazecie. Jest byłym policjantem i na prawdziwego nosa do odkrywania wyjątkowych historii.
Los splata ich życiowe ścieżki, a to staje się dla nich nowym początkiem...
Każde z nich jest po przejściach, każde ma swoje doświadczenia, ale i w każdym drzemie wiele marzeń i pragnień...

Pokochanie tej powieści zajęło mi mgnienie oka. Złożyło się na to wiele jej atutów. Miałam szczęście w dobie pandemii na odbycie wyjątkowej podróży. Nie ruszając się z wygodnego fotela na skrzydłach wyobraźni momentalnie wtopiłam się w tę opowieść, stałam się cieniem jej bohaterów. Odkrywałam sekrety niczym karty w układanym pasjansie, czułam niesamowite emocje, ekscytację i dreszcze.
"Wielkie włoskie wakacje" to połączenie powieści obyczajowej, romansu, lektury pełnej sekretów i fascynacji Italią, ale i rodzimymi Bieszczadami. Tak się składa, że te dwa miejsca ubóstwiam, więc niespełna 300 stron przeczytałam bardzo szybko. To była wyjątkowo przyjemna lektura z którą naprawdę trudno było mi się rozstać. Do końca trzymała mnie w napięciu, do końca czarowała i otulała swoją magią.
Opisy przepięknych miejsc są namalowane słowami wyjątkowo pięknie. Czytając mamy wrażenie jakbyśmy sami wędrowali uliczkami Asyżu czy bieszczadzkimi połoninami w siodle.
Główni bohaterowie budzą sympatię i są wyraziści.
Dla mnie to tytuł niczym narkotyk, któremu uległam bez reszty. Bardzo chciałabym by powstała kontynuacja tej powieści, by jeszcze raz pobyć z jej bohaterami pod włoskim niebem, posmakować limoncello, spojrzeć na weneckie gondole i zachwycić się zapachem włoskich ziół.
Trudno znaleźć mi słowo w pełni wyrażające fenomen tej książki. Genialna to jednak za mało. Z serca polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

📙WIELKIE WŁOSKIE WAKACJE, Jolanty Kosowskiej to połączenie dobrej książki obyczajowej z doskonałą wiedzą o takich miastach jak Asyż, Wenecja czy Pompeje. Pewnego dnia Jakub znajduje na ławce zeszyt, który zostawiła w pośpiechu odbiegająca od ławki piękna dziewczyna. Po zajrzeniu do niego okazało się, że jest to … pamiętnik. Jakub postanawia zanieść go swojemu bratu Kacprowi, który obecnie jest dziennikarzem, a wcześniej był stróżem prawa – policjantem. Kacper rozpoczyna czytanie pamiętnika i się okazuje, że jego właścicielka ma na imię Klaudia i opisuje w nim swoje wakacje we Włoszech podczas to których towarzyszyła jej przyjaciółka Karolina. W trakcie podróży dziewczyny postanawiają zwiedzić Asyż a tam trafiają do opuszczonego domu. Klaudia nieznaną siłą jest jakby pchnięta w jego podwórze i jej oczom ukazuje się piękne wnętrze oraz obraz z dymiącym Wezuwiuszem. Towarzyszy jej również dziwne uczucie, jakby tutaj już kiedyś była, wszystko jest takie znajome … ale przecież pamiętałaby gdyby zwiedzała już kiedyś Asyż. W dodatku co jakiś czas słyszy kroki, ale jak się odwraca nie ma nikogo w pobliżu. Co odkryje Kacper czytając pamiętnik❓ Czy uda mu się odnaleźć jego właścicielkę i oddać własność❓ A może postanowi jak na dziennikarza przystało wyruszyć w opisaną w pamiętniku podróż i przeżyć to co autorka pamiętnika❓ Pisarka pięknie opisała Włochy, krajobrazy, klimat oraz odczucia Klaudii związane ze zwiedzaniem. Mogłam się poczuć jakbym towarzyszyła Klaudii podczas wakacji 😇😊 Co samego końca trzyma nas zaciekawienie i napięcie skąd u Klaudii dziwne przeczucia, jakoby znała i widziała już ten dom i przedmioty tam się znajdujące. Polecam Wam zagłębić się w lekturę a spędzicie mile czas 😇😊 ------ Zaczytany Książkoholik

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ostatnio ciężko znaleźć mi dobrą literaturę obyczajową. Kiedy zobaczyłam "Wielkie włoskie wakacje" miałam przeczucie, że z tą książką przeżyję ciekawe chwile. Nie myliłam się. Odbyłam wspaniałą podróż. Włochy są miejscem pełnym tajemnic, wyjątkowych miejsc, przepięknych widoków, to tam urodził się Leonardo Da Vinci, tam też jest słynna Verona i przepiękna Wenecja, jest też Wezuwiusz i Etna, uśpione wulkany, które czasami przypominają o swoim istnieniu. Po przeczytaniu tej książki jeszcze bardziej zapragnęłam tam jechać i przejść się uliczkami po, których chodziła bohaterka książki Klaudia. Autorka zaskoczyła mnie tym, że bohaterem głównym jest mężczyzna. Kacper były policjant, obecnie dziennikarz piszący artykuły, dostaje od brata pamiętnik dziewczyny. Jakub znalazł go na ławce, na której siedziała dziewczyna i coś w nim zapisywała, niestety nie zdążył jej złapać. Po lekturze pamiętnika oddał go Kacprowi bo on na pewno będzie wiedział jak znaleźć właścicielkę. Kiedy Kacper zaczyna czytać osobiste zapiski Klaudii wyruszamy razem z nim w podróż. Klaudia razem z koleżanka Karoliną wyruszyły samochodem na objazdowe wakacje. Klaudia dla zabytków, Karolina dla ludzi. Każda w innym celu, każda z nich odkryje coś innego. Kacprem historia z pamiętnika Klaudii zawładnęła całkowicie, nie mógł przestać myśleć o tym co czyta i o samej autorce także. Z pomocą brata odnajduje dziewczynę......   Nie zdradzę nic więcej, musicie po prostu przeczytać tą niesamowitą opowieść Tak jak bohater czytałam ją z zapartym tchem. Wspaniale wplecione losy bohaterki pomiędzy malownicze widoki i tajemnicę pewnego domu, którą może odkryjemy razem z bohaterami. Miłość ukryta gdzieś w zamierzchłych czasach wraca po to by wywołać zamęt i niepokój a także fascynację. Uczucie deja vu jest chyba znane każdemu z nas, a gdybyśmy wybrali się do miejsca, którego w ogóle nie znamy, a na miejscu okazuje się jakbyśmy już tam kiedyś byli. Przepiękna książka, którą czyta się lekko, autorka ma lekkie pióro i przepiękny dar opisywania miejsc. Czytając będziecie mieli wrażenie, że jesteście w centrum wydarzeń krocząc przez włoskie uliczki. Polecam ją z całego serca, naprawdę było warto spędzić z książką każdą chwilę.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Wielkie włoskie wakacje" Jolanty Kosowskiej to urzekająca pięknem włoskich miasteczek powieść obyczajowa, którą otrzymałam od Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl. Lektura tej historii była niczym magnes przyciągający mnie w stronę ukochanej Italii, a może raczej odpychający z Polski w stronę Zatoki Neapolitańskiej, Asyżu, Wenecji - do miejsc, które trzeba zobaczyć i w których można się prawdziwie zatracić.
Kacper, były policjant piszący artykuły do gazety otrzymuje od swojego brata Jakuba pewien dziennik - pamiętnik dziewczyny, która odchodzac w pośpiechu, przez nieuwagę pozostawiła zeszyt na ławce. Mężczyźni chcą odnaleźć właścicielkę kajetu i oddać jej znalezioną zgubę. Sprawa nie jest prosta, ale na szczęście nie beznadziejna. Poszukując informacji o kobiecie Kacper rozpoczyna lekturę pamiętnika, który zabiera go w jedyną i niepowtarzalną podróż do Włoch. Sympatyczne towarzystwo dwóch koleżanek - Klaudii i Karoliny i ich zagraniczne przygody pochłaniają bohatera bez reszty. Od tej pory odszukanie dziewczyny nabiera zupełnie innego wymiaru i staje się sprawą bardzo osobistą. Tym bardziej, że zapiski w dzienniku mogą wskazywać na grożące Klaudii niebezpieczeństwo...
Powieść jest ciekawie skonstruowana, dobrze napisana, inteligentna, a jej lektura to czysta przyjemność. Pani Jolanta barwnie, starannie i z drobnymi detalami oddała piękno włoskich krajobrazów, magię miasteczek i niepowtarzalność zabytków wplatając je w zapiski z dziennika Klaudii. Pamiętnik może stanowić unikatowy i jedyny w swoim rodzaju przewodnik po tamtych miejscach. Przyznam szczerze, że po zakończonej lekturze zaczęłam przeglądać loty do Neapolu, aby wczesną jesienią móc przespacerować się Ścieżką Bogów, wejść na Wezuwiusz i zakosztować klimatów Italii.
Trochę żałuję, że autorka tak mało miejsca poświęciła rajdowi konnemu w Bieszczadach. Piękno połonin, lasów, potoków, opuszonych przed laty wiosek odpowiednio odmalowane słowem mogłoby dorównać włoskiej przygodzie i zachęcić czytelników do odwiedzenia naszych przepięknych gór.
"Wielkie włoskie wakacje" to optymistyczna opowieść przepełniona całą gamą pozytywnych emocji. Napięcie towarzyszące lekturze jest umiejętnie podsycane, tak że zainteresowanie historią nie słabnie. Umiejętne balansowanie na granicy dwóch światów, przenikanie się tego co rzeczywiste i namacalne z elementami metafizyki, złudzeniami i wyobrażeniami sprawia, że jak najszybciej chcemy poznać prawdę o opisywanych wydarzeniach. Zwroty akcji, których w tej historii nie brakuje, wprawiają czytelnika w zdziwienie, a zaskakujące zakończenie jest prawdziwą wisienką na torcie.
Bohaterowie to ciekawe, wyraziste osobowości. Klaudia okazała się moją ulubioną postacią, choć i Kacper zyskał sobie niemniejszą sympatię. Nie polubiłam natomiast Karoliny, nie odpowiadał mi jej charakter i postępowanie, ale muszę przyznać, że zakończenie częściowo zrewidowało mój pierwotny osąd. Najbardziej obojętną postacią okazał się Kuba, ale on pełni w całej historii drugorzędną rolę. Z przyjemnością spotkałabym się z nimi ponownie w nowej, innej opowieści.
"Wielkie włoskie wakacje" to moje pierwsze, bardzo udane spotkanie z autorką. Odpowiada mi prosty, ale plastyczny język, opisowy styl, sposób przekazywania emocji i pomysł na fabułę, z jakim jak dotąd się nie spotkałam. Z przyjemnością i zainteresowaniem sięgnę po inne powieści pani Jolanty.
Jeśli tylko będziecie mieli ochotę na wakacje w Italii, to miejcie na uwadze właśnie tę powieść. Może to właśnie ona zainspiruje Was do jednej w swoim rodzaju podróży przez półwysep Apeniński. Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Każda książka Jolanty Kosowskiej przenosi mnie w inny świat. Te cudowne opisy miejsc, w których dzieje się fabuła powieści sprawiają, że czuje się tak, jakbym razem z bohaterami przemierzała konno bieszczadzkie ścieżki, płynęła gondolą przez Wenecję. Do tego wątek miłosny sprawia, że od książki nie można się oderwać.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Po kilku dość ciężkich książkach , decyzja żeby przeczytać właśnie tę, była chyba najlepszą decyzją jaką podjęłam.

Dlaczego? Dlatego, że wciagnęłam ją w jeden dzień. Nietuzinkowa z ciekawą fabułą. Spodziewałam się, że będzie to jakiś wakacyjny romans a tu ogromne zaskoczenie. Wielka tajemnica , czyli to co uwielbiam w książkach, utrzymywana do samego końca, sprawiała, że czytało się ją jednym tchem. Dawno nie "połknęłam" ksiażki w tak szybkim czasie.

Ocena 5 a nie 6 tylko z jednego powodu, koniec nie do końca przypadł mi do gustu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Włochy, dwie młode kobiety i niezapomniane wakacje. Jedna z nich, Klaudia, tworzy pamiętnik, w którym opisuje swoje przeżycia. Zawiera w nim całą przygodę, jakiej doświadczyła we Włoszech. Pewnego dnia gubi zapiski, a Kacper, znalazca planuje odnaleźć kobietę. Doświadczony były glina niebawem zbliża się do niej, angażując nie tylko ciało, ale również uczucia. Jak potoczy się ta historia?

"Wielkie włoskie wakacje" to książka autorstwa Jolanty Kosowskiej. Powieść ta opowiada niezwykłą historię, jakiej doświadcza główna bohaterka - Klaudia. Dziewczyna podczas swojej wakacyjnej przygody doświadcza uczucia deja vu, mimo iż nigdy nie była w tych miejscach. Jej myśli zaprzątają wspomnienia z przeszłości, których nie mogła doświadczyć. Dość skomplikowana fabuła nie jest jednak uciążliwa dla czytelnika, staje się przyjemną przygodą. Autorka, w kreatywny sposób buduje niezwykłą opowieść, z pogranicza snu i jawy. Przeplatają się tutaj mistyczne fakty z teraźniejszością. Wszystko to jednak rozdzielone jest na dwie części, przeszłość i teraźniejszość. Pierwsza z nich to notatki z pamiętnika, natomiast druga to obecne wydarzenia. Przeskakiwanie między czasami często jest sporym wyzwaniem dla autorów. Wielu z nich robi to nieumiejętnie, przez co czytelnik gubi się w treści, a lektura staje się nużąca.
Jolanta Kosowska stanęła na wysokości zadania. Autorka w niesamowity sposób połączyła nie tylko przeszłość z teraźniejszością, ale również mistyczność z realizmem.
Książkę oceniam na 7,5/10. Bardzo przypadły mi do gustu szczegółowe opisy pięknych Włoch, a także nietuzinkowe podejście do tematu. Jestem miło zaskoczona historią, gdyż jest po prostu wyjątkowa. Jeśli czytaliście poprzednie powieści autorki, tutaj poznacie ją w nieco innej, równie ciekawej, odsłonie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Marzenia dodają naszemu życiu sensu, są siłą napędową, nadają dniom barw, smaków, zapachów i dźwięków. Osiągnięte są już tylko zrealizowanymi celami". Moim marzeniem od lat jest podróż po Włoszech. Poznanie jej barw mieniących się lawendowymi polami, smaków włoskiej kuchni, zapachów cytrusowych i oliwnych gajów oraz morskiej bryzy, dźwięków włoskiej muzyki. Dzięki tej książce moje marzenie choć w części zostało zaspokojone. Teraz staje się celem do realizacji. Książka jest swoistym przewodnikiem po mojej ukochanej Florencji, Asyżu, Pompejach, czy Wenecji oraz ich zabytkach. Ich opisy są tak szczegółowe, że czytając je czujemy się, jakbyśmy osobiście je zwiedzali. Zaskoczyła mnie jednak historią rodem z thrilleru psychologicznego. Ale czy chcąc czegoś tak bardzo, pasjonując się czymś nie mieliście kiedyś, jak Klaudia uczucia, że już byliście w tym czy innym miejscu, że znacie każdy jego szczegół, chociaż nigdy go nie widzieliście i nie mieliście prawa znać go w szczegółach?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Gdy zobaczyłam ten tytuł w empiku wiedziałam ze muszę przeczytać tą książkę. Przyznaję się bez bicia, sięgnęłam po nią poprzez tytuł.
Włochy w których byłam raz i się w nich zakochałam,
Dzięki książce pokochałam je jeszcze bardziej. Bardzo fajne opisy, jest intryga i miłość.
Momentami trochę się nudziłam czytając tą książkę w formie pamiętnika?
ale ogólnie jestem na tak !

(Kliknij aby rozwinąć opinię)