Przejmująca opowieść o młodzieńczej nadziei, wielkich niewypowiedzianych marzeniach, życiowych błędach i troskliwej opiece, która czasem wykracza poza nasze wyobrażenia. Anna ma męża i córkę. Pracuje w firmie zajmującej się aranżacją zieleni. Kiedy wysyła rodzinę na weekend do teściów, w końcu ma czas tylko dla siebie. Podczas wieczornego wina podsumowuje swoje dotychczasowe życie. Chyba nie do końca spełniła swoje młodzieńcze marzenia. Jej mąż także rozminął się z niedawnymi aspiracjami. Mimo wszystko Anna stwierdza, że przecież nie może narzekać. Skoro jednak nie jest źle, to dlaczego nie jest do końca dobrze? Piotr jest oddanym ojcem dwóch córek i dobrym mężem. Pracuje jako dziennikarz, co jest spełnieniem jego pragnień z młodości. Jednym słowem, ma wszystko, na czym mu zależy. Jednak na tym sielskim obrazku znajduje się rysa widoczna tylko dla niego. Życie Anny i Piotra skrywa sekret, o którym chcieliby bardzo zapomnieć. Przed przeszłością nie da się uciec, ale może można ją zmienić?
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Data wydania: 2015-08-06
Kategoria: Obyczajowe
ISBN:
Liczba stron: 320
Ania ma męża i córkę.Pracuje w firmie zajmującej się aranżacją zieleni.Kiedy wysyła rodzinę na weekend do teściów, w końcu ma czas tylko dla siebie. Może podsumować swoje dotychczasowe życie. Chyba nie do końca spełniła młodzieńcze marzenia.Mimo wszystko Anna stwierdza, że przecież nie może narzekać. Skoro nie jest źle,to dlaczego nie jest do końca dobrze? Piotr jest oddanym ojcem i dobrym mężem.Pracuje jako dziennikarz,co jest spełnieniem jego pragnień z młodości. Jednym słowem, ma wszystko,na czym mu zależy. Jednak na tym angielskim obrazku znajduje się rysa widoczna tylko dla niego.Życie Anny i Piotra skrywa sekret,o którym chcieliby bardzo zapomnieć...
Trzy kobiety. Trzy skrajnie różne charaktery. Trzy odmienne życiowe historie. Opowieść o kobiecej przyjaźni wbrew złośliwemu chichotowi losu. Wiktorię...
Miasto jest hermetyczne i nieco zacofane. Leży w dolinie otoczonej lasem, zawsze otulonej gęstymi chmurami. Mieszkańcy nigdy nie widzą słońca. Może dlatego...
Przeczytane:2016-10-01, Ocena: 5, Przeczytałam, 52 książki - 2016,