The Sweetest Oblivion
Danielle Lori

"Jeśli nie miało się nadziei, nic nie można było stracić.
Jeżeli zaś się ją miało, człowiek stawał się jak kostka domina czekając tylko na upadek."

Elena nazywana słodką Abelli, jako córka dona nauczyła się skrywać własne ja i być, potulną, posłuszną córką. Przez jej błędy z przeszłości to jej młodsza siostra Adrianna ma być pierwszą poślubioną. Przyszły szwagier Eleny jest tajemniczy, szorstki, to don który nie waha się przed niczym. Choć między tych dwoje jest przyciąganie, to jednak jako dobrze wychowana córka Elena stara się unikać Nicolasa. Adrianna popełnia błąd, przez który do małżeństwa nie może dojść. Kto poniesie największe konsekwencje? Jaką Nicko wybierze opcję zaproponowaną przez papę Eleny? Czy Elena będzie zagrożona? Co skrywa jej mroczna przeszłość, przez którą nie nadaje się na zamążpójście ?

The Sweetest Oblivion książka do której mam mieszane uczucia. Pierwsze do czego miałabym się do czepić to za mało mafii w romansie mafijnym. Choć na początku jesteśmy obarczeni wieloma nazwiskami i pozycjami w mafii tak później pozostaje tylko relacja między głównymi bohaterami, brak mocnych wydarzeń, porachunków, powiązań, zależności.
Jednak jeśli chodzi do relacji między Asem a Eleną to trochę mi przypomina to przyczajoną panterę. Musimy uzbroić się w cierpliwość aby później gdy ofiara zostaje złapana była smaczna, krwista przekąska. Nie każdemu udaje się napisać tak aby emocje były w formacie 3D, które można zobaczyć, dotknąć poczuć tu jest ich tak wiele że uczta emocjonalna jest na wysokim poziomie.

"Miłość (...) - Wydaje mi się, że jest jak upadek, a on jest jedynym, który może cię złapać."

The Sweetest Oblivion to poprawna historią, jednak największą zaletą są emocje, mroczne, burzliwe, zakazane...

,,The sweetest oblivion" autorstwa Danielle Lori to ogniście pikantny romans mafijny. Dla mnie było to typowe guilty pleasure. Powieść niewątpliwie dostarczyła mi emocji i była dość przyjemnym czytadłem, choć pojawiły się w niej motywy, które w romansach niezwykle mnie irytują (np. nieporozumienia między bohaterami wynikające z faktu, że postacie nie potrafią ze sobą szczerze porozmawiać).