Ten jeden rok
Gayle Forman

Willem chce zapomnieć o przeszłości i ucieka przed dniem jutrzejszym. Nie może jednak robić tego w nieskończoność. Po dwóch latach nieobecności zmuszony jest wrócić do Holandii, gdzie ożywają jego lęki i tęsknota. Nie potrafi także wymazać z pamięci jednego dnia spędzonego w Paryżu. Postanawia odnaleźć dziewczynę, która uchyliła furtkę do jego wspomnień. Kiedy poszukiwania nie przynoszą żadnych skutków uświadamia sobie, że się zgubił i nie może odnaleźć właściwej drogi. Tylko jedna osoba jest w stanie mu pomóc. Rozmowa z matką napawa go nadzieją, która jednak szybko przemienia się w ból i rozczarowanie. Willem wierzy jednak w moc wypadków i zbiegów okoliczności. Czy i tym razem zaprowadzą go do Lulu? Ten jeden rok udziela odpowiedzi na pytania postawione w pierwszej części. To nie tylko historia o miłości, ale o odnajdywaniu swojej tożsamości, pragnień i przezwyciężaniu lęków. ,,Czasem przeznaczenie albo życie, albo jakkolwiek zechcesz to nazwać zostawia drwi uchylone i możemy przez nie przejść. Ale czasem je rygluje i wtedy trzeba znaleźć klucz albo wytrych, albo wywalić całą cholerną framugę kopniakiem. A niekiedy w ogóle nic nam nie pokazuje i musimy wszystko zbudować sami".

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nie jest to typowa kontynuacja książki "Ten jeden dzień". Tak naprawdę mamy przedstawienie całej sytuacji z perspektywy Willema od momentu, gdy ocknął się w szpitalu w Paryżu do dnia, w którym Allyson stanęła na jego progu. Allyson myślała, że Willem porzucił ją bez słowa, co ją rozbiło i załamało. Gdyby tylko wiedziała, że on zamierzał wrócić, że został pobity przez skinów, że trafił do szpitala z chwilową utratą pamięci, że jej szukał, że poleciał do Meksyku, że był na tej samej imprezie w Sylwestra, co ona, że nigdy o niej nie zapomniał. Gdyby.... Dla Willema spotkanie z Allyson też było wyjątkowe i odmieniło jego życie. Miłość przyrównywał do piętna, wzorując się na związku rodziców Brama i Yael. I jak nie lubiłam Willema w pierwszym tomie, tak teraz mogłam go lepiej poznać i zrozumieć jego motywy, wybory i życiowe nieogarnięcie. To nie kaprys sprawił, że Willem był wolnym duchem, wstrząsnęła nim śmierć ojca, sprzedaż barki przez Yael i jej wyjazd do Indii, poczucie pustki i osamotnienia. Rok po dniu w Paryżu był dla Willema kluczowy i burzliwy, odnowił przyjaźnie w Holandii, wyjechał do Meksyku, później do Indii, gdzie zagrał w bollywoodzkim filmie, wreszcie porozumiał się z Yael i został dublerem Orlanda w sztuce Szekspira wystawianej w Holandii. To tam odnalazła go Allyson, dziewczyna, której imienia nie znał, a która była dla niego nieuchwytną Lulu, marzeniem i czymś nieuchwytnym. Miłe zaskoczenie, bo przyznam, że spodziewałam się licznych powtórzeń z pierwszego tomu, a "Ten jeden rok" to po prostu zupełnie inna historia. O miłości, która się odnalazła krążąc po świecie, przeznaczeniu i odnajdywaniu sensu w życiu, lepszym poznawaniu siebie. Życie Willema jest pasjonujące i pełne przygód, ale mimo tego czegoś mi w nim brakuje, choć przemiana jaką przechodzi pozwala go nieco bardziej polubić. Wypadki są siłą sprawczą w życiu, a ta historia to taka współczesna bajka o miłości. Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Równie dobra, jak pierwsza część. Szybko się czyta. Wciągająca opowieść.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,Śmiałość to zrobić coś ryzykownego bez zastanowienia. Odwaga to narazić się na niebezpieczeństwo z pełną świadomością ryzyka." W książkach pani Forman uwielbiam, że opowieść poznajemy z dwóch stron. ,,Ten jeden rok" napisany jest z perspektywy Willema. Poznajemy jego ból, strach. Dopuszcza nas do swoich największych obaw, ale również pragnień. Książka pokazuje jak z swawolnego chłopca zmienia się w dorosłego, pewnego siebie mężczyznę. Willem przechodzi długą drogę od tamtego jednego dnia w Paryżu. Poprawia kontakty z mamą, odkrywa swoją pasję, a w końcu odnajduje Lulu ( a raczej to ona odnajduje jego). W końcu znajduje swoje podwójne szczęście. Autorka jak zwykle napisała lekką, przyjemną powieść, która pokazuje, że choć może naszym życiem rządzą wypadki, to jednak nigdy nie powinniśmy być bierni i zawsze realizować swoje marzenia. Książkę pochłonęłam w ciągu jednego dnia. Nie znalazłam w niej żadnych minusów, choć nie powiem, przydałoby się dłuższe zakończenie :) Polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Przepiękna, acz fantastyczna powieść!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kontynuacja na zachowanym dobrym poziomie, wprawdzie niezupełnie tego się spodziewałam, na szczęście autorka mnie nie rozczarowała. Polecam każdemu kto ma za sobą pierwszą cześć. Warto.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Czy tylko ja mam wrażenie, że Willem jest nie tylko nieogarnięty życiowo, ale lekko wkurzający? Jednak nie mogę mu ująć bycia wspaniałym narratorem. Dobrze się spisał, a jego historie są ciekawe i intrygujące. Książka zainteresowała mnie tak jak i pierwsza jej część, jednak w tym przypadku wiedziałam czego się spodziewać.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Czy tylko ja mam wrażenie, że Willem jest nie tylko nieogarnięty życiowo, ale lekko wkurzający? Jednak nie mogę mu ująć bycia wspaniałym narratorem. Dobrze się spisał, a jego historie są ciekawe i intrygujące. Książka zainteresowała mnie tak jak i pierwsza jej część, jednak w tym przypadku wiedziałam czego się spodziewać.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

On ją zostawił. Ona płakała. On jej nie zostawił. Ona nie wiedziała. I masz tu panie ambaras. Takie sytuacje nigdy nie kończą się dobrze, a wszystko wina prostego nieporozumienia, braku kilku informacji i natłoku zbyt wielu emocji przesłaniających perspektywiczne myślenie. Jak to mówią? Miłość odbiera nam rozum. Coś w tym jest, choć sami staramy się temu zaprzeczać. Czy Lulu istniała naprawdę? A może Willem to wszystko sobie dopowiedział? Paryż, dziwne przeżycia, magiczne symbole i nękające poczucie niespełnienia. Czy będzie jej szukał?

 

„Ten jeden rok” to z pozoru kontynuacja „Tego jednego dnia”, lecz nie do końca można ją tak traktować. W pierwszej książce poznaliśmy Allyson, której alternatywna osobowość znana jako Lulu, znacznie bardziej przypadła do gustu i lepiej odzwierciedlała jej ukryte cechy. I tak samo jak Allyson, tak i Willem nie są jednoznacznymi postaciami, które od razu można pokochać lub znienawidzić. Zarówno ona, jak i on potrafią być irytujący do granic możliwości albo tak bardzo realistyczni (jedna z dwóch równie prawdopodobnych opcji). I jednak dla Allyson umiałam wykrzesać sympatię (choć jej lenistwo mnie naprawdę denerwowało), natomiast dla Willema trochę ciężko mi to przychodzi. Specyfika postaci, ot co. Poznanie perspektywy wydarzeń i odtworzenie ich z innego pola widzenia jest bardzo kształcącą wartością tej książki.

Gayle Forman to amerykańska dziennikarka i autorka wielu poczytnych książek (wydanych już także w Polsce przez wydawnictwo Nasza Księgarnia). Choć w większości pretendują one do miana literatury młodzieżowej (gatunek Young Adult), to po przeczytaniu „Tego jednego dnia” oraz „Tego jednego roku”, muszę stwierdzić, że z powodzeniem znajdą swojego odbiorcę także w innych grupach wiekowych. Jej książki zyskały popularność na całym świecie, bo idealnie wpasowują się w nasze emocjonalne potrzeby, a pozycja „Zostań, jeśli kochasz” doczekała się nawet ekranizacji, która została dobrze przyjęta przez krytyków i widzów. 

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Ten jeden rok" jest kontynuacją powieści, pt.  "Ten jeden dzień". 

Moją opinię na temat pierwszej części znajdziecie TUTAJ. 

 

W ramach wstępu przypomnę, że w książce "Ten jeden dzień" dwoje młodych ludzi;Allyson (funkcjonuje pod pseudonimem Lulu) i Willem udają się na jednodniową, całkowicie spontaniczną oraz nieplanowaną wycieczkę do miasta miłości,  Paryża. Tam młodzi się bliżej poznają i coś zaczyna iskrzyć....

 

 

 

 

Wówczas całość postrzegania była przekazana poprzez usta głównej bohaterki, Allyson.

To ona nakreślała tor, jakim czytelnik podążał.

 

Teraz jest zupełnie odwrotnie. To Willem jest narratorem. To on przekazuje czytelnikowi swoje uczucia głęboko schowane. Dzieli się swoimi przemyśleniami, tęsknotami, strachami.

 

Wszystko, co dobre musiało się kiedyś skończyć. Dzień pełen przeżyć duchowych, ale i przygód zupełnie realnych dobiegł końca. Willem, jak i Lulu muszą udać się w swoje strony. 

Ona wraca do rodziców w Stanach Zjednoczonych, a on do  Holandii. 

W Holandii nie czeka na niego tak stęsknieni rodzice, jak to się dzieje w przypadku Allyson. Ojciec chłopaka nie żyję. Natomiast z matką  bohater ma bardzo skomplikowane relacje.

Willem poszukuje spokoju oraz poczucia bezpieczeństwa. Szuka miłości. 

Zaczyna podróż w nieznane, by odnaleźć Lulu....

"Gubiłem się wcześniej w nowo odwiedzanych miastach, nie znajdując znajomych punktów orientacyjnych, które by mną pokierowały; budziłem się w obcych łóżkach, niepewny, gdzie się znajduję ani ani kto leży obok. Ale jak uświadamiam sobie teraz, tamto nie miało nic wspólnego ze zgubieniem się. "

Autorka Gayle Forman nie zwalnia tempa oraz nie obniża poziomu. "Ten jeden rok"czyta się równie dobrze jak "Ten jeden dzień". Różnicą może jest jedynie to, że całość uwagi skupia na sobie Willem.

Tyle o ile  czytelnik miał okazje poznać Alyson doskonale, tak Willem był wielką zagadką. Pisarka postawiła na zabieg modny ostatnimi czasy, czyli dwie, oddzielne narracje , które dają czytelnikom elastyczne podejście do przeżywania toczącej się fabuły.

Obie części, składowej tej jednej historii są napisane tak miękkim, łatwym w odbiorze stylem, że wierzcie mi te książki jest się w stanie przeczytać w 1-2 wieczory.

 

"Ten jeden rok" podobnie jak "Ten jeden dzień" jest powieścią o poszukiwaniu miłości, akceptacji, dojrzewania, realizacji zamierzonych celów, ale i  poszukiwaniu samego siebie.

Po lekturze jestem ciekawa tego, co jeszcze ma do zaoferowania Gayle Forman. 

A wy?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wiele się spodziwałam po tej części i, niestety, trochę się zawiodłam. "Ten jeden dzień" wciągnęła mnie bardziej, a tutaj zabrakło emocji, jakiegoś ruchu. Główny bohater był momentami irytująco bierny i egoistyczny. Tak naprawdę zaczęło być ciekawie jakieś 50 stron przed końcem książki gdy Willem zaczął działać a nie czekać aż coś się wydarzy. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)