Spacer Aleją Róż. Nie pora na łzy. Nowe czasy
Edyta Świętek

Nie tak dawno w ręce wpadła mi książka Edyty Świętek. Jest to pierwsza z serii „Nowe czasy”. Podoba mi się tytuł tej pierwszej części - „Nie pora na łzy”. Chyba każdy był w takich życiowych sytuacjach, które wyczekują na tę „nie porę na łzy”. Tak na marginesie – dobrze czyta się tę książkę „przy użyciu” odpowiedniej muzyki. Ale do... dzieła. Z twórczością tej autorki, tradycyjnie, spotykam się pierwszy raz. W związku z powyższym można byłoby poczynić kwerendę na temat samej osobowości autorki, niemniej jednak jak popatrzyłam na spis książek, które zostały napisane jej piórem, jest mi zwyczajnie wstyd. Zwyczajnie wstyd z tego powodu, że wcześniej po prostu nie znałam jej książek. Lista jest naprawdę imponująca, a pierwsza książka została wydana bodajże w 2010 roku. Związana z Krakowem, co również mi imponuje. W pierwszej części przenosimy się właśnie do Nowej Huty, która dzisiaj, jak i wcześniej znana była wielu Polakom. Niegdyś znajdowała się tam Huta im. Lenina. Co to były za czasy... My jednak przenosimy się do lat dziewięćdziesiątych. W powieści spotykamy rodzinę Pawłowskich i Szymczaków. Rodzina Szymczaków chciała zarobić dużo pieniędzy poprzez prowadzone biznesy. Ot, taka kapitalistyczna rodzinka. Jednak sukcesy biznesowe miały różne swoje skutki. Małżeństwo nie miało zbytnio czasu dla swojej jedynej córki. Rodzina Pawłowskich za to założyła kapelę disco-polo (chociaż nie wiem, czy można takie zespoły nazywać kapelami). Zespół jednak zdobył dosyć dużą popularność, a co za tym idzie, również pieniądze. Ta książkat to genialna podróż w czasie. Wielkie brawa dla autorki za świetny język!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Autorka zabiera czytelników do Nowej Huty i Krakowa lat dziewięćdziesiątych gdzie niełatwo było żyć. W trudach dnia codziennego zawitają uczucia, powstają fortuny,pojawiają się pierwsze gwiazdy muzyki chodnikowej. Paweł Szymczak, drobny przedsiębiorca obszarów,na wszelkie sposoby próbuje zbić majątek. Kilkakrotnie wchodzi w ryzykowne i nielegalne interesy. Jego żona Andzia , otwiera pracownię krawiecką, w której bezlitośnie wyzyskuje robotnicze. Małżonkowie, pochłonięci zarabianiem pieniędzy, zaniedbują potrzeby swojej córki Małgosi.  Osamotnions dziewczynka wikła się w kłopoty. 

Rodzeństwo Wioletta i Adrian Pawłowscy wraz z kolegami zakładają zespół wykonujący muzykę dyskotekową. Gdy ich kariera nabiera tempa , wokalistka zaczyna otrzymywać synonimy z pogróżkami

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bardzo dobry początek drugiej serii książek o losach rodziny Szymczaków! Znowu mam swoich ulubionych i tych mniej lubianych bohaterów, znowu czekam na możliwość przeczytania części kolejnej....

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bardzo ciekawa pozycja, Edyta Świętek po raz kolejny zabiera nas w podróż do Nowej Huty.To kontynuacja losów znanych mi z Cyklu Spacer Aleją Róż rodziny Szymczaków i Pawłowskich.
Z humorem opisany raczkujący kapitalizm, bezrobocie i afery gospodarcze.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Niby noa seria, ale powrót do znanej i lubianej sagi o losach Szymczaków. Tym razem autorka skupia się raczej na młodszym pokoleniu m.im dzieciach Karola. Jak sobie radzą w nowej rzeczywistości? Nowe problemy, łzy i radości. Lata XX to był czas kiedy ciężko było o pracę, ludzie nie nauczeni do kapitalizu przeżywali trudne chwile. Autorka pokazuje jak radzili sobie przedtswiciele młodszej linii Pawłsowskich i Szymczaków. To dobry przykład jak nowa rzeczywistosć potrafiła zniszczyć życia, mamić sukcesem i pokazać smak porażki. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kończąc Aleję róż myślałam, że pożegnałam się z bohaterami Nowej Huty, a tu niespodzianka, mamy kolejną serię. 

Lata przedstawione w powieści są mi dobrze znane (przecież żyjemy tu i teraz), jednak na niektóre sprawy (np znalezienie pracy) można spojrzeć z innej perspektywy. 

Autorka skupia się na Wiolecie i Małgosi. Pierwsza z nich przez przypadek staje się gwiazdą disco - klepisko (jak mawia jej brat Marek), druga mimo, że rodzice dobrze zarabiają, obdarowują ją prezentami jest samotna i zagubiona, gdyż gdzieś po drodze zabrakło czułości. Czekam na kolejny tom

(Kliknij aby rozwinąć opinię)