Śnieżna dziewczyna 2: Gra o duszę
Javier Castillo

Javier Castillo powraca z kontynuacją swojej bestsellerowej powieści, przedstawiając czytelnikom dalsze losy dziennikarki śledczej Miren Triggs. W „Grze o duszę” autor ponownie zabiera nas w mroczny świat tajemnic i zaginięć, dostarczając emocjonującej lektury. Po przeczytaniu pierwszej części, od razu zabrałam się a jej kontynuacje,nie mogąc przestać czytać.

Główna bohaterka to Miren Triggs, młoda dziennikarka śledcza, będąca główną bohaterką powieści Javiera Castillo „Śnieżna dziewczyna”. Jej postać cechuje się determinacją i zaangażowaniem w odkrywanie prawdy, zwłaszcza w sprawach dotyczących zaginięć dzieci. W pierwszej części serii Miren angażuje się w poszukiwania trzyletniej Kiery Templeton, która zaginęła podczas parady z okazji Święta Dziękczynienia w 1998 roku. Pięć lat po tym wydarzeniu, gdy rodzice dziewczynki otrzymują tajemniczą kasetę wideo z nagraniem córki, Miren kontynuuje swoje śledztwo, starając się rozwikłać zagadkę jej zniknięcia.

W drugiej części serii, zatytułowanej „Śnieżna dziewczyna 2: Gra o duszę”, Miren Triggs podejmuje kolejne wyzwanie, prowadząc śledztwo w sprawie innego zaginięcia sprzed lat. Jej postać jest ukazana jako osoba zmagająca się z własnymi demonami, co dodaje jej głębi i realizmu. Miren nie tylko stara się rozwikłać skomplikowane sprawy kryminalne, ale także mierzy się z osobistymi wyzwaniami, co czyni ją postacią wielowymiarową i intrygującą dla czytelników.

Autor zachowuje dynamiczny styl znany z poprzedniej części, jednak w „Grze o duszę” wprowadza głębszą analizę psychologiczną postaci. Narracja prowadzona jest w sposób płynny, z licznymi zwrotami akcji, które trzymają czytelnika w napięciu do ostatniej strony.

„Śnieżna dziewczyna 2: Gra o duszę” to nie tylko wciągający kryminał, ale także refleksja nad ludzkimi słabościami i demonami, z którymi każdy z nas musi się zmierzyć. Książka z pewnością przypadnie do gustu miłośnikom thrillerów psychologicznych oraz fanom pierwszej części.

Javier Castillo po raz kolejny udowadnia, że potrafi tworzyć intrygujące i głęboko poruszające historie. „Gra o duszę” to godna kontynuacja „Śnieżnej dziewczyny”, która zadowoli zarówno dotychczasowych fanów, jak i nowych czytelników poszukujących emocjonującej lektury.

Adaptacja pierwszej części serii została przeniesiona na ekran i jest dostępna na platformie Netflix od stycznia 2025 roku, co świadczy o popularności i uniwersalności historii z Miren Triggs w roli głównej. Ja po przeczytaniu tych dwóch części z wielką przyjemnością obejrzę serial i zobaczę czy ekranizacja dźwignęła pomysł autora.

,,Śnieżna dziewczyna. Gra o duszę" to wciągająca od pierwszych stron historia, w której po raz kolejny śledztwo prowadzą dziennikarze śledczy Miren i Jim historia sama w sobie jest nowym wątkiem jednak wiele nawiązań do części pierwszej powoduje, że warto przeczytać w książki w kolejności.

Miren podczas swojego wieczoru autorskiego otrzymuje tajemniczą kopertę, a w niej zdjęcie związanej dziewczyny siedzącej w bagażniku furgonetki i pytanie ,,Wchodzisz do gry?"

W tym samym czasie zamor*dowana zostaje uczennica katolickiej szkoły Malow, do tej placówki uczęszczała również zaginiona przed laty Gina - dziewczyna, która widnieje na otrzymanej przez dziennikarkę fotografii. Czy te dwie sprawy się łączą?

Główna bohaterka jest jeszcze bardziej zdeterminowana niż w pierwszej części. To postać, która nie boi się zadawać trudnych pytań nawet jeśli odpowiedzi mogą okazać się przerażające, mimo własnych rozterek, jest zdeterminowana i odważnie wchodzi w sam środek tornada, gdzie stawką jest już nie tylko życie, ale i dusza..

W tej części bardziej poznajemy Jima, prowadzi on dużą część narracji ze swojej perspektywy. Ich śledztwo prowadzi do sieci kłamstw, sekretów i zagadek, które wydają się niemożliwe do rozwiązania, a jednak się im udaje. Relacja między bohaterami dodaje historii głębi i choć stanowi ważną część tej historii jest wyważona i nie rzuca się na pierwszy plan.

Po raz kolejny spotykamy też funkcjonariusza FBI z wydziału osób zaginionych, który dokłada również ważną cegiełkę do rozwikłania tej zagadki i to za jego sprawą mamy piękną furtkę do kolejnej części

Autor znów udowadnia, że potrafi budować napięcie i grać na emocjach czytelnika. Akcja pędzi do przodu, a klimat niepokoju sprawia, że cały czas czujemy się, jakbyśmy byli o krok od odkrycia prawdy, im bliżej końca tym robi się goręcej.

Jeśli podobała Wam się pierwsza część, to ,,Gra o duszę" Was zachwyci!

Javier Castillo w ,,Grze o duszę" postanowił zapuścić się w jeszcze mroczniejsze zakamarki ludzkiej psychiki i kolejny raz gra, w którą mnie wciągnął, pokazuje, że nie ma w niej wygranych.

Otrzymanie przez Miren zagadkowej przesyłki z polaroidem przedstawiającym zakneblowaną kobietę, jest zaczątkiem mrocznej gry, bo to właśnie to zdarzenie pociąga za sobą łańcuch konsekwencji, gdzie ogniwa przeszłości łączą się z teraźniejszością. Bohaterka wraz ze swoim guru podejmuj się wyzwania, jakim jest rozwiązanie zagadki, która z każdym krokiem bardziej się komplikuje.

Miren kolejny raz okazuje się niesamowitą determinacją i odwagą, chociaż muszę przyznać ze momentami jej naiwność czy wręcz infantylność przyprawiało mnie o ból brwi. Partnerem dziennikarki jest Jim Schmoer, który jest podstarzałym i sceptycznym wykładowcą, jednak połączenie tej pary w duet, daje całkiem przyjemna w odbiorze mieszankę.

Autor podobnie jak w pierwszej części prowadzi narracje w sposób bardzo dynamiczny i bardzo skrzętnie dba o budowanie napięcia. Z każdym kolejnym rozdziałem historia pochłaniała mnie głębiej i głębiej, a ukazany świat pełen lęków otaczał mnie z każdej strony i przyznaje, że klimat udzielił mi się zdecydowanie. W moich oczach książka eksploruje bardzo ważny aspekt naszego życia, który społecznie często jest przemilczany, a mianowicie, to że prawdziwa walka nie zawsze musi toczyć się na zewnątrz i być widoczna dla oczu, a prawdziwym polem bitwy może być ,,wnętrze" człowieka, co zmusza do zastanowienia, czy aby zbyt często nie ulegamy grze pozorów.

,,Gra o duszę" udźwignęła ciężar, jakim jest kontynuacja serii i rozwinęła wiele wątków z pierwszej części. Autor kolejny raz uknuł zmyślną intrygę, zadbał o ciekawe przedstawienie postaci i stworzył nietuzinkowy niepokojący klimat. Ta historia zdecydowanie dostarcza napięcia, tajemnic i niejednoznacznych rozwiązań, czyli przepis na bardzo dobrą powieść.

Recenzja w ramach współpracy z Wydawnictwem Literackim

W wypadku "Śnieżnej dziewczyny" Javiera Castillo polski czytelnik dostał luksus, o którym w większości przypadków można tylko pomarzyć - dwa tomy zostały wydane dokładnie tego samego dnia! Z jednej strony jest to duży plus, z drugiej jednak podkreśla spore różnice pomiędzy tomami. Tom drugi pt. "Śnieżna dziewczyna 2: gra o duszę" to kryminał, w którym autor stawia na dwa aspekty: historia jest mroczna i sensacyjna. Podobnie jak w tomie pierwszym skupiona jest wokół wątku zaginięcia, jednak wszystko inne to już tylko różnice. Przede wszystkim akcja podzielona jest na dwie sprawy: zaginięcie sprzed lat i świeże morderstwo. Całość toczy się w tempie ekspresowym w przeciągu trzech dni, a perspektywa ukazana jest naprzemiennie przez osoby zajmujące się śledztwem: dziennikarkę Miren i Jimiego oraz agenta FBI. Prostym, ale dobrym zabiegiem jest to, że autor zaczyna od rozdziału z dnia trzeciego, by potem cofnąć się do pierwszego i już chronologicznie przedstawiać akcję. A ta toczy się w świecie złym, którego sposób przedstawienia skojarzył mi się z kryminałami noir: postaci na każdym kroku spotykają kogoś z niecnych zamiarach, wszyscy są podejrzani i dopuszczają się dziwnych nadużyć. Sporo wątków kręci się tutaj wokół religii, a dokładniej fanatyzmu religijnego, dyskryminacji kobiet i poczucia nie życia, a egzystencji. Mam jednak wrażenie, że ucierpiał na tym klimat historii (w tomie pierwszy autor spokojnie budował nastrój tajemnicy), jak i psychologia postaci. Myślę, że "Śnieżna dziewczyna 2: gra o duszę" zadowoli tych, którzy szukają w kryminałach szybkiej akcji i po prostu dobrej rozrywki. A teraz pora na serial!

PS. Tomy można czytać od siebie niezależnie, traktować je jako dwie oddzielnie powieści.