Samotna gwiazda
Paullina Simons

Lubię dawać książkom pozytywne opinie, zwłaszcza takim poczytnym które wszystkim się podobają... Niestety po przeczytaniu ponad 100 stron chwilowo czuję się... stara. Chyba po prostu po 30stce człowiek traci chęć do czytania o bohaterach wkraczających dopiero w życie, może już nie rozumie tamtych potrzeb i namiętności? Z przykrością stwierdzam, że wydoroślałam... i choć bawią mnie książki dla dzieci (z racji na zamiłowania czytelnicze mojej 5latki) tak sama nie bawię się dobrze czytając nawet świetnie napisaną powieść o dość młodych bohaterach. To bardzo dobra książka dla osób w wieku 16+ dopiero wkraczających w dorosłość, których targają podobne namiętności do głównych bohaterów. Mamy tu pełen komplet interesujących wątków - przyjaźń, miłość w różnych odsłonach, zdrada, kariera, samotność, niechciana ciąża, degeneracja, narkotyki; śmierć, podróż; słowem zestaw idealny na wakacyjne wieczory. Akcja jest dość wartka, powieść się nie dłuży. Polecam :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka jak dla mnie bardzo młodzieżowa. Autorka porusza problem dorastania psychicznego. Pokazuje nam że należy rozglądać się wokół siebie a najbardziej obserwować swoje bliskie otoczenia , które może bardzo wiele zmienić w naszym życiu. Czasami na wyciągnięcie ręki mamy to co szukamy daleko i za czym podążamy zaślepieni żądzą przygody .

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kiedy zaczynałam czytać tę książkę to pomyślałam, że będzie to trochę banalna młodzieżowa historia... Ale autorka mnie zaskoczyła nietuzinkową wcale historią o dorastaniu i miłości, o dojrzałości nabywanie w zderzeniu z rzeczywistością a także o sile przyjaźni, takiej prawdziwej, trwającej mimo życiowych zawirowań a także zadanych sobie nawzajem ran. Dobra książka na zakończenie roku!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wymarzona podróż. Czwórka przyjaciół, którzy znają się od zawsze. Spotkanie z Nieznajomym. Nagła zmiana planów. Trudna droga do dorosłości. Dojrzałe wybory. Niesamowita opowieść o trudnej drodze do dorosłości, do samych siebie. Paullina Simons znów zabiera nas w życiową podróż, znów zachwyca umiejętnością splatania wątków, znów zapewnia przyjemne chwile z dobrą lekturą. Polecam- naprawdę warto!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Piękna książka, pełna rozważań o życiu, szczęściu, miłości, przyjaźni i poszukiwaniu sensu. Młodzi ludzie, którzy na "wyprawie życia" u progu dorosłego życia przechodzą kurs przyspieszonego dorastania, w zderzeniu z życiem i problemami przewartościowują własne emocje i przyjaźnie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jeden z bohaterów powieści "Samotna gwiazda" próbuje napisać opowiadanie, które zdobędzie pierwszą nagrodę w literackim konkursie. Choć nigdy wcześniej nie pisał, jest przekonany, że ma szansę wygrać, ponieważ zna przepis na doskonałe opowiadanie. Chodzi o to, by opowiadanie było czymś zupełnie innym, niż czytelnik zakłada. Choćby romans, który przeobraża się w horror. Czytając powieść nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że sama autorka, Paullina Simons, postanowiła wykorzystać podobny zabieg. Sięgając po książkę zakładałam, że będzie to przeciętna młodzieżówka. Z czasem zaczęłam przecierać oczy ze zdumienia...
Początek był średnio obiecujący. Kilka tygodni przed wyjazdem do college’u, Chloe i jej przyjaciółka planują przygodę życia - podróż do Barcelony.  Gdy główna bohaterka przyznaje, że jednym z głównych powodów, dla których chce jechać, jest fakt, że będzie mogła opalać się bez stanika, jęknęłam na myśl dalszych męczarni z tą dość obszerną książką. Na szczęście plany przybierają zupełnie nieoczekiwany obrót. Do dziewcząt dołączają ich chłopcy, jednak najważniejsze jest to, że aby móc pozwolić sobie na wyprawę do hiszpańskiego raju, muszą najpierw załatwić pewne sprawy na ... Łotwie, a potem wybrać się w pewne miejsce w Polsce. Podróż, która miała ograniczać się do błogiego lenistwa i nocnych przyjemności przeobraża się w przygodę, która na dobre zmieni całą czwórkę przyjaciół. Każde z miejsc, w które trafiają, pozostawia na nich pewien ślad. Każdy z nich ciągnie za sobą jakąś tajemnicę, a w chwili, gdy na ich drodze staje pewnien czarujący uliczny śpiewak, ich przygoda staje się wręcz śmiertelnie niebezpieczna. Jedno jest pewne, ta podróż wywróci do góry nogami dotychczasowe, spokojne życie całej czwórki. A może nawet piątki...
"Samotna gwiazda" to jedna z najbardziej zaskakujących książek młodzieżowych, jaką kiedykolwiek czytałam. Autorka zawarła w niej szereg problemów, które z reguły młodzieży w ogóle nie interesują, a tu prezentują się na tyle intrygująco, że trudno oderwać się od lektury. Przykład? Niektore opisy obozów zagłady w Polsce podziałały na moją wyobraźnię równie mocno, jak chwile, gdy widziałam je na własne oczy. Nie ulega wątpliwości, że pisarka posiadła dar rozmawiania z czytelnikami na tematy trudne, często usuwane w cień. Żaden z jej bohaterów nie jest doskonały, każdy boryka się z jakimś problemem. Czytelnik szybko zauważy, że przynajmniej jeden z nich nieuchronnie zbliża się do samozagłady i zapewne mocno będzie mu kibicował, by wreszcie zszedł ze zgubnej drogi.  "Samotna gwiazda" porusza, intryguje, zmusza do głębszych refleksji. Pokazuje jak przewrotne potrafi być życie. Jak drobny epizod, jedna nieprzemyślana decyzja może przekreślić to, do czego dążyło się przez całe życie. Teoretycznie książka kończy się happy endem, jednak ma on wyjątkowo gorzki posmak. Czy powiem zbyt wiele, gdy zdradzę, że życie zgotowało niektórym z bohaterów wyjątkowo trudny los? Chyba nie, jestem przekonana, że pewne zwroty zdarzeń bardzo Was zaskoczą i poruszą.    "Samotna gwiazda" jest może książką młodzieżową, jednak jej nietuzinkowa fabuła sprawia, że z powodzeniem może po nią sięgnąć również starszy czytelnik. To książka dla tych, którzy poszukują książek, które dostarczą im głębszych emocji. Książek które poruszają i zapadają w pamięć. Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka obok, której nie można przejść obojętnie. Nie jest ona lekkim czytadłem na letnie wieczory, ale jest powieścią, która niesie ze sobą pokaźny ładunek emocjonalny. Czwórka przyjaciół, młodych Amerykanów planuje wyjazd do Barcelony, ale swoją wyprawę muszą rozpocząć od podróży w przeszłość, śladami młodości Mooddy, babki Chloe. W Europie na ich drodze staje tajemniczy chłopak Johnny, ktoś z pogranicza typu spod ciemnej gwiazdy i dobrego ducha. Czy jego obecność wpłynie na relacje przyjaciół? Czego młodzi ludzie dowiedzą się o sobie? Odpowiedzi na te i na inne pytania znajdują się na kartach powieści. "Samotna gwiazda" to powieść o dojrzewaniu i prawach młodości, o miłości pozornej i prawdziwej. To historia, która pokazuje, że szczęście i "przyszłość" często znajdują się na wyciągnięcie ręki, że nie zawsze je widzimy, albo mylnie odbieramy pewne sygnały. Jest to również powieść, w której dojrzewanie młodych ludzi splecione jest z poznaniem trudnej historii, z odebraniem lekcji życia w Treblince. Powieść Paulliny Simons to książka, do której chce się wracać, a każdy powrót wiąże się z innymi emocjami, z nowym spojrzeniem na bohaterów i ich losy.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Jestem tylko zmrożonym szampanem musującym w jego rozpalonych ustach.”

Chloe od zawsze chciała wyjechać do Barcelony i właśnie teraz po ukończeniu liceum postanawia ziścić swoje marzenia. Okazało się jednak, że jej rodzice nie są tym pomysłem zachwyceni, co rozpętuję małą domową wojnę. Niespodziewanie odwiedza ich babka dziewczyny i ma dla niej pewną propozycję, niewygodną, ale dzięki jej pomocy Chloe ma szansę zrealizować swoje plany wraz z chłopakiem i przyjaciółmi.

To było moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, z pewnością mogę stwierdzić, że dość udane. Tak książka jest opowieścią o podróży, dorastaniu i szukaniu własnego JA. Akcja odbywa się w podróży, ale to emocje grają tu pierwsze skrzypce, autorka nie szczędził mi wzruszeń, jeżeli chodzi o przygody czy doświadczenia bohaterów, w fabułę swojej powieści wplotła wiele wciąż bolesnych faktów z II wojny światowej, zabrała mnie na wycieczkę po obozach koncentracyjnych, opowiedziała o zbrodniach i śmierci, jednocześnie pokazując, jak reaguje na to młode pokolenie, dla którego te wydarzenia są bardzo odległe.

Narracja jest to wieloosobowa, co sprawia, że książkę, mimo jej grubości, czyta się bardzo szybko, a diametralnie różne spojrzenia przyjaciół na sytuacje, w jakiej się znaleźli, wzbudziło moje wielkie zainteresowanie.
Najbardziej barwną i tajemnicza postacią okazuje się Johny, który został ich przewodnikiem. Wzbudził on w swoich towarzyszach burzę emocji, nie tylko pozytywnych, a ja do samego końca nie mogłam się zorientować, jaką jest on osobą. W jednej chwili był ideałem, któremu nie można się oprzeć, ale były i takie momenty, w których szczerze go nie lubiłam. To właśnie głównie za jego sprawą główna bohaterka przechodzi przemianę z nieśmiałego dziecka w odważną i pełną temperamentu kobietę.

„Jej wcześniejsza złość na niego, początkowa irytacja, konsternacja z powodu jego przyjaznego sposobu bycia, ulga i żal, że już sobie poszedł, wszystko wyparowało, ustępując miejsca podziwowi.”

Jedyne czego mogę się przyczepić i co bardzo przeszkadzało mi w czytaniu to dość rozbudowane opisy, niezbyt je lubię, a w tej książce ich nie brakowało. Jednak mimo to mogę szczerzę ją polecić. Nie jest to lekka i niezobowiązująca lektura na letnie wieczory, jest to wymagająca i przesycona emocjami historia, która nie daje o sobie zapomnieć jeszcze długo po odłożeniu na półkę.

„Samotna gwiazda” opowiada o miłości, miłości gorącej i szalonej. Opowiada o dorastaniu oraz o konieczności mierzenia się z problemami, powstałymi w wyniku błędnych decyzji. Poza świetną rozrywką autorka zafundowała mi bardzo konkretną lekcję życia, a młody czytelnik może z tej lekcji wynieść wile dobrego.
Opinia pochodzi z bloga http://www.posredniczkaa.pl/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

zapowiada się bardzo ciekawie :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Genialna powieść,czytałam ją z zapartym tchem.Polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Sięgając po tę książkę, nie spodziewałam się tego. Byłam pewna, że będzie to "luźna" opowieść o wyprawie do Barcelony, o zwykłych nastoletnich problemach. Jednak nie do końca tak było. Powieść ma w sobie przesłanie, pokazuje nam jak bardzo podróże nas kształcą, zmieniają i bogacą człowieka. Bardzo mi się podobało, że autorka pokazuje świat z perspektywy młodych oczu, którym brakuje życiowego doświadczenia.
 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)