Saga dworska. Kwiatowy dwór
Krystyna Mirek

Dominik Podhorski w końcu ułożył sobie życie i założył rodzinę u boku Julianny. Młodzi oczekują na narodziny ich pierwszego dziecka. Nie zmienia to faktu, że przeszłość wciąż mieszka w głowie Dominika. Docierają do niego wieści z Podhorowa i sytuacja zmusza go aby w końcu raz a dobrze rozprawić się przeszłością, która mężczyzna chciał zostawić za sobą. 

~

Niestety życie bywa przewrotne i trzeba zmierzyć się z nią i zawalczyć o swój majątek. Sprawę kompiluje niespodziewane pojawienie się niedoszłej bratowej dziedzica dworu w Podhorowie. Emilka okazuje się, że jednak przeżyła strzelaninę a teraz ma wyjść za mąż, za Brackiego. Czy ślub dojdzie do skutku? Czy Dominik wróci do Podhorowa? Co jeszcze się wydarzy w życiu mężczyzny? 

~

"Kwiatowy Dwór" jest to trzeci już tom sagi dworskiej. Bardzo polubiłam bohaterów a cała historia wzruszyła mnie ale jednocześnie bardzo wciągnęła. Autorka świetnie przedstawia niezwykła walkę w obronie o majątek rodzinny ale też walkę o jej honor. Wyzwanie postawione przed Dominikiem nie było łatwe zwłaszcza wtedy, gdy przeciwnik działa bez skrupułów.

~

Cała saga jest niezwykła i pokazuje obraz polskiego życia w trudnych czasach ale też idealnie odzwierciedla oddanie rodzinne. Ja bardzo polubiłam tę serię i mam nadzieję, że autorka jeszcze mnie zaskoczy dalszymi losami bohaterów. Z wielką przyjemnością sięgnęła bym po kolejny jej tom. 

~

Wiecie najbardziej rozczulił mnie moment śmieci seniorki roodu Łęckich. Aż mi łezka poleciała jak czytałam ten fragment. Autorka bardzo fajnie to opisała. Przez książkę się po prostu płynie, mimo iż akcja toczy się w okresie panowania dworzan to książka jest napisała naprawdę lekkim językiem.

~

Polecam Wam po nią sięgnąć ponieważ autorka przenosi czytelnika w fascynujący świat XIX wieku. Każdy znajdzie coś dla siebie, a klimat pozwoli Wam poczuć się jakbyście byli uczestnikami całej fabuły. Na koniec dodam tylko tyle że lektura na pewno pozostanie w pamięci na długo. Dodatkowo pozostawi refleksje nad wartością rodziny i uzmysłowienia sobie co w życiu jest najważniejsze. 

Dziękuję wydawnictwu Zwierciadło za egzemplarz ♥️ 

Życie Dominika w końcu się ustabilizowało. Po wielu zawirowaniach odnalazł szczęście u boku Julianny, zbudował dom, w którym wspólnie mieszkają, kobieta spodziewa się ich dziecka. Miłość, która ich połączyła, ani trochę nie traci na sile. Czy to znaczy, że nic już niezakłuci ich spokoju? Niestety życie ma dla nich niespodzianki i nie zawsze będą one należały do łatwych i przyjemnych. Dominika zaczyna dopadać przeszłość. Przed nim wiele trudnych decyzji, od których będzie dużo zależeć. Jakich? Czy ma szansę na powrót do dawnego życia? Czy będzie miał wsparcie Julianny? Jak kobieta będzie się czuła w sytuacjach, które niebawem nadejdą? Czy odnajdzie się w zmianach?

Wiem, że tym razem zarys historii jest bardzo krótki, jednak tylko tyle mogę wam zdradzić z fabuły. Jest to ostatni tom z serii, wszystkie wątki autorka świetnie po domykała i dzieje się w książce naprawdę dużo. Dla mnie to była pozycja, z którą nie nudziłam się ani chwili.
Akcja sprawnie poprowadzona, ze zwrotami, które mnie potrafiły zaskoczyć. Książkę czytało się bardzo szybko, dla mnie była to pozycja na jeden wieczór, nie mogłam się od niej oderwać, aż nie dotarłam do zakończenia. Jeśli chodzi o emocje, towarzyszyło mi ich wiele podczas czytania i to bardzo różnych.

Bohaterowie trochę się zmienili, ale w pozytywnym znaczeniu. Nadal ich bardzo lubię i cały czas im mocno kibicowałam.

„Kwiatowy dwór” to książka, która okazała się świetnym zakończeniem serii. Z wielką przyjemnością polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA

„Kwiatowy dwór” to już trzeci tom „Sagi dworskiej” napisanej przez Krystynę Mirek, które przenosi nas w fascynujący i wciągający świat XIX wieku, do którego w literaturze uwielbiam się wybierać. Sięgając po książki z tej serii, dosłownie mam wrażenie, jakbym żyła w tamtych czasach. Autorka idealnie oddaje ich klimat i dosłownie przenosi nas w czasie.
Dominik Podhorski ułożył sobie życie, założył rodzinę i właśnie oczekuje na narodziny dziecka. Niemniej jednak w jego głowie wciąż tli się obawa o to, że przeszłość kiedyś do niego powróci. Niestety wieści, jakie docierają do niego z Podhorowa, zmuszą go do tego, aby raz na zawsze rozprawić się z przeszłością, której miał nadzieję zostawić za sobą. Teraz przyszło mu się z nią zmierzyć i zawalczyć o to, co powinno należeć do niego!
Książka przedstawia wspaniałą historię, która wciąga i porusza czytelnika. Jest to opowieść o niezwykłej walce, wytrwałości i odwadze. Główny bohater staje w obronie honoru rodziny i jej majątku, który bezprawnie został im odebrany. Wyzwanie, jakie postawiło przed nim życie, nie jest łatwe, szczególnie że przeciwnik nie ma zahamowań i jest gotów na wszystko.
Historia ujęta w całej sadze jest niezwykle piękna, pokazuje obraz polskiego życia, jedności i oddania rodzinie. Mnie autorka rozkochała i oczarowała tą serią. Wspaniały, prosty, ale jakże oddający rzeczywistość język. Czyta się wyśmienicie i jestem pewna, że miłośnicy gatunku docenią książkę!
Bardzo serdecznie dziękuję wydawnictwu za egzemplarz książki do recenzji.

Ileż tu było emocji! Ile niepewności, strachu i lęku. Ile złości i nienawiści. Ile miłości i szczęścia.

Balans, racjonalne myślenie, radość serca, naturę dobrego i uczynnego człowieka. To wszytko miała babcia Antonina. I chociaż było jej tutaj mało, tak bardzo ją polubiłam. Cudownie wykreowana postać, ktorą chciałabym poznać w prawdziwym życiu i mieć ją obok siebie.

Dominik. Ostatni z rodu. Dziedzic.

Odnalazł szczęście u boku cudownej kobiety, wnuczki Antoniny, która spodziewa się ich pierwszego dziecka. Mimo ucieczki ze swojej ziemi odnalazł radość. Jednak wciąż powraca przeszłość. Nawiedza go nawet w snach. Czy odważy się stanąć oko w oko z tym, który odebrał mu wszystko? Dom, rodzinę, pozycję?

Autorka przenosi nas do XIX wieku, gdzie możemy obserwować poczynania szlachty i chłopów.

Krystyna Mirek postawiła na wielobarwność. Pokazała, że nie tylko majątek się liczy, ale przede wszystkim ważny jest człowiek. Czasami jedno słowo, jeden gest może zasiać ziarenko dobroci w innym człowieku, lub ziarno niepewności.

"Zło nigdy nie jest lojalne".

Autorka przeniosła mnie na dworskie salony i do biedniejszych chatek. Wykreowała bohaterów, których nie sposób nie polubić.

To historia pełna ciepła, miłości, przyjaźni i oddania. Ale jest również nienawiść, smutnek i rozterki młodych ludzi. Każdy z nich miał swój problem do zobowiązania. Każdy borykał się z czymś innym. Jednak te problemy mimo upływu czasu nie przewartościowały się i są nadal aktualne.

Dominik Podhorski stracił wszystko - dom, rodziców, brata, dom. Nowe życie rozpoczął w jednej koszuli, udając parobka, stałe obawiając się, że ktoś go rozpozna. Mijają lata... Dominik po latach układa sobie życie. W nowo wybudowanym domu wraz z żoną oczekują narodzin dziecka. Jednak w tym momencie nadchodzą wieści z Podhorowa skłaniające naszego bohatera do stawienia czoła przeszłości.
W majątku Podhorskich rządzi twardą ręką Bracki. Dwór przejął podstępem i nie zamierza oddać go prawowitemu właścicielowi. Jest gotów poświęcić naprawdę wiele i nie boi się cofnąć przed niczym...

Krystyna Mirek to autorka, która tworzy historie pełne ciepła, ukojenia, nadziei, ale też nie boi się przy tym poruszać tych trudniejszych wątków, takich jak rozczarowanie, ból, ciężkie decyjze oraz życiowo-madrych. Bo chociaż historia opowiedziana nam w "Kwiatowym dworze" rozgrywa się w XIX wieku to tematy w niej poruszone nie straciły na ważności i są nadal aktualne. Chodzi mi tu głównie o dążenie i marzenia bohaterów o szczęściu, spokoju, miłości...a żeby tego doznać trzeba rozprawić się z przeszłością, tak jak zrobił to Dominik. Krystyna Mirek stworzyła poruszającą opowieść o przyjaźni, miłości, marzeniach, a wykreowane przez siebie postaci obdarzyła szeregiem cech nam bliskich, ze swoistą różnorodnością charakterów, wskazujących jednoznacznie po której stronie stoją - dobrej czy złej. Wciągająca fabuła, przyjemna w odbiorze, obrazowa i barwna narracja, mnóstwo emocji - to wszystko czyni czytanie prawdziwą przyjemnością, a spacer po dziewiętnastowiecznym szlacheckim dworku jest dodatkowym atutem. Do tego okładka - kojąca, łagodząca, budząca ciepełko, czarująca. Historia Dominika oddaje nam czasy, w jakich żyli bohaterowie. Ich zwyczaje, stroje, poglądy... dzięki czemu też możemy poniekąd wejść w ich życie, pobudzając wyobraźnię. To była naprawdę świetnie spędzony czas z książką. Mogę polecić z czystym sumieniem 💐

"Inne czasy, stroje, obyczaje i wyzwania. Jednak marzenia o prawdziwej miłości, domu i rodzinie wciąż takie same."

Życie Julianny i Dominika w ich nowym domu, toczy się spokojnym torem. Nawet do głowy im nie przyjdzie, jak wielkie zmiany, już za chwilę zburzą ich spokój. A to wszystko za sprawą Józka i... Brackiego. Ten drugi szykuje nielada niespodziankę dla całej społeczności Podhorowa. Jednak nieprzewidywalny los i tym razem da o sobie znać.. Trzeci tom sagi dworskiej "Kwiatowy dwór", po raz kolejny zaprasza nas do świata Julianny i Dominika. W tej części na scenę wkraczają nowe postacie, a jedną niestety przyszło nam pożegnać. Tak jak poprzednie tomy, tak i ten wciągnął mnie bez reszty. Uwielbiam styl pisania autorki. Świat przez nią wykreowany przenosi mnie do innej rzeczywistości. Jak za dotknięciem czarodziejskiej różdzki. Cudowna, lekka fabuła, choć niepozbawiona emocji i ciekawi bohaterowie, z którymi niesposób się nie zaprzyjaźnić. I choć żal było się rozstawać, to ufam, że to jeszcze nie koniec... Polecam z całego serca tę cudowną historię !!! 

„Saga dworska” to jedna z moich ulubionych serii. Krystyna Mirek wnikliwie opisała życie i zasady panujące w dziewiętnastowiecznej wsi, ze szczególnym uwzględnieniem hierarchii tam panującej. Centrum i wyznacznikiem zasad był dwór, gdzie panujący od pokoleń dziedzice stanowili jakby wewnętrzne prawa obowiązujące na danym terenie. I właśnie to pięknym, literackim językiem opisała autorka. Zachęcam Was do zapoznania się z poprzednimi tomami, a tymczasem skupie się na kontynuacji sagi, jaką jest „Kwiatowy dwór”.

Dominik Podhorski otrząsnął się po tragedii, jaka go spotkała, choć taka trauma nie zostanie nigdy zapomniana i już na zawsze pozostawi w jego sercu i umyśle wielką wyrwę. Poniekąd osłodą i wielkim wsparciem jest piękna i rozsądna żona, której niezłomny charakter niejednokrotnie pomógł Dominikowi uporządkować emocje. Podobnie jak postać dawnego sługi, obecnie przyjaciela Józka, dodaje głębi opowieści, ukazując lojalność i poświęcenie.

Po długim czasie życia w ukryciu pojawia się możliwość, by na własne oczy przekonać się, jak obecnie wygląda życie mieszkańców Podhorowa i co z rodzinnego majątku zostało po rozrzutnych rządach Brackiego — samozwańczego pana na dworze.

Sporo uwagi poświęcono właśnie tej postaci. Brackiego poznajemy jako żądnego władzy, bogactwa i splendoru tyrana, który boryka się z jakimś nienazwanym kompleksem. Chce być piękny, podziwiany i wychwalany, chce być do szaleństwa kochany przez (siłą zmuszoną) wybrankę i wszelkimi sposobami próbuje urzeczywistnić swój chory wytwór wyobraźni. Największym koszmarem byłby dla Brackiego powrót zaginionego dziedzica. No cóż, jak to w życiu, koszmary mogą stać się rzeczywistością.

Bohaterowie są wykreowani z bardzo wyraźnym podziałem na tych dobrych i złych. Dominik, Julianna, Antonina, Józek to na wskroś pozytywne postacie, natomiast Bracki to uosobienie czystego zła. I choć może się wydawać, że to banalny zabieg i klasyczna, wręcz szkolna charakterystyka, to podczas lektury w ogóle to nie przeszkadza. Myślę, że duży wpływ ma tutaj świetny styl pisarski autorki. Operuje ona przyjemnie lekkim i niewymuszonym sposobem opisu, a akcja utrzymuje poziom napięcia na stałym poziomie.

Mam jednak wrażenie, że od połowy fabuły autorka jakby śpieszyła się, by tę książkę skończyć, przez co te najważniejsze akcje zostały jakby spłaszczone. Mówię tu przede wszystkim o końcowej akcji odbicia Podhorowa. Za szybko, bez większego planowania i zadecydowanie całość przebiegła za prosto. Trochę to przypominało scenę z bajek dla dzieci, gdy dobro po prostu zwycięża a okoliczności, w jakich doszło do wygranej, nie są już istotne. Dla mnie właśnie to planowanie było ważne i tego elementu niestety brakuje mi w treści.

To jedyna uwaga do tej książki. Saga dworska pozostaje wysoko w moim rankingu i nadal uważam, że jest to jedna z moich ulubionych serii. Zakończenie zostało otwarte, zatem czekam na kontynuacje i mam nadzieję, że właśnie tam wszystkie elementy zostaną potraktowane z należytą uwagą.

Moja ocena to 7/10. Jeśli lubicie sagi — powieści historyczno-obyczajowe to będzie świetny wybór.

„Kwiatowy dwór” to trzeci tom „Sagi dworskiej”, w której poznajemy dalsze losy Dominika, który jako młodszy syn zamożnego właściciela dworu nie miał w życiu łatwo.

Swoją wybrankę, Juliannę poznał, kiedy okrutny los zrobił z niego parobka i podjął prace u ojca dziewczyny.

Dominik stracił wszystko, ale przy boku Julianny osiągnął względny spokój, a za chwilę zostanie ojcem. Bezpieczeństwo jego rodziny staje jednak pod znakiem zapytania, kiedy upomina się o niego przeszłość. A z Podhorowa, gdzie kiedyś mieszkał, przychodzą wieści, które sprawiają, że Dominik musi zmierzyć się z największym rywalem. Jego posiadłość podstępem przejął Bracki, który jest mściwy i bardzo niebezpieczny.

Czy Dominikowi uda się odzyskać swój dawny majątek oraz zapewnić rodzinie bezpieczeństwo i godne życie na jakie zasługują?

Przenosimy się do wieku dziewiętnastego, gdzie zaaranżowane śluby były na porządku dziennym, a panujące zwyczaje różniły się diametralnie od tych obecnych.  

Bardzo polecam Wam tę serię.

Krystyna Mirek w trzecim tomie "Sagi dworskiej" zatytułowanym "Kwiatowy dwór" ponownie zaprasza nas do fascynującego świata XIX-wiecznego szlacheckiego dworku. Autorka z niezwykłą wprawą maluje obraz życia w polskim dworze, łącząc elementy miłości, zemsty, honoru, ryzyka i walki o przetrwanie, a także przywołując demony przeszłości, które nie dają o sobie zapomnieć.

Główny bohater, Dominik Podhorski, po wielu trudach i cierpieniach zdaje się odnajdywać szczęście. W nowo wybudowanym domu, z ukochaną żoną, oczekuje narodzin dziecka. Jednak spokój jest tylko pozorny, gdyż wieści z Podhorowa zmuszają go do konfrontacji z przeszłością, której się najbardziej obawia. Przejęcie majątku przez podstępnego uzurpatora wprowadza w życie Dominika kolejne burze, stawiając przed nim wyzwania, których nie może zignorować.

"Kwiatowy dwór" to opowieść o walce o odzyskanie tego, co zostało niesprawiedliwie odebrane. Dominik, mimo że wiele stracił, pokazuje siłę i determinację w dążeniu do odzyskania majątku i honoru rodziny. Jego droga nie jest łatwa, a przeciwnik - uzurpator - jest gotów na wszystko, by zachować to, co zdobył podstępem.

Krystyna Mirek umiejętnie buduje napięcie, wprowadzając w świat intryg, tajemnic i niepewności. Każda strona przesiąknięta jest klimatem polskiej wsi, a bogato nakreślone postacie dodają głębi całej historii. Hierarchia społeczna, tak ważna w tamtych czasach, jest przedstawiona w sposób realistyczny, ukazując zarówno tych, którzy ściśle trzymali się swojej pozycji, jak i tych, którzy odważyli się ją kwestionować.

"Kwiatowy dwór" nie jest tylko historią o miłości i walce. To również powieść pełna życiowych prawd i lekcji, które autorka zręcznie wplata w fabułę. Postacie są wielowymiarowe, a ich charaktery różnorodne, co sprawia, że ich losy są nie tylko ciekawe, ale i nieprzewidywalne.

Krystyna Mirek kolejny raz wzruszyła i poruszyła najczulsze struny w moim sercu. "Kwiatowy dwór" to piękna i mądra opowieść o miłości, przyjaźni, marzeniach, a także o trudnych decyzjach i wyborach, które każdy z nas musi czasem podjąć. To lektura, która na długo zostanie w pamięci, pozostawiając mnie z refleksją nad wartością rodziny, domu i walki o to, co najważniejsze.

Saga dworska autorstwa Krystyny Mirek doczekała się kontynuacji . 

Kwiatowy dw?r jest trzecią częścią cyklu o losach Dominika Podhorskiego, który w tragicznych okolicznościach stracił dom i rodzinę.  

Obecnie w życiu mężczyzny zapanował spokój i wraz z żoną Julianną oczekuje on narodzin pierwszego dziecka.. 

Lecz jak to zwykle bywa przeszłość przypomina o sobie w najmniej spodziewanej chwili i chłopak jest zmuszony do konfrontacji z bolesnymi zdarzeniami. 

Wszystko za sprawą knowań i intryg Brackiego, który twardą ręką rządzi w przejętym podstępem majątku i nie cofnie się przed niczym by go zatrzymać. ..

Czy nasz bohater znajdzie w sobie dość odwagi by zawalczyć o siebie i utracone dobra gromadzone przez pokolenia Podhorskich?

Po książki Pani Krystyny sięgam od kilku lat w ciemno, ponieważ bardzo lubię jej pióro. Każda książka, każda seria jest zupełnie inna , lecz pełna emocji o bardzo różnych odcieniach.  

Saga dworska , choć jej akcja osadzona jest w XIX-wiecznej Polsce porusza tematy na wskroś aktualne, skłania do refleksji i wzruszeń, a co najważniejsze wciąga od pierwszej do ostatniej strony ?

Polecam ?

"Kwiatowy dwór" jest trzecim tomem Sagi dworskiej. Krystyna Mirek ponownie zabiera nas do XIX-wiecznego szlacheckiego dworku. Motywy, jakie znajdziemy w tej książce, doskonale się ze sobą łączą. Będzie to miłość, zemsta, honor, ryzyko, walka o podstępnie odebrany majątek i przeszłość pukająca do drzwi. Boicie się przeszłości? A może dważnie stawiacie jej czoło? 

W poprzednich częściach bardzo zaimponował mi Dominik. Chłopak pochodzi z zamożnej rodziny, ale ją stracił. Najął się jako parobek we dworku Julianny. To człowiek pracowity, honorowy, odważny. Oj, niejednej kobiecie zawróciłby w głowie.

"Czuł się zmęczony uciekaniem, decyzjami, dramatem utraty rodziny, domu. Potrzebował chwili oddechu. Na to się jednak nie zanosiło."

Podobało mi się podejście do życia Julianny. Pragnęła uwolnić się z okowów konwenansów. Czy da się pogodzić marzenia o rodzinie, dzieciach, a jednocześnie realizować siebie? 

Niezwykle intrygowała mnie postać Janka. Kim jest ten młody, chudy włóczęga? Przed czym ucieka? Czy okaże się uczciwy i lojalny?

"Ludzie potrafili tak okrutnie karać tych, którzy popełniają błędy. Zwłaszcza kobiety i szczególnie jeśli w grę wchodzi miłość. Tam nie ma żadnych usprawiedliwień."

Jest też i czarny charakter. To Bracki, który podstępem przejął majątek Podhorskich. Ten tyran potrafi napsuć czytelnikowi krwi.... Czy poniesie karę za podłe występki?

Autorka wspaniale przedstawiła chierarchię panującą wśród społeczeństwa. Każdy wiedział, gdzie jego miejsce. Ale byli też i tacy, którzy za nic mieli sobie przypisaną im pozycję.

Książka zawiera sporo życiowych prawd i nienachalnych, pouczających lekcji. Jest też miejsce na tajemnice i niepokój, które dodają powieści smaczku.

Wszystkie wątki zostały domknięte, ale autorka nie mówi, że to ostatni tom sagi, gdyż zawsze można je otworzyć. Ja ogromnie zżyłam się z bohaterami i nie miałabym nic przeciwko, aby sprawdzić, co mogłoby wydarzyć się dalej.  

"Kwiatowy dwór" to nostalgiczny, pełen emocji w dziewiętnastowiecznym klimacie, porywający romans historyczny o sile miłości, przyjaźni, marzeniach, tragediach, intrygach, plotkach, trudnych wyborach i błędnych decyzjach, zazdrości, pragnieniu zemsty, wyrzutach sumienia i przeszłości powracającej w najmniej spodziewanym momencie. Polecam całą sagę!

Poznajemy dalsze losy Dominika Podhorskiego, którego życie nie oszczędziło. Śmierć rodziców i brata, przymusowa ucieczka z domu by ocalić swoje życie, udawanie parobka. Gdy był na niskim stopniu społeczeństwa poznał niesamowitą kobietę, Juliannę. 

Gdy wydaje sie, że wszystko pięknie się układa to przeszłość odzywa się niespodziewanie, a serce Dominika tęskni za rodzinnymi stronami. Autorka w tej części sagi zaskakiwała mnie, zarówno pozytywnymi jak i smutnymi wydarzeniami w życiu bohaterami. Dominik musi stawić czoła przeszłości, co ukazuje nam człowieka oddanego rodzinie oraz wiernego dziedzictwu rodowego. 

Czy uda mu się odzyskać należne miejsce jako dziedzic Podhorowa?

Wszyscy bohaterowie są świetnie wykreowani, od razu wiadomo kim są dobrzy jak i źli. Co okazuje się posunięciem, gdyż pozwala nam to skupić się na przedstawianej historii, a nie na zastanawianiu się co kieruje osobami. 

Jeśli lubicie historię obsadzone w dziewiętnastowiecznym dworku szlacheckim, miłości oraz przeszłości i teraźniejszości to mogę zachęcić do przeczytania. 

Nie jestem pewna czy ta część to zakończenie czy będzie kontynuacja co mi sugeruje zakończenie. To zapewne się niedługo okaże.

Okładka książki mnie zachwyca.