Rumo i cuda w ciemnościach
Walter Moers

Rumo jest Wolpertingiem, choć na początku wcale o tym nie wie. Na początku wie tylko tyle, że wychodzą mu zęby,co boli go okropnie i że wszyscy zostali porwani. Całe szczęście w niewoli zaprzyjaźnia sie z kimś, kto może mu wiele spraw wyjaśnić. Po uwolnieniu się, wie już, że musi podążać ku swojemu przeznaczeniu za srebrną nicią. Fantastyczna, zabawna i niesamowicie wciągająca baśniowa historia. To zdecydowanie najlepszy tom z przeczytanych przeze mnie do tej pory z cyklu o Camonii.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Poznajemy Rumo, gdy ten, jako mały szczeniak wolpertingów, wraz z innymi zostaje porwany przez Cyklopy, które uwielbiają świeże mięsko. Zwłaszcza gdy danie krzyczy i próbuje uciekać. W niewoli szybko dorasta i odkrywa swoje możliwości. W końcu trafia do miasta zamieszkanego przez innych przedstawicieli jego gatunku. Tak oto zaczynają się przygody sympatycznego stworka, któremu autor, ze znanym sobie humorem, nadał cechy typowe psu oraz małe różki i pysk pełen zębisk. Książka zaczyna się z przytupem. Niestety zaraz potem akcja zdecydowanie zwalnia. Rozdziały, gdzie Rumo trafia do szkoły są nudne. Z początku "Rumo" podobał mi się bardziej niż "Miasto śniących książek", które czytałam wcześniej. Ze strony na stronę miałam wrażenie, że poziom książki nagle się zaniżył. Bohater zrobił się jeszcze bardziej naiwny niż był. Na szczęście potem akcja wraca do normy, gdy Rumo schodzi do Podświatów. Pomimo, że powieść można znaleźć wśród literatury dziecięcej i młodzieżowej, nie polecałabym jej zbyt młodym czytelnikom. Pojawiają się w niej dość drastyczne sceny, jak eksperymenty Tiktaka. Na plus mogę zaliczyć zapiski na marginesach, dzięki którym łatwo jest odnaleźć interesujący nas fragment.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka autora "Miasta śniących książek". Nie jest zła, ale poprzednia bardziej mi się podobała.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Lubie takie klimaty

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

ciekawa pozycja

(Kliknij aby rozwinąć opinię)