River
Samantha Towle;

"River" Samantha Towle to powieść należąca do literatury obyczajowej, romansu.

Powieść napisana jest bardzo dobrze i moim zdaniem jest po prostu rewelacyjna. Piękna, romantyczna, wzruszająca. Po prostu niesamowita. Przypomina mi dlaczego tak kocham czytać. Każda historia coś ze sobą niesie. A ta konkretna daje nadzieję. 

Carrie Ford próbuje uciec od przeszłości. River Wild jest humorzastym, nadętym dupkiem ima dodatek jej nowym sąsiadem. 

Carrie nie ma zamiaru się z nim zaprzyjaźniać. On również nie ma na to ochoty. To typowy samotnik. Jednak kiedy niespodziewanie pomaga uratować jej porzuconego psa coś w ich relacji się zmienia. Carrie dostrzega w nim cząstkę siebie. On też nosi bagaż.

A ból, smutek i samotność są tego dowodem. A więc między dwojgiem ludzi rodzi się niespodziewana przyjaźń. 

Oboje mają swoje sekrety, ale to nie ma znaczenia, gdyż doskonale się rozumieją. W końcu kiedy poznają, co to szczęście to przeszłość czai się za rogiem, żeby wszystko odebrać. 

Zdecydowanie polecam tą cudowną powieść. Jestem po prostu oczarowana nie tylko talentem, a aktorka ma niesamowity talent. Porusza poważne tematy i dobrze jej to wyszło.

Jeszcze raz polecam, gdyż naprawdę warto to przeczytać. 

Historia Carrie,która w ciąży zaczyna nowe życie w innym mieście i ma sąsiada,który zdaje się być lekko chamski,mroczny i tajemniczy.Podobała mi się ta historia,przełamywanie lodów i poznawanie się tcyh dwojga.Pokazane jak mimo trudności i nieciekawego życia można sobie na nowo ułożyć wszystko i znów poczuć sie kochana.

Carrie Ford przez 7 lat znosi ogromny ból, zarówno fizyczny jak i emocjonalny. Uwięziona z mężem, zniszczona psychicznie i bez wiary w lepsze życie, robi coś co może ją albo uwolnić, albo skazać na jeszcze większe cierpienie - ucieka. Ucieka, bo teraz ma dla kogo walczyć i zacząć wszystko od nowa. Pod innym nazwiskiem, z innym wyglądem i tam gdzie nie powinna zostać znaleziona. Wynajmuje domek, szybko dostaje pracę i znajduje przyjaciół. Jedyny problem - sąsiad ignorant, gbur i czarna owca miasteczka, od którego lepiej trzymać się z daleka. Tyle że Carrie dostrzega w nim coś, z czym sama się zmaga. Smutek, samotność, ból i ogromny bagaż przeszłości. Czy ta dwójka pokrzywdzonych przez życie ludzi, ma szansę na szczęśliwe zakończenie?

River Wild to "wyrzutek", od którego mieszkańcy trzymają się z daleka. Wierząc, że odziedziczył w genach po matce mordercze zdolności, ludzie nie chcą mieć z nim nic wspólnego. Przez to i przez to co River przeżył, stał się zimny, samotny i uwięziony w przeszłości, lecz niezwykle uzdolniony w tworzeniu przedmiotów ze szkła. Wydawać by się mogło, że niezdolny do uczuć i radości. Do czasu, aż w domku obok pojawia się ruda, natarczywa i szalona dziewczyna, od której nie da się uwolnić. Czy Carrie zdoła przebić się przez mury Rivera, które zbudował wokół swojego serca?

Oboje bohaterzy przeszli piekło, by być w miejscu w którym się odnaleźli. Czytając tę książkę nasunęło mi się pytanie, czy zmienilibyśmy przeszłość, w której nie doświadczylibyśmy bólu, ale kosztem późniejszej miłości i szczęścia? Czy wszystko nie dzieje się po coś? Z jednej strony nie wyobrażam sobie ani tego co przeżył River, ani tego co znosiła tyle lat Carrie, ale finalnie otrzymali coś więcej - siebie.

"River", to bardzo ciężka i trudna powieść. Autorka na samym początku książki umieściła ostrzeżenie, że sceny występujące w niej mogą wywołać różne reakcje emocjonalne, ponadto wspomniała tematy jakie się w niej znajdują. Dzięki temu czytelnik może zdecydować czy chcę dalej czytać, czy to będzie dla niego zbyt trudne. Uważam, że w każdej podobnej książce, właśnie na początku powinno się znaleźć takie ostrzeżenie, bo nie każdy potrafi poradzić sobie z przemocą domową i wykorzystywaniem seksualnym. Ja w swoim życiu przeczytałam bardzo dużo książek o podobnej treści, więc nie zrażają mnie takie tematy, choć oczywiście bardzo je przeżywam.

Samantha Towle wykreowała wspaniałych, empatycznych i realnych bohaterów. Choć fakt, Carrie była lekko natarczywa względem Rivera, ale dzięki temu do niego dotarła i sprawiła, że on sam spojrzał na siebie z innej perspektywy. Natomiast sama Carrie zrozumiała jak wygląda miłość, przyjaźń i poczucie bezpieczeństwa. Pokochałam ich razem jak i osobno i bardzo ciężko było mi się z nimi rozstać. Szczególnie po tym jak autorka złamała mi serce pod koniec.

"River" nie jest wybitnie oryginalną historią, ale napisana w sposób bardzo emocjonalny, z fantastycznymi bohaterami sprawia, że nie da się jej odłożyć aż do ostaniej strony. Ja jestem zachwycona i życzę sobie, żebym trafiała na więcej takich książek, które porwą mnie, oczarują i zostawią z kłębkiem myśli.

River to opowieść o tym, że nie warto oceniać poprzez pryzmat pozorów. Pokazuje nam jak wiele wewnętrznych demonów można ukryć poprzez pozorny chłód. Dobro jednak zawsze znajdzie drogę aby wyjść.

Dwoje poranionych przez życie ludzi zakochuje się w sobie. Ich relacja rozwija się stopniowo, aż w końcu stają się dla siebie wszystkim . Z dwóch połamanych kawałków, tworzą rodzinę jakiej do tej pory nie znali.

Nowe miasto. Nowa tożsamość. Ciąża i samotność. I daleko od przeszłości, przed którą Carrie Ford tak usilnie próbuje uciec.

River Wild jest humorzastym, nadętym dupkiem i w dodatku jej nowym sąsiadem. Carrie nie ma ochoty się z nim zaprzyjaźniać, on również nie chce zostać jej przyjacielem. Jednak kiedy wszystko wydaje się jasne, mężczyzna niespodziewanie pomaga jej uratować porzuconego psa. Tego dnia Carrie dostrzega w jego oczach coś, co można zobaczyć też w jej spojrzeniu. Smutek. Ból. Samotność. Carrie bardzo dobrze zna te wszystkie uczucia.

Między dwojgiem zranionych ludzi nawiązuje się niechciana i niespodziewana przyjaźń, która bez ostrzeżenia zmienia się w coś więcej. Oboje mają swoje sekrety, ale to nie ma żadnego znaczenia, ponieważ ona bardzo dobrze go rozumie, a on ją. W końcu Carrie pierwszy raz w życiu doznaje czegoś, czego się nie spodziewała – szczęścia. Niestety szczęście nie trwa długo. Nie, dla takich ludzi jak ona. Szczególnie kiedy przeszłość czai się za rogiem, czekając na odpowiedni moment, żeby wszystko odebrać.

"Mieć zwykłą pracę.
Wieść zwykłe życia.
Ale potwór zawsze jest w środku.
Czai się w ukryciu pod swoją zwykłą skórą.
Czekając na odpowiedni moment.
I gdy ten moment nadejdzie,
I kiedy on będzie mógł już się pokazać,
Będziesz zaskoczony.
Ale ja nie.
Ja będę gotowy.

- River Wild"

Samantha Towle już od pierwszych stron rozpoczyna swoją opowieść mocnym akcentem. A im dalej w fabułę, tym przybywa emocji i zaskakujących, pełnych napięcia wydarzeń.

River to jeden z tych bohaterów, którego albo można znienawidzić, albo pokochać. Jego zachowanie dalekie jest od ideału. To mężczyzna twardy, zimny i zrzędliwy. I chyba właśnie to sprawia, że z jednej strony chcemy trzymać go na dystans, a z drugiej mamy ochotę poznać go lepiej. Z kolei Carrie, mimo tego, co ją spotkało, to silna, ciepła, opiekuńcza i optymistyczna kobieta. Mimo iż są zupełnym przeciwieństwem siebie jest coś, co ich łączy. Smutek, ból, samotność - te uczucia nie są obce obojgu naszym bohaterom. Czy odnajdą do siebie drogę? Czy zaznają szczęścia? I najważniejsze, czy gdy opadnie kurtyna tajemnic, będą w stanie je zaakceptować?

Bardzo podobała mi się relacja, jaka zaistniała pomiędzy głównymi bohaterami. Początkowo przyglądamy się wrogom, następnie przyjaciołom, w rezultacie romansowi, który w przeciwieństwie do większości książek rozwija się powoli, naturalnie. Oboje mają swoje sekrety, a ich odkrywanie dostarcza nie lada emocji.

"Miłość jest tak rzeka, nigdy się nie kończy, gdy płynie, ale z czasem staje się coraz większa."

Autorka porusza w swojej powieści temat przemocy w rodzinie oraz seksualnej. Ciężko czyta się o maltretowaniu dzieci. Wyobrażam sobie, że napisać o tym problemie równie niełatwo. Pisarce udało się nie popaść w przesadę, wszystko przedstawiła tak, jak mogłoby to wyglądać w rzeczywistości. Jednocześnie uzmysławia jak ważne jest wsparcie bliskich osób. Pokazuje też, że nigdy nie wolno tracić nadziei na lepsze życie i przyszłość.

Autorka udanie wplotła między wersy sporą dawkę humoru. Dzięki temu historia Rivera i Carrie nie jest aż tak przytłaczająca, a i czyta się naprawdę przyjemnie i szybko. Jedynie odnoszę wrażenie, że kilka ostatnich rozdziałów było poprowadzonych zbyt pośpiesznie. Zabrakło mi szerszego spojrzenia na bohaterów już jako parę. Ale mimo tego jednego mankamentu książka okazała się rewelacyjna.

"River" to druzgocąca, przerażająca, ale i piękna oraz wyjątkowa w przekazie powieść o miłości, która wprasza się nieproszona. To książka, która dodaje odwagi, otuchy, by zmienić coś w swoim życiu oraz by nie być obojętnym na los drugiego człowieka. To lektura o bliznach na duszy i ciele. Zdecydowanie warto dać jej szansę!