Psychopaci
Stephen Seager

zawsze się zastanawiałam czemu ludzie popełniają przestępstwa? czemu ktoś zabija drugiego człowieka? w najgorszym wypadku czemu ktoś po zabiciu drugiej osoby zjada jego ciało? kończąc studia kryminalistyczne nadal nie byłam w stanie odpowiedzieć sobie na te pytania... kiedyś ktoś mi powiedział że jeżeli jesteś w stanie popełnić samobójstwo to jesteś w stanie zabić druga osobę ale ile w tym prawdy? czy może dlatego większość morderców była w stanie popełnić samobójstwo w więziennej celi? Stephen Seager zabiera nas w podróż to szpitala psychiatrycznego (Gorman State) gdzie przyjmowano morderców, gwałcicieli, kanibalów i innych którzy mieli problemy umysłowe... ale czy aby każdy jeden miał depresję, zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, zaburzenia osobowości, czy zaburzenia lękowe? czy może udawali chorobę psychiczną żeby nie być w więzieniu ze względu na popełnione zbrodnie? Seager pokazał jak to wszystko wygląda od środka, czy pokazał wszystko ? pewnie nie bo inaczej by zburzyło to naszą koncepcje szpitali psychiatrycznych. 😉

„PSYCHOPACI”

Stephen Seager Wydawnictwo Filia

Jak już pewnie wiecie uwielbiam książki na faktach o psychopatach. Kiedy zobaczyłam na portalu legimi ebook „Psychopaci” nie mogłam przejść wobec niego obojętnie. Koniecznie musiałam go przeczytać. Nie żałuję.
Autor i psychiatra Stephen Seager opisuje swoją pracę w Kalifornijskim szpitalu psychiatrycznym Gorman State. Tutaj znajdują się najgorsi psychopaci na świecie. Zwłaszcza w bloku C. Pacjenci odsyłani są z więzień w celu leczenia. Niektórzy z nich mają schizofrenie paranoidalną, różnego typu paranoje, a jeszcze inni udają chorych psychicznie. Tutaj trzeba mieć oczy szeroko otwarte i nigdy nie wolno obracać się tyłem do pacjentów. Co tutaj w „Gomorze” się dzieje to głowa mała. Nie ma żadnych praw. Tutaj nikt nie liczy się z nikim. Często psychopaci atakują lekarzy, pielęgniarzy i samych siebie. Dokładnie trzeba patrzeć im na ręce. Sprawdzać, czy nie przemycili jakiś niebezpiecznych przedmiotów.
Niestety „Gomora” pochłonęła nie jedno istnienie. Dzięki autorowi możemy wejść do miejsca głęboko ukrytego przed zwykłym obywatelem. Szczerze mówiąc mało osób chciałoby pracować w takim szpitalu. Doktor Seager idąc do pracy nie był pewien czy wróci z niej żywy.
Książka „Psychopaci” głównie skupia się na pracy doktora oraz jego codziennego życia. Zabrakło mi bardziej rozwiniętych opisów pacjentów.
Po przeczytaniu „Psychopatów” jestem cały czas w szoku. Nie mogę dojść do siebie. Nigdy w życiu nie chciałaby pracować w „Gomorze”. Uważajcie żebyście wy nie trafili do podobnego szpitala.

Polecam historię doktora Seagera.

 „Psychopaci” to książka z literatury faktu autorstwa Stephena Seagera, lekarza psychiatry, który od kilkunastu lat pracuje w Napa State Hospital, szpitalu psychiatrii sądowej w Kalifornii, potocznie zwanym Gomorą. W książce autor skupia się na swoim pierwszym roku pracy w tej placówce, opisuje swoje prywatne odczucia, sytuację rodzinną oraz przygotowanie (a raczej nieprzygotowanie) personelu tam pracującego. Nie znajdziemy więc tutaj mrocznych opowieści o psychopatach, a raczej spojrzenie na to, jak wygląda praca w szpitalu, w którym teoretycznie leczy się groźnych przestępców niestabilnych psychicznie. To praca trudna, ciężka i groźna – groźby od pacjentów są tam na porządku dziennym, zdarzają się też próby morderstwa. Autor nie wybiela, nie piętnuje też tamtejszych zachowań, a przedstawia po prostu swoje doświadczenia i na tym przykładzie wskazuje niedociągnięcia systemu oraz sugeruje co można zrobić, by tą sytuację poprawić. Moim zdaniem jest to ciekawa książka i dla osób interesujących się tematem psychiatrii od strony praktycznej, systemowej będzie to na pewno interesująca lektura.

Książka przeczytana bez większych emocji. 

Książka jest ciekawa chociaż nie jest tym czego oczekiwałam. Tytuł sugeruje że głównym motywem będą psychopaci, a otrzymujemy przede wszystkim opis pracy i funkcjonowania  szpitala

Prima aprilis! Bardzo prymitywna zagrywka wydawnictwa, na wzór brukowca postanowili sprzedać niskich lotów treść przy pomocy chwytliwego tytułu. Bo kto by kupił książkę "Problemy administracyjno-kadrowe szpitali psychiatrycznych w USA" albo "Rozterki życiowe a etapy rozwoju kariery lekarza psychiatry w USA". Książka jest właśnie o tym. Ni mniej, ni więcej. Psychopaci stanowią w niej ledwie tło. Jeśli jesteście zainteresowani procedurami szpitalnymi, to polecam. Ja mam poczucie totalnie zmarnowanej kasy. Nuda, nuda i jeszcze raz nuda!