Pragnienie. Cudzy mąż
Katarzyna Grabowska

o już drugi tom i niestety ostatni z cyklu Cudzy mąż, który przedstawia niesamowicie intrygującą i pasjonującą historię. Chętnie sięgam po powieści pani Kasi, gdyż jestem pewna, że coś co wyszło spod jej cudownie lekkiego i plastycznego pióra przypadnie mi do gustu, wstrząśnie oraz dostarczy niesamowitych i niezapomnianych wrażeń.

Ta lektura przedstawia dalsze losy Alicji Banasiak, która nie ma łatwego życia, a jej wybory nierzadko są kontrowersyjne i krzywdzące innych. Po śmierci Rafała zamknęła się w sobie, jest załamana i jedynie maleńki synek jest jej jedynym ukojeniem. Dla niego postanawia wziąć się w garść i zawalczyć o szczęście. Niespodziewanie po latach spotyka dawnego przyjaciela, który darzył ją uczuciem, ale wybrał służbę Bogu. Mimo tego, że jest księdzem relacja tej dwójki totalnie komplikuje się. Do tego życie stawia na drodze kobiety kolejnego mężczyznę, który zakochuje się w niej i jest w stanie zrobić dla niej dosłownie wszystko.

Czy Adam mimo kapłaństwa pozwoli sobie na zatracenie się w namiętności z ukochaną? Czy porzuci kościół, by być razem z Alicją, a może opanuje swoje szalejące zmysły i zostanie przy Bogu? Kim jest ten drugi facet, który pokochał bohaterkę? Czy to jego wybierze Banasiak, a może nie ma on u niej szans?

Autorka nie zawiodła mnie tworząc tak kontrowersyjną i ciekawą opowieść, która mnie nieraz zaskakiwała oraz przepełniała całą gamą emocji. Poruszone tematy są wciąż aktualne i bardzo ważne, mogące zdarzyć się każdemu z nas. Rozpacz, niemoc, samotne macierzyństwo oraz romans z kapłanem.

Sama w zeszłym roku widziałam podobne zdarzenie w mojej miejscowości, gdzie w roli głównej była zakazana miłość. Tylko tam była mężatka, która opuściła męża i córkę dla księdza. Wiem doskonale, że taka miłość to wielkie uczucie, które ciężko stłumić, ale trzeba pamiętać, iż niewłaściwe postępowanie rani naszych bliskich, ale także gorsi i doprowadza do wściekłości otoczenie. Córka tej kobiety przeszła załamanie i nadal jest pod opieką psychologa. Razem z ojcem musiała przeprowadzić się do miasta, bo nie mogli w spokoju tu żyć.

Ta pozycja chwytała mnie momentami za serce boleśnie się na nim zaciskając. Tyle w niej przejmującej żałości, rozterek, niepewności, zderzenie z rzeczywistością i ten przejmujący ból. Jednak mamy też i radość, szczęście, miłość, pożądanie oraz chwile uniesień, które uskrzydlają bohaterów.

Pani Grabowska genialnie poprowadziła fabułę, dała wycisk nie tylko świetnie wykreowanym postaciom, ale także i mi. Mój umysł szalał na najwyższych obrotach, próbując zrozumieć postępowanie i decyzje podjęte przez Adama i Alicję. Czasem czułam niechęć do tej dziewczyny uważając ją za Femme fatale. Nie sposób było mi oderwać się od tekstu, gdyż ciągle coś się działo, zaskakiwało mnie, a sceny zbliżeń tak rozpalały atmosferę, że pochłaniałam stronice z wypiekami na twarzy.

Powiem wam, że pod koniec przeżyłam totalny szok. Pisarka miała wenę twórczą i zaserwowała nam dwa zakończenia tej niesamowitej historii. Które wybrałam tego wam nie zdradzę. Każdy z nas musi zdecydować, jak powinna potoczyć się dalej akcja i który finał losów bohaterów jest bliższy waszemu sercu czy umysłowi. Wybór na pewno nie będzie łatwy, tego możecie być pewni.

Dlatego zachęcam was gorąco do sięgnięcia po tę lekturę. Przeczytajcie tę książkę, gdyż naprawdę warto. Obawiacie się nudy? Zapewniam, że nie ma na to szans. Szczerze polecam i jestem ogromnie ciekawa waszych opinii.

💞💞💞RECENZJA💞💞💞

„Bóg zabrał mi Rafała, zawłaszczył Adama.Teraz,właśnie w tej chwili,to ja miałam okazję odebrać mu coś,co należało do niego,ale powinno być moje”

Po tragicznej śmierci Rafała, Alicję przy życiu trzyma tylko jej cudowny synek Hubert. Samotność, niemalże zżera ją od środka, ale wie, że nie da się cofnąć czasu, naprawić przeszłości, więc musi nadal egzystować w tym trudnym świecie.

„Wszystko co spotyka nas w życiu, nawet to co najbardziej bolesne, jest częścią wielkiej układanki”

Ale jak żyć, ukochany Rafał opuścił ją - ginąc w wypadku, a drugi ukochany od zawsze Adam - opuścił ją, oddając siebie Bogu.

Sytuacja zmienia się, gdy drogi Adama i Alicji, ponownie się krzyżują, a uczucia i wzajemne pragnienia, są co raz bardziej widoczne i nie tylko dla nich samych. Oboje próbują walczyć z tym co, właściwie od zawsze ich łączy i co gorsza, nie zważając na konsekwencje, zatracają się w sobie.
Co prawda, gdzieś w głębi nich, tli się myśl, że postępują niewłaściwie, ale pożądanie i pragnienie siebie i swoich ciał jest silniejsze od wszystkiego. Ale nawet w najgorszych koszmarach, nie spodziewają się, jakie konsekwencje przyjdzie im ponieść, za własne pragnienia i tą zakazaną miłość.

„Ja cię przebudziłem, a on wskrzesił pragnienie, które tłumiłaś”

Jakich wyborów będą zmuszeni dokonać i jakie zawrzeć pakty, by wszystko skończyło się dobrze. Tego nikt nie wie, tego nikt nie przewidzi, ale autorka daje nam dwa zakończenia, więc sami możemy wybrać sobie, to, które bardziej nam się podoba.
Ale o tym musicie przekonać się sami.

„Wspomnienia to najcudowniejsze, ale zarazem i najokrutniejsze, co mamy. Mogą przynosić ulgę, ale mogą też sprawić ogromny ból. Czasami jednak tylko one nam pozostają, więc za wszelką cenę się ich trzymamy”

No i mamy to, drugi tom serii #cudzymąż Och, ta Alicja lubi brać to, co należy do kogoś innego.

Rafał był mężem innej kobiety…
Adam natomiast ślubował Bogu…

Ta część jest pełna rozterek, trudnych wyborów i niepożądanych pragnień. Jest też pełna emocji, bólu, a nawet chwil grozy.

Bohaterowie drugoplanowi i ich własne historie, są świetnym dopełnieniem całości.

Jest też trochę pikantnych i gorących momentów, ale także bardzo emocjonalnych chwil wzruszeń.
To moje drugie spotkanie z autorką, i przyznam, że znowu bardzo udane.
Po jednym, z proponowanych przez autorkę zakończeń, można by było pomyśleć o trzecim tomie lub całkiem nowej serii 🙂 #cudzażona 😉 @kbgrabowska co Ty na to?

Za książkę do recenzji dziękuję @videograf.sa 💗

Skoro czytacie drugi tom to wiecie, że w pierwszym autorka uśmierciła Rafała - jest mi z tego powodu przykro i żałuję, że nie ma go w drugiej części. Nie twierdzę, że jest ona zła bo nie jest, jest dobra! Kurczę, chwyta za serducho, przeciąga nas po krzywdach jakie spotykają główną bohaterkę, nie raz uroniłam łezkę.

Jednak dla mnie Alicja nie do końca pokonała swoje demony, ciągle gdzieś tam w głębi jest przekonana, że została skazana na cierpienie i nie może mieć więcej niż inni. Czasami jej reakcje były zbyt histeryczne i gwałtowne, rozumiem, boryka się z wieloma problemami, niemałymi, i których doznała w dość krótkim czasie, być może nie przetrawiła jeszcze tego albo jeszcze nie jest dojrzała emocjonalnie, w końcu jest młodziutka. Bardzo jej współczuję ale czasami moja empatia względem niej się obniżała. 

Nie pamiętam bym czytała książkę/cykl z księdzem w jednej z głównych ról. Przyznam, że motyw religii, wiary, Boga jest dla mnie zaskakujący, trochę kontrowersyjny i ryzykowny. Uważam, że w tym temacie każdy ma swoje zdanie dlatego nie chcę za wiele się wypowiadać, natomiast nie wiem jeszcze jakie są moje odczucia do takiego stylu i fabuły. W pierwszej części ten zakres nie był aż tak bardzo poruszany, w drugiej miałam wrażenie, że na każdym kroku. Co jest defakto zrozumiałe bo Adam oddał się Bogu, jest z Nim związany, a i pani Maciaszkowa zawierzyła swoje życie Bogu przekonując do tego samego Alę.

Autorka wymyśliła dla nas na koniec "niespodziankę" - nie mamy jednego zakończenia ale dwa! Tak, dwa. Możemy wybrać, którą ścieżką pójdzie Ala. Coś nowego, coś czego też nie widziałam nigdzie przedtem, chociaż chyba jednak wolę taką wersję, którą stworzy dla nas autor, czyli jedno zakończenie. Mimo to trochę szkoda, że przy drugim zakończeniu nie było epilogu.

W tej części było trochę wrażeń. Pełno emocji, nawet tych, które wpadały ze skrajności w skrajność. Książka nadal została wierna słodko-gorzkiej fabule.

Czytałam z zapartym tchem i naprawdę chciałam dowiedzieć się co będzie dalej.