Być może najgłębszym sensem powieści jest schodzenie do podziemi, gdzie kłębią się opowieści, lęki i przeczucia. Uchodzimy z miejsc, z historii, z pamięci.
Wit Szostak napisał po trosze dziennik, po trosze esej, zbiór opowieści i zmyśleń, po trosze powieść. Wielość znaczeń prowadzi nas tropami słów, losów, namiętności i miłości. To literatura, która pozostaje w nas.
Wydawnictwo: powergraph
Data wydania: 2019-05-15
Kategoria: Inne
ISBN:
Liczba stron: 416
"Oberki do końca świata", to opowieść o odchodzeniu ostatniego pokolenia wiejskich muzykantów, rodu Wiatrów, skrzypków z okolic Nowego Miasta nad Pilicą...
Wichry Smoczogór to przepiękna, filozoficzna baśń, inspirowana legendą oraz prastarą, obrzędową kulturą gór....
Przeczytane:2021-04-11, Ocena: 5, Przeczytałem,
Początek dosyć ciężki, ale zawarte w dzienniku wątki powieści zaczęły mnie wciągać. Wciągnęły na dobre gdzieś tak w połowie książki. Mam nadzieję, że autor żartował pisząc w ostatnich zdaniach, że wywlókł już wszystko i nie będzie w stanie już nic stworzyć. Szkoda by było. Może zabiorę się za inne pozycje Pana Szostaka? A może zacznę pisać dziennik?