Pomoc domowa
Freida McFadden ;

„Pomoc domowa” to mroczny thriller, który budzi ogrom emocji. Emocje te są negatywne, lecz to skutkuje jedynie tym, że całym sobą wchodzimy w toczącą się akcję, która została nam przedstawiona w tej historii. Pozory mogą wprowadzić nas w znaczne niebezpieczeństwo, a serce nie zawsze wskazuje dobre rozwiązanie. Główną bohaterką powieści jest Millie, która niedawno opuściła więzienne mury. Teraz postanawia tak poprowadzić swoje życie, aby nigdy się tam nie znaleźć. Wyszła warunkowo więc musi robić wszystko aby nikomu nie podpaść. Dostaje pracę jako pomoc domowa w domu Winchesterów. Początkowo wydaje jej się, że los się do niej uśmiechnął, zyskała dach nad głową, pracę dobrze płatną, lecz jej koszmary dopiero nadejdą. Ale obiecała sobie, że przetrwa. Jej pracodawczynią jest Nina Winchester. Kobieta, która ma wszystko. Piękny dom, wspaniałego męża u boku i córkę, która jest dla niej najważniejsza. Lecz jej perfekcyjny wizerunek to tylko pozory. Z biegiem wydarzeń na jaw wychodzi jej czarna strona. Andrew to idealny mąż Niny. Znosi jej humory. Jest dla niej oparciem a córkę Niny traktuje jak własne dziecko. Tylko czy aby na pewno tak jest? Czy tylko potrafi świetnie grać. Jest niezwykłe intrygującym aktorem w swoim życiu. Wszyscy mają go za wzór cnót i oddanie rodzinie. Ale… No tak pozory mylą. Mamy jeszcze do czynienia Cecelią, która jak na małą dziewczynkę jest bardzo wyrachowana i stara się na każdym kroku uprzykrzyć życie nowej pomocy domowej. Ale czy to niewinne dziecko miało jakieś inne wyjście? Bohaterowie, którzy z każdą kolejną stroną odkrywają swoje karty. I choć przypuszczamy inne zakończenie tej jakże tragicznej w skutkach historii, to co zaserwowała nam autorka nie było nawet brane pod uwagę. Każdy z nich otrzymał swoją rolę i rolę tą odegrał koncertowo. Mamy tu budzącą grozę narrację, która jedynie dodaje pikanterii. Dwa całkiem odmienne światy, idealny oraz ten gorszy. Walka dwóch kobiet Niny i Millie. Tylko jedna wygra pojedynek, ale czy będzie dumna z samej siebie? A może jeszcze obydwie podadzą sobie pomocną dłoń i stworzą sojusz? Albo i nie… relacje między bohaterami sprawiają, że nie wiemy komu możemy zaufać.. Całkiem inne zakończenie podsuwa nam rozum. Thriller psychologiczny, który jest bardzo intrygujący i zapada w pamięci. A co najważniejsze zwroty akcji są serwowane z niezwykłą starannością i wprawiają czytelnika w refleksje i przedostaje się przez ciemne strony psychologiczne w naszym umyśle.

Pod koniec roku odczuwałam czytelniczy marazm. Ogromne wypalenie dotyczące czytania i dzielenia się opiniami na temat książek. Może to przez pogodę, może przez choróbsko, które nie chciało się skończyć, a może całoroczne zmęczenie. Grunt, że już pierwszego dnia stycznia zaczęłam czytać książkę, która postawiła mnie na nogi i sprawiła, że serce zabiło mi szybciej!

Millie opuszcza więzienne mury, ale jakoś nie może sobie ułożyć życia. Po utracie kolejnej pracy zmuszona jest do spania w samochodzie. Jak manna z nieba spada na nią propozycja pracy w domu Niny Winchester i jej rodziny. Zatrudniona jako pomoc domowa sprząta, robi zakupy, gotuje, odbiera córkę ze szkoły lub z licznych zajęć dodatkowych i unika jak ognia pracodawczyni, która wydaje się, delikatnie mówiąc niestabilna emocjonalnie. Dlaczego Nina zachowuje się jak ostatnia zołza, skoro ma kochającego i przystojnego męża, piękną córę, luksusowy dom i forsy jak lodu? I dlaczego pokój Millie, który znajduje się na poddaszu, zamyka się tylko od zewnątrz? Czy rodzina Winchesterów dowiedziała się o kryminalnej przeszłości i boją się, co może zrobić nocą, gdy jest poza ich kontrolą? A może mają tak głęboko ukryte tajemnice, że nie mogą zostać przez nią odkryte? Kto, do czego jest zdolny?

Jeśli opuszczę ten dom, to tylko w kajdankach – to pierwsze zdanie prologu tak zelektryzowało,  zaciekawiło i wprowadziło atmosferę niepokoju, że nie pozostało mi nic innego jak tylko zagłębić się w historię pomocy domowej i bogatej, dobrze sytuowanej rodziny. Co ważne początkowo nie było wiadomo, kto owo zdanie wypowiedział, więc od razu na policzki wypłynął mi rumieniec. W tej lekturze tajemnica goniła tajemnicę, sieć kłamstw oplatała poszczególnych bohaterów, a ostateczna rozgrywa rozwiewająca pozory i iluzje to istny majstersztyk przyprawiający o dreszcze i przyspieszony oddech. Powolne odkrywanie sekretów Niny, Millie i Andrew sprawiało wielką czytelniczą przyjemność i jednocześnie zmuszało do postawienia sobie pytań: jak dobrze znamy swoich bliskich? Czy istnieje osoba, której można ślepo zaufać? Do czego zdolny jest człowiek walczący o życie? Dawno nie czytałam tak dobrej książki z przesłaniem: uwaga pozory mogą mylić, nie wszystko złoto, co się świeci.

Ależ to była uczta! Wszystko wybornie i smakowicie podane od konstrukcji fabuły, zawiłość intrygi poprzez kreację bohaterów na zwrotach akcji i zaskoczeniach kończąc. Freida McFadden umiejętnie stopniuje napięcie, od lektury naprawdę ciężko było mi się oderwać. Obym w tym roku miała możliwość przeczytania wiele tak dobrze skrojonych historii, jak Pomoc domowa.

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl oraz dzięki uprzejmości Wydawnictwa Czwarta Strona

„Pomoc domowa” to mroczny thriller, który serwuje czytelnikowi emocje, o jakich nie miał pojęcia. Powieść pokazuje, jak skomplikowane i niebezpieczne może być ludzkie serce, a także jak bardzo pozory potrafią mylić.

Główną postacią jest w powieści Millie, była więźniarka, która rozpoczyna nowe życie jako pomoc domowa w rezydencji Winchesterów. Jednak to, co na początku wydaje się być dla niej wybawieniem, stopniowo zamienia się w koszmar. Jej postać emanuje siłą woli i potrzebą przetrwania, co sprawia, że jest jednocześnie bohaterką i katalizatorem wydarzeń. Na drugim biegunie mamy Ninę Winchester, pracodawczynię Millie, pozornie idealną kobietę, której życie jest jak z bajki. Jednak z biegiem fabuły odkrywamy jej ciemne strony, które ukrywają się pod perfekcyjnym wizerunkiem. Nina jawi się jako postać pełna sprzeczności, co czyni ją niezwykle intrygującą, a zarazem trudną do przewidzenia. Andrew, mąż Niny, to postać, która na pierwszy rzut oka wydaje się być ofiarą w tym światku pozorów. Jego relacje z innymi bohaterami odsłaniają kolejne warstwy historii i pokazują, że i w jego przypadku pozory mogą być mylące. Cecelia, córka Winchesterów, dodaje kolejną warstwę zagadki do powieści. Jej tajemnicze zachowanie i relacje z otoczeniem prowadzą do coraz większego napięcia, odsłaniając wątki, które rzucają światło na mroczne aspekty rezydencji Winchesterów. Autorka zadbała o to, by każda postać miała swoją głębię, co sprawia, że czytelnik z łatwością wczuwa się w ich motywacje, ale także stale pozostaje w niepewności co do ich intencji. Różnorodność i złożoność bohaterów, a także mistrzowskie ukazanie emocji i relacji między postaciami nadaje powieści dynamiki i wprowadza do narracji napięcie i niepewność.

Historia rozwija się w wielu wątkach, a autorka zaskakuje czytelnika genialnymi zwrotami akcji. To nie tylko opowieść o konfrontacji dwóch kobiet, Millie i Niny, lecz także o zderzeniu dwóch światów, jednego pełnego tajemnic i drugiego pozornie idealnego, a jednak chwiejnego. Fabuła wciąga od pierwszych stron i nie pozwala oderwać się od lektury. Zaskakujące motywacje postaci, psychologiczne gierki i momenty pełne napięcia tworzą historię, która trzyma w nieustannym napięciu, zaskakując przy każdej możliwej okazji. McFadden tworzy niesamowitą atmosferę, która sprawia, że każde kolejne zdanie wciąga coraz bardziej. Przykładając dużą wagę do opisu emocji postaci, autorka pozwala czytelnikowi lepiej zrozumieć i przeżyć zaistniałe sytuacje. Ciekawie ukazane relacje między postaciami sprawiają, że czytelnik nie wie, komu naprawdę ufać. Zagadka, którą autorka stawia przed czytelnikiem, rozwija się stopniowo, pozostawiając dreszczyk emocji aż do ostatnich stron.

„Pomoc domowa” to książka, która nie daje odpocząć, wciągając czytelnika w wir wydarzeń i emocji. McFadden stworzyła opowieść, która przenika ciemne zakamarki ludzkiej psychiki, nie pozostawiając czytelnika obojętnym. Przykuwa uwagę, wciąga i zmusza do refleksji nad naturą ludzką i jej złożonością. Dla miłośników thrillerów psychologicznych to lektura obowiązkowa. Polecam!

Zawsze się zastanawiałam ... Czy gdybym miała wypasiony dom i forsy jak lodu to czy zatrudniłabym wtedy pomoc domową 🤔... Szczerze- nie wiem,ale chyba byłoby mi trudno pogodzić się z faktem,że ktoś obcy szwęda mi się po domu, dotyka moich rzeczy i ocenia mnie przez pryzmat porządku w nim. A czy ja mogłabym pracować w charakterze gosposi? No jasne. Pracowałam nawet kilka lat jako pomoc domowa i z czystym sumieniem przyznaję,że była to najlepsza praca jaką w swoim życiu miałam.

A czy Millie miała tyle szczęścia co ja? Ta praca dawała jej nadzieję na lepsze jutro. Nina, która ją rekrutowała zrobiła na niej dobre wrażenie, dom w którym miała pracować ją zachwycił...jedynie pokój na strychu, który miałby być jej pokojem nie był już taki wymarzony. Zupełnie inny niż reszta domu, z dwiema gołymi żarówkami zwisającymi z sufitu i z maleńkim okienkiem. Ale czy pracując jako gosposia można wybrzydzać? Z resztą do wszystkiego idzie się przyzwyczaić ... A mały ,ciasny pokoik z wąskim łóżkiem to zawsze lepsza opcja niż spanie na tylnej kanapie swojego starego auta... Millie bardzo chciała dostać tę pracę...

Znacie to powiedzenie " uważaj o czym marzysz?" No więc właśnie... Nie wszystko złoto co się świeci... Bowiem już wkrótce nasza gosposia przekona się,że w tym domu jest ktoś,kto bardzo skutecznie będzie próbował uprzykrzyć jej życie ...tylko że... Nie tylko ten dom skrywa mroczne tajemnice. Millie też je ma ...

Trzymająca w napięciu, nieprzewidywalna , szokująca - taka jest ta książka! Styl autorki tak mi się spodobał, że jej kolejna książka "zamknięte drzwi" już do mnie idzie i na pewno nie pozwolę jej gnić na półce. Jak szukacie jakiegoś książkowego złodzieja czasu to "pomoc domowa" jest idealną propozycją. Baaaaardzo polecam! A ja zmykam ją wpisać na moją topkę roku .

Freida McFadden autorka wyśmienitego thrillera „Zamknięte drzwi” powróciła z kolejną mroczną historią. Poprzednia książka autorki zrobiła na mnie ogromne wrażenie, dlatego, jak tylko pojawiła się zapowiedź jej nowego thrillera, wiedziałam, że nie mogę odmówić sobie lektury. Czy „Pomoc domowa” okazała się kolejną rewelacją?

Millie każdego dnia dba, by dom Winchesterów lśnił czystością, odbiera ich córkę ze szkoły i gotuje pyszne obiady. Gdy nastaje wieczór, dziewczyna udaje się do pokoju na poddaszu, gdzie ma swój mały azyl.

Dziewczyna stara się nie wchodzić w drogę Ninie, która robi wszystko, by uprzykrzyć życie swojej gosposi. Ignoruje jej zachowania, nie zwraca uwagi na jej kłamstwa na temat córki oraz to, jak jej mąż, Andrew, z każdym dniem wydaje się być coraz bardziej załamany.

Z każdym dniem Millie coraz bardziej zazdrości idealnego życia Ninie. Pewnego razu robi coś, by, choć przez chwilę poczuć się jak jej pracodawczyni. Nina wkrótce odkrywa prawdę.

„Pomoc domowa” to jedna z tych książek, do której zasiadłam z nadzieją na mocną i trzymającą w napięciu historię, która sprawi, że nic nie oderwie mnie od lektury. I poniekąd tak właśnie było. Książkę przeczytałam niemal na raz. Zachwycające jest to, jak dobrym i lekkim piórem operuje McFadden. Jak potrafi wciągnąć czytelnika w wykreowany przez siebie świat i sprawić, że wszystko, co nas otacza, na chwilę przestaje mieć znaczenie. Ale czy to wystarczy, by czytelnik był usatysfakcjonowany?

Thriller, który oddała w nasze ręce Freida McFadden podzielony jest na trzy części. W pierwszej poznajmy historię z perspektywy Millie, w drugiej zaś to Nina opowiada nam wydarzenia ze swojego życia. Trzecia część prowadzi nas do rozwiązania zagadki i odkrycia prawdy. Bardzo podoba mi się, gdy autorzy stosują taki zabieg, bo możliwość poznania historie głównych bohaterów z różnych perspektyw. Myślę, że taki sposób skonstruowania fabuły sprawia, że czytelnik z większą ochotą przewraca kolejne strony, zaintrygowany tym, jaki będzie finał. I tak właśnie było w moim przypadku.

„Pomoc domowa” to thriller, który wciągnął mnie od pierwszych stron i choć nie trzymał mnie w napięciu, to i tak czytałam go z ogromnym zaangażowaniem i zaciekawieniem. Muszę przyznać, że autorka potrafi zaintrygować czytelnika, a my jak szaleni przewracamy kolejne strony, by jak najszybciej poznać zakończenie. McFadden niewątpliwie ma głowę pełną pomysłów, bo „Pomoc domowa” to naprawdę ciekawa i inna historia, jednak zabrakło mi w niej uczucia niepokoju, większych emocji, jakie z reguły powinny mi towarzyszyć przy lekturze thrillera i co najważniejsze, elementów zaskoczenia. Choć według mnie „Pomoc domowa” wypada troszkę słabiej od debiutanckiej książki autorki, To i tak uważam, że jest to lektura, której warto poświęcić czas. Być może zagorzali fani gatunku mogą czuć się troszkę zawiedzeni, ale ktoś, kto rozpoczyna swoją przygodę z thrillerami, będzie w pełni usatysfakcjonowany.

Pomoc domowa

Nie kłamiąc, po książkę sięgnęłam, z powodu rozgłosu jaki w okół siebie zrobiła. W prawdzie nie odrazu za nią chwyciłam, ale ponieważ wyszedł tom drugi, postanowiłam siędnąć po pierwszy. Tak oto przeczytałam tą oto historię o młodej dziewczynie Millie, która dostaje wymarzoną przez siebie prace w wielkim domu państwa Winchester. Jej zadaniem jest gotowanie, sprzątanie i opieka nad córką właścicieli domu. Dziewczyna z przyjemnością wykonuje zadania, a wieczory spędza we własnej sypialni. Fakt że jest to mała klitka na strychu nie sprawia, że Millie jest gotowa zrezygnować, nawet dziwne zachowanie Niny - właścicielki posiadłości, nie jest w stanie jej od tego odwieść. Dziewczyna zazdrości kobiecie wszystkiego, pięknego domu, cudownwgo życia i przystojnego męża. Gdy jednak Millie pewnego dnia przekracza granice, a Nina o wszystkim się dowiaduje sytuacja nabiera innego wymiaru, a sypialnie dziewczyny zamyka się tylko od zewnątrz. Winchesterowie jednak nie wiedzą z kim mają doczynienia i do czego zdolna jest Millie.

Książka była naprawdę świetna. Czytało się ją cudownie, było kilka trzymających w napięciu scen, jak również tych nie oczywistych - przynajmniej dla mnie - rozwiązań. Mega szybko się czyta tę książkę, a sytuacja jaka spotyka bohaterów wręcz trzyma w napięciu. Nie obyło się bez kilku zaskoczeń, jednak czegoś mi brakowało. Spodziewałam się troche innego zakończenia. Możliwe, że było to sprawką zbyt wygórowanych oczekiwań, przez rozgłos jaki ta książka miała, albo za dużo przeczytałam takich książek. Tak czy siak książka jest naprawde warta poznania.

Ten tytuł trzeba sobie zapisać i koniecznie dać sobie chwilę wolnego by móc tę książke przeczytać .

Autorka stworzyła niesamowity thriller,który pochłania sie niewiadomo kiedy.Jest to napewno lektura z gatunku niełatwych do odłożenia, co prawda zbudowana ze znanych motywów, ale sprawiająca wiele radości z kontaktu z dobrze skrojoną prozą o typowo rozrywkowym charakterze.

Poznajemy tu Millie ,dziewczynę,która sporo przeszła w przeszłości.Po wyjściu warunkowym z więzienia próbuje odnależć pracę, która pozwoli jej zapłacić rachunki i da szansę na przyzwoitą egzystencję. Nie może uwierzyć swojemu szczęśćiu gdy wreszcie otrzymuje pracę w ogromnej rezydencji ,u rodziny niczym z obrazka.Millie martwi jedynie ,że będzie musiała zamieszkać w malutkim pokoiku na poddaszu,ale jeśli mieszkała przez miesiąć w samochodzie ,to i to poddasze jest dla dziewczyny ogromnym wybawieniem.Ale czyżby ?Millie nie wie,że to poddasze skrywa w sobie sporo tajemnic,sporo sie tu działo a i dziewczyna będzie" strażniczką" tegoż malutkiego pokoiku.

"Pomoc domowa" to książka pełna tajemnic,pokręcona i pełna niedomówień. Autorka od początku wciąga czytelnika w lepką od kłamstw i insynuacji historię, w której niejasne zachowania bohaterów mają swoje głęboko skrywane źródło. Atmosfera ciężka, pełna niepewności i z każdym kolejnym krokiem odkrywamy coraz to bardziej poplątane tajemnice rodziny Winchester.

Freida McFadden stworzyła rewelacyjny thriller,który jest absolutnym mistrzostwem.Nie spodziewałam się takiego zwrotu akcji. Ba! To zakończenie było porażające i niespodziewane .

Millie po wyjściu z więzienia dostaje pracę jako pomoc domowa u Winchesterów. Sprząta i  gotuje, boi się stracić pracę. Nawet nie przeszkadza jej mały pokoik na strychu. Codziennie znosi upokorzenia serwowane jej przez Ninę i marzy o przystojnym szefie Andrew.

            W końcu los do niej się uśmiecha i zostaje zauważona przez Andrew... Ale czy na pewno wszystko się ułoży dobrze. 

,,Pomoc domowa. Sekret" to kolejny thriller, który przeczytałam w tym roku i który sprawił, że kapcie spadły mi z nóg. Jak się zacznie go czytać to nie można przestać. Bardzo podoba mi się tutaj styl pisania, który z jeden strony jest lekki, a z drugiej idealny dla thrillerów psychologicznych. Natomiast fenomenalne dialogi i pokręceni bohaterowie dostarczają wielu emocji.

Millie to młoda kobieta, która skrywa pewien sekret. Sekret ten wpływa na znalezienie pracy. Dlatego gdy zostaje zatrudniona jako pomoc domowa przez Douglasa Garricka robi wszystko by utrzymać te posadę. Pracodawca ma jeden warunek. Nie może do sypialni, w której przebywa jego chora żona. Jak się łatwo domyślić Millie nie mogła stać obojętnie gdy widziała plamy krwi na koszuli, a za zamkniętych drzwi dociera odgłos płaczu. To co zobaczyła odmienia wszystko.

Książka posiada mroczny klimat. Zarówno wtedy gdy główna bohaterka jest w penthousie jak również wtedy gdy jest poza godzinami pracy. Z każdą kolejną stroną napięcie rośnie. Oprócz głównego wątku bardzo podobało mi się jak autorka ukazała związek Millie z Brock.

Książka zawiera wiele zwrotów akcji. Zwłaszcza druga połowa jest pełna zaskakujących zdarzeń. A samo zakończenie wbija w fotel. Jest nieprzewidywalne i idealnie kończy tę ,,szaloną" historię. Bo tak bym nazwała to co się wydarzyło w tej książce - szaleństwo.

Jeśli szukacie dobrego thrillera psychologicznego, od którego nie można oderwać się  to polecam ,,Pomoc domowa. Sekret". Ja ten tytuł przeczytałam w jeden dzień.

Po warunkowym wyjściu z więzienia na wolność Millie pragnie na nowo ułożyć sobie życie. Jednak z kryminalną przeszłością wydaje się to dość trudne. W końcu los się do niej uśmiecha i znajduje pracę w posiadłości państwa Winchesterów, jako pomoc domowa. Oprócz sprzątania, zajmowania się domem dziewczyna musi znosić nieprzewidywalne zachowania pani domu Niny, która zdaje się robić wszystko, aby uprzykrzać jej codziennie obowiązki. Cichym sprzymierzeńcem w walce z humorami bezdusznej pani domu, staję się jej mąż, który w przeciwieństwie do swojej żony, docenia pracę swojej nowej gosposi. Millie skupiona na utrzymaniu pracy i własnej tajemnicy dotyczącej przeszłości przed pracodawcami, ignoruje wszelakie oznaki mroku kryjącego się w posiadłości, w której pracuje.

,,...Wiedziałam, że to było zbyt piękne, by mogło być prawdziwe..." *?

Ta książka, to jeden z najlepszych thrillerów, jakie udało mi się przeczytać jeszcze w 2023 r. To, co najbardziej cechuje tę książkę, to, to, że jest w niej niezliczona ilość zwrotów akcji, które zaskakują, potrafią wciągnąć czytelnika na długie godziny i współgrają idealnie z fabułą. Sama fabuła jest poprowadzona w bardzo ciekawy sposób. Bowiem autorka fabułę książki przedstawia w formie, budzącej napięcie układanki, która trzyma w niepewności czytelnika do samego końca. Rozgrywające się wydarzenia są przedstawione z perspektywy Mille oraz pani domu, Niny. Nie jestem fanką książek, które zawierają w sobie różne narracje, jednak McFadden, swoim pomysłem na książkę ,,kupiła mnie" i taka forma mi w niczym nie przeszkadzała.

Małym minusem mogą wydawać się postacie, którym zabrakło odrobiny charakterystycznych i wyróżniających ich charakterów. Mogą przez to wydawać się bezbarwne i odrobinę nudne. Jednak przy genialnie poprowadzonej fabule, można przymknąć na to oko i cieszyć się książką.

Polecam? Oczywiście! Pierwsza część serii o Millie Calloway, to idealna lektura dla najbardziej wymagających miłośników thrillerów.