Oskarżona
Magda Stachula

„Czasami szukamy szczęścia daleko, a ono jest blisko nas”.

Jeśli ma być dobry, polski thriller psychologiczny w nurcie domestic noir, to tylko i wyłącznie Magda Stachula jest w stanie dać gwarancję niezapomnianych wrażeń.

„Oskarżona” to trzeci już tom cyklu pt. „Lena”. Ciąg dalszy niepokojącej historii dziewczyny, która w jednej chwili „utraciła stabilizację życia, przewidywalność jutra i czyste sumienie”. Od tego momentu nieustannie towarzyszy jej uczucie niepokoju, napięcia i wyczulenia.

Lena znalazła jednak jedyny słuszny w jej mniemaniu sposób na rozwiązanie wszystkich swoich problemów i nieustraszenie, wciąż na nowo, wciela go w życie. Tym sposobem jest ucieczka. Dziewczyna ciągle wierzy, że da się oszukać przeznaczenie, znaleźć nowy azyl, utkać swoją historię własnoręcznie, napisać siebie na nowo. Jest przekonana, że fikcja jest bezpieczniejsza od rzeczywistości. W jej zalęknionej duszy ciągle tli się nadzieja na spokój i odrobinę szczęścia..

Na początku jej droga ku „wolności” nie wykraczała poza granice Polski. Potem dziewczyna postanowiła spróbować szczęścia w Kopenhadze. Szybko jednak okazało się, że i tam nie jest bezpieczna. Jej życie zaczyna przypominać istny rollercoaster.

Teraz, już jako 23-letnia kobieta, po raz kolejny wyrywa się ze szponów przeszłości i znajduje schronienie w tajemniczym hotelu w hiszpańskiej Maladze. Jej pozory spokoju i stabilizacji burzy jednak fakt, że zostaje OSKARŻONA o zbrodnię, której nie popełniła..

Czy tym razem Lena będzie miała odwagę wyjść z cienia i przestać uciekać? Czy jednak prawda okaże się zbyt mroczna, brutalna i nieodwracalna, by pokazać ją światu?

Żeby poznać Lenę, zrozumieć jej decyzje i dylematy, trzeba zacząć od początku, od mrocznej „Oszukanej”, przeżyć tornado emocji w „Odnalezionej” i dopiero wtedy rozwiać swoje wątpliwości w „Oskarżonej”. Wówczas widać jak na dłoni w jaki sposób osoba która była ofiarą, myśli, czuje i postępuje; jak jej podejście do przeszłości ewaluuję i w jaki sposób determinuje jej życiowe wybory.

Polecam tę serię nie tylko wielbicielom gatunku, ale i dla tych, który chcieliby zacząć swoją przygodę z niezwykle klimatycznym thrillerem psychologicznym w nurcie domestic noir.

I co, to koniec? Nie będzie kolejnej części? Tak po prostu? 

Okej, jak przeczytałam to sobie myślę, kurczę, czemu nie ma końca, w sensie czemu nie zostaliśmy nafaszerowami rozwiązaniami kilku spraw, po co to przedłużać. Ale skoro już wygląda to tak jak wygląda, to kolejna część by się przydała, co by zaspokoić ciekawość. 

I tak, Lena ukrywa się w Hiszpanii, jest podejrzana o zabójstwo. Ktoś niechybnie próbuje wrobić ją w swoje przestępstwo a do tego miesza jej w życiorysie. 

Emil, który rozstaje się z dziewczyną, trochę ze względu na jej styl, choć myślę, że podświadomie zadziałał widok Leny i powrót uczuć, która za kilka dni traci życie co doprowadza do zamieszania w jego życiu, jakkolwiek to brzmi.

Anna, która nieświadoma brnie w coraz większe bagno. A na końcu Nikodem i mamusia. Psychopatyczna para, nie dość, że relacja jako rodzic-dziecko wychodzi poza ramy to jeszcze oboje mają predyspozycje do szaleństwa.

O tyle o ile przez Oszukaną i Odnalezioną dosłownie przebiegłam to przy Oskarżonej byłam wolniejsza, bardziej skupiona. I to nie kwestia tego, że książka jest zła, bynajmniej. Ale jest już kolejnym etapem, w którym śledzimy losy bohaterów. Dodatkowo zmiany czasowe, które idą swoim torem, najpierw czytam coś z 2 listopada potem 8 i znowu 2 - czasami musiałam wracać do nagłówków żeby poukładać sobie wydarzenia w głowie.

Jednakże podoba mi się styl autorki i chętnie sięgnę po jakieś inne powieści bo przypadł mi do gustu. 

Warto sięgnąć po ten cykl, odczuć te wszystkie emocje na własnej skórze bo Magda dostarcza wiele wrażeń.