Oko Jelenia. Sowie Zwierciadło

Ocena: 4.3 (10 głosów)

Hanza umarła. Ale czy coś tak wielkiego może zniknąć całkowicie bez śladu? Andrzej Pilipiuk po czterech latach przerwy wraca do uniwersum „Oka Jelenia” by wreszcie opowiedzieć nam tę historię do końca. Hmmm… Czy na pewno do końca?

Staszek rzucony do października 1864-tego, próbuje odmienić wyrok bezlitosnego losu i uratować swoją dziewczynę. Nie wie że usieczenie szablą ośmiu uzbrojonych Rosjan to dopiero początek kłopotów.

Belfer Marek także popada w tarapaty. Nadepnął na odcisk potentatowi który jest w stanie rozgnieść go jak muchę. Jedyną szansą przeżycia jest współpraca, choć zlecone mu zadanie wydaje się niemożliwe do wykonania. W dodatku dowiaduje się że wcale nie jest taki sprytny jak sądził.

Jesień 1864. Kraj pod okupacją, przecięty wojskowymi kordonami. Siatki konspiracyjne rozbite, powstańcze oddziały wystrzelane po lasach.

Rozlana krew wsiąka w ziemię. Walka przegrana. Wyroków historii nie da się już zmienić. Ale nadal po dworach jest do wypęku broni, nadal są też wyrywni młodzieńcy pałający chęcią walki, choćby ostatni raz.

Informacje dodatkowe o Oko Jelenia. Sowie Zwierciadło:

Wydawnictwo: Fabryka Słów
Data wydania: 2015-04-08
Kategoria: Fantasy/SF
ISBN: 978-83-7964-055-3
Liczba stron: 400

więcej

POLECANA RECENZJA

Kup książkę Oko Jelenia. Sowie Zwierciadło

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Oko Jelenia. Sowie Zwierciadło - opinie o książce

Avatar użytkownika - ewaboruch
ewaboruch
Przeczytane:2015-05-23, Ocena: 5, Przeczytałam, fantastyka, SF, przygoda,
Jest to już ostania część serii Oko jelenia. Tym razem akcja dzieje się w dwóch czasach. Teraźniejszości, gdzie ojciec poszukuje syna Staszka. A także przeszłości, gdzie Staszek przezywa swoje życie. To tutaj pokazane jest po troszku życie w XIX wieku, a także siła przyjaźni.
Link do opinii
Avatar użytkownika - monweg
monweg
Przeczytane:2015-04-16, Ocena: 4, Przeczytałam, Mam,
Minęło kilka lat od szóstego i, wydawałoby się, ostatniego tomu Oka Jelenia. Muszę przyznać, że nie spodziewałam się kontynuacji. Ogromne było moje zdziwienie, gdy ukazała się siódma część serii, Sowie Zwierciadło. Czyżby autor po prostu stwierdził, że nie zamknął snutej opowieści? Wyjątkowa gratka dla licznych miłośników prozy Andrzeja Pilipiuka. W skrócie, o tym co było wcześniej, czyli w sześciu częściach poprzedzających tę książkę. Zaczyna się jak u Hitchcocka. W dodatku nie od trzęsienia, lecz od całkowitej zagłady Ziemi. A potem... napięcie wciąż rośnie. Przypadkowi turyści, a może przypadkowe ofiary zostają przeniesieni w czasie. Ze swoich poukładanych mniej lub bardziej światów, zmuszeni są do życia w szesnastowiecznej Norwegii: Marek Oberech, nauczyciel informatyki; Staszek Grążel, nastolatek, uczeń liceum; Helena Korzecka, szlachcianka spod dziewiętnastowiecznego Lublina. Mają wykonać misję wykradzenia tajnej pieczęci związku hanzeatyckiego, Oka Jelenia. Razem z bohaterami przeżywamy masę przygód, najpierw w Norwegii, a później w Polsce. Akcja i tempo do utraty tchu. A po drodze pełno niebezpieczeństw, czyhających wszędzie morderców oraz pewien nie do końca mechaniczny futrzak. Sowie Zwierciadło zaczyna się w miejscu, w którym pożegnaliśmy bohaterów w szóstej części serii. Dzięki gadającemu kotu Staszek trafił prosto do dworu Krzywki koło Lublina w 1864 roku, a Marek do Warszawy w czasy współczesne. Akcja książki toczy się dwutorowo, na przemian pokazując co się dzieje ze Staszkiem i Helą, a także z Markiem. A dzieje się... Z jednej strony mamy Polskę pod okupacją rosyjską, krótko po upadku powstania styczniowego. Staszek ratuje Helę przed pohańbieniem i agresją Moskali, którzy napadli na dwór Krzywki. Zabija ośmiu mężczyzn, ale okazuje się, że ich kłopoty dopiero się zaczynają. Zmuszeni są uciekać, a nie jest to proste w kraju z kordonami żołdaków. Z drugiej zaś strony mamy Marka, który otrzymuje ,,propozycję nie do odrzucenia". Ma na polecenie ojca Staszka odnaleźć i sprowadzić chłopaka. Sprawa jest o tyle trudna, że młodzieńca zapewne nie ma już wśród żywych.
Link do opinii

Niepotrzebna cześć ,napisana na silęz wydziwianąfabułą.Cała seria super, opisy 16 wiecznych miast bardzo interesujące , trafnie oddany charakter miast Hanzeatyckich.Za całość 5 z plusem

Link do opinii
Avatar użytkownika - danutka
danutka
Przeczytane:2017-09-26, Ocena: 4, Przeczytałam,
Avatar użytkownika - Roksana
Roksana
Przeczytane:2023-10-14, Ocena: 4, Przeczytałam, 2023, Fantasy, E-booki,
Avatar użytkownika - Grzegorz74
Grzegorz74
Przeczytane:2021-04-03, Ocena: 2, Chcę przeczytać, 2021, 52 książki 2021,
Avatar użytkownika - antila
antila
Przeczytane:2017-05-04, Ocena: 4, Przeczytałem, Mam,
Inne książki autora
Czasy, które nadejdą
Andrzej Pilipiuk 0
Okładka ksiązki - Czasy, które nadejdą

Życie potrafi okaleczyć bardziej niż śmierć. Andrzej Pilipiuk po raz kolejny serwuje wyśmienitą ucztę wszystkim wielbicielom historii. Tej wielkiej i...

Homo bimbrownikus
Andrzej Pilipiuk0
Okładka ksiązki - Homo bimbrownikus

Jakub Wędrowycz polską odpowiedzią na Conana Barbarzyńcę. (Andriej Bielanin) Że bimbrownik, degenerat i społeczny pasożyt? A kto ochronił ludzkość przed...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Z pamiętnika jeża Emeryka
Marta Wiktoria Trojanowska ;
Z pamiętnika jeża Emeryka
Obca kobieta
Katarzyna Kielecka
Obca kobieta
Katar duszy
Joanna Bartoń
Katar duszy
Srebrny łańcuszek
Edward Łysiak ;
Srebrny łańcuszek
Oczy Mony
Thomas Schlesser
Oczy Mony
Rok szarańczy
Terry Hayes
Rok szarańczy
Klubowe dziewczyny 2
Ewa Hansen ;
Klubowe dziewczyny 2
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy