Odmieniec
Philippa Gregory

Bardzo wciągająca lektura. Choć była pisana z myślą o młodzieży, to myślę, że jedyny element jaki to zdradza to młodzi bohaterowie. "Odmieniec" to wartka, intrygująca akcja z kilkoma niespodziankami, osadzona w ciekawej scenerii. Trochę przypominała mi "Imię Róży", ale to jak najbardziej na plus :) Jestem ciekawa kolejnych części w tej serii, bo na pewno ma ona potencjał.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Za książkami historycznymi nie przepadam, ale tą przeczytałam z przyjemnością i zainteresowaniem. Wartka akcja i ciekawość jak zakończy się śledztwo powoduje, że od czytania nie można się oderwać. Główni bohaterowie to osoby szlachetne, ceniące przyjaźń i zaufanie

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bardzo wciągająca, osadzona w średniowieczu opowieść o dziewczynie podstępem wyrzuconej z własnego majątku oraz młodzieńcu wysłanym z misją od samego papieża. Ich losy splatają się sprawiając, że wyruszają w świat jako mieszana kompania. Dziedziczka zamku Izolda, jej przyjaciółka Iszrak, wysłannik papieża, nowicjusz, Luca Vero, jego przyjaciel Freize i skryba brat Piotr nagle stają po tej samej stronie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Philippa Gregory to jedna z najpopularniejszych autorek powieści historycznych, które wciąż zyskują coraz większe rzesze czytelników i fanów. Jakiś czas temu napisała ona powieść dla młodzieży, która jest zresztą początkiem nowej serii. Niestety, dosyć dużo osób twierdzi, że to jedna z jej słabszych książek, o ile nie najsłabsza. Słyszałam, że na pierwsze spotkanie z twórczością Gregory lepiej wybrać coś innego, ale ja oczywiście zaryzykowałam i wypożyczyłam "Odmieńca". Nie żałuję. Jest rok 1453 r., a ludność spodziewa się końca świata. Tymczasem umiera ojciec siedemnastoletniej Izoldy, a jej brat, aby przejąć spadek po ojcu, każe Izoldzie poślubić księcia Roberta lub wstąpić do zakonu i zostać nową ksienią. Jednak książę po swojej nieudanej próbie gwałtu na dziewczynie, wycofuje propozycję, zaś Izolda zostaje zamknięta w klasztorze. Tam jednak dzieją się bardzo dziwne rzeczy, zakonnice lunatykują i prawdopodobnie popadły w obłęd. Sprawę na polecenie papieża chce wyjaśnić młody nowicjusz, Luca Vero. Okazuje się, że cała historia jest o wiele bardziej skomplikowana niż mogłoby się wydawać... "Odmieńca" czyta się bardzo dobrze, szybko i przyjemnie, a co według mnie najważniejsze - nie można narzekać na nudę. Ciekawa i dynamiczna akcja jest w stanie zamaskować wiele niedoskonałości w książkach, ale w przypadku powieści Gregory nie było ich zbyt dużo. Szkoda, że cała historia nie została bardziej rozbudowana, to chyba taki główny minus, bo pozostaje lekki niedosyt. Na szczęście jednak będą kolejne części. W książce tej znajdziecie bardzo dużo tajemnic i wręcz kryminalnych zagadek. Opowieść utrzymana jest w klimacie grozy, niepewności, lęku. Oczywiście jak w większości tego typu powieściach podobało mi się przedstawienie realiów średniowiecznych. Umieszczenie akcji w klasztorze to niezwykle ciekawy pomysł, bo jednak z reguły popularniejsze są zamki. Bohaterowie również są interesujący, np. tajemnicza siostra Urszula, czy też mądra i zdolna Iszrak. Powieść opowiada o bardzo trudnych czasach, kiedy to prawie wszystko było herezją, chociażby medycyna. Z niezwykłą łatwością oskarżano często niewinnych ludzi. Poza tym nie można było ufać nawet własnej rodzinie, bo prawie każdemu zależało tak naprawdę na majątku, władzy itp. Młodzi ludzie nie mieli szans na spełnianie swoich marzeń, zazwyczaj musieli postępować wbrew sobie, bo tak im kazano. Sytuacja Izoldy jest naprawdę tragiczna, klasztor to dla niej więzienie. W powieści pojawia się też oczywiście miłość, ale nie jest ona głównym motywem. Niestety, uczucie to nie ma zbyt wielkich szans... Jednocześnie czytelnicy mogą się przekonać, że pomimo przeciwności, miłość, jakakolwiek, jest w stanie czynić cuda. "Odmieńca" polecam wielbicielom mrocznych opowieści o intrygach, obłędach, miłości. Jeśli lubicie taki klimat to powinniście być usatysfakcjonowani. Podobała mi się ta książka, ale rzeczywiście, całkiem możliwe, że nie jest to najlepsza powieść Gregory, dlatego niektórzy tak narzekają. Mimo wszystko jest ona ciekawa i z pewnością spędzicie z nią miłe chwile.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Historia opowiedziana w "Odmieńcu", pierwszym tomie nowej serii bestsellerowej brytyjskiej autorki Phillipy Gregory "Zakon Ciemności", rozpoczyna się w roku pańskim 1453. Poznajemy młodego mężczyznę Lucę Vero, który pewnej nocy zostaje doprowadzony przed oblicze tajemniczego i bardzo potężnego człowieka. Jest pełen obaw, gdyż sądzi, że spotka go kara za herezję, której ostatnimi czasy się dopuścił. Tak się jednak nie dzieje. Zamiast tego zostaje mu powierzona rola człowieka, który w imieniu Kościoła ma badać wszelkie lęki świata chrześcijańskiego - zarówno te wielkie, jak i małe. Jego zadaniem będzie sprawdzanie, co jest prawdą, a co fałszem, oraz ocena, czy to, co się dzieje może prowadzić do nadejścia końca świata. Jego pierwszym zadaniem jest udanie się do opactwa Lucretili, gdzie ma przeprowadzić dochodzenie w sprawie domniemanej obecności Szatana w murach żeńskiego klasztoru. Siostry zakonne doświadczają wizji, lunatykują, a na ich ciałach ukazują się nawet stygmaty. A wszystko ponoć zaczęło się w dniu, w którym w klasztorze pojawiła się Izolda, córka zmarłego pana Lucretili, aby objąć stanowisko ksieni. Została ona zmuszona do opuszczenia swego domu przez starszego brata Giorgio, który zapewnił ją, iż działa w zgodzie z testamentem pozostawionym przez ich nieżyjącego ojca. Jednak czy to możliwe, aby obecność dziewczyny spowodowała te wszystkie niepokojące wydarzenia w klasztorze? A może faktycznie siostry zostały opętane?

Choć nigdy dotąd sama nie sięgałam po powieści Philippy Gregory, to o jej twórczości słyszałam wiele dobrego. Jest ona autorką kilkunastu powieści historycznych, wśród których największą popularnością cieszy się cykl tudorowski. Pisze głównie fabularyzowane biografie, choć zdarza jej się również popełnić książeczki dla dzieci. Pierwsza część serii "Zakon Ciemności" zupełnie odbiega od tego, do czego autorka przyzwyczaiła swoich czytelników. Jak sama stwierdziła napisała "Odmieńca" dla samej przyjemności pisania oraz z nadzieją, że tego typu historia spodoba się jej wielbicielom. Czy tak się faktycznie stało? Odpowiedź na to pytanie znają jedynie osoby, które miały okazję czytać jej poprzednie powieści. Mogę wypowiedzieć się jedynie za siebie - osobę, dla której lektura "Odmieńca" była debiutanckim spotkaniem z piórem autorki. Historia opowiedziana przez Philippę Gregory może i nie porwała mnie od pierwszych stron, jednak w ostatecznym rozrachunku jest bardzo dobra. Z pewnością sięgnę po kolejny tom jej nowej serii.

Lektura "Odmieńca" pozwala czytelnikowi przenieść się do czasów średniowiecza i spojrzeć na realia, w jakich przyszło wówczas żyć człowiekowi. A trzeba przyznać, że nie był to zbyt przyjemny okres na kartach historii. Ludzie żyli w zabobonnym strachu przed tym, czego nie potrafili wytłumaczyć. Bali się spraw, które dla współczesnego człowieka stanowią normę codziennego życia. Wschody i zachody słońca, zaćmienie, niespodziewane burze, ataki nieznanych chorób - wszystko to było traktowane albo jako kara boska, albo przejaw czarnoksięstwa. Szybkie procesy i palenie na stosie, często bez twardych dowodów, a jedynie na podstawie czyichś słów były czymś najzwyklejszym w świecie. To były czasy, w których ludzie obawiali się wykształconych kobiet, nie poświęcających swego życia roli żony, matki bądź zakonnicy. Żyli w przeświadczeniu, że kobieta należy do mężczyzny, który jest jej panem, przez co winna jest mu posłuszeństwo. Można było je bić i źle traktować, a nikt nie ruszyłby palcem, aby im pomóc. Dlatego tak bardzo przerażały ich kobiety wyzwolone, myślące świadomie, które pragnęły żyć z pasją. Autorka bardzo wiernie oddaje nam ówczesną rzeczywistość, dzięki czemu lepiej zrozumiemy motywy, jakimi kierowali się jej bohaterowie. 

Luca Vero został oddany do klasztoru jako mały chłopiec, praktycznie nie rozumiał znaczenia składanych w tak młodym wieku ślubów. Teraz, będąc już u progu dorosłości, stara się trzymać obowiązujących go zasad. Nie jest to jednak takie proste. Dotąd przebywał z dala od kobiecych wdzięków, w towarzystwie innych zakonników, a teraz w jego najbliższym otoczeniu znalazła się Izolda - młoda i piękna dziewczyna, na widok której odzywają się w nim nieznane mu dotąd uczucia. Czy będzie potrafił dochować ślubów i nie ulegnie młodzieńczemu pożądaniu? A może wręcz przeciwnie - posmakuje pierwszej miłości? W wypełnieniu jego misji towarzyszy mu skryba Piotr, który w swym życiu widział już nie jeden przejaw działalności Szatana, oraz Freize, były klasztorny kuchcik, który otoczył opieką Lucę, kiedy ten zjawił się w klasztorze jako mały chłopiec. O ile postać Piotra na każdym kroku mnie denerwowała przez jego wieczne podejrzenia i zatwardziałe wierzenia, o tyle Freize od samego początku przypadł mi do gustu. Jest niepokorny, a jego buzia nigdy się nie zamyka. Cechuje go lojalność oraz wielka miłość do zwierząt. Nie pozostaje również obojętny na krzywdę innych, zwłaszcza słabszych jednostek. Jednak dość o mężczyznach, pora przejść do kobiecych postaci - Izoldy oraz jej przyjaciółki Iszrak, uważanej przez ogół społeczeństwa za niewolnicę swej młodej pani. Pierwsza z kobiet dorastała pod okiem czujnego ojca, który obdarzył ją wielką miłością. Przez całe swoje życie wychowywana była w wierze, że pewnego dnia obejmie rządy w zamku oraz zaopiekuje się posiadłościami ojca. Dlatego też mocno zaskoczyła ją ostatnia wola zmarłego, którą przekazał jej brat, zgodnie z którą miała do wyboru - albo poślubi wyznaczonego jej na męża człowieka, albo obejmie stanowisko ksieni w żeńskim klasztorze. Z dwojga złego lepszą perspektywą był zakon, choć zdawała sobie sprawę, że stanowić on będzie dla niej więzienie do końca jej życia. Wierną jej towarzyszką jest Iszrak, która jako dziecko została sprowadzona przez ojca Izoldy ze Środkowego Wschodu. Dziewczynki dorastały razem, jak siostry. Ojciec Izoldy dopilnował, aby jej przyjaciółka nauczyła się wszystkiego, co może przydać się w przyszłości, aby zapewnić bezpieczeństwo swojej córce - posiadła umiejętności z dziedziny medycyny, jak również sztuk walki. Wykształcenie, pochodzenie, karmelowy odcień skóry, wyznawana wiara tak odmienna od chrześcijańskiej - to wszystko sprawia, że ludzie traktują ją z nieufnością, a nawet ze strachem, traktują jak odmieńca... kogoś, kto nie przynależy do miejsca, w którym się znalazł. Jednak na dobrą sprawę tym samym mianem można określić zarówno Izoldę, jak i Lucę. Obojgu bowiem został z góry narzucony los, któremu zmuszeni byli się poddać. 

Spodobało mi się to, co znalazłam na kartach powieści Philippy Gregory. Ciekawa fabuła, uknute intrygi, różnorodni i jakże barwni bohaterowie. Do tego sam język autorki jest bardzo przystępny, dzięki czemu książkę czyta się lekko i przyjemnie. "Odmieniec" za mną. Czas odstawić książkę na półkę. Jednak nie rozstaję się jeszcze z bohaterami serii "Zakon Ciemności". Ma ręka sięga już po drugi tom "Krucjata", aby, mam taką nadzieję, przeżyć kolejną ciekawą przygodę.

Moja ocena: 5/6

recenzja z mojej strony: http://magicznyswiatksiazki.pl/odmieniec-philippa-gregory-recenzja-421/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Odmieniec", niezwykła książka Philippy Gregory inna niż wszystkie jakie do tej pory przeczytałam i niezmiennie autorka zachwyca dojrzałością treści, ciekawymi postaciami i historią która wciąga od samego początku.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

O tej książce można naprawdę wiele powiedzieć, ale nie to, że była nudna. Była wciągająca, zabawna, chwilami tajemnicza i mroczna. Miała także wiele wątków kryminalnych! Razem z bohaterami odkrywałam różne zagadki i poszukiwałam odpowiedzi. A wszystko to w piętnastowiecznych Włoszech, co sprawia, że polubiłam tę książkę jeszcze bardziej, choć chwilami brakowało mi tamtej atmosfery. Bohaterowie, naprawdę przypadli mi do gustu i z pewnością nie byli mi obojętni. Ta książka to także wiele śmiechu- pełno w niej zabawnych dialogów i sytuacji, które umilały mi godziny spędzone przy czytaniu. "Odmieńca" z pewnością polecam i oczekuję kolejnej części.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

W najbliższym czasie na pewno nabędę.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Philippa Gregory- już samo to nazwisko przekonało mnie do przeczytania tej książki. Z wykształcenia historyczka, zakochana w czasach Tudorów. Wielki sukces zdobyła dzięki książce „Kochanice Króla”, która została zekranizowana. „Odmieniec” to pierwsza część jej najnowszego cyklu „Zakon ciemności” Luca Vero wychował się w klasztorze, gdyż jego rodzice zostali porwani i prawdopodobnie nie żyją. Jego wieczna ciekawość i zapał do nauki doprowadzają, do tego, że bohater staję się wysłannikiem samego Papieża w celu ochrony świta i chrześcijaństwa przed końcem świata. Jego pierwsza misja polega na wyjaśnieniu tajemniczych zajść w klasztorze na ziemiach Lucretili. W drogę wyruszają z nim skryba Piotr, sługa i jednocześnie przyjaciel Freize. Od zawsze wyróżniał się urodą i znajomością języków i to Luca jest tytułowym „Odmieńcem” Na miejscu odkrywają, że ksienią klasztoru jest Izolda. Dziewczyna straciła niedawno ojca i ziemie, które podstępem odziedziczył jej brat. Wysłał ją do klasztoru, w którym od jej przybycia zaczęły dziać się dziwne rzeczy. Zakonnice lunatykowały, miały stygmaty, ale sytuacja dziewczyny ulega zmianie, kiedy jedna z zakonnic umiera. Izolda i jej wierna przyjaciółka zostają oskarżone o ten okrutny czyn. Bohaterowie książki są bardzo oryginalni. Właściwie to tylko Luca i Izolda są dość jasno przedstawieni. Izolda to typowa Pani Dworu, która zawsze była posłuszna swojemu Ojcu. Odnośnie jej towarzyszki Iszrak, nie dowiadujemy się o niej zbyt wiele. Tajemnicza i niezwykle zdolna. Uwielbiałam jej przekomarzanie z Freizem. Często pyskowała i była nieokiełznana. Sługa ma wielki talent do zajmowania się zwierzętami, co przydało się w drugiej części utworu. Wydaję się głupi, ale taki nie jest, niezwykle sympatyczny i uroczy. O bracie Piotrze nie wiemy prawie nic. Freize cichaczem nazywa go szpiegiem. Co z tego wyniknie? Prawdopodobnie dowiemy się w przyszłych częściach. Narrator trzecioosobowy świetnie się sprawdza i miarowo rozwija akcje, tworzy napięcie i wprowadza elementy thrilleru, niejednokrotnie dreszcz niepokoju przebiegł mi po plecach, kiedy wyobraziłam sobie obłąkane siostry. Przyznaję się, że obawiałam się wielu przypisów, gdyż akcja toczy się w 1453r, lecz język okazał się prosty i przystępny, co powoduje, że książkę dosłownie się pochłania. Dostrzegłam kilku powtórzeń a szczególności słowa herezja. Jego wielokrotność sprawiła, że słowo wyryło się w mojej głowie i nie chce jej opuścić. „Odmieniec” to książka wciągająca i szczerze polecam. Autorka pokazuję nie tylko zaściankowość, ale i głupotę ludzką. Jest to wartościowe i znacznie podwyższa wartość książki. Wieśniacy osądzali ludzi bez zastanowienia i było to spowodowane strachem i niewiedzą. Nasi bohaterowie podczas swojej podróży dążą do rozwikłania intrygujących zagadek. Książa miła i sympatyczna, lecz sądzę, że to dopiero wstęp do serii i w następnym tomach lepiej poznamy naszych tajemniczych bohaterów, na czym bardzo mi zależy

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ludzie w okresie średniowiecza byli naprawdę zabobonni i łatwo dawali sobą manipulować. Na całe szczęście młodziutki inkwizytor Luca, wraz ze swoimi towarzyszami bada dogłębnie dwie sprawy: rzekomego obłąkania zakonnic przez szatańską wysłannicę nową ksienię (a zakonnice były podtruwane belladonną przez siostrę szafarkę, która działała na rozkaz brata nowej ksieni) oraz domniemanego wilkołaka (który okazuje się być zdziczałym chłopcem)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bardzo lekka i łatwa w odbiorze opowieść. Z jednej strony przeczytałam w zasadzie za jednym razem i zdecydowanie byłam ciekawa, co dalej się wydarzy. Z drugiej - całość jest bardzo, bardzo prosta i raczej nie zostanie na długo w pamięci. Niemniej chętnie sięgnę jeszcze kiedyś po książki tej autorki.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,A ten świat nie lubi odmienności." Chociaż na samym początku ciężko mi się ją czytało, potem pochłonęłam ją jednym tchem. Akcja osadzona została w średniowiecznej Europie, a autorka doskonale oddała ducha tamtych czasów. Po upadku Konstantynopola zwiastowano rychły koniec świata. Atmosfera jest więc gęsta od wszelakich lęków, trwóg i przesądów ówczesnego świata. Wartka akcja gna cały czas do przodu i nie pozwala oderwać się od opowieści o młodym inkwizytorze, aż do momentu jej zakończenia. Polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Siedemnastoletnia Izolda zostaje zamknięta w klasztorze, aby nie mogła dochodzić swoich praw do spadku po zmarłym ojcu. Kiedy zakonnice, nad którymi sprawuje pieczę jako przełożona, zaczynają lunatykować i zdradzać oznaki obłędu, do opactwa Lucretili przybywa młody nowicjusz Luca Vero, by na polecenie samego papieża wyjaśnić sprawę. Luca i Izolda, zmuszeni stawić czoło największym lękom świata średniowiecznego - czarnej magii, wilkołakom, szaleństwu - rozpoczynają poszukiwania prawdy, swojego przeznaczenia, a także miłości. *,,Dochodzenie można prowadzić na wiele sposobów. Nie trzeba umieć pisać, żeby myśleć. Czasami wystarczy tylko słuchać." Właśnie skończyłam tą książkę i muszę powiedzieć, że naprawdę mi się spodobała. "Odmieńca" czyta się naprawdę szybko dzięki wciągającej akcji i lekkiemu stylowi pisarki. Już nie mogę się doczekać następnego tomu z tej serii. Polecam serdecznie wszystkim fanom twórczości pisarki, jak i tym, którzy szukają takich klimatów w powieściach, które rozgrywają się w średniowieczu smile

(Kliknij aby rozwinąć opinię)