O pięknie
Zadie Smith

Gdyby chcieć najkrócej powiedzieć o czym jest powieść Zadie Smith, to o relacjach rodzinnych. To prawda, ale takie ujęcie tematyki ,,O pięknie" byłoby mocno upraszczające. Bo tematów, w które uwikłane są dwie skonfliktowane rodziny - Belseyów i Kippsów jest o wiele, wiele więcej. Przede wszystkim mamy sporo kryzysów - małżeński, męskości, kobiecości, kryzys dorastania i kryzys wartości. Każdy z nich rozpisany jest na wiele głosów i wiele instrumentów, każdy jest złożony i niejednoznaczny. Mamy szansę przebywać z bohaterami powieści wystarczającą ilość czasu, aby móc ich poznać, zaprzyjaźnić się a w niektórych z nich odnaleźć siebie. Odnaleźć swoje własne rozterki, swoje być może błędne decyzje, albo swoje niepodjęte decyzje, gdy był na to odpowiedni czas. Siłą książki jest jej ,,zwyczajność". Mimo że akcja rozgrywa się w środowisku akademickim, autorka unika nadmiernej intelektualizacji. Pomimo feministycznego zabarwienia utworu, nie demonizuje mężczyzn i nie obarcza ich winą za wszelkie problemy. Chociaż pojawia się tu grupa nastoletnich lub bardzo młodych postaci, są one przedstawione bez naiwności, infantylności czy powierzchowności. Zadie Smith po prostu lubi ludzi, których historię opowiada i żadnej nie ocenia (a pokus to wydawania ocen było sporo). Po prostu ze swadą, humorem, ale też wrażliwością i wnikliwością opowiada nam o nich. Ja też ich polubiłam, pewnie dlatego, że nie są idealni tylko podobni do każdego z nas. 

Ciekawa historia rodzinną z uniwersytetem w tle. Inne sopojrzenie na znaczenie koloru skóry, tożsamości. Bardzo pouczająca.