Nieznośny ciężar tajemnic
Samantha Young

Byłam tą powieścią szczerze zainteresowana i wydawało się, że będzie naprawdę dobra i wartościowa. Wiadomo, że schematów nie ominie, ale jednak coś z niej wyciągnę. Jednak spojler!, nic takiego się nie zadziało. Pod koniec to byłam wręcz zła. Niby banalna, a miała mieć to coś. Zdecydowanie nie spodziewałam się tego, co w niej dostałam.
Po pierwsze bohaterowie byli irytujący, sztampowi i staroświeccy. Oczywiście każda postać musiała mieć swoje demony w szafie, które przez tyle lat były tak cudnie ukrywane, a nagle pojawia się obca osoba i bez problemu wszystko odkrywa. India miała być osobą, która pod twardą skorupą jest delikatna i w ogóle. Bardziej to było drażniące niż miało większy sens. W większości czasu myślała tylko o sobie i jaka to ona jest biedna, co musi zrobić, by stać się “tą popularną”. Reszta osób patrzyła na innych przez pryzmat majętności i pochodzenia.
Jeżeli chodzi o styl pisania to do połowy powieści miałam wrażenie, że czytam coś z Wattpada (chociaż tam też można znaleźć perełki). Ogólnie było to sztywne, bez większych emocji. Dopiero od połowy to się trochę poprawiło i dało się to normalnie czytać. Do tego pomysły i te "tajemnice" były śmieszne, ponieważ autorka każde te kontrowersyjne tematy musiała umieścić w tej pozycji, brakowało jednego by było bingo. No i zakończenie... Matko Boska, dawno tak mnie każdy finał tak nie zdenerwował. Nic się tam nie wyjaśniło! Jeszcze zrozumiałaby je, gdyby to miało kontynuacje, ale nie to jest jednotomówka. Skoro ktoś wymyślił już taką, a nie inną fabułę, to miło by było gdyby choć połowa wątków została wyjaśniona, a nie skończona przy kulminacyjnym momencie.

Podsumowując, jeżeli szukacie powieści, w której będzie od groma problemów, bo nagle spotyka się grupa osób i każda z nich coś skrywa, to będzie dla Was idealna pozycja. Na początku może nie spodobać Wam się styl, jednak z czasem jest już tylko lepiej. Ona porusza ważne wątki, które mają nas czegoś nauczyć, ale nie jest to na tyle w smacznym stylu, by można ją było w pełni docenić. No i to pożal się Boże zakończenie. Ja lubię otwarte zakończenia, ale może nie w takim stopniu, gdy kompletnie nie wiem co będzie z wszystkimi bohaterami, a nie tylko pierwszoplanowymi.

Książka Samanthy Young " Nieznośny ciężar tajemnic" jest powieścią młodzieżową. Główną bohaterką jest nastoletnia India, która musi zostawić swoich przyjaciół,szkołę i przeprowadzić się z matką na drugi koniec kraju, gdzie zamieszka w jednej z najbogatszych dzielnic Bostonu z nowym partnerem swojej matki oraz jego nastoletnią córką Eloise. India musi się odnaleźć w nowym środowisku, co jest trudne ponieważ Eloise i jej chłopak Finn oraz ich paczka przyjaciół z początku nie okazują dziewczynie zbyt wiele sympatii. Z czasem sytuacja Indii się poprawia, zaprzyjaźnia się z Eloise i Finem. Mogło by się wydawać, że bohaterowie prowadzą beztroskie życie nastolatków z bogatych domów, jednak prawda jest o wiele bardziej skomplikowana. W powieści poruszane są bardzo ważne i trudne tematy jak przemoc domowa czy orientacja seksualna. India i jej matka, a także Eloise i Finn, każda z tych postaci skrywa tajemnicę. Ostatecznie wszystkie sekrety wyjdą na jaw, a bohaterowie będą musieli zmierzyć się z konsekwencjami. Będzie płacz, ból, brak zrozumienia i akceptacji ze strony otoczenia.Jeden z bohaterów będzie nawet musiał zostawić dotychczasowe życie i opuścić Boston. Prawda zmieni życie wielu osób, jednocześnie da głównym bohaterom poczucie wolności i pozwoli żyć w zgodzie ze sobą.

Polecam tą powieść. Bardzo dobrze się czyta. Gładko przechodzi się przez kolejne rozdziały. Autorka nie zarzuca czytelnika zbędnymi, przydługimi opisami. Opis bohatera czy miejsca zawsze jest krótki konkretny.Jedyne co nie do końca mi odpowiada to otwarte zakończenie, które pozwala dowolnie interpretować dalsze losy bohaterów.

India wraz z matką przeprowadza się do jej nowego partnera. Dziewczyna musi opuścić znane miejsce i przyjaciół. Nie jest zadowolona z tego powodu, ale nie ma wyjścia. Nie pomaga jej też fakt, że z matką ma napięte relacje. Na miejscu okazuje się, że nowy partner jej matki ma córkę w jej wieku - Eloise, która nie ułatwia jej aklimatyzacji w nowym miejscu i prywatnej szkole. Wręcz przeciwnie, wraz z przyjaciółmi utrudnia jej życie, przez co India w snach wraca do swojej strasznej przeszłości. Nie pojmuje co taki chłopak jak Finn robi u boku rozkapryszonej Eloise.
Serce nie sługa o czym się dowiaduje sprawia, że dziewczyna zaczyna czuć coś do chłopaka swojej "przybranej" siostry. Finn, mimo odwzajemnionych uczuć, nie zrywa z Eloise, czego dziewczyna nie może zrozumieć. Oboje skrywają tajemnice, która nie tylko może zniszczyć ich życie towarzyskie, ale także rodzinę. Gdy India odkrywa co ukrywa para, wszystko się zmienia.

"Nieznośny ciężar tajemnic" ma trójkę godnych uwagi bohaterów. Cała trójka coś ukrywa, z czymś się mierzy i pragną jedynie żyć wolno. Do samego wyjaśnienia tajemnic nie potrafiłam odgadnąć o co może chodzić, więc gdy autora zaczęła odkrywać karty, byłam w szoku. W szoku, bo tak naprawdę wcale nie trudno było się domyślić, szczególnie że Pani Young od początku dawała podpowiedzi. Byłam w szoku bo tak łatwo udało jej się mnie zmylić i do wyjaśnienia zostawić z pustką w głowie.

Z każdą książką autorka czymś mnie zaskakuje i choć jej książki nie są wyszukane, ani odkrywcze, to ja historie przez nią tworzone chłonę tytuł za tytułem. Uwielbiam to jak manipuluje czytelnikami i w najmniej oczekiwanym momencie zrzuci bombę, która zostawia mnie z oczami wielkimi jak pięciozłotówki z zaskoczenia. Uwielbiam jej lekki styl, który sprawia, że nim się orientuję już kończę czytać. Uwielbiam to, że nie zawodzi i z każdej kolejnej lektury jestem zadowolona.

Samantha Young pisze niezwykle lekko i przyjemnie poruszając przy tym ważne tematy, między innymi takie jak przemoc, trudne relacje rodzinne, brak akceptacji, szukanie własnego JA, oraz ciężar tajemnic, który powoli wyniszcza i zamyka człowieka.

Cała gama emocji jakie można poczuć podczas czytania, współczucie i sympatia do bohaterów, oraz niemoc oderwania się od lektury udowadnia, ze autorka doskonale wie co robi. A robi to wyśmienicie. Jej powieści po prostu trzeba przeczytać by to zrozumieć.

Zaczynając od okładki, muszę się przyznać od razu i bez bicia, że spodobała mi się niemal natychmiast, jak tylko dostałam zapowiedzi od wydawnictwa. Po prostu poczułam, że muszę mieć ją w swoich zbiorach. Wiele ryzykowałam, wtedy jeszcze nie wiedziałam, co mogę dostać od pióra pani Young. Niemniej jednak widzimy chłopaka oraz dziewczynę, którzy tak nawet wdzięcznie wyglądają. 
Tytuł jest wytłuszczony, co zmienia fakturę powierzchni i prezentuje się ciut inaczej niż większość wydawanych powieści. Posiada skrzydełka, które są dodatkową ochroną przed urazami mechanicznymi. Na jednym z nich przeczytamy słów kilka o autorce, a na drugim fragment książki. 
Czcionka jest duża, więc czyta się szybko i wygodnie. Literówek w tekście nie znalazłam, a odstępy między wersami oraz marginesy zostały zachowane. 

Samantha Young po raz drugi ukradła mi duszę na kilka dłuższych chwil! To dosyć nieprawdopodobne żeby po raz kolejny oplotła mnie swoimi słowami jak mackami ośmiornica i pozwalała delektować się tym, co się czyta. Teraz nabrałam pewności, że mogę z jak największą przyjemnością sięgać po kolejną książkę tej autorki. Dlaczego? Ponieważ posługuje się lekkim piórem, przystępnym, które pochłania się w zdecydowanie za szybkim tempie. Czytając nie napotykamy się na jakiekolwiek bariery utrudniające nam czytanie. Styl pisarki jest wręcz hipnotyzujący i cieszę się ogromnie, że zaryzykowałam i w końcu poznałam historię Indii. Myślę, że i Was oczaruje Samantha Young. Pisze romanse, ale nie są to strikte romanse, bez, że tak powiem drugiego dna. Jej słowa mają znaczenie, sama w swoich prostych zdaniach zawiera wartości, nad którymi warto się zastanowić. Ponownie uległam pani Young. Mam nadzieję, że i Wy wpadniecie w jej sidła. 

India, to bohaterka, której początkowo nie rozumiałam. Nie wiedziałam, co ją spotkało w przeszłości. Co ją tak zmieniło i nastawiło negatywnie do własnej matki. Jednak jeśli będziecie czytać dalej i dalej, to się dowiecie, co wydarzyło się w przeszłości. Byłam w szoku. Nie spodziewałam się tego. I autentycznie było mi szkoda tej dziewczyny. Młoda, a doświadczyła już tyle zła, cierpienia... Nie ma co ukrywać, współczułam jej jak nie wiem. 
Gdy jej matka powiadomiła ją o swoich planach, była wściekła. Raczej każdy by był na jej miejscu. Brak zaufania do każdego, robi swoje. 
Poznając Eloise utwierdza się w przekonaniu, że towarzystwo przyszywanej siostry nie pasuje do jej stylu bycia. To nie jej kręgi towarzyskie. Chcąc czy też nie będzie musiała nie tyle, co wkupić się w ich łaski, co zaaklimatyzować. Nie jest to jednak takie proste i sama coś o tym wiem. I ja zmieniałam szkołę, też nie chcąc, ale musiałam. Wiem jak to jest czuć się nieswojo, głupio i  nie mieć swojego miejsca, nie przynależeć do żadnej grupy zajęciowej lub towarzyskiej. Wiem jak to jest aż za dobrze... 
Finn, to chłopak, który skrywa wiele tajemnic. Jest twardy jak orzech, do rozgryzienia. Trudno jest zajrzeć pod skorupę, za którą się chowa. Często chciałam wiedzieć, co on myśli, co czuje, co ukrywa? Aż w pewnej chwili kawałek po kawałku jego skorupa zaczęła pękać, a ja dowiadywałam się więcej i więcej... 
Przyznam się, że jestem szczerze zaskoczona kreacją bohaterów. Można by rzec, że są wycięci z naszego codziennego życia. Każde z nich jest inne i za to dziękuję pani Young - różnorodność jest potrzebna! 
Polubiłam tych bohaterów i już się smucę, że nie mogę o nich nic więcej poczytać. Kto wie, może kiedyś autorka dopisze ciąg dalszy? Kto to wie...? 
Mam nadzieję, że tak jak ja i Wy polubicie bohaterów i po skończonej lekturze w mig zaczniecie za nimi tęsknić. ;) 
Gdybym tylko miała możliwość, na pewno przeczytałabym ją na raz. Była na tyle interesująca, że ciężko było się od niej oderwać, ale niestety szkoła, egzaminy, praca... Nie ma tak dobrze. Ciesze się jednak, że znalazłam na tyle czasu, by zbytnio jej nie odwlekać. 
Akcja może nie pędzi na łeb, na szyję, ale powoli idzie przed siebie. Może nie na każdej kolejnej stronie dzieje się coś na tyle spektakularnego, by móc zbierać szczękę z ziemi, ale co jakiś czas pisarka zaskakuje nas może nie na tyle co wydarzeniami, a przeszłością. Bohaterowie kryją w sobie wiele, ale tajemnice, które skrywają niejednokrotnie sprawią, że będziecie siedzieć jak na igle. 
Denerwowałam się wraz z bohaterami. A może nawet i bardziej? Nie wiedziałam czym może mnie zaskoczyć Samantha Young, ale takiego obrotu sprawy, to... no nie spodziewałam się. Ale dzięki temu mogłam poczuć wiele emocji wraz z postaciami i to jest ważne. Cieszę się, że nie jest to kolejna lektura, która nie ma w sobie nic wartościowego. Ta nie tylko przekazuje uczucia bohaterów, ale i poprzez ukryte w zdaniach wartości skłania do refleksji. 

Nieznośny ciężar tajemnic, to powieść napisana przez życie. Jestem przekonana, że istnieje wiele podobnych kobiet do Indii, które przeżyły to samo, lub coś całkiem podobnego. Oczywiście nie ma co zazdrościć ani jej, ani Finnowi. W sumie to... i pozostałym bohaterom również. Prawie każdy z nich skrywa tajemnicę, która ciąży na nich niczym balast na plecach. 
Są to przykre wydarzenia, ale mają miejsce w codziennym życiu aż za często. Niestety nie każdy ma o tym jakiekolwiek pojęcie. Większość osób potrafi udawać, ukrywać to, co powinno być widoczne na pierwszy rzut oka. Dlatego też cieszę się bardzo, że w tak prosty sposób Samantha Young potrafiła ująć tak trudną tematykę. Na tą, na którą wszyscy zamykają oczy i udają, że nie widzą. Na te problemy, których ludzi bezpośrednio dotyczą, idealnie wszystko maskują.
Reasumując uważam, że historia ta jest warta uwagi, mimo iż jest ona również wątkiem romantycznym. Ale trzyma się tematów, które są naprawdę trudne, a autorka w świetny sposób, z niebywałą wręcz lekkością potrafiła przekazać nam to, co najważniejsze. Ponadto potrafiła przynajmniej mi pogrozić palcem, bym się wstrzymała z dalszym czytaniem i po prostu pozwoliła sobie na chwilkę refleksji.
Dlatego też chciałabym Wam polecić z całego serca tę lekturę. Jest to powieść, przy której spędzicie kilka przyjemnych chwil, ale i takich, w których będzie Wam przykro i mocno będziecie współczuć bohaterom. Myślę, że przyjemne w odbiorze pióro, bohaterowie z krwi i kości pozwolą Wam na chwilę lektury, z której wiele wyniesiecie, a i przy okazji polubicie mocno tę opowieść. Jak jej nie pokochacie... jak ja. ;) Zdecydowanie polecam wszystkim zainteresowanym!

Bardzo dobrze się czytało.Bohaterowie odpowiednio straumowani,mają swoje nie zawsze słodkie tajemnice,które potrafią zatruc im zycie.Fajny romans,ciekawi bohaterowie,dobre uprawdopodobnienie historii.Dla mnie mankamentem jest otwarte zakończenie,które pozwala na domniemania jak potoczą się losy bohaterów...Mam nadzieje,ze autorka napisze kolejną część

To moje drugie spotkanie z twórczością Samanthy Young, poprzednia jej książka bardzo mi się podobała i miałam nadzieję, że i ta okaże się równie dobra. Czy jestem zadowolona po lekturze? Zapraszam na recenzję.

Dla Indii Maxwell nadchodzi trudny okres, gdyż matka oświadcza jej, że przeprowadzają się na drugi koniec kraju ze względu na jej nowy związek. Dziewczyna jest przerażona, ponieważ musi opuścić przyjaciół i szkołę, w której coś znaczyła. Teraz od nowa musi się wspinać po drabinie społecznej, lecz nie będzie to takie łatwe wśród elity prywatnej szkoły. Jej przybrana siostra oraz jej znajomi nie mają zamiaru ułatwiać jej życia w nowym miejscu.
India czuję się coraz gorzej, ponieważ nie może odnaleźć się w tej sytuacji, a do tego zaczynają ją nawiedzać koszmary związane z jej przeżyciami w dzieciństwie.

„Podobno wszystkie moje lęki miały zniknąć, kiedy będę dorosła”

„Nieznośny ciężar tajemnic” nie należy do łatwych książek przez temat, jaki jest w niej poruszany, lecz mimo to ta historia podbiła moje serce i na długo pozostanie w mojej pamięci. Autorka ma talent do opisywania uczuć między bohaterami, które odczuwa także czytelnik. Powieść czyta się błyskawicznie i nie można jej odłożyć nawet na chwile, przez co zarwałam noc, ale wcale tego nie żałuję. Jest to historia warta poznania, chociaż znajdziemy w niej także smutne i bolesne sceny.

Cieszy mnie fakt, że pisarka subtelnie opisuję uczucie między bohaterami. Nie musi streszczać scen miłosnych i łóżkowych, aby przekazać czytelnikowi, jak wielka miłość jest pomiędzy parą. Nie jest to erotyk a delikatny romans, który pokazuję piękno uczucia i dlatego chętnie będę wracać do tej lektury.

„W ciągu ostatniej minuty dowiedziałam się trzech rzeczy o Finnie Rochesterze.
Po pierwsze, zdecydowanie miał poczucie humoru.
Po drugie, naprawdę słuchał, co do niego mówiłam.
Po trzecie, jego uśmiech rozjaśniał cały pokój”

Bohaterkę polubiłam od pierwszej chwili, chociaż jej zachowanie czasami było irytujące, ale można to zwalić na jej problemy z dzieciństwa. Ważnym elementem tej historii jest jej więź z matką, a raczej jej brak. Ich relacje są niepoprawne, przez co cierpią obie, lecz India nie próbuję tego naprawić. Czytając takie momenty i mnie bolało serce, bo nie mogę sobie nawet wyobrazić jaki ból musiały znosić.

Jestem bardzo zadowolona po lekturze, lecz zakończenie powieści pozostawiło mnie z niedosytem. Patrząc na to, jak się zakończyła ta historia, mam nadzieję, że będzie kontynuacja dalszych losów bohaterów, ponieważ autorka nie wyjaśniła, jak potoczyła się dalej sprawa Finna.

„Miałam wszystko, czego nigdy nie pragnęłam.
Nigdy nie byłam bardziej zagubiona.
Ani bardziej pewna swojego miejsca w świecie.
Ani bardziej bezpieczna.
Ani bardziej przerażona.
Nigdy nie czułam się tak bardzo wolna”

Polecam wam z całego serca tę książkę i mam nadzieję, że i wam spodoba się tak bardzo, jak mi. Mimo że to dopiero druga powieść, jaką czytam tej autorki, ale już znajduję się na liście moich ulubionych pisarzy.