Mecha Fiction - Epizod 1
Jarosław Dobrowolski ;

Mroczna wizja przyszłości w klimacie Cyberpunka, budząca dziecięce marzenia o sterowaniu gigantycznym, humanoidalnym robotem? Yeah!

Wyruszymy tu do 2198 roku, gdzie znana nam Polska już nie istnieje. Światem sterują gigakorporacje. Z jednej dzielnic Okręgu Warszawskiego w wyniku ataku terrorystycznego pozostają kikuty...

Cudem ocalały Wit, nieoczekiwanie trafia pod opiekę ojca, który go dawno porzucił, gdzie ten okazuje się być wysoko postawionym wojskowym. Niepełnosprawny, straumatyzowany chłopak trafia do tajnej bazy wojskowej, z czym przyjdzie mu się tam zmierzyć?

Tym, co tu przyciąga to wątek ludzki i spora dawka dramaturgii. Kłębowisko myśli młodego Wita rozdziera serce, to poczucie bycia niepotrzebnym w społeczeństwie. Bezwładne ciało uwięzione na wózku. Tęsknota za matką wywołująca pustkę w sercu nie dającą się niczym zapełnić, jedynie co się tli w młodym człowieku to pragnienie zemsty... Przedziwna relacja syna z ojcem, poczucie bezradności i samotności.

Opisy Europy przyszłości nie napawają optymizmem, lecz przygnębieniem. Jest realistycznie! Brudne, krwawe wojenki, cały wachlarz przedziwnej machiny wojennej, zespolenie się pilota z robotem, szalone ingerencje w ciało, niebezpieczeństwa jakie implikuje sterowanie mechami, uzależnienia i ryzyko stania się bezwładną roślinką.

Sceny walk są niezwykle plastyczne, ma się wrażenie jakby się w nich uczestniczyło, będąc w środku akcji. Bohaterowie mają głębię psychologiczną, pozwala to lepiej zrozumieć, co ich ukształtowało. Nie brakuje tu zaskakujących zwrotów akcji, czy na pewno wszystko wiemy o otaczającej nas rzeczywistości?

To kawał świetnej fantastyki, w której przepadłam bez reszty. Jest niczym seriale anime. Już czekam z niecierpliwością na kolejne epizody!
Z mojej strony polecanko!