Martwy w rodzinie
Charlaine Harris

Powieści z serii o Sookie Stackhouse nie należą do arcydzieł literatury, mają sporo wad, ale doskonale sprawdzają się jako czasoumilacze. Styl Charlaine Harris jest prosty, bohaterka może chwilami irytować swoim zachowaniem, jednak fabuła każdego z tomów wciąga mnie i dostarcza przyjemnej rozrywki. ,,Martwy w rodzinie" jest dziesiątym tomem cyklu. Podczas lektury odniosłam wrażenie, że akcja leciutko wyhamowała. Brak w tej części konkretnej linii fabularnej, mocno zarysowanej intrygi. Czytelnik ma do czynienia z kilkoma wątkami składającymi się na fabułę. Główna bohaterka przeżyła wojnę z wróżkami, ale zwycięstwo okupiła cierpieniem fizycznym i psychicznym. Tym razem krew wampirów nie będzie magicznym panaceum na wszystkie rany - Sookie będzie musiała poddać się rehabilitacji, by odzyskać pełną sprawność. Konsekwencją wygranej bitwy nie są jedynie rany. Zamknięto portale do świata wróżek, a magiczne istoty, które zdecydowały się pozostać w świecie ludzi szukają bliskości istot im podobnych. Kuzyn Sookie, Claude, wprowadza się do jej domu. Tymczasem po lesie przylegającym do posiadłości zaczynają spacerować wróżki, których obecność staje się dla kelnerki źródłem niepokoju. Kłopoty nie omijają również bliskich telepatki. Zmiennokształtni mają problem z rządem, który chce ograniczyć im prawa. Nowy szef Erica - Victor - stanowi zagrożenie dla szeryfa i jego świty. Niespodziewanie w Bon Temps pojawiają się stwórca i niepoczytalny, wampirzy brat wikinga. Jak widać, kłopoty uwielbiają wędrować stadami. W ,,Martwym w rodzinie" uderza przede wszystkim subtelna przemiana głównej bohaterki. To już nie jest ta sama kobieta, która wzdrygała się na myśl o zamordowaniu jakiejkolwiek istoty. Sookie nabrała twardości, zaczęła patrzeć na świat z pewną nutą cynizmu - nie ma już oporów przed stwierdzeniem, że czyjaś śmierć przyniosłaby korzyść Erickowi i zapewniłaby jej bezpieczeństwo. Bohaterka już się nie wacha, kiedy musi podjąć brutalne środki by przeżyć. Sookie Stackouse pozostaje tą samą sympatyczną, uczynną bohaterką, jednak widać, że brutalne wydarzenia z poprzedniego tomu odcisnęły na niej piętno. Dziesiąty tom przygód telepatki i otaczających ją istot nadnaturalnych zawiera w sobie wszystko to, co było obecne w poprzednich tomach - fajną akcję, tajemnicę i pewną ilość wątków romantyczno-erotycznych. Podczas lektury ,,Martwego w rodzinie" przyjemnie się zrelaksowałam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Sookie przeżyła Wojnę z Wróżkami, jednak nie wyszła z tego bez obrażeń. Ucierpiało zarówno jej ciało, jak i dusza. Ma jednak oparcie i pomoc Erica oraz JB. Zwłaszcza w Ericu i jego płomiennym uczuciu. Nie jest im jednak dane sielankowe życie, bowiem na chłopaka czyha wysłannik króla. Na dodatek dochodzą problemy polityczne pomiędzy zmiennokształtnymi, oraz złośliwe i niekoniecznie przyjacielsko nastawione wróżki w domu Sookie. Nie wspominając już o zwłokach znalezionych w lesie. Dziesiąty tom cyklu o Sookie Stackhouse obraca się głównie wokół różnorodnych relacji rodzinnych. Jednak nie tylko rodzina panny Stackhouse staje się ważnym elementem powieści - również bliscy Sama Merlotte'a, Billa Comptona i Erica Northmana ujawnią się na kartach książki. Mimo, że nie mam za sobą wszystkich tomów [jeszcze!], to niewątpliwie ta część przykuła moją uwagę. Jest napisana prostym i ciekawym językiem. Czyta się szybko i bez większych problemów .

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Charlaine Harris licząca sobie obecnie 63 lata, mieszkająca w Tunice w stanie Missisipi, jest uznawana za bestsellerową pisarkę publikującą swoje dzieła niemalże od 30 lat. Miała przygody z poezją, ale również tworzyła sztuki teatralne, jednak ostatecznie zdecydowała się na powieści. Do najgłośniejszych jej publikacji należy właśnie cykl The Southern Vampire Mysteries opowiadający o Sookie Stackhouse - kelnerce-telepatce z Luizjany, na podstawie którego HBO nakręciło serial Czysta Krew (True Blood). Martwy w rodzinie to tom dziesiąty wyżej wymienionej serii, wydany w Polsce po raz pierwszy w 2012 roku. Seria liczy sobie aż 13 tomów + opowiadania ze świata Stookie. Istnieje jeszcze jeden tom After Dead: What Came Next in the World of Sookie Stackhouse (październik 2013), który w Polsce nadal nie został przetłumaczony. Oczywiście, jak wielu autorów, również i Charlaine Harris posiada profil na fb: https://www.facebook.com/CharlaineHarris?fref=ts Cyklu Sookie Stackhouse opisałam już: tom 1. "Martwy aż do zmroku" tom 2. "U Martwych w Dallas" tom 3. "Klub Martwych" tom 4. "Martwy dla świata" tom 5. "Martwy jak zimny trup" tom 6. "Definitywnie martwy" tom 7. "Wszyscy martwi razem" tom 8. "Gorzej niż martwy" tom 9. "Martwy i nieobecny" Charlaine Harris tworzy literaturę dla młodzieży. Yong Adult, jak zwykło się mawiać. Mam takie dziwne wrażenie jednak, że nie pisze ona swych powieści, przelewając na papier całej siebie. Nie wkłada w pisanie swego serca i umysłu, nie czuje emocji targających głównymi bohaterami, nie śni o nich w przypływie weny. Podaje jak na tacy nam ochłapy tego, co mogłoby zaistnieć, gdyby po prostu uwierzyła w to, co pisze. Mam wrażenie, że każde jej słowo pisane jest aby zdobyć kolejny dolar, bez uwzględnienia jak wartościowe będzie, czy też jakie będzie niosło przesłanie. W dziesiątym tomie o Sookie Stackhouse, telepatce, nie odnalazłam niczego, co byłoby wartościowsze aniżeli części poprzednie. Banalny język, wydarzenia godne przewidzenia, błędy składniowe, tępe dialogi i wyblakłe postacie. Miast YA winno się mawiać Literature for idiot, who are not adult jet. Tak jest bynajmniej w przypadku Martwy w rodzinie. Sookie Stackhouse obiecuje niemalże każdemu pomoc, bo ma złote serce. Jednak gdy chodzi o sprawy jej chłopaka, Erica - wampira, nie zawahałaby się zabić, aby mieć święty spokój. Jaka jest więc ona w istocie? Jedynie autorka mogłaby nam to powiedzieć (jednak Boże, proszę, niech ona już nic nie pisze). W książce dzieje się tak wiele, że właściwie nie pamiętam już dokładnie o czym była. Wleciała i wyleciała mi z myśli, niczym słówka do zapamiętania. Czytając Martwy w rodzinie dowiedzieć się można wiele o tym, jak to Eric stał się wampirem, jak Bill się nim stał. Nie mogę pominąć również faktu o tym, że gdziekolwiek Sookie się nie znajdzie, tam kłopoty. A więc, świadcząc swoje usługi dla wilkołaczego stada, wciela się w rolę szamana i doprowadza do wyroku śmierci dwie osoby. Przyjmuję w gości stworzyciela Erica i jego nowy nabytek, gdzie chcąc pomóc młodemu wampirowi wspomaga go w szaleńczym zabijaniu ludzi. Zgadza się aby zamieszkał u niej kuzyn, wróż, szalenie przystojny i pociągający Claude, czym wyzwoliła zazdrość Erica. Pozwalając aby wilkołaki polowały u niej w lesie, wystawia się na niebezpieczeństwo odnalezienia zwłok sprzed kilku lat. I do tego oczywiście interesuje się nią FBI. Nie wspomnę już o ranach 'na ciele i umyśle' spowodowanych torturami. Cały ten galimatias tworzy tom, którego można nienawidzić. Osobiście kręciłam nosem przy każdej stronie i śmiem twierdzić, że nie polecam jej nikomu. Dobrnęłam już do tomu 10, choć wiedziałam, że nie będzie dobrze, skoro wcześniej nie było. Autorka nie rozwija swego kunsztu pisarskiego. Jej warsztat jest stęchły i opajęczony. Postacie, które powinny odróżniać się od siebie diametralnie, zlewają się w jedno, tworząc kogel mogel. Kolejne rozdziały zaprzeczają wcześniejszym, gubią się wartości i sens całej książki. Innymi słowy: totalna masakra, odmóżdżenie 100%. Już czuję się głupsza. W razie jakiś błędów w tekście, to wszystko wina książki. Więdnę po niej. Dobrze, że przede mną Tolkien, inaczej byłoby marnie... Opinia dostępna na moim blogu: http://esperazna.blogspot.se/2015/02/martwy-w-rodzinie.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)