Lore. Straszne miejsca
Aaron Mahnke

Jestem wielką fanką opuszczonych miejsc, zwiedzania typu urbex, czy historiami o nawiedzonych miejscach, dlatego z olbrzymią przyjemnością sięgnęłam po tę książkę!

IG: Czytomanka

👉 Niesamowity przewodnik po miejscach owianych złą sławą. Bilet wstępu do świata makabry, którego nie spodziewaliście się odwiedzić nawet w najgorszych snach. Czasem wchodzimy do jakiegoś pokoju, budynku, a nawet miasta i ogarnia nas trudny do nazwania nieokreślony lęk. Coś wydaje się nie w porządku – panująca tam atmosfera jest dziwnie niepokojąca, a w kątach zdaje się czaić mrok. Do odwiedzenia takich właśnie miejsc zaprasza nas gospodarz popularnego podcastu „Lore”, który bada te okropne miejsca i związane z nimi historie.

👉 Historie czytało się szybko, a momentami czułam dreszcz na plecach. Idealne historie do wieczornego czytania z lampką wina pod ciepłym kocem. Świetne historie! Z chęcią sięgnę po starsze książki tego typu, bo emocji było wiele, a każda historia wciągająca.

❗Ocena: 9/10

Powiem wam, że wszystko, co się kojarzy z duchami, strasznymi miejscami i nawiedzonymi ludźmi jest moją pasją. Tym bardziej nie potrafiłam sobie odmówić do przeczytania tej pozycji, której już sama okładka wywołuje gęsią skórkę. Wiecie, to nie jest jakaś tam obyczajówka, czy też powieść z rodzaju horrorów. Powiedziałabym, że to bardziej podręcznik przedstawiający nam z różnych perspektyw miejsca, gdzie ludzi odczuli, czy też zauważyli dziwną obecność, bądź doświadczyli ogromnej krzywdy. Tak naprawdę mamy tutaj pięć działów, gdzie wydarzyły się rzeczy trudne do wyjaśnienia. Autor nawet pokusił się o stwierdzenie, że niektórzy ludzi sami przyciągają duchy, czy też klęski żywiołowe. Tu się z nim zgodzę, gdyż człowiek, który nigdy nie interesował się tymi rzeczami nawet nie zwróci uwagi na zjawiska paranormalne. Jednak ten, który ich doświadczył, obecnie przebywając w spokojnym miejscu stroniącym od czarów, może dostrzec to, co gołym okiem dla innych było niewidoczne. W ten sposób mówi się, że przynosi wszystko, co złe.
W książce poznacie przeróżne opowieści, które w każdym rozdziale nie kryją tylko jednej tajemnicy. Jeśli mamy ,,Straszne miejsca", to bądźcie pewni, że te najbardziej budzące grozę zostały tam wymienione. Z reguły są to słowa przekazywane z ust innych ludzi, jednak na tyle prawdziwe, że człowiek naprawdę się nad nimi zastanawia. O niektórych sama słyszałam, lecz nie tyle, co tutaj. Znajdziemy również wzmianki o dawnych chorobach, które zawładnęły na tyle, że potrafiły zabrać ze sobą nawet dwadzieścia procent populacji. Mnie zainteresowała nieco żółta febra, która była dla mnie nowością, choć nawiedziła miejsca w 1817 roku. A może zastanowi was ,,Czas płaczu", gdzie to wiele rodzin zostało rozbitych i sprzedanych w segregacji na mężczyzn, kobiety i dzieci.
W dziale ,,Gdyby ściany mogły mówić" poznacie historie niepełnosprawnych dzieci, które były przykute do foteli zupełnie nago, bez jakiejkolwiek opieki. Także jak widzicie straszne miejsca, nie oznaczają tylko wzmianek o duchach...