Łabędzi śpiew. Cykl Nightside t.3

Opinia 17
            Szczerze mówiąc, Łabędzi śpiew Simona R. Greena trafił do mnie przez przypadek. Pochodzę z innego miasta niż to, w którym studiuję, wobec czego istnieje czasowy problem z wypożyczaniem książek w ukochanych, śląskich bibliotekach. Tym razem jednak moja druga połówka zaoferowała się, że jeżeli dostanie listę tytułów, to odwiedzi dwie z nich i zdobędzie co trzeba. Przyjmując propozycję wyszukałam i sporządziłam opis paru książek z wydawnictwa Papierowy Księżyc, które powinny być dostępne w bibliotece. Pech (a może i nie do końca) chciał, że tytuł Łabędzi Śpiew miały dwie książki z fantastyki. Teraz, kiedy o tym myślę, muszę przyznać, że ciężko o dwie powieści, które tak bardzo by się różniły. ??????????????????????????????????????????????????             Akcja utworu opiera się na śledztwie detektywistycznym w niesamowitym, fantastycznym mieście zwanym Nightside. Pierwsze wrażenie, jakie na mnie zrobiła, było bardzo pozytywne. Przede wszystkim zwróciłam uwagę na niesamowity styl pisarski autora. Sposób oddawania rzeczywistości przypomina trochę potok myśli bardzo bystrej, obfitującej w ciekawe skojarzenia osoby. Jeżeli ktoś potrafi przeczytać książkę tylko dla samej przyjemności delektowania się odpowiednim doborem słów i charakterystyką czyjegoś pióra - zdecydowanie polecam.             - Obiecałem, ze Cię ocalę - wymamrotałem           - Obiecałeś mi prawdę - powiedziała Rossignol, jej blade usta ledwie się poruszały. - I tyle musi mi wystarczyć. Nawet wielki i potężny John Taylor nie może dotrzymać wszystkich swoich obietnic.            I umarła, tak po prostu. Umilkła, przestała oddychać, uciekło z niej życie.               Pomimo wspaniałej stylistyki, sama akcja utworu pozostawia wiele do życzenia. Zdarzenia często są przewidywalne, a skonstruowana bardzo prosto fabuła raczej nie pozostawia zbyt wielu miejsc, żeby się nią zachwycać. Może wynika to z samej budowy powieści detektywistycznej, ale bardzo zawiodłam się na tej książce.             Jednak na jej obronę trzeba powiedzieć, że wszystkie wątki poboczne ukazują czytelnikowi niesamowity, pełen kolorów, sugestywny świat. Nie można nie zachwycić się Martwym Chłopcem czy samą ideą tego, czym się stała pewna śpiewaczka. Budowa redakcji Night Timesa oraz postaci tam występujące aż się proszą o ekranizację filmową. Podczas czytania można się znaleźć na ulicach pełnych wynaturzonych postaci, spotkać starego, dobrego wroga czy zostać porządnie skopanym przez sługi pewnych biznesmenów, a wszystko przy wtórze barwnych, ironicznych opisów, tak niesamowicie oddanych przez tłumacza. Nighside jest miastem, które zawiera w sobie chyba wszystkie znane i nieznane fantastyczne stwory oraz całkiem sporą ilość oryginalnych pomysłów, dzięki czemu staje się jednym z najbardziej niesamowitych miejsc, stworzonych przez ludzi umysł.           Mimo dość ubogiego głównego wątku, książkę czyta się dosyć szybko, a świetna praca rysownika pomaga wyobraźni nadążyć za ogromną ilością postaci i dziwnych, magicznych przedmiotów, takich jak będące portalem drzwi czy podejrzane fiolki zawierające jeszcze bardziej podejrzane płyny.

 

?????????????????????????????????????????????????           Podsumowując, jeżeli ktoś szuka utworu obfitującego w zdarzenia i potrafiącego zaskoczyć działaniami bohaterów, prawdopodobnie bardzo się rozczaruje. Jeśli jednak ma ochotę spędzić wieczór w miłym towarzystwie pięknych słów i fascynujących idei - to książka dla niego. ??????????????????????????????????????????????????

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Tym razem detektyw nie dość, że doprowadza do wybuchu elektrowni to jeszcze otrzymuje sprawę Rossignol śpiewającej u Cavendish-ów. Okazuje się, że sprawa nie jest taka prosta jak się na początku wydaje, ale też detektyw potrafi sobie radzić w trudnych sytuacjach.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

bardzo chciałabym przeczytać!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)