Ktoś mnie pokocha. 12 wakacyjnych opowiadań
Cassandra Clare, Libba Bray, Lev Grossman, Veronica Roth, Stephanie Perkins, Jennifer E. Smith, Leigh Bardugo, Francesca Lia Block , Brandy Colbert , Nina LaCour

Tym razem zabrałam się za wakacyjny zbiór opowiadań, który ujął mnie swoją okładką. Niestety na niektórych historiach się zawiodłam i nie czułam tej letniej ekscytacji. Jednak pomimo tego znalazłam w kilku tą czytelniczą magię. Lista opowiadań: "Łeb i łuski, jęzor i ogon" - 5/10 "Koniec miłości" - 4/10 "Ostatni bój w Horrelaksie" - 6/10 "Sick Pleasure" - 8/10 "Za półtorej godziny skręć na północ" - 6/10 "Pamiątki" - 4/10 "Bezwładność" - 8/10 "Byle nie miłość" - 6/10 "Żegnaj i powodzenia" - 7/10 "Całkiem nowe atrakcje" - 9/10 "Tysiąc powodów, dla których mogło nam się nie udać" - 8/10 "Mapa maleńkich wspaniałości" - 6/10 Moja ocena(ogólna): 6,5/10

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Miłość to najcenniejszy dar, jaki możemy ofiarować drugiej osobie. Obdarzyć ją uczuciem, które sprawi, że stanie się dla nas najważniejsza. Niestety, nie zawsze w najbliższym otoczeniu znajduje się ktoś wprawiający nasze serce w rezonans albo odwzajemniający sympatię. A czasem zdarza się, że brakuje nam odwagi by dopuścić do głosu budzące się pragnienia. I choć na miłość zawsze jest odpowiedni czas, to większość z was zgodzi się ze mną, że lato, a szczególnie wakacje sprzyjają eksplozji uczuć. „Ktoś mnie pokocha” to zbiór dwunastu wakacyjnych opowiadań zebranych przez Stephanie Perkins, które wyszły spod pióra wiodących autorów dla młodych czytelników m.in. Cassandry Clare, Libby Bray czy Veronica Roth. Utrzymanych w letnim klimacie i ukazujących różne odcienie miłości. Zabierający czytelnika w tuzin niepowtarzalnych podróży, które nie tylko rozgrzewają serce i pozwalają doświadczyć magii miłości, ale również obcować z ciekawymi bohaterami – m.in.: Geekiem filmowym podkochującym się w koleżance, którego do zrobienia pierwszego kroku popycha zombie. Chłopakiem w śpiączce i jego najlepszą przyjaciółką, opiekunką dzieci mającą nadzieję na przypadkowe spotkanie z pewnym Griffinem, a także mieszkanką mrocznego cyrku.

Tematem przewodnim antologii jest oczywiście miłość, ale to wcale nie oznacza, że opowiadania są do siebie podobne, a wręcz przeciwnie - różnorodność gatunkowa oraz spektrum poruszanych zagadnień sprawia, że każde z nich jest niepowtarzalne i dostarcza odbiorcy innych wrażeń oraz emocji. Niektóre są mroczne i narażają na spotkanie z nadnaturalnymi stworzeniami, kolejne niosą ładunek pozytywnej energii, ale są też takie, które dotykają bardzo delikatnej materii. Autorzy wikłają wykreowane postacie w sytuacje zmuszające je do zmierzenia się z uczuciami, weryfikacji własnych pragnień i trudnych decyzji.

„Ktoś mnie pokocha” to publikacja, która nie tylko przywołuje magię wakacyjnej miłości, ale również zwraca uwagę odbiorcy na wiele ważnych kwestii. Pisarze podejmują nie tylko temat uczuć, ale również poświęcenia, dokonywania trudnych wyborów i piętna przeszłości. Pokazują, że nie zawsze trzeba wyglądać szczęścia za horyzontem, ponieważ możemy przegapić to, co znajduje się w zasięgu naszego wzroku. I mimo że podjęty temat jest sztampowy, to sposób realizacji sprawia, że trudno nie popłynąć na falach książki. Dla mnie te dwanaście przygód było fascynującym i nietuzinkowym doświadczeniem. I choć nie wszystkie historie w jednakowym stopniu przypadły mi do gustu, to każda z nich naraziła mnie na inny rodzaj emocji i wrażeń. Niektóre z nich poruszyły moje serce, inne wywoływały uśmiech, ale zdarzały się też takie, które pobudziły mnie do refleksji i przemyśleń. Zbiór opowiadań „Ktoś mnie pokocha” to lekka, wciągająca i nieskomplikowana lektura, która sprawdzi się zarówno na skąpanej w słońcu plaży jaki i w deszczowy czy pochmurny dzień. To prawie pięćset stron nasyconych najpiękniejszą magią – magią miłości, które można pochłonąć od razu albo podzielić na dwanaście części. Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

 Lato, plaża, muzyka, wakacyjna praca. To wszystko sprzyja zakochiwaniu się, choćby na chwilkę, na ten wakacyjny czas.

 

Ostatnimi dniami zaczytywałam się w opowiadaniach z antologii Ktoś mnie pokocha. Rzadko kiedy sięgam po krótkie formy, gdyż takich najzwyczajniej nie lubię. Wolę dłuższe historie, w które mogę się bardziej wczuć i zaangażować. Mogę też polubić, bądź nie, głównych bohaterów. Opowiadania mają swoje ograniczenia, które niejednokrotnie mi przeszkadzają w lekturze. Jednak tym razem było inaczej, co mnie bardzo zdziwiło.

 

12 miłosnych opowiadań spod pióra tyluż autorów (Leigh Bordugo, Francesca Lia Block, Libba Bray, Cassandra Clare, Brandy Colbert, Tim Federle, Lev Grossman, Nina LaCowr, Stephanie Perkins, Veronica Roth, Jon Skovron, Jennifer E. Smith), to była dla mnie nie lada gratka, zwłaszcza, że wcześniej z ich twórczością nie miałam okazji się zapoznać, z wyjątkiem Cassandry Clare. W większości przypadków nie zawiodłam się, gdyż poszczególne losy bohaterów bardzo mnie zaskoczyły, oczywiście pozytywnie, a jeden tytuł nawet wzruszył i poruszył. Nie będę Wam każdego z opowiadań analizować. Musicie wiedzieć, że są tutaj lepsze i nieco słabsze historie, co jest zresztą czymś naturalnym i związanym z indywidualnymi preferencjami czytelnika.

 

Na kartach książki Ktoś mnie pokocha, można spotkać przede wszystkim miłość pod wieloma postaciami. Nie ma tutaj ograniczeń jeżeli chodzi o płeć, gdyż uczucia mogą być hetero- jak i homoseksualne, łatwe tudzież komplikowane przez samych siebie, bo ludzie lubią zadawać sobie ból, ograniczać widoki na poważną miłość. W antologii można się spotkać z szarą rzeczywistością, z nieprawdopodobnym zatrzymaniem w czasie, czy cyrkową dziwnością. Każdy znajdzie coś dla siebie, historię, która zwróci jego szczególną uwagę.

 

Najlepszą opowieścią dla mnie, to zdecydowanie Bezwładność, której autorką jest Veronica Roth. To na niej nieco popłakałam, gdyż jest najsmutniejsza ze wszystkich, a jednocześnie najszczęśliwsza. Najsłabszym i zdecydowanie najpłytszym opowiadaniem z całej dwunastki było dla mnie to autorstwa Jona Skovrona, pod tytułem Byle nie miłość. W porównaniu do reszty, wypada raczej blado i nijako. Można w momencie o nim zapomnieć, a raczej to nie o zapominanie chodzi w tworzeniu, prawda?

 

Wszystkie z 12 krótkich dzieł charakteryzuje bardzo lekki i przyjemny styl pisania. Przez całość się przelatuje bardzo gładko, a przede wszystkim, chce się to czytać! Jednak historie te niejednokrotnie skupiają się, nie tylko na samej miłości, ale również na rodzinie i na bardzo różnych losach bohaterów. Nie ma w tej książce aż tak kolorowo, czasem to właśnie miłość podnosi poszczególne postaci na duchu.

 

Reasumując, moje spotkanie z tytułem Ktoś mnie pokocha, okazało się bardzo pozytywne. Ku mojemu wielkiemu zaskoczeniu, odnalazłam się w krótkiej formie wyrazu autorów. Nie ukrywam, że niektóre historie mogłyby zostać rozwinięte, gdyż miały ogromny potencjał i mnie zaciekawiły. Ale widocznie opowiadania mają to do siebie, że mają czytelnika zachęcić do lektury, wciągnąć w swój świat, a potem zmuszać go do wymyślania własnych alternatywnych losów dla różnych postaci.  

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Zbior opowiadan wakacyjnych ale przyznam,ze o tej porze roku a jest zima tez swietnie sie je czyta. Niektore zabawne i zaskakujace inne troche nudnawe ale wszystkie da sie czytac.Lekkie i przyjemne.Jedyna cecha ktora je laczy to Milosc. Dobre do przeczytania by zabic nude.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)