Kruchy dom duszy
Jürgen Thorwald

W wykonaniu mistrza

Literatura popularnonaukowa to niezwykle obszerny dział, którego królem, niezmiennie od wielu lat, pozostaje Jürgen Thorwald. Potrafi on porwać czytelnika w fascynujący świat nauki, wizjonerów i wielkich odkryć tak pasjonujących, że nawet nie zauważamy, kiedy kończymy czytać kilkusetstronnicową książkę.

"Kruchy dom duszy" opisuje rozwój neurochirurgii, działu medycyny, który dość długo musiał czekać, by lekarze odważyli się poświęcić mu więcej uwagi. Praca na tak delikatnym organie jakim jest mózg pochłonęła wiele ofiar, zarówno pacjentów, jak i zwierzęta, na których przeprowadzano eksperymenty, które współcześnie zyskałyby miano bestialskich.

Sposób prowadzenia narracji przez Thorwalda jest bardzo klasyczny (chronologiczny opis postępów w dziedzinie), jednak jego styl jest tak lekki, że czytanie o zawiłościach budowy mózgu lub skomplikowanych zabiegach operacyjnych jest czystą przyjemnością. Zachowuje on równowagę pomiędzy opisami postępu nauki, a ciekawostkami z prywatnego życia lekarzy i pacjentów, dzięki czemu zamiast zbioru suchych faktów otrzymujemy głębię historii.

Rozwój neurochirurgii wymagał ogromnej odwagi (zarówno lekarzy jak i pacjentów), determinacji oraz odrzucenia wielu utartych teorii na temat funkcjonowania mózgu – od bardzo prymitywnych zabiegów, po skomplikowane, wielogodzinne operacje chorych, utrzymywanych w pełnej przytomności. Na sukces w wyleczeniu wielu poważnych chorób złożyły się niezliczone próby, a i tak niektóre schorzenia pozostają nieuleczalne, a sam mózg ciągle skrywa przed naukowcami wiele tajemnic.

Wszystkim pasjonatom historii nauki gorąco polecam rychłe sięgnięcie po "Kruchy dom duszy" (ale również inne pozycje tego autora). Rzetelna, napisana lekkim stylem i naprawdę przyjemna w odbiorze lektura powinna zadowolić nawet najwybredniejszych czytelników.