Inne wydania:
Październikowy poranek we Fjällbace. Rybak Frans Bengtsson wypłynął łódką, aby opróżnić więcierze, które zastawił na homary. Przy ostatnim z nich coś się mocno zacina, Frans przeczuwa, że nie będzie to zwykły połów, nie myli się, w siatce więcierza tkwi ciało dziewczynki... Patrik Hedström i jego koledzy z komisariatu policji w Tanumshede mają do rozwikłania kolejną skomplikowaną zagadkę. Podczas sekcji zwłok w płucach dziecka wykryto słodką wodę i ślady mydła. Ktoś utopił małą w wannie i wrzucił zwłoki do morza. Kto i dlaczego zamordował dziecko? Odpowiedzi należy szukać w odległej przeszłości... "Kamieniarz" jest trzecią powieścią kryminalnego cyklu Camilli Läckberg, którego akcja rozgrywa się we Fjällbace na zachodnim wybrzeżu Szwecji. [Wydawnictwo Czarna Owca, 2010]
Informacje dodatkowe o Kamieniarz:
Wydawnictwo: Czarna Owca
Data wydania: 2010 (data przybliżona)
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN:
Liczba stron: 533
Tytuł oryginału: Stenhuggaren
Język oryginału: szwedzki
Tłumaczenie: Inga Sawicka
POLECANA RECENZJA
KAMIENIARZ
Nowa królowa skandynawskiego kryminału, jak określa Camillę Läckberg wydawca, opisuje w swej kolejnej powieści śledztwo w sprawie śmierci siedmioletniej dziewczynki, której zwłoki znaleziono w morzu. Jak się okazuje, Sara nie jest ofiarą wypadku, lecz morderstwa. Kto mógłby chcieć śmierci siedmiolatki? Miejscowy policjant, a zarazem świeżo upieczony ojciec – Patrick Hedstörm ma do rozwiązania niełatwą zagadkę - tym bardziej, że osobiście znał ofiarę. W niewielkiej Fjällbace, gdzie z pozoru wszyscy się znają, na jaw wychodzą mroczne tajemnice.
Poza wą...
więcej
Kup książkę Kamieniarz
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Kamieniarz - opinie o książce
W październikowy poranek rybak wyławia z morza ciało dziewczynki. Co dziwne w jej płucach wykryto słodką wodę oraz ... mydło. Ktoś musiał ją utopić w wannie i wrzucić do siatki więcierza. Ślady nie prowadzą do jednego konkretnego tropu, a na rozwiązanie zagadki ogromny wpływ ma odległa przeszłość.
Wydarzenia z teraz mieszają się z wydarzeniami sprzed wielu lat wstecz. Tropy tylko pozornie prowadzą do zabójcy, bo prawda okazuje się bardziej zawikłana i szokująca. Głównym tematem jest przemoc fizyczna i psychiczna, oraz nękanie fizyczne. Ukrywanie prawdziwej natury,której nie da się zabić, można jedynie uśpić na jakiś czas.
Kolejna świetna część serii kryminalnej szwedzkiej pisarki. Jeśli jeszcze nie znacie książek Camilli to polecam nadrobić
Kamieniarz to trzeci tom sagi o Fjällbace. Po świetnej pierwszej i, nieco słabszej w moim odczuciu drugiej, byłam bardzo ciekawa jak ocenię kolejną. Kamieniarz nie przebił niestety Księżniczki z lodu, ale podobał mi się nieco bardziej od Kaznodziei, a więc wracamy chyba na dobre tory.
Tym razem wątek kryminalny dotyczy tajemniczej śmierci kilkuletniej Sary. Ciało dziewczynki zostało odnalezione w morzu, jednak w płucach dziecka wykryto słodką wodę i ślady mydła. Ekipa Patrika Hedströma ma więc do rozwiązania zagadkę zabójstwa. Sprawy nie ułatwia fakt, że dziewczynka była córką bliskich znajomych Patrika i Eriki. Podczas gdy Patrik stara się odnaleźć sprawcę morderstwa małej Sary, Erika usiłuje pogodzić opiekę nad własnym niemowlęciem z udzielaniem wsparcia zrozpaczonej po śmierci córki sąsiadce.
Ta część, oprócz zagadki kryminalnej, ma także mocno rozbudowany wątek obyczajowy. Autorka za pomocą postaci Eriki ukazuje trudy macierzyństwa oraz fakt, że nie zawsze jest ono słodkie i kolorowe. Szczególnie jego początki. To, co dzieje się z Eriką jest niepokojące i nie da się nie zauważyć, jak bardzo jest zmęczona i momentami bezsilna. Nie wiem jak inni, ale ja nie mogłam rozpoznać w niej tej samej postaci, którą była w części pierwszej. Mam nadzieję, że odnajdzie się w macierzyństwie i w kolejnych częściach będzie wychodzić na prostą. Mocno jej kibicuję!
Kolejny kryminał skandynawski, który przeczytałam jednym tchem. Książki Camillii są prawie że odpowiednikiem naszej polskiej autorki Katarzyny Puzyńskiej, którą wręcz uwielbiam.
Nikt by się nie spodziewał, że pewnego niby normalnego październikowego poranka miejscowy rybak znajdzie w wodzie zwłoki maleńkiej, siedmioletniej dziewczynki. Zaskoczony i przerażony od razu zwłaszcza sprawę. Dla Patrika Hedstroma jest to spore wyzwanie. Dla Patrika jest to przykra wiadomość. Nie dość, że znał rodzinę dziewczynki to jeszcze ubolewa nad faktem, że zginęło dziecko, gdyż sam niedawno został ojcem.
Początkowo śmierć dziewczynki zdaje się być nieszczęśliwym wypadkiem, ale sekcja zwłok odkrywa pewne tajemnice. Jak się okazuje w płucach małej nie było morskiej wody, ale słodka woda z kranu z mydłem. Nikt kto zetknął się z wieścią o morderstwie małej, nie może zrozumieć jaki potwór był w stanie dopuścić się tak tragicznej zbrodni.
W międzyczasie Erika przeżywa dramat w związku ze swoim macierzyństwem. Trudno jej zaakceptować swoje ciało, w dodatku nie potrafi poradzić sobie z córeczką, a Patrik skupiony jest jedynie na swojej pracy. Kobieta wpada w rozpacz, kiedy dziewczynka znika z wózka. Od razu podejrzenie spada na osobę, która zabiła siedmioletnią dziewczynkę.
Przy okazji mamy też do czynienia z życiem Anny, siostry Eriki, która w dalszym ciągu toczy ciężką batalię na śmierć i życie ze swoim partnerem Lukasem, którego ostatecznie morduje, a co za tym idzie wpada w rozpacz i przygnębienie.
Moim zdaniem Lackberg mistrzowsko połączyła historię pewnej kobiety sprzed wielu wielu lat, ze współczesnym morderstwem dziecka. Początkowo można się długo zastanawiać, jak obie sprawy mają się do siebie i jaki mają ze sobą związek. Jednakże idąc po nitce do kłębka, okazuje się, że obie sprawy mają ze sobą więcej wspólnego niż początkowo się wydaje.
Książka wciąga bardzo, aż trudno się oderwać. Prosty, przyjemny w odbiorze język i bardzo się czyta. Lackberg po 3 już przeczytanej przeze mnie części trafiła na listę moich ulubionych autorów.
Trzecie powieść Camilli Lackberg znów pokazuje losy szwedzkich policjantów z Patrikiem Hedstromem na czele, którym przyjdzie się zmierzyć z rozwikłaniem zagadkowej śmierci dziewczynki wyłowionej z morza. Po wykonaniu sekcji zwłok okazuje się, że dziecko zostało wcześniej utopione w wannie, a później wrzucone do morza. Rozwiązanie tej zagadki sięga dalekiej przeszłości... Gorąco polecam!
W ,,Kamieniarzu" akcja ukazana jest w dwóch wymiarach czasowych. Z jednej strony obserwujemy toczące się śledztwo w sprawie morderstwa małej dziewczynki, a z drugiej, wracamy do czasów sprzed kilkudziesięciu lat i poznajemy pozornie nie związanych bohaterów. Autorka nie zapomina jednak o części obyczajowej powieści i sprytnie przeplata toczące się poszukiwanie zbrodniarza z jednoczesnym karmieniem nas dalszymi losami codziennego życia Patrika i Eriki, jak również ich bliskich. Dla głównych bohaterów szybkie odnalezienie sprawcy jest tym bardziej ważne, ponieważ zamordowana dziewczynka okazuje się być córką zaprzyjaźnionej rodziny.
Dla mnie mocnymi stronami powieści są emocje, które krążą między bohaterami, a także ukazanie relacji rodziców z dziećmi w różnych aspektach. Z jednej strony główna bohaterka, która zmaga się z trudną pierwszą fazą macierzyństwa, mama zamordowanej dziewczynki, której towarzyszy nieograniczony smutek po stracie córeczki, Agnes i jej brak instynktu macierzyńskiego w stosunku do niechcianych przez nią bliźniaków, ale też sąsiedzi zamordowanej dziewczynki z chorym na zespół Aspergera synem, Morganem. Z każdą kolejną stroną pojawiała się ogromna ilość wątków i osób obranych w różnorakie relacje, co dodatkowo budowało napięcie.
To, co mi nie przypadło do gustu, to historia Anny i jej nietypowe, a wręcz dziwne podejście do budowania związku i rodziny na nowo.
Mimo to, trzecia część Czarnej Serii, podobnie jak pierwsze dwie, zachęciła mnie, by dalej śledzić losy głównych bohaterów sagi i razem z nimi dążyć do odkrycia, kto stoi za tak okrutnym i nieprzewidywanym morderstwem.
Po trochę gorszym "Kaznodziei" Lackberg znowu wraca do lepszej formy. Książkę czyta się z zapartym tchem.
Nowi bohaterowie, dość ostro zarysowani, nie dają się polubić. Czytelnik instynktownie wyczuwa zło, jakie im towarzyszy i z niecierpliwością oczekuje na karę za złe występki. Czy jednak kara dosięgnie wszystkich winnych?
Zostaje zamordowana mała dziewczynka. Wszystko wskazuje, że oprócz tego, że utonęła, ktoś zmusił ją do zjedzenia popiołu. Kto mógłby być tak okrutny i czy w zbrodnię zamieszani są sąsiedzi dotkniętej tragedią rodziny? Jaki mroczny sekret skrywa ojciec dziewczynki i czy jest on głównym podejrzanym w tej sprawie? Czy sprawcą może być upośledzony dorosły syn sąsiadów pogrążonej w żałobie rodziny? A może to jednak ktoś z najbliższych nie jest do końca tym, za kogo się podaje?
Niektórzy zarzucają autorce wtórność, to samo miejsce akcji, bohaterowie, podobna intryga. Jednak pozycje tej autorki czyta się jedna za drugą, bieg akcji wciąga, głównych i stałych bohaterów po prostu da się lubić. Zdecydowanie polecam, przeczytajcie a z pewnością znajdziecie odpowiedzi na wszystkie powyższe pytania.
Jest październikowy poranek. Rybak Frans Bengtsson wypłynął łódką, aby opróżnić więcierze, które zastawił na homary. Przy ostatnim coś się mocno zacina. Frans przeczuwa, że nie będzie to zwykły połów, i nie myli się - w siatce więcierza tkwi ciało dziewczynki. Patrik Hedström i jego koledzy z komisariatu policji w Tanumshede mają do rozwikłania kolejną skomplikowaną zagadkę. Podczas sekcji zwłok w płucach dziecka wykryto słodką wodę i ślady mydła. Ktoś utopił małą w wannie i wrzucił zwłoki do morza. Kto i dlaczego zamordował dziecko? Odpowiedzi należy szukać w odległej przeszłości...
Jest październikowy poranek. Rybak Frans Bengtsson wypłynął łódką, aby opróżnić więcierze, które zostawił na homary. Przy ostatnim coś się mocno zacina. Frans przeczuwa, że nie będzie to zwykły połów, i nie myli się – w siatce więcierza tkwi ciało dziewczynki. Patrik Hedström i jego koledzy z komisariatu w Tanumshede mają do rozwikłania kolejną skomplikowaną zagadkę. Podczas sekcji zwłok w płucach dziecka wykryto słodką wodę i ślady mydła...
Trzecia część bestsellerowej sagi o Fjällbace.
Camilla Läckberg to współczesna, szwedzka pisarka. Autorka powieści kryminalnych, książeczek dla dzieci oraz książek kryminalnych. Za jej debiut uważa się Księżniczkę z lodu.
Język książki jest lekki i spójny. Czyta się przyjemnie i błogo najlepiej na długie, jesienne wieczory. Styl autorki jest na swój sposób oryginalny.
Dlaczego to, co rzekomo słuszne wydaje jej się fałszywe?
Rybak wyławia ciało kilkuletniej dziewczynki. Gdy Patrik widzi zmarłą, od razu wie czyje to dziecko. Staje przed trudną decyzją. Dwoje sąsiadów ciągle kłóci i sądzi się ze sobą o nawet najmniejszą drobnostkę. Nie wiedzą, że przez to utrudniają rozwikłanie sprawy. Wstrząsający jest fakt kto zabił małą.
Nie rozumiał, dlaczego śmierć jest dla normalnych ludzi taka przerażająca. Przecież to tylko pewien stan, podobnie jak życie.
Powieść porusza problem wyalienowania i nietolerowania osoby, która choruje na chorobę mózgu. Szydzą i o wszystko oskarżają jego, ponieważ uważają, że źle jemu z oczu patrzy i jest spod ciemnje gwiazdy.
(...) z ulgą słuchała o cudzych kłopotach. Nie musiała myśleć o własnych.
Bohaterowie są intrygujący i niepowtarzalni. Popełniają błędy, za które muszą srogo zapłacić.
Patrik Hedström to policjant z komisariatu z Tanumschede. Jest młody, przystojny i... wybitnie inteligentny oraz obdarzony dużym talentem rozwikływania spraw kryminalnych. Jest przyszłością komisariatu...
Bertil Mellberg to oddelegowany z Göteborga szef policji. Jest cyniczny, leniwy i nieznośny. Wszystkie zasługi Patrika, a także innych "kolegów" z pracy, przypisuje sobie. Najlepiej wychodzi jemu wypowiadanie się przed kamerami.
(...) najgroźniejszy jest ten, który nie ma już nic do stracenia.
Kolejna powieść tej wspaniałej pisarki, która ma bardzo dobrą i odzwierciedlającą okładkę, która przyciąga ludzi jak magnez.
Książkę polecam "smakoszom" kryminałów, którzy lubią szybką akcję, wspaniałe postacie i... niezapomniane wieczory. Ta książka najlepiej smakuje wieczorem z herbatką. Łatwo jest ją zacząć, ale trudno skończyć, bo chce się to zrobić w jeden dzień.
dla mnie chyba najbardziej poruszająca z książek z tej serii. i historia główna i historia z przeszłości ( jak je nazywan te retrospekcje charakterystyczne dla sagi ) mocne, po prostu mocne, wstrząsające i nie dające się pojąc. trzyma w napięciu.
Trzecia część z kryminalnej serii o pisarce Erice i jej partnerze życiowym, policjancie Patriku. Tym razem Erika jest nieco mniej zaangażowana w szukanie mordercy, ale jej rozterki jako świeżo upieczonej matki są bardzo przekonywujące. Portrety kobiet, które nieraz przez lata w pokorze i milczeniu znoszą przemoc zadawaną im przez mężczyzn, są przejmujące. Jednak nie brak i kobiet bezwzględnych, okrutnych, ze spaczonym spojrzeniem na świat, których rezultaty postępowania widoczne są jeszcze lata później. Interesująco poprzeplatane historia sprzed 80 lat i morderstwo we współczesnych czasach. Jak przy pierwszej części serii książka trzyma w napięciu do ostatnich stron.
Genialny kryminał.
Żałuję, że zaczęłam od trzeciej części, bo przez to trochę zepsułam sobie pierwszą część sagi, za którą właśnie się zabrałam.
Mimo wszystko polecam! :)
To chyba najlepsza z trzech książek Läckberg, z którymi przyszło mi się zmierzyć dotychczas. W końcu czytanie nie męczyło, mimo wielości wątków pobocznych, retrospekcji oraz zawiłości świata bohaterów. W książce pojawia się dużo bohaterów, którzy nie są czarno-biali i których świat momentami nawet fascynuje czytelnika. Los nie pozostaje obojętny wobec nikogo, zaś zło staje się tak ludzkie, że aż przerażające. Zdecydowanie polecam.
Wracający z nocnego połowu rybak znajduje w swoich sieciach zwłoki dziewczynki. Z pobieżnych oględzin wynika, że dziecko utonęło, lecz dalsze śledztwo dowodzi, iż padło ono ofiarą morderstwa. Patrick tym mocniej angażuje się w sprawę, że niedawno on i Erika zostali rodzicam ,a zamordowana dziewczynka okazuję się córką znajomej Ericki. Ustalenie tożsamości zabójcy wymaga jednak cofnięcia się do wydarzeń z lat 30.
"Kamieniarz" to trzecia część serii z Patrikiem Hedströmem. Dwie poprzednie bardzo mi się spodobały. Ta trochę różni się od poprzednich wątkiem pobocznym.
W Fjällbace- małym szwedzkim miasteczku miejscowy rybak wyławia ciało małej dziewczynki. Sprawę dostaje Patrick, dla którego zaistniała sytuacja jest bardzo ciężka, bo niedawno urodziło mu się dziecko. Sprawa robi się coraz bardziej skomplikowana, bo w płucach dziewczynki znaleziona zostaje słodka woda i popiół.
Oprócz teraźniejszości mamy jeszcze przeszłość, a tam spotkamy się z Agnes - młodą, rozpieszczoną kobietą, która manipuluje swoim ojcem. Jaki to wszystko ma związek z teraźniejszością? Przekonajcie się sami.
"Kamieniarz" to na razie najlepsza książka spośród trzech pierwszych części. Napisałam, że różni się od dwóch pozostałych wątkiem pobocznym. Konkretnie chodzi mi o życie Patrika i jego partnerki - Eriki. Zarówno w "Księżniczce z lodu", jak i w "Kaznodziei" wątek ten zajmował dużo miejsca. Tutaj poświęcono im znacznie mniej uwagi i bardziej skupiono się na sprawie.
"Kamieniarz" to świetny, trzymający w napięciu thriller, który czyta się błyskawicznie, bo nie można się od niego oderwać. Mi nie udało się prawidłowo wskazać sprawcy i byłam w lekkim szoku pod koniec książki. Przede mną kolejny tom i mam nadzieję, że będzie jeszcze lepszy.
kingaczyta.blogspot.com
Najlepsza książka szwedzkiej pisarki - dotychczas ;)
Nie ma ani jednego momentu, w którym czytelnik czułby się znudzony, akcja na najwyższych obrotach obecna jest na każdej stronie książki. Mnóstwo wątków, postaci, zbrodni i motywów, a wszystko wiąże się w jedną, diabelnie logiczną całość.
Jedyny minus - szkoda, że głównym bohaterem jest Patrik, a nie jego jakże mądra żona Erika, ale to się wszystko na szczęście zmieni w następnych częściach ;)
Trzecia część sagi kryminalnej Lackberg. Najlepsza z dotychczasowych. Tradycyjnie - klucz do rozwiązania zagadki tkwi w przeszłości.
Lektura na kilka godzin - nie sposób się oderwać.
Wielki plus - postać Agnes.
Pierwsze dwie książki Camilli Läckberg, Księżniczka z lodu oraz Kaznodzieja, były znakomicie napisane i bardzo ciekawe. Natomiast Kamieniarz jest dowodem, że autorka okrzepła, jest świadoma swoich możliwości... i może być zaliczana do najlepszych szwedzkich autorów tego gatunku.
Poziom serii utrzymany. Lubie wracać do mrocznego klimatu Skandynawii. Tajemnice poukrywane tam gdzie na pozór ich nie widać.
W trzeciej części sagi kryminalnej Camilli Lackberg poznajemy dalsze losy głównych bohaterów, stanowiące tło dla rozgrywających się wydarzeń. Tym razem wątek kryminalny stanowi zbrodnia na małej dziewczynce, której ciało niespodziewanie wyławia z wody przypadkowy rybak. Motywy zbrodni, jak się okazuje, wiążą się z wydarzeniami sprzed lat i stanowią konsekwencje postępowania osoby dążącej wyłącznie do własnego dobrobytu.
Camilla Lackberg wie jak pisać i robi to dobrze. Historia nie nudzi i wciąga czytelnika od pierwszej strony. To już 3 część serii i wydaje mi sie że autorka dopiero si rozpędza. Z każdą kolejną coraz bardziej chce przeczytać następną. A tym razem zakończenie tak mnie zaciekawiło że od razu biorę się za kontynuację. Nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy ale na plus oczywiście jest to zaskoczenie. Jeszcze wiele tomów przed mną ale mam nadzieję że uda mi się przeczytać je wszystkie jeszcze w tym roku.
Kolejna Läckberg za mną, niestety tradycyjnie, jak to u mnie, bez zachowania kolejności chronologicznej. Do tej pory jakoś mi to nie przeszkadzało, jednak w tej części, głównie w wątku obyczajowym z życia Patrika i Eriki, coś mnie zaczęło denerwować. Wydaje mi się, że autorka bardzo lubi, tę parę swoich bohaterów, bo ich wątek jest bardzo rozbudowany, w moim odczuciu, za bardzo. Autorka tak hołubi tę Erikę, że można by sądzić, że dokonała ona jakiegoś cudu, dostępnego tylko wybranym kobietom i urodziła dziecko.
Jednak, poza tym wątkiem, pisarka "zmieściła", w tej części swojej sagi o Fjällbace i jej mieszkańcach, znacznie więcej, wręcz sporo. A więc, mamy tu i wątek pedofilski (swoją drogą, rozważania pana pedofila, cokolwiek dziwne mi się zdały). Wątek wielce kłopotliwych relacji rodzinnych. Na wszystkich frontach. Ojciec syn, córka matka itd. Mamy oczywiście morderstwo dziwne i zagadkowe i tym boleśniejsze, że zginęła mała dziewczynka. Mamy chłopca z Zespołem Aspergera (ciekawie przedstawiony jego sposób bycia), oraz wątek Anny, której chyba nie polubię.
Jest też i śledztwo i kłopoty Patryka z kolegami z pracy, oraz wielka i bardzo dawna tajemnica pięknej Agnes, sięgająca roku 1923. Od której właściwie wszystko się zaczęło. Wątków i postaci w tej odsłonie, całkiem sporo, jednak mimo tego, autorce udało się bardzo sprawnie, to wszystko połączyć i doprowadzić do satysfakcjonującego mnie, zakończenia. Królowa szwedzkiego kryminału, nie pomyliła się ani razu i na ponad 500 stronach opowiedziała, bardzo ciekawą historię, która płynie sprawnie, choć nie spiesznie do swojego końca.
Bardzo dobra część cyklu. Czytało się to świetnie, a książka trzymała w napięciu. Co prawda popsułem sobie jedną rzecz myląc rano części (zdążyłem przeczytać 30 stron kolejnej zanim się zorientowałem, że przeskoczyłem za bardzo do przodu i zdradziłem sobie - na szczęście mniej istotny dla Kamieniarza, ale ważny dla całości element).
Seria jak dotąd trzyma wysoki poziom i dobrze, bo mam już cały komplet... Warto - dla miłośników sensacji - nawet trzeba przeczytać!
Inne książki autora
Czarownica. Audiobook
0
Zaginięcie czteroletniej Linnei z gospodarstwa koło Fjällbacki przypomina tragiczne wydarzenie sprzed trzydziestu lat. Z tego samego miejsca zginęła...
Zamieć śnieżna i woń migdałów
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Zamieć śnieżna i woń migdałów to urocza nowela w stylu Agathy Christie, luźno powiązana z serią o Fjallbacce. Na tydzień przed świętami Martin Mohlin...
Recenzje miesiąca
Pokaż wszystkie recenzje
