Inne wydania:
Jest to książka przygodowa i podróżnicza. Mądra, a jednocześnie pełna humoru. Sprawia, że czytelnik zaczyna się głośno śmiać. Jest to także album niezwykłych fotografii z wypraw w najdziksze rejony świata. Wojciech Cejrowski zabierze Państwa na wyprawę do ostatnich dzikich plemion.
Informacje dodatkowe o Gringo wśród dzikich plemion:
Wydawnictwo: Bernardinum
Data wydania: 2011-10-01
Kategoria: Podróżnicze
ISBN:
Liczba stron: 302
Język oryginału: polski
Tłumaczenie: brak
POLECANA RECENZJA
GRINGO WŚRÓD DZIKICH PLEMION
W świecie Dzikich walutą może być dobra Opowieść – niekoniecznie prawdziwa, lecz sławiąca „przyjaźń, męstwo i odwagę”, wartka i zabawna, Opowieść angażująca słuchaczy, emocjonująca i ciekawa. Tę myśl przekazał w tomie „Gringo wśród dzikich plemion” Wojciech Cejrowski. I okazało się, że także w naszym, „cywilizowanym” świecie, dobra Opowieść może się stać walutą: przekonał się o tym autor, bo jego publikacja została nagrodzona statuetką empiku „Bestseller 2008”, a książka doczekała się piątego wydania.
Nie muszę chyba przypominać, że Wojciech Cejrowski ...
więcej
Kup książkę Gringo wśród dzikich plemion
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Gringo wśród dzikich plemion - opinie o książce
Uwielbiam książki Wojciecha Cejrowskiego a zwłaszcza jego specyficzne poczucie humoru. W bardzo ciekawy sposób opowiada o miejscach i ludziach o których istnieniu nie miałam pojęcia. Zabiera nas w podróż do zupełnie innego świata.
Szybka i lekka w czytaniu. Fascynujące podróże, miejsca, ludzie i niebanalne sytuacje. Prawie czuje się, jakby się było, razem z panem Cejrowskim na końcu świata.
Powiem tak... przeczytałam już wiele książek podróżniczych, reportaży, artykułów, relacji z podróży... jednak żadna inna nie zachęciła mnie do tego, żeby faktycznie "sprzedać lodówkę i wyruszyć w świat". Gdybym jeszcze miała własną lodówkę :D
Takie książki trzeba pisać. Opowieści o świecie, który odchodzi w niepamięć, często przez ludzką bezmyślność czy chciwość. Opowieści ze świata, gdzie nie liczy się pieniądz, gdzie żyje się prosto i w zgodzie z naturą, gdzie rządzi Magia. Ta książka to także opowieść o odwadze, o przekraczaniu swoich granic, radzeniu sobie z tą potworną, tłustą i włochatą paniką, o odwadze do życia inaczej niż wszyscy, po swojemu. I o tym dlaczego "tupet jak taran" to nieodłączny element bagażu. A może i codziennego życia? ;)
"Gringo wśród dzikich plemion", czyli kolejny zapis z podróży polskiego podróżnika, jest lekturą nie do ominięcia dla entuzjastów książek podróżniczy. Moim zdaniem największa zaleta tej książki to charakterystyczne dla jej autora, świetne poczucie humory i język, jakim się on posługuje. Przeczytanie zajmuje maksymalnie parę dni, kartkę przerzuca się za kartką, nie ma czasu na nudę. Czytanie opowieści o ludziach żyjących tak daleko, "poza granicami" naszego świata jest niezwykłą przygodą. Dodatkowo niesamowite zdarzenia, jakie spotkały podróżnika na jego drodze urozmaicają treść. Wady? Nie potrafię ich wymienić. Książka jest po prostu genialna! (:
Podróż do dzikich plemion,wspaniała książka podróżnicza napisana z humorem. Chyba też sprzedam lodówkę i pojadę oglądać świat.
Cejrowski często mnie drażni. Ale akurat ten tytuł jest wg mnie godny polecenia. Niejednokrotnie mnie rozbawił. Czyta się lekko i miło.
Opinia dostępna tutaj https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1560368030842090&id=100006067247033&substory_index=0
Kolejna książka Wojciecha Cejrowskiego, którą przeczytałam z niekłamaną przyjemnością. Na pewno spowodowane jest to po części faktem, że uwielbiam tego człowieka, a po części, że opowiada on swoje historie niezwykle ciekawie, zabawnie, a momentami pouczająco.
Jak mam być szczera to nigdy mnie szczególnie do literatury podróżniczej nie ciągnęło. Lubię podróże, ale preferuję raczej te bliższe, najczęściej w kraju. Dlaczego więc sięgnęłam po książkę pana Cejrowskiego? Ostatnio na wielu blogach recenzowana była jego najnowsza powieść i czytałam tyle pozytywnych słów aż zapragnęłam ją poczytać. Jednak na początek zdecydowałam się na "Gringo wśród dzikich plemion". I wiecie co? Nie sądziłam, że aż tak bardzo przypadnie mi do gustu.
Kim jest gringo? Gringo to w Ameryce łacińskiej określenie białego człowieka. I takim właśnie gringo jest Wojciech Cejrowski, który zabiera nas ze sobą do niezwykle intrygującego świata Indian.
Trochę miałam wątpliwości, czy książka mi się spodoba, a programów Cejrowskiego raczej nie oglądałam (chociaż teraz pewnie się to zmieni i nadrobię zaległości), więc nie do końca wiedziałam, czego mam się spodziewać. Jednak już po przeczytaniu pierwszych stron wiedziałam, że się nie zawiodę. Na uwagę zasługuje styl autora, który jest absolutnie świetny i taki gawędziarski, że nie można się oderwać od czytania. W dodatku w książce nie brakuje dawki humoru, a niektóre sytuacje naprawdę potrafią rozbawić. Język jest cięty, nie brakuje też ironii. Pan Wojtek ma naprawdę dar opowiadania. Na uwagę zasługują także przypisy tłumacza.
Momentami czytanie tej książki lekkie nie było. No cóż, czytanie o jedzeniu ogromnych mrówek delikatnie mnie obrzydzało. Wcześniej wspomniałam, że nie brakuje tutaj humoru, ale pojawiają się także sytuacje bardzo niebezpieczne, w których nie ma niczego śmiesznego, a raczej serce w czytelniku zamiera. Czytają tę książę czułam się tak jakbym była tam z panem Cejrowskim i razem z nim to wszystko oglądała i przeżywała.
Bardzo podziwiam pana Cejrowskiego, bo ja nigdy nie odważyłabym się na tak egzotyczne i niebezpieczne podróże. Naprawdę podziwiam i szanuję za jego pasje i spełnianie marzeń.
"Różnica między ludźmi, którzy realizują swoje marzenia, a całą resztą świata nie polega na zasobności portfela. Chodzi o to, że jedni przez całe życie czytają o dalekich lądach i śnią o przygodach, a inni pewnego dnia podnoszą wzrok znad książki, wstają z fotela i ruszają na spotkanie swoich marzeń."
Chcę więcej, oj chcę. Kolejna książka już czeka na przeczytanie, a ja nie potrafię się doczekać. I chociaż nigdy Cejrowskiego nie darzyłam ogromną sympatią to przyznać muszę, że autorem jest świetnym.
kingaczyta.blogspot.com
dostałam tę ksiązke na urodziny i to był piekny prezent i trafiony. Dla tych którzy chcą boso przez świat wędrować. Piękna opowieść o plemionach o których większość z nas nie ma pojęcia o ich istnieniu, a juz na pewno nie o ich uczuciowości, wierzeniach, rytuałach. Świetnie jest poznawać taki nieznany nam świat, a przy okazji troche posmiać się z Pana Wojciecha który zabawnym typem jest
Znając już historię opowiadającą o tym, kim jest pan Wojciech Cejrowski i jak doszedł do tego kim jest (patrz: Grzegorz Brzozowicz - Cejrowski. Biografia) postanowiłam zasięgnąć twórczości samego pana Wojciecha i tak w moje ręce wpadła książka "Gringo wśród dzikich plemion". Historia rozgrywa się w Ameryce. W książce razem z WC podróżujemy przez m.in sawannę Rupunui, dżunglę Amazońską, pustynię (dokładnie nie wiadomo, czy autor opowiada o Gran Desierto, na pograniczu Arizony i Meksyku, czy może o pustyni Atacama, gdyż jak sam to ujął "w obu przypadkach miał lekki udar" i nie jest w stanie określić na jakiej pustyni rozgrywa się opowiadana historia), następnie wielokrotnie przemierzamy bezdroża (i odludzia) Gwatemali, za każdym razem z nową przygodą; Salt Lake City, Belize, bezludzie stanu Petén, Honduras ( w tym aż trzy razy nielegalnie - w tych opowieściach za każdym razem pan WC zaskakiwał mnie swoją umiejętnością improwizacji w sytuacjach kryzysowych), Salwador, Kubę i Gujanę. Dwie ostatnie pozycje należą już do Wysp Karaibskich, dlatego z wielką zazdrością czytałam te fragmenty po trzy razy, starając się wyłapać jak najwięcej opisów.
Książka nie zawiera ciągnących się przez cztery strony opisów przyrody, bo nie o nich tak naprawdę chcemy czytać, opowiada za to historie prawdziwe, przeżyte przez samego autora, opowieści wielokrotnie przeze mnie uważane jako niemożliwe, fascynujące, a pojedyncze przygody, z którymi Pan Wojciech miał do czynienia są na tyle straszne, czy może przerażające, że czytałam z oczami wielkości monet pięciozłotowych i nie mogłam wyjść z podziwu i przekonania, że autor jest niesamowitym wręcz szczęściarzem, że nadal żyje...
Polecam wszystkim fanom, podróży, których interesują inne kultury i tych, którzy lubią styl wypowiedzi Pana Wojciecha (jego ideologie nie mają tu nic do rzeczy, bo książka nie sprowadza się ani trochę do jego przekonań politycznych).
Wojciech Cejrowski to postać bardzo kontrowersyjna. Można go lubić albo nie, ale jednego nie można mu odmówić - bycia świetnym gawędziarzem. To dzięki takim ludziom jak on docieramy, za pośrednictwem książki lub telewizji, do odległych nam kultur.
"Gringo wśród dzikich plemion" to lektura, która uświadamia nam, jak wielkie są różnice między "białymi" a "dzikimi"; jak to, co dla nas jest istotne (upływ czasu, dobra materialne) jest niezrozumiałe dla plemion żyjących w niedostępnych rejonach Ameryki Południowej, jak piękna, a zarazem groźna może być przyroda. Podróżnik w dowcipny sposób przedstawia absurdy, z którymi spotykał się podczas swoich fascynujących podróży. W taki sam sposób opisuje niebezpieczne sytuacje, w których się znalazł.
Świat, który opisuje Wojciech Cejrowski jest bardzo plastyczny. Czytelnik czuje się tak, jakby towarzyszył mu w tej podróży, jakby razem z nim przemierzał dżunglę.
Zabójcze motyle, księża odprawiający mszę nago, jak przejść przez granicę z książeczką NFZ-tu zamiast paszportu. O tym wszystkim możemy przeczytać w książce Cejrowskiego. Do tego wszystko to w otoczce dużej dawki humoru.
Dawno się tak dobrze przy lekturze nie bawiłam. Do tego znalazłam tu wiele interesujących informacji o krajach Ameryki Południowej.
Nie jestem fanką Pana Wojciecha, ale po przeczytaniu książki jestem mile zaskoczona :) gorąco polecam :)
Od dawna lubię czytać książki podróżnicze. Do tej pory miałam styczność tylko z Beatą Pawlikowską, teraz sięgnęłam po książkę pan Cejrowskiego. Jego program ,,Boso przez świat" jest bardzo ciekawy. Wiele osób nie lubi tego autora ze względu na jego poglądy, mi jednak one w niczym nie przeszkadzają. W książce przeczytamy o podróżach do Ameryki Południowej. Tam pan Cejrowski spotkał ostatnich dzikich Indian oraz wszedł do dżungli gdzie cywilizacja jeszcze nie dotarła. Czyta się bardzo lekko i szybko. Autor umieścił w niej wiele bardzo ciekawych historii, które czyta się z zapartym tchem. Przybliża on kulturę i mentalność Indian, która jest bardzo specyficzna. Nie dowiadujemy się tutaj zbyt wiele o zwierzętach i roślinach, ale o ludziach zamieszkujących te tereny. Poznajemy ich zwyczaje. Książka jest bardzo dobrze wydana, w twardej oprawie na tym śliskim papierze. Zdjęcia są piękne i bardzo dobrze się w niej prezentują. Ubolewam tylko nad tym, że jest ich tak mało. Zachęcam do sięgnięcia po tę książkę i przeniesienia się w dzikie ostępy amazońskiej dżungli.
Opinia pojawiła się też na moje-ukochane-czytadelka.blogspot.com
Książkę pożyczyła mi przyjaciółka. Ja, jako, że nigdy nie przepadałam za geografią a poglądy autora od zawsze wywoływały we mnie bunt odnosiłam się do niej z dystansem. Zaryzykowałam i przeczytałam ją, choć wiem, że przeszukując księgarnie czy też bibliotekę pewnie nigdy bym po nią nie sięgnęła. Muszę jednak przyznać, że lektura ,,Gringo wśród dzikich plemion" dała mi prawdopodobnie więcej niż niejeden podręcznik do geografii...
Mam takie ciche podejrzenie, że Wojciech Cejrowski ma dwie osobowości. Jedna to niezwykle odważny podróżnik, nieprzeciętnie inteligentny człowiek z dużym dystansem do siebie i niesamowitym poczuciem humoru. Druga twarz Pana Cejrowskiego poorana jest skrajnymi (ostrymi jak brzytwa) poglądami społeczno-politycznymi, wśród których bywają trafne, jednak w większości są sprzeczne z moim widzeniem ludzi, kraju i świata. Z tego powodu miałam obawy, czy sięgając po literaturę podróżniczą jego autorstwa, moja opinia o autorze naznaczy negatywnie odbiór książki p.t. ,,Gringo wśród dzikich plemion". Zupełnie niepotrzebnie! Już od pierwszych stron płakałam ze śmiechu. Wojciech Cejrowski jest rewelacyjnym ,,opowiadaczem" z wielką swobodą wysławiania się, co zresztą pokazał w wielu programach telewizyjnych i radiowych o wyprawach na ,,koniec świata".
Książka jest zbiorem wspomnień autora z takich właśnie podróży (których lista jest imponująca), głównie do Ameryki Południowej, Środkowej i Północnej. ,,Gringo..." zawiera ogrom ciekawych informacji o Indianach, między innymi: jak postrzegają czas, czy jest dla nich szczęście, jak wygląda ich codzienne życie. Z książki dowiemy się również na temat misji (z zaskakującymi dla nas problemami księży), mormonów. Cejrowski w dowcipny sposób przekazuje informacje o trudnościach, jakie napotykają białego człowieka w dżungli i możliwościach przekraczania państwowych granic. A ja myślałam, że Polska to kraj absurdów! W książce jest jednak nie tylko śmiesznie, ale i śmiertelnie (poważnie!) poważnie. Aż dziw bierze, iż ten człowiek po tylu przeżytych (jednocześnie w sensie: przebytych i zachowując życie) przygodach nadal ciągnie do dżungli. Niektóre historie są tak nieprawdopodobne, że aż trudne do uwierzenia. Po prostu dla człowieka czytającego książkę na kanapie, dżungla to coś nie do ogarnięcia i zrozumienia. Autor wspaniale przybliża czytelnikom ten temat. Całość zobrazowana jest wieloma zdjęciami. Co tu dużo mówić - trzeba zobaczyć! Wewnętrzne strony okładek zawierają mapy, dzięki którym łatwo można zlokalizować opisywane miejsca.
"Różnica między ludźmi, którzy realizują swoje marzenia, a całą resztą świata nie polega na zasobności portfela. Chodzi o to, że jedni całe życie czytają o dalekich lądach i śnią o przygodach, a inni pewnego dnia podnoszą wzrok znad książki, wstają z fotela i ruszają na spotkanie swoich marzeń."
Polecam, polecam, polecam!
MOje pierwsze spotkanie z książką Wojciecha Cejrowskiego(wstyd sie przyznac,ale cóz..)Kupiłam przypadkowo i bez planowania-nie żałuje!
O czym??-wiadomo,ale sposób w jaki jest napisana plus poczucie humoru i dosadność autora sprawia,ze zwykły szaraczek taki jak ja,siedzący na kanapie z herbata w dłoni czuje emocje,zapach i smak dzungli.
O ile programów i wypowiedzi pana Cejrowskiego nie umiem znieść, to jego książki są genialne :)
Naprawdę świetna książka. Ciekawie napisana, z humorem, ale też zawiera wiele ciekawych informacji o ludach i krajach, których nie znamy.
to poradnik najwyższej klasy dla tych którzy kiedykolwiek znajdą wśród wśród dzikich plemion ;-)
Nie ukrywam, że długo wahałam się, czy sięgnąć po tą książkę, ze względu na dość kontrowersyjną postać autora. Jednak byłam mile zaskoczona. Nie tylko, że nie brak w niej otwartości i tolerancji dla pierwotnych plemion, to zdarzają się krytyczne uwagi dotyczące bezmyślnego nawracania na katolicyzm i opłakanych skutków tego. Cejrowski potrafi przyjąć, że nie wszystko rozumie i jako biały człowiek jest bezmyślnym intruzem w amazońskiej głuszy. Za to żywię do niego szacunek
Pierwszy raz przeczytana 07.05.2020
Pan Cejrowski jest kontrowersyjnym człowiekiem. Jednak tutaj ograniczę się do oceny samej książki, a nie polemiki na temat poglądów politycznych. A książka jest fantastyczna! Pełna barw, zabawna, pouczająca, absolutnie rewelacyjna.
Drugie czytanie zakończone 17.08.2023 a opinia nadal ta sama. Fantastyczna książka!
W ostatnim rozdziale mamy tutaj rarytas: Wojciech Cejrowski opisuje swoją podróż z.... Blondynką (jak się można domyślać jest to Beata Pawlikowska). Książka napisana jest z takim humorem, że trudno się oderwać. Choć czasami aż nie chce się wierzyć, że autor naprawdę przeżył te wszystkie przygody. Nie twierdzę, że kłamie, po prostu nieco mógł ubarwic swoje przygody.
Sama książka w czytaniu świetna, ale... No właśnie, autor to niezły bajarz i zmyslac potrafi na zawołanie (przykładem tu barwne i szczegółowe opowiadania Indianom, że blizny po operacji płuca to pamiątka po walce z jaguarem), tak więc czy wszystkie niebezpieczne przygody miały miejsce trudno stwierdzić.
To pierwsza podróżnicza książka Wojciecha Cejrowskiego, z którą się spotykam. Wiele dobrego słyszałam o tym tytule, wybór więc padł na "Gringo wśród dzikich plemion". I był to bardzo celny strzał, gdyż książka okazała się ciekawa, pełna przygód nierzadko okraszona humorem.
Większość książki przeczytałam szybko i z dużym zainteresowaniem. Może poza dwoma ostatnimi rozdziałami. Wiele można mówić o Autorze, gdyż jest to postać kontrowersyjna, wywołująca u niektórych różne emicje. Można się zgadzać z jego poglądami lub nie, ale z pewnością nie można mu zarzucić, że jego książki (a także programy telewizyjne) są nic nie warte. Dużym atutem tytułu są liczne, barwne fotografie oraz lekki styl pisania.
Książkę polecam nie tylko fanom podróży po świecie. Każdy znajdzie w niej coś dla siebie.
Inne książki autora
Piechotą do żródeł Orinoko
0
To książka opisująca dużą wyprawę w poprzek Wenezueli. Zaczyna się w Kolumbii – Autor prowadzi nas przez niebezpieczne pogranicze, opanowane przez...
Kołtun się jeży
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
To książka klasyczna. O takich mówi się, że "kultowa". Do dnia dzisiejszego sprzedano prawie 60 tysięcy egzemplarzy i ciągle schodzi! Ostra, wręcz...
