Gorejąca biel: Część 1
Brent Weeks

Piąty tom podzielony został na dwie części i cóż, pierwsza jest ewidentnym przestojem, zapowiedzią tego, co może (choć nie musi) pojawić się w ostatecznym rozwiązaniu. Wszystko tu woła wielkimi literami: JESTEŚMY WYDARZENIAMI, KTÓRE PROWADZĄ DO INNYCH, WAŻNIEJSZYCH WYDARZEŃ. Wiele rzeczy zostało potraktowanych pretekstowo, szereg tematów zbyto wręcz paroma zdaniami, byle pognać do przodu, byle dotrzeć wreszcie do końca. Niektórym postaciom poświęcono zadziwiająco dużo miejsca (np. Teii), podczas gdy innym - prawie wcale. Drażniły mnie niezgodności czasowe pomiędzy wydarzeniami oraz ogólne wrażenie pędzenia na łeb na szyję: okazuje się, że mijają tygodnie tam, gdzie w świetle opisanych wydarzeń wydaje się, że minęło raptem kilka dni.
Ja rozumiem, że cykl rozrósł się potwornie i nie ma dość miejsca, by wszystkim bohaterom poświęcić należną im liczbę znaków. Niedosyt jednak pozostaje. Cóż, czyta się, szybko i z pewnym zainteresowaniem, bo w końcu nie po to człowiek pochłonął cztery tomy, by teraz nie chcieć zakończyć lektury i ujrzeć rozwiązań. Nadal jednak jestem rozczarowana szeregiem zabiegów zastosowanych przez Weeksa. Mam tylko nadzieję, że druga część piątego tomu będzie o niebo lepsza.