Błyskotliwa komedia omyłek, której przedmiotem jest gra pozorów i iluzje, jakich dostarcza nam w nadmiarze nasz egoizm i zadufanie. W samym zaś środku intrygi stoi niezwykła bohaterka, pełna życia i wigoru, urocza, nieznośna i apodyktyczna Emma.
Emma Woodhouse mieszka z ojcem na angielskiej prowincji. Chociaż sama nie zamierza wyjść za mąż, próbuje swoich sił jako swatka. W sprawach serca jednak nie wszystko da się przewidzieć. Może z konwencjonalnych gestów, grzeczności przewidzianych etykietą, ukradkowych spojrzeń zostaną odczytane prawdziwe intencje? Jak to w komedii omyłek bywa...
Wydawnictwo: Świat Książki
Data wydania: 2020-03-25
Kategoria: Obyczajowe
ISBN:
Liczba stron: 480
Tytuł oryginału: Emma
,,Ze wszystkich okropnych rzeczy w życiu najokropniejsze jest pożegnanie."
W dorobku literatury światowej istnieją dzieła, które stają się nie tylko oknem do przeszłości, ale także lustrem odbijającym uniwersalne prawdy dotyczące ludzkiej natury. Takim wyjątkowym klejnotem jest ta powieść, która nie tylko zachwyca subtelnym stylem pisarskim, ale głęboko ukazuje mądrości płynące z relacji międzyludzkich, życiowych wyborów i dążenia do samopoznania.
Mądrość, która wyłania się z głębokiej analizy psychologii postaci, staje się lustrem, w którym widzimy odbicie naszych własnych aspiracji, wątpliwości i błędów. Autorka w subtelny sposób ukazuje, że pewność siebie może prowadzić do upadków, a błądzenie w poszukiwaniu własnej tożsamości jest nieodłączną częścią ludzkiej egzystencji. Z tych błędów czerpiemy mądrość, że prawdziwa moc tkwi w gotowości do refleksji i nauki na własnych doświadczeniach.
Książka ta jest prawdziwym skarbem, jeśli chodzi o wyobraźnię czytelnika na temat społeczeństwa i obyczajów tamtych czasów. Jane Austen z precyzją analizuje konwenanse społeczne, ukazując, że pozycja społeczna nie definiuje wartości człowieka. To właśnie relacje międzyludzkie, szlachetność charakteru i empatia decydują o prawdziwym bogactwie. To przesłanie jest niezwykle aktualne i inspirujące, przypominając nam, że wartość tkwi w naszych działaniach, a nie w materiale.
Wspaniała galeria postaci, jest prawdziwym skarbem dla czytelnika. Pan Knightley - postać mądra i cierpliwa, staje się emanacją etycznego kompasu wskazującego drogę ku szlachetności i przyjaźni. Emma zaś jest przestrogą przed próżnością i arogancją, pokazując, że prawdziwa mądrość wymaga pokory i gotowości do samo poprawy. Te postaci są niczym lustra, które odbijają różne oblicza ludzkiej natury, a ich losy stanowią źródło refleksji nad własnym życiem.
Oświecenie, jakie wyciągamy z książki, kształtuje także nasze spojrzenie na czas. W miarę jak bohaterowie ewoluują, ukazują nam, że życie to nieustanna podróż zmian i wyborów. Austen przypomina nam, że każda decyzja, jaką podejmujemy, ma konsekwencje, a losy nasze i innych są splecione w niewidoczny sposób. To przesłanie prowokuje do zastanowienia się nad naszymi wyborami i tym, co naprawdę ważne w życiu.
Powieść ta jest symfonią cennych rad ukrytych w pięknie splecionych wątkach fabularnych. Może to być przewodnik po życiu ukazujący, że nauka płynąca z błędów jest cennym skarbem, a empatia i przyjaźń są nieodzownymi elementami ludzkiej egzystencji. Wnikliwa analiza ludzkiej psychologii, refleksje nad życiem społecznym i piękno literackiego stylu czynią z tej klasyki arcydzieło, które nigdy nie przestanie zachwycać i inspirować kolejnych pokoleń czytelników.
Jestem zdziwiona, że podobała mi się ta książka, bo to moje drugie podejście do niej (pierwsze miało miejsce wiele lat temu i nie dałam rady jej skończyć). Nie jest to tak ciekawa i wciągająca historia jak "Duma i uprzedzenie", ale ma swój urok pomimo, że główna bohaterka to osoba przeraźliwie irytująca, której życie upływa na krytykowaniu innych ludzi i mieszaniu się w ich życie prywatne z przeświadczeniem, że wie najlepiej co dla nich dobre.
Szczerze polecam, choć jeśli ktoś nie zna twórczości Jane Austen warto zacząć od czegoś innego.
Chwilami nudna, chwilami wciągająca. Irytowały mnie rozmyślania głównej bohaterki i długie opisy. Emma zdecydowanie nie jest moją ulubioną książką. Choć bardzo lubie klasykę i książki Austen, jednak nie rozumiem fenomenu Emmy. Autorka ma wiele innych bardziej wciągających i wartościowych pozycji.
Akcja ksiazki osadzona jest w XIX w.na angielskiej prowincji gdzie mieszka Emma Woodhouse z ojcem. Emma to wyzwolona nowoczesna kobieta ,ktora chce sama decydowac o wosim zyciu bez koniecznosci posiadania meza. Dziewczyna zajmuje sie swataniem innych co wychodzi jej niemal idealnie .W toku poszukiwac i tworzeniu par z innych osob sama mimowolnie sie zakochuje z czego wynikaja intrygi ,niedomowienia i smieszne sytuacje.Ksiazka momentami nudnawa ale da sie ja czytac.
Tytułowa bohaterka, młoda, pewna siebie dziewczyna. Romanse, tajemnice, plotki, ploteczki. Tym żyją młode arystokratki. Emma to bohaterka, która na oczach czytelnika przechodzi przemianę. Autorka w doskonały sposób pokazuje słabości bohaterów, do których mimo wszystko czujemy sympatię. Polecam szczególnie paniom lubiącym romanse kostiumowe.
Watsonowie to książka uważana za szkic do "Emmy", autorka pracę nad książką rozpoczęła w 1804 roku, by nigdy jej nie ukończyć. Jednak nawet w tych niepełnym...
Duma i uprzedzenie była przebojem literackim wiosny 1813 r. Historia Elizabeth Bennet i pana Darcy'ego to historia przezwyciężania dumy i uprzedzeń obojga...
Przeczytane:2019-03-10,
Od czasu do czasu, pomiędzy jednym kryminałem, a pozycją z gatunku literatury "innej" sięgam po powieści pisarki. Tym razem skusiłam się na "Emmę". Powieść podobnie, jak inne dzieła autorki zostały przeniesione na duży ekran. Aczkolwiek, staram się w pierwszej kolejności zapoznać się z inspiracją danej ekranizacji, czyli książką. Główną bohaterką jest tytułowa Emma. Jest młodą osóbka, lat dwadzieścia jeden. Posiada siostrę, już mężatkę. Matka zmarła wiele lat wcześniej , a tę rolę przejęła jej guwernantka, którą Emma uważa za przyjaciółkę. Emma ma również ojca, który niestety nie grzeszy zbyt wielkim intelektem. Nadchodzi taki dzień, że guwernantka wychodzi za mąż, a Emmy w towarzystwie podkreśla, że to ona przyczyniła się do szczęścia przyjaciółki. Emma , chyba z nudów, gdyż status społeczny jej na to pozwala, by całe swe siły witalne mogła sobie pozwolić na role swatki. Bierze ona pod swoje "skrzydła" młodą dziewczynę, Harriet (która jest pensjonariuszką, o nieznanym pochodzeniu). Emma manipulują niedojrzałą, społecznie zagubioną Harriet i próbuje ją skojarzyć z pastorem Eltonem. Ten zaś jest bardziej zainteresowany panną Emmą.... Tym razem nie mogę napisać, żeby mnie lektura zachwyciła. Jeszcze wiele pozycji Jane Austen przede mną, lecz chyba nie nadużyję tezy, iż jest to jedna z tych słabszych. Powieść ma plusy oczywiście, ale ma i sporo minusów. Ale może zacznijmy od pozytywów. Jak już na wstępie wspomniałam twórczyni miała zmysł obserwatorki. I to widać. Widać w "Emmie" Bohaterowie są płytcy. Mam na myśli ich osobowość, tok rozumowania i życie według uprzedzeń oraz konwenansów. Towarzystwo, w którym obraca się panna Emma, a przypomnijmy jest to otoczenie osób zamożnych i dobrze urodzonych , bywa na ogół zapatrzone w siebie, "nosy noszą wyżej niż widzą". Ich jedynym celem życiowym jest spotkać się i poplotkować o wszystkich innych, którzy nie mieszczą się w ramach drabiny społecznej. Bohaterka nie odstaje od innych. Jest zarozumiała, mdła, jest manipulatorką i przypisuje sobie tworzenie miłosnych więzi innych. Ma w zwyczaju poniżać gorzej urodzonymi i mniej zamożnymi. Wywyższa swoje zdolności intelektualne. Jest próżna. Na przykład pogardza szwagrem, gdy ten nie dość ją chwali i komplementuje. Wadą jest mała różnorodność wątków. Bohaterów jest sporo. Co rusz autorki wprowadza nowe nazwiska, które komplikują lekko przebieg fabuły. Lecz mimo to, cała fabuła kręci się wokół plotkowania, oceniania innych przez Emmę itp. Nudziły mnie ta jednostajność akcji. A raczej jej brak. I mimo, że Emma jako postać różni się od tych , które już poznałam nie wniosła nic twórczego, innego, ciekawszego. Jednak wolę damy bardziej zadziorne i pełne wigoru. A Emma wydała mi się wątła, jakby zaraz miała wyzionąć ducha. Słabsza pozycja Jane Austen nie zraża mnie, a zachęca do szukania czy jest inna, być może gorsza. Więc jeśli nie czytałaś/czytałeś żadnej pozycji pisarki, to zacznij lepiej od innej. You might also like: