Dziewczyna w lodzie
ROBERT BRYNDZA

W Londyńskim parku zostaje odnalezione zamarznięte ciało młodej dziewczyny. Ofiarą okazuje się Andrei Douglas-Brown bogata, lubiąca imprezować i wydawać pieniądze kobieta. 

Do poszukiwań mordercy wkracza oficer śledczy Erika Foster, uparta i nieustępliwa, dla której śledztwo jest terapią po stracie męża. Erika po przesłuchaniu najbliższej rodziny, która stosuje pewnego rodzaju naciski jak powinno toczyć się śledztwo  wyciąga swoje wnioski, jest przekonana, że osoba wskazana dotychczas jako morderca to zły trop.

Czy detektyw uda się rozwikłać tę zagadkę?

Nie ocenia się ksiażki po okładce, ale w tym przypadku właśnie okładka to duży atut - przyciągnęła moją uwagę i nie dała spokoju, dopóki nie kupiłam :) 

Akcja powieści rozgrywa sie w Londynie, zasypanym śniegiem i skutym mrozem. Takiego śnieżnego, mroźnego dnia, pewien młody chłopak odkrywa w parku zwłoki atrakcyjnej młodej kobiety. Okazuje się, że to dziewczyna z zamożnej, arystokratycznej rodziny - Andrea Douglas-Brown. Śledztwo prowadzi Erika Foster, wysoka policjantka pochodząca ze Słowacji, dla której starania miejscowej policji, aby przypadkiem nie urazić rodziny Douglasów-Brownów jakimś niewygodnym pytaniem, jest oznaką snobizmu. Erika ma za sobą trudne przejścia i rzutuje to na jej pracę i życie osobiste - na dodatek jej temperament przysparza jej sporo problemów, gdyż to dochodzenie wymaga sztuki dyplomacji, której jej brakuje. Często postępuje wbrew regułom i poleceniom przełożonych, pozostaje wierna swojej intuicji, która prowadzi ją do odkrycia, że Andrea Douglas-Brown nie była grzeczną dziewczynką, jaką chce ją widzieć rodzina... 

Akcja powieści rozgrywa się szybko, ale jest dość zagmatwana, chwilami można się pogubić; natomiast zakończenie wydało mi się trochę zbyt przewidywalne. Ogólnie czyta się dobrze, choć nie jest to książka, która na dłużej zapada w pamięć. 

To moje pierwsze spotkanie z autorem, i bardzo, bardzo udane. Na pewno wrócę do tej serii, i to chyba szybciej, niż myślę.
Poznajemy interesującą sprawę kryminalną. Zamordowana dziewczyna, znaleziona w lodzie zapoczątkowuje śledztwo, na którego czele staje silna, stanowcza, uparta, konsekwentna, ale czasem wrażliwa i uczuciowa, pani inspektor Erika Foster. Fajna babka, od razu ją polubiłam. Poznajemy trochę jej przeszłość (chociaż jak dla mnie zdecydowanie za mało ...).
Ciekawa fabuła, która trzyma w napięciu; akcja rozkręca się z każdą kolejną przeczytaną stroną. Styl pana Roberta również przypadł mi do gustu.
Finał, jak dla mnie, udany i zaskakujący.
Jestem zdecydowanie na TAK. Oczywiście polecam.

W londyńskim jeziorze zostaje odkryte ciało młodej dziewczyny. Do sprawy zostaje skierowana DCI (detective chief inspector, nadkomisarz) Erika Foster, która niedawno wróciła do pracy. Poprzednie śledztwo prowadzone przez panią detektyw, nie zakończyło się dobrze, prawie cały zespół zginął, w tym jej mąż, a ona została ranna. Foster jest znana z własnych metod pracy, co nie zawsze spotyka się z aprobatą jej przełożonych. Kiedy zabitą dziewczyną okazuje się Andrea Douglas-Brown, córka jednego z lordów, na londyńską policję a tym samym na Foster zaczynają się naciski, aby jak najszybciej zakończyć sprawę. Co rodzina Douglas-Brown stara się przemilczeć? Co może być tak szkodliwe dla ich reputacji, że byliby gotowi utrudnić śledztwo w sprawie zabójstwa córki? Rozmowa z patologiem ujawnia, że w podobny sposób zginęły prostytutki pochodzące z Europy Wschodniej. Foster jest zdeterminowana, aby ująć sprawcę, nawet wbrew rozkazom przełożonych. Kto stoi za tymi zbrodniami? I czy życie bogatej imprezowiczki jest więcej warte niż życie dziewczyny zmuszanej do prostytucji?

,,Dziewczyna w lodzie" to debiut literacki autora i moim zdaniem, całkiem udany debiut. Wątek kryminalny jest mocno rozbudowany, sprawca jest nieoczywisty. Zabójca obserwuje Erikę, bawi się z policją, ale dopiero pod koniec autor ujawnia jego tożsamość. Ciekawy jest wątek obyczajowy, wręcz socjologiczny, członkowie tzw. Socjety, mający wpływy w rządzie i pieniądze mogą wpływać na przebieg śledztwa, dyktując policji warunki. Postać samej Foster, kobiety zmagającej się z traumą po śmierci męża, zaniedbującą kontakty rodzinne i towarzyskie, w pełni skupioną na pracy, jest świetnie scharakteryzowana.

Jeśli lubicie dobre kryminały z wątkiem obyczajowym, to ,,Dziewczyna w lodzie" powinna znaleźć się na waszej liście lektur.

Pierwszy tom cyklu o Erice Foster. Młody chłopak znajduje w zamarzniętym jeziorze zwłoki kobiety. Śledztwo prowadzi detektyw Erika Foster, która powiązane sprawę z innymi zbrodniami. Sama też musi zmierzyć się z osobistą traumą. Polecam.

Jakiś czas temu skończyłam czytać thriller '' Dziewczyna w lodzie '' Roberta Bryndzy . Jest to wcale dobrze skonstruowany debiut autora i mój debiut z autorem . Właściwie książka nie zaskoczyła mnie niczym nowym, czy nieprzewidywalnym . Pewien młody chłopak, spiesząc się w mroźny poranek do pracy, przypadkiem znajduje w parku zamarznięte zwłoki kobiety . Jak się okazuje, kobieta to córka prominentnego biznesmena o szerokich znajomościach w samym rządzie Wielkiej Brytanii . Jak to bywa w takich przypadkach , rodzina Andrei Douglas-Brown, oraz włodarze Londynu życzą sobie jak najszybszego schwytania mordercy . A więc '' to już nie ćwiczenia '' , jak mawia mój serdeczny przyjaciel i trzeba brać się poważnie do roboty . Jednak tropów brak, a czas i prominenci naciskają coraz bardziej, trzeba więc znaleźć kozła ofiarnego . Autor spory nacisk kładzie właśnie na tę kwestię . Na to że ludziom z przysłowiowego świecznika wszystko wolno, że mają taką władzę, iż przekupstwem, straszeniem i wszelkimi innymi sposobami potrafią wsadzić za kratki niewinnego człowieka . Jednak od czego jest inspektor Erika Foster . Ta, niczego się nie boi (''Choćby niedźwiedź... to dostoi! ''):), ani władzy, ani swoich zwierzchników. (Przepraszam za tę dygresję, ale jakoś tak sama mi się narzuciła) . Trochę sobie ironizuję i trywializuje oczywiście, ale to wszystko dlatego, że zupełnie nie polubiłam pani inspektor . Jej zachowanie przekraczało mocno ogólnie przyjęte normy społeczne i wprost ja nie mogłam się nadziwić, że ona jest '' zszokowana '', że ktoś w końcu, wyprowadzony totalnie z równowagi, pluje jej w twarz . Zaczęłam się też zastanawiać, czy naprawdę, cel uświęca wszelkie środki ? '' . Bo cel oczywiście w końcu zostaje osiągnięty. Pomimo swej bezczelności i ignorowania wszystkiego i wszystkich, oraz pewnej momentami, dawki naiwności pani inspektor i naciągania zdarzeń, morderca zostaje schwytany i osądzony zwyczajowo . Zresztą słowo '' zignorowała '' i '' przełom '' . To chyba najczęściej użyte słowa w tej historii, chociaż nie chciało mi się kartkować do tyłu, by policzyć ile razy ich użyto, w każdym razie, zauważalnie . Reasumując . Książka zła nie jest, zwłaszcza jak na debiut, jednak nie odbiega niczym od innych rasowych kryminałów czy thrillerów, więc pieniędzy na kolejne części przygód Eriki Foster raczej nie wydam, jednak jak spotkam w bibliotece na półce, pewnie się skuszę i przeczytam .

Ogólnie przyjeny kryminał, choć jak na mój gust zawiera odrobinę zbyt wiele błędów logicznych i mocno przewidywalne zakończenie.