Dwunastu
Justin Cronin

"Zostawiali za sobą jedno miasto po drugim, widząc, jak gasną ich światła. Świat się rozpadał, zabierając ze sobą swoją historię."

Lubię przenikać w świat bohaterów w dłuższym wymiarze, zwłaszcza gdy wiele dzieje się, przyciągający klimat, a postaci odmalowane różnorodnie i wyraziście. Zmieniają się koleje losów, reguły walki dobra ze złem, a także osobowości. Nie ma nikogo, kto nie poniósł strat podczas ciężkich prób przeżycia w postapokaliptycznym świecie. Ludzkość sama na siebie ściągnęła globalny kataklizm modyfikując starożytnego wirusa, doprowadziła na skraj wymarcia dewastując zdobycze myśli, wspólnoty, kultury i tradycji. Widzimy, że człowiek nie wyciąga wniosków z lekcji historii, z przerażającą konsekwencją popełnia te same błędy, nawet jeśli tylko cudem odradza się z popiołów pogromu, tragedii i klęski. Frapująco podąża się tropem ludzkich istnień, zarówno w roku zerowym, jak i sto lat po wybuchu epidemii, odkrywa tajemnice zagłady i poznaje obrazy poprzedniego czasu. Bohaterowie kroczą odmiennymi drogami, pełnymi ekstremalnych przeżyć i bolesnych doświadczeń, a jednak w ostatecznej rozgrywce scenariusze życia schodzą się. W jakim kształcie odrodza się życie w czarnej godzinie? Czy tlące się w tle oczekiwanie, ufność, wiara i nadzieja wystarczą, aby pokonać Dwunastu, chaos i bezsensowne okrucieństwo?

Przeskoki w czasie wymagają oswojenia, ale mają solidne uzasadnienie dla pełnowymiarowego przedstawienia fabuły. Napoczynamy wiele wątków, które stopniowo rozwijają się, nie żałują sensacyjnych incydentów i dynamicznych rytmów. Autor konsekwentnie prowadzi odbiorcę fascynującej opowieści po zgrabnie i skrupulatnie ujętych opisach, narzucając pewną konwencję, ale jednocześnie pozostawiając wolną przestrzeń do wypełnienia przez wyobraźnię czytelnika. Przyznam, że nie potrafię wytypować jednej ulubionej postaci, gdyż każda z nich wnosi spore urozmaicenie, nadaje rytm wydarzeniom, wpływa na losy innych. Intryga zapleciona węzłami zagrożenia, napięcia i niepewności, jest mrocznie i koszmarnie, zatrważająco i piekielnie, brutalnie i krwisto. Człowiek staje się największym potworem, ale też jako jedyny może zbawić planetę i swój gatunek. I jeszcze wszystko oplatają szekspirowskie klimaty, klamry twórczości spinające wieki ludzkiej myśli, emocji i marzeń. Książka zapewnia wiele godzin interesującego zaczytania, dostarcza odskoczni od zwykłej codzienności, wprowadza w świat fantastyki z dreszczykiem, podrzuca materiał do przemyśleń. Koniecznie zerknijcie na "Przejście", pierwszą odsłonę serii, gdyż aby w pełni zanurzyć się w przygodzie wykreowanej przez Justina Cronina, kolejność poznawania tomów jest warunkiem koniecznym. Pierwszy i drugi tom zrobiły na mnie pozytywne wrażenie, zatem z niecierpliwością wyczekiwać będę trzeciego.

bookendorfina.pl

DWUNASTU JEŹDŹCÓW APOKALIPSY

Kiedy w 2007 roku Justin Cronin sprzedał prawa do ekranizacji swojej postapokaliptycznej trylogii, raczej nie podejrzewał, że przez kolejne ponad dziesięć lat producenci będą jedynie planować, myśleć i… nie nakręcą żadnego z trzech filmów. Na szczęście dla niego i dla nas, ostatecznie skończyło się na powstaniu serialu. Dlaczego na szczęście? Dla autora, wiadomo, wiąże się to z konkretnymi zyskami i sławą, dla czytelników znad Wisły zaś z powrotem na rynek jego serii i zapowiedzią wreszcie wydania jej w całości. A ponieważ jest to kawał dobrej fantastyki, co widać zarówno po „Przejściu”, jak i „Dwunastu”, miłośnicy postapo mogą już zacierać ręce.

Eksperymenty naukowe pod nazwą projekt Noe wymykają się spod kontroli. Dwunastu skazanych na śmierć więźniów, którzy stali się pacjentami zero, ucieka z laboratorium, roznosząc wirus, zmieniający ludzi w bestie. Odnalezienie ich i unicestwienie może być kluczowe dla ocalenia tych, którzy przetrwali wywołaną w ten sposób ogólnoświatową apokalipsę, ale liczebność wrogów przytłacza wszystkich, zagrożenie czai się na każdym kroku, a na dodatek zarażeni wirusem ewoluują, stając się coraz bliżsi nieśmiertelności. Czy w takiej sytuacji zwykli ludzie mają jeszcze szansę na przeżycie? Los i tropy wiodą wszystkich do Ojczyzny, skrywającej swoje tajemnice społecznością rządzonej przez byłego zastępcę dyrektora Departamentu Broni Specjalnych odpowiedzialnego za projekt Noe. Pytanie, co tam na nich czeka…

Całość recenzji na moim blogu: https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2019/03/dwunastu-justin-cronin.html