Dwudziestka
Tomasz Żak

"[...] Ja chcę krwi. A wy musicie w końcu zrozumieć.
- Co zrozumieć?
- Że jest życie, jakie jest, i życie, jakie chcielibyśmy, by było. A za to drugie wypada czasem zapłacić. [...]"
Kto czytał "Trzydziestkę" Tomasza Żaka?
Jeśli ktoś jest po lekturze, to zachęcam do sięgnięcia po "Dwudziestkę", ponieważ jest to kontynuacja już wspomnianej "Trzydziestki". Wracamy do świata polityki, władzy, kasy i... śmierci. Zatem co nowego?
Poznajemy dwudziestoletniego Dominika, który w swoje urodziny przebywa w Tajlandii. Studiuje, dorabia w tabloidowym dzienniku "Nius" i podróżuje. Przebywając na wyspie, słyszy intrygującą rozmowę w języku polskim. Kiedy robi zdjęcie jednej osobie, nie wie, jak bardzo zmieni się jego życie.
Sprawa sprzed pięciu lat powraca jak boomerang. Ścieżki Banana, Kuby, Iwony i starego Pałeckiego znów się ścierają, co wywoła zamieszanie w ich życiu. Dlatego też polecam przeczytać poprzednią część, by się odnaleźć w tym, co się działo te kilka lat wstecz.
Muszę przyznać, że "Dwudziestka" podobała mi się bardziej. Widać też postęp samego autora, przynajmniej ja mam takie wrażenie. Oczywiście jak to w polityce bywa, nie obejdzie się bez władzy, układów i układzików. Nie śledzę za bardzo świata politycznego, bo zawsze wywołuje on u mnie niepotrzebne złe emocje, więc ciężko odnieść mi się, na jakich sprawach mógł inspirować się autor. Nie mogę nie przyznać, że jest to kawałek dobrej sensacji.
Tomasz Żak podtrzymuje napięcie do samego końca i ciężko przewidzieć finał tejże historii. Miejscami jest wulgarnie, refleksyjnie, ale także zabawnie, jak na przykład rozmowy Pałeckiego z Zuzanną.
Z ciekawością brnełam przez "Dwudziestkę", ale czuję, że to nie do końca mój klimat. W każdym razie ja Wam polecam sprawdzić, co tym razem przygotował autor dla swoich czytelników.

D??????s??? ?

Lubisz historie o mrocznych demonach przeszłości, które mieszają w życiu bohaterów? Lubisz opowieści, w których napięcie budowane jest stopniowo, a fabuła, mimo że momentami pogmatwana, wciąga od pierwszych stron? Jeżeli tak, to ,,Dwudziestka" Tomasza Żaka jest dla Ciebie!

Fabuła ,,Dwudziestki" ściśle powiązana jest z debiutem autora - ,,Trzydziestką". Dlatego na wstępie zaznaczę, że najlepiej zachować chronologię w czytaniu. Autor bowiem bazuje na wydarzeniach z przeszłości, które mocno rzutują na obecne wydarzenia. Powoduje to także lekkie zagmatwanie akcji, dlatego podczas czytania trzeba wykazać się dużym skupieniem, aby niczego nie przeoczyć i przede wszystkim się nie pogubić.

Podobnie jak w poprzedniej części, Tomasz Żak nie stroni od aluzji politycznych i nie pomija kwestii korupcji oraz układów. Autor idealnie ukazuje to, co dzieje się w naszym kraju, bez zbędnego koloryzowania. Pokazuje wszystkie ułomności i wady systemu oraz ludzi, którzy nim rządzą. Zarówno w życiu, jak i w książce każdy ma na kogoś jakiegoś haka i stara się dla siebie jak najwięcej wywalczyć.

Podoba mi się, że autor pozostał wierny swojemu stylowi, dzięki któremu książkę czyta się naprawdę szybko i dość lekko. Niektórym może przeszkadzać ilość wulgaryzmów, jakie się tutaj pojawiają, jednak osobiście uważam, że bez nich ta książka znacznie straciłaby na odbiorze. One nie pojawiają się bez powodu. Mają dodawać emocji, podkreślać niektóre rzeczy i przyciągać uwagę czytelnika na niektóre kwestie.

Bohaterowie są bardzo dobrze wykreowani, chociaż trzeba przyznać, że autor nie był dla nich łaskawy. Do osób, które znamy z poprzedniego tomu, dołączyły nowe twarze. Tutaj każda postać dopracowana jest do perfekcji, począwszy od najdrobniejszych cech, kończąc na sposobie wypowiadania się. Od każdej postaci bije indywidualizm, który sprawia, że momentami można uwierzyć, jakby się czytało o prawdziwych osobach.

,,Dwudziestka" to książka, która świetnie uzupełnia się z ,,Trzydziestką". Intryga jest wielowątkowa, momentami może naciągana, a wręcz nieprawdopodobna. Jednak trzeba przyznać, że całość wciąga i trudno się od niej oderwać. Serdecznie POLECAM!

Nie podobała mi się, nawet zbytnio nie wiem dlaczego. Myślę, że to wina fabuły.

Dominik ma 20 lat i fascynują go zdjęcia. Tym samym robi ich całkiem sporo, również zawodowo. Jedno z nich powoduje spore zamieszanie i odsłania trupy z przeszłości.

Autor kupił mnie już pierwszym tomem, byłam zachwycona, sypnęłam komplementami i rozpływałam się nad książką. Co teraz kiedy tom drugi jest jeszcze lepszy?

Mam wrażenie, że Tomasz Żak wykonał jakiś milowy krok. Niby tak samo a jednak kompletnie nie tak samo.

W książce udało mu się utrzymać wartką akcję a to przykuwało moją uwagę. Zresztą już w tomie pierwszym można było poczuć, że z Autorem to przejażdżka tylko rollercoasterem. Do tego jest tak gładko... ten język, te barwne i naturalne dialogi. Ten nieszablonowy pomysł na fabułę!!! Całość dopracowana i dopieszczona. To była genialna uczta czytelnicza.

Dostałam otaczającą mnie rzeczywistość na kartach powieści, układy i układziki, do tego bezwzględność, kłamstwa i oszustwa. To doskonały kryminał polityczny. Jednak jeśli myślicie, że wszystko jest tu poważne, to wielki błąd. Tomasz Żak okrasił całość doskonałym humorem.

Mogę już dziś stwierdzić, że to jedna z najlepszych książek tego roku.

Informacja dla osób, które męczyła ilość przekleństw w części pierwszej, tutaj tak nie ma, weszliśmy na ,,salony".

"Dwudziestka" to kolejna powieść, w której autor w trochę cyniczny sposób komentuje otaczający nas świat. Jest to kontynuacja, więc kto miał okazję poznać styl, wie że nie ma tu nic typowego i sterotypowego.

Autor pisze bardzo oryginalnie i w taki gawędziarski sposób. Dlatego powieść czyta się świetnie, mamy nawiązania do rzeczywistych faktów, osób i popkultury. Jest to kryminał polityczny, dlatego też dostanie się wszystkim, a Pan Żak nie boi się obnażać mankamentów rządzących. To wszystko fikcja, jednak wprawne oko dostrzeże więcej. Sama fabuła, pomysł na kryminał jest bardzo dobry. Ciekawy i wciągający.
Z książki na książkę jest lepiej i widać, że autor ciągle się rozwija.