Drugi grób po lewej
Darynda Jones

W dalszym ciągu książka dostarcza humoru. Śledztwa, dochodzenia detektyw-kostuchy są bardzo ciekawe. Niestety wyjaśnienie znajduję kilkadziesiąt stron tuż przed zakończeniem książki :) Cudownie, że Charley odkrywa więcej zdolności jakie posiada będąc Kostuchą :) Spotkania Jej i "Jego" nadal są gorące :) Polecam, dalej kontynuować czytanie kolejnych części przygód Charley Davidson! :-)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Opinia 19.
             Może to tylko wrażenie, ale podczas czytania drugiej części cyklu o Charie Davinson miałam wrażenie, że autorka minimalnie zaczęła się wyrabiać w pisaniu. Oczywiście może to być tylko złudzenie wynikające z przyzwyczajenia do charakterystyki jej tekstów, ale faktem powszechnie znanym jest to, iż pióro pisarza jest coraz lepsze w miarę tworzenia. To ustanowiło mnie w przekonaniu, że mimo wcześniejszej niechęci sięgnę po trzeci tom. To i jeszcze jedno bardzo pozytywne zaskoczenie.              Oryginalny tytuł jest moim małym fetyszem literackim, im lepiej dobrany, tym większa szansa, że zakocham się w książce. Oczywiście od każdej reguły są wyjątki i tak jak zakochałam się w cyklu Harry Potter pióra J.K. Rowling mimo dość ograniczonej finezyjności w wymyślaniu nazw dla kolejnych części, tak zakochałam się w tytułach Daryndy Jones mimo bolesnego stylu tekstów. Tak też najbardziej niesamowity tytuł, z jakim się spotkałam nosi niezwykła powieść Williama Nicholsona, ochrzczona "Niewolni". Z resztą jest to książka, która zdobyła kilka pierwszych miejsc wśród zostających w pamięci pozycji, trafiając między innymi na top-listę w dziedzinach "najciekawszy styl walki" czy "najpiękniejsze ilustracje".

             Jednak w tytułach traktujących o serii Charley Davinson nie chodzi o piękno. One przede wszystkim zdumiewają swoją pomysłowością pojawiania się w akcji. Po pierwszej części, byłam przekonana, że tekst "Drugi grób po lewej" również będzie miał coś wspólnego z "zaklepywaniem" miejsca w niebie. Nic bardziej mylnego! Jest on umiejscowiony w zupełnie innym kontekście i zdaje się łączyć obie części książki w bardzo ciekawy sposób. Nie będę jednak psuła niespodzianki tym, którzy zamierzają sięgnąć po tę lekturę. Odkąd przeczytałam drugą część cyklu, ciągle poluję na kolejny tom i zastanawiam się, czy tytuł "Trzeci grób na wprost" został użyty równie pomysłowo. A także jak mogłyby brzmieć kolejne? "Czwarty grób na górze"? Czy raczej "Piąty grób za trzema w lewą stronę dwoma do przodu i jednym w prawo"?              Z pozytywnych akcentów, autorka popracowała nad ideą samej Kostuchy. Nawet po przeczytaniu nie do końca wiadomo, w jakim rozwinie się to kierunku, a interakcja między Reyesem a Charley nabrała tempa i zaczęła toczyć się w bardzo obiecującym kierunku.              Pojawiło się też kilka nowych, ciekawych postaci, między innymi wspaniała grupa pana Chao, którą mam nadzieję spotkać również w kontynuacji. Za to momentem najbardziej szokującym było zachowanie ojca głównej bohaterki. Mimo, że w pełni rozumiem jego pobudki i tak czułam ciarki na plecach, kiedy skazał swoją córkę na bycie ofiarą. Dołączenie do grona pojawiających się postaci siostry i dawnego przyjaciela Reyesa również uważam za plus. Do pozytywnych akcentów mogę także zaliczyć zdecydowaną redukcję cech typowo kobiecej literatury.               Negatywnym aspektem była w dość oczywisty sposób ukazana końcowa akcja wątku kryminalnego. Rozwiązanie można było odgadnąć spory kawałek wcześniej, co odbierało urok ścigania winnych. Jednakże wciąż zaskakujące i zadziwiająco trafne poczucie humoru nadrabiało drobne defekty. Co prawda, opisy stosunków i sam styl nadal przedstawiają się niezbyt dobrze, ale nastąpił progres w porównaniu do poprzedniej części.               Pewność siebie i brak kompleksów Charlie zdają się przechodzić na czytelniczkę, dodając jej nieco odwagi i relaksując. A uroczy sarkazm, pozwala na poświęcenie powieści jednego popołudnia, w celu odreagowania od tekstów poważnych i zbyt dobrze napisanych. Niedoskonałości kłują coraz mniej i w przeciwieństwie do "Pierwszego grobu po prawej" drugą część właściwie mogę polecić innym czytelnikom.   Nie kupuj sobie kłopotów. Są za darmo i wiedzą, gdzie mieszkasz. ~Darynda Jones

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Charley Davidson jest kostuchą. Przeprowadza dusze na drugą stronę. Nie jest to wcale łatwa praca — niektórzy zmarli nie chcą opuścić ziemi i odnajdują dziewczynę, by pomogła im pozałatwiać ziemskie sprawy. Charley narażona jest na ciągłe niebezpieczeństwo, prysznic ze zmarłymi i brak kawy, nie mówiąc już o śnie. Od dziecka pomaga swojej rodzinie rozwiązywać sprawy morderstw. Poza tym pracuje jako prywatny detektyw ze swoją niesamowitą ekipą: przyjaciółką Cookie, która tak jak ona nie może żyć bez kawy oraz Angelem — zmarłym nastolatkiem, który bawił się w gangstera. Dodajmy do tego jeszcze, że jej myśli prześladuje syn Szatana, a Charley ma coraz mniej czasu, by uratować jego śmiertelne ciało. Czy dziewczyna da radę znaleźć Reyesa na czas? Czy odnajdzie Mimi? Kim jest zmarły leżący w bagażniku Cookie? Co kryje się za śmiercią dorosłych osób, którzy chodzili razem do liceum? Dowiecie się tego czytając kontynuację przygód detektyw — kostuchy w książce ,,Drugi grób po lewej". Darynda Jones jak zwykle stworzyła książkę pełną humoru, seksowną oraz błyskotliwą. Zapraszam na zapoznanie się z jej recenzją!
,,Narodowe Stowarzyszenie na Rzecz Sarkazmu — niby na co mam wasze wsparcie."
Kiedy najlepsza przyjaciółka obcesowo budzi Charley w środku nocy, każe jej natychmiast się ubierać, a w dodatku rzuca w nią ubraniami, Charley zaczyna się zastanawiać, o co Cookie chodzi. Kapcie — króliczki i skórzana miniówa? W zestawie? Serio?
Cookie wyciąga Charley przemocą i bezskutecznie próbuje upchać ją do bagażnika — głównie dlatego, że kostucha się stawia. W końcu jednak wyjaśnia, że jej przyjaciółka Mimi zniknęła pięć dni wcześniej, ale właśnie wysłała Cookie sms — a z propozycją pilnego spotkania w pewnej restauracji. Na miejscu wprawdzie nie ma Mimi, jest za to pozostawiony przez nią ślad — kobiece imię na ścianie toalety. Na parkingu przed restauracją Charley i Cookie zostają napadnięte przez rozszalałego męża zaginionej, który ostatecznie je wynajmuje, by znalazły jego żonę. Ponoć Mimi zachowywała się podejrzanie, odkąd się dowiedziała, że koleżanka z czasów liceum — ta sama, o której mowa na ścianie — została zamordowana...
Tymczasem Reyes Alexander Farrow (znany również jako Syn Szatana. Tak jest. Dosłownie) opuścił swe cielesne ciało, bo torturują go demony, które pragną tym sposobem zwabić Charley. Reyes nie może do tego dopuścić, bo jeśli demony dorwą Charley, zdobędą portal do nieba... i zrobi się nieprzyjemnie.
Czy Charley pogodzi gorące noce z bezcielesnym Reyesem oraz jeszcze gorętsze dni, poświęcone na tropie zaginionej? Czy Cookie kiedykolwiek wyrobi sobie dobry gust? I czy na świecie jest dość kawy oraz czekolady, by dostarczyć paniom paliwa?
,,- Bo to dla ciebie oddycham."
,,Drugi grób po prawej" jest drugim tomem o Charley Davidson — kostusze, która pracuje jako detektyw. Tak jak pierwsza część jest niesamowicie zabawny, oryginalne oraz seksowny. Autorka napisała cudowną książkę, która od lat zdobywa coraz więcej czytelników. Czemu? Mamy tu mocne, sarkastyczne postacie, akcję, która cały czas gna do przodu, niezwykłe sprawy, które musi rozwiązać kostucha i oczywiście Reyesa, który sprawia, że czytelniczki płoną. Charley nie potrafi się trzymać z dala od kłopotów. Od początku serii nie ma instynktu zachowawczego i obrywa od przestępców. Bardzo spodobała mi się ta książka. Dawno nie czytałam tak pełnej humoru powieści. Książka całkowicie mnie pochłonęła.Przeżyłam z nią niesamowitą przygodę, która pozwoliła mi wcielić się w życie kostuchy i poprowadzić tajemniczą sprawę zniknięcia Mimi.  Z niecierpliwością czekam na kolejne przygody detektyw — kostuchy. 
,,- Jestem bardzo droga — oznajmiłam, starając się to powiedzieć trochę jak dziewka z tawerny. Pochylił się:
- Jestem bardzo bogaty."

Charley to zabawna, inteligentna postać, która nie boi się niczego (no może prawie niczego). Dziewczyna jest sarkastyczna i od dziecka uważana za dziwadło. Pewnie dlatego, że widzi zmarłych. Choć może być również inny powód. To, co można zauważyć, że dla swoich bliskich skoczy w ogień i odda za nich życie. Polubiłam jej postać. Jest niezależna i nie czeka na ratunek. Sama jest niczym huragan — nikt jej nie powstrzyma. Reyes jest dzieckiem Szatana, który został wysłany na ziemię, by zdobyć klucz do portalu. Zakochał się w Charley i postanowił narodzić się w cielesnej formie. Miał okropne dzieciństwo i spędził wiele lat w więzieniu. Chce pozbyć się swojego ciała, by móc chronić Charley. Jest torturowany przez demony i nie pozwala Charley sobie pomóc. Warto wspomnieć, że ma swój fanklub. Reyes jest odważny, męski i seksowny. Sprawia, że serca czytelniczek biją szybciej. Cookie to najlepsza przyjaciółka Charley. Zmaga się z byłym mężem i faktem, że jej przyjaciółka spotyka się z synem Szatana. Jest urocza w niebezpieczny sposób. Potrafi staranować przeciwnika i doprowadzić kogoś do szewskiej pasji. Mamy tu jeszcze Garretta — miłego dla oka, aroganckiego i niebezpiecznego policjanta, który bardzo chce znaleźć Reyes i wsadzić za kratki. Przez książkę przeplatają się różne postacie. Mimi, pewien kongresmen, zmarli oraz demony. Jeśli chcecie się z nimi zapoznać, zapraszam do lektury.
,,Próbowałam ją uciszyć, przyciskając palec do ust raz po razie, i wyszeptałam głośno jak pijak w barze dla singli:
- To nie jest martwe ciało, tylko martwy gość. Jest różnica."
,,Drugi grób po lewej" to niesamowicie barwna, oryginalna, ekscytująca książka, która zawróci wam w głowach i prawi, że nie będziecie mogli się doczekać kolejnej części. Postać Charley jest warta poznania, a jej historia gwarantuje wam wspaniałą zabawę oraz nieprzespaną noc. Wiem, że będę wracała do jej przygód i przeżywała je od nowa. Przede mną trzecia część i już nie mogę się doczekać. Polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

No cóż,nie będę ukrywać że pokochałam przygody młodej detektyw Charley Davidson,choć pierwsza część jakoś bardziej mi się podobała to muszę przyznać że druga też jest super.Podobnie jak w pierwszej części będziemy świadkami rozwiązywania tajemniczych śmierci,zniknięć,spotkań z duchami i gorącego romansu z synem szatana.Poczucie humoru autorki nie opuści nas aż do samego końca książki.Już nie mogę się doczekać kolejnej części.Polecam

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ile to już czasu minęło, od kiedy miałam w rękach romans paranormalny! No dobra, może nie aż tak dużo, ale kiedyś czytywałam ich znacznie więcej niż teraz. To chyba powód tego, jak bardzo je teraz doceniam i jak miło spędzam z nimi czas. Tylko nie myślcie sobie, że zadowolę się byle czym! Tak łatwo to nie ma. Jak książka jest zła to jest zła... i nic tego nie zmieni. Jednak w moje łapki trafił drugi tom przygód Charley Davidson, którą naprawdę polubiłam. Środek nocy - każdy normalny człowiek śpi. Nawet kostucha czasem tego potrzebuje, jednak czy Charley naprawdę może sobie na to pozwolić? Nie, bowiem jej przyjaciółka Cookie budzi ją w dosyć brutalny sposób i wyciąga z domu. Gdyby jeszcze chodziło o imprezę z dużą ilością czekolady... ale nie. Okazuje się, że przyjaciółka Cookie - Mimi - zniknęła 5 dni temu, a teraz nagle prosi o spotkanie. Jednak nie pojawia się w umówionym miejscu, a pani detektyw i Cookie znajdują tam tylko dziwną, zakodowaną wiadomość. Kostucha musi rozwikłać tajemnicze zaginięcie, a im głębiej w nie wchodzi, tym bardziej skomplikowana sprawa się robi. A na głowie ma jeszcze Reyesa - niebezpiecznego, ale i wyjątkowo seksownego syna Szatana... To, że Darynda Jones ponownie zapewni mi kilka godzin rozrywki było niemal pewne. Pierwszą część przygód detektyw Davidson czytało mi się znakomicie, dlatego z ogromną przyjemnością sięgnęłam po kolejny tom cyklu. Cieszę się, że widać w nim rozwój autorki, bowiem coraz bardziej wyrabia się językowo i merytorycznie. Wątek główny stanowi oczywiście śledztwo w sprawie Mimi, które wcale nie jest takie proste jak na romans paranormalny. No właśnie, zauważacie to? Romans paranormalny, gdzie wątkiem głównym nie jest randkowanie głównych bohaterów. Niesamowite! A jednak. Oczywiście pani Jones o tym nie zapomniała, bowiem nadal mamy gorące sceny z udziałem Reyesa, a jego motyw nie został pominięty, jednak stanowi równoważny wątek uzupełniający. Autorka ma coraz lepsze i ciekawsze pomysły. Zaginięcie Mimi jest w pewnym stopniu nieprzewidywalne, a parę elementów naprawdę może Was zaskoczyć. Droga Charley nie jest usłana różami - musi ona stawić czoła problemom i niebezpieczeństwom, które zagrażają nie tylko jej, ale i jej bliskim. A dodatkowo jeszcze Reyes wymyśla sobie rzeczy, które jej zdecydowanie nie odpowiadają. Cieszę się, że te dwie historie zostały idealnie połączone w jedną. O ile w pierwszej części widziałam trochę niedociągnięć i błędów, tak tutaj było ich znacznie mniej - no chyba, że to kwestia tłumaczenia i korekty, ale nawet jeśli, to też widzę poprawę. To naprawdę dobry i znaczący postęp, bo uważnym czytelnikom takie ,,drobnostki" mogą niezwykle przeszkadzać. Barwne opisy, dobra kreacja bohaterów, sporo akcji, chwile napięcia - to wszystko jest tutaj obecne. Może nie w stopniu maksymalnym, ale na pewno w wystarczającym. Coraz bardziej lubię główną bohaterkę. Kostucha staje się coraz bardziej zaradna, pewna siebie i arogancka - a to coś, co w książkowych rolach kobiecych sobie cenię. No i Reyes - ta tajemniczość i niebezpieczeństwo, które go charakteryzują są czymś znakomitym. Z ogromną przyjemnością śledziłam poczynania Charley, są one naprawdę dobrze opisane, a momentami i zabawne. Ważną rzeczą jest to, że tajemnica trwa przez całą powieść, pojawiają się pewne komplikacje, a czytelnik może sam sobie zadać pytania ,,Kto? Po co? I dlaczego?". Każdy chyba lubi pobawić się w detektywa, a tutaj ma to umożliwione. Oczywiście należy tylko pamiętać, że nie jest to kryminał ani nawet typowa powieść detektywistyczna, więc nie można tego wątku porównywać do takich powieści. Dla mnie istotne jest zawsze to, czy dzięki stylowi autora/ki jestem w stanie sobie wszystko wyobrazić we własnej głowie - nie tylko same wydarzenia, ale także i miejsca, w których do nich dochodzi. Tutaj mi się udało, więc jest dobrze. Myślę, że to jeden z tych nielicznych przypadków, gdzie druga część jest nieco lepsza od pierwszej. Cieszę się, że dobry poziom został utrzymany, a pani Jones zmierza w dobrym kierunku. Jestem pewna, że w kolejnej części zapewni nam po raz kolejny sporą dawkę rozrywki, humoru, ale i mnóstwo porywającej akcji i wciągającej fabuły. Książkę czyta się lekko i przyjemnie, nie zwracamy uwagi na upływ czasu. Może nie wyróżnia się niczym nowym, może czasami nawet powiela schematy, ale wiecie co? Naprawdę nie zwracałam na to uwagi. Ważne jest, że czyta się ją bardzo miło, a historia potrafi nas zaciekawić. Z pewnością można się przy niej dobrze bawić, a czy nie o to właśnie chodzi w czytaniu? Wystawiam 7/10.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Z kontynuacjami literackimi pierwszej, bardzo udanej części, bywa różnie. Bardzo często mamy bowiem do czynienia ze swoistym "odcinaniem kuponów" od pomysłu i popularności pierwszego tomu, zaś na drugi brakuje autorowi niejako świeżości.Na szczęście czasami bywa inaczej i wówczas druga cześć cyklu dorównuje, a nawet nawet przewyższa swoją poprzedniczkę. Tak właśnie dzieje się w przypadku powieści "Drugi grób po lewej", autorstwa Daryndy Jones. Podobnie jak w pierwszej części cyklu i tym razem śledzimy losy Charlotty Davidson, uroczej młodej kobiety, która jest detektywem amatorem oraz..Kostuchą, zabierająca zmarłych na drugą stronę..Tym razem uroczej Pani detektyw przyjdzie się zmierzyć z zagadką tajemniczego zaginięcia młodej kobiety - Mimi, której to dawni znajomi jeszcze z czasów liceum, zaczynają masowo popełniać samobójstwa.. Jeśli pierwsza cześć była ciekawa, porywająca i przepełniona solidną dawką czarnego humoru, to w tym przypadku mamy do czynienia z podwójną dawką wszystkich tych trzech składników. Śmiech to nieodłączny towarzysz lektury tejże powieści, który sprawia że całość czyta się w iście piorunującym tempie. No i ta główna bohaterka..choćby dla jej nietuzinkowego słownictwa warto poświęcić kilka najbliższych dni na lekturę niniejszej książki. Zdecydowanie polecam, i czekam na trzeci tom sagi:)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)