DOGS
M.A. Bennett

D.O.G.S. to druga część cyklu zapoczątkowanego przez poruszający thriller S.T.A.G.S., skierowanego przede wszystkim do . Będzie bardziej niż w pierwszej części: bardziej mrocznie, niebezpiecznie i emocjonująco. Mimo że Henry nie żyje to upiorna gra się jeszcze nie skończyła… Elitarna szkoła wciąż skrywa mroczne sekrety. 

D.O.G.S. – zmiana warty?

Po dramatycznych wydarzeniach ostatnich tygodni, Greer Macdonald próbuje się skupić na egzaminach. Poszukuje dramatu, który mogłaby wyreżyserować w ramach egzaminu. Doskonale wie, że od niego zależy jej dalsza przyszłość. Nie chce wystawiać Szekspira, uważając go za nudnego i oklepanego. Gdy jej poszukiwania nie dają efektów, Greer zaczyna godzić się z porażką i wystawieniem jednej ze sztuk nielubianego pisarza. Niespodziewanie otrzymuje jednak pomoc – ktoś wsuwa pod drzwi jej sypialni bezcenny, zaginiony od lat rękopis – Wyspę psów Bena Johnsona. Za panowania Elżbiety I dramat uważano za tak niebezpieczny, że spalono wszystkie jego egzemplarze. Za wyjątkiem tego jednego. Ucieszona rozpoczyna próby, w które zostają zaangażowani jej przyjaciele i wrogowie. Z każdym dniem sprawy zaczynają przyjmować coraz mroczniejszy obrót i prowadzą Greer do miejsca, którego nie zamierzała już nigdy odwiedzać – Longcross Hall. To tam o mało nie straciła życia, tam Henry swoje życie zakończył. Jedna wizyta w tym miejscu wiele zmieniła. Co wydarzy się teraz?

S.T.A.G.S. – nadal dla elity

Elitarna szkoła dla młodzieży pokazuje swoje mroczne oblicze. Splot wydarzeń doprowadzi Greer do miejsca, w którym zacznie poddawać w wątpliwość wydarzenia z pierwszej części. Co więcej, finalne strony opowieści zamiast dać upragnione odpowiedzi, pozostawią czytelnika z jeszcze większym zdumieniem, zaskoczeniem i całą masą nowych pytań. Zarówno główna bohaterka, jak i czytelnicy, nie będą wiedzieć, co wydarzyło się naprawdę, a co było tylko złudzeniem bądź snem. Mimo że  S.T.A.G.S. i D.O.G.S. należą do kategorii thrillerów młodzieżowych, to dorośli czytelnicy również znajdą tutaj dla siebie dobrą rozrywkę. Czekamy na dalsze losy, bo elity nie powiedziały jeszcze ostatniego słowa!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Akcja powieści toczy się właściwie zaraz po wydarzeniach z krwawego weekendu. Greer jeszcze nie do końca doszła do siebie, musi jednak pomyśleć nad sztuką teatralną, którą ma wystawić na zakończenie roku. Od tego zależy jej dalsza szkolna kariera. Dziewczyna marzy o konkretnych studiach i musi zrobić wszystko, aby się na nie dostać. Dlatego, kiedy któregoś dnia ktoś podrzuca jej rękopis zaginionej, bezcennej, uważanej kiedyś za niebezpieczną sztuki Bena Johnsona, nastolatka postanawia właśnie tę sztukę wystawić. Greer nie wie jednak, że ta decyzja pociągnie za sobą inne trudne decyzje, w tym będzie wymagała wizyty w miejscu, do którego dziewczyna nigdy już nie chciała wrócić.

„D.O.G.S” to moim zdaniem udana kontynuacja „S.T.A.G.S”. Trochę mniej mroczna, ale fabularnie bardziej interesująca i na pewno bardziej dynamiczna, chociaż i tak w niektórych momentach akcja nieco się wlecze. Jest tych momentów na szczęście tak niewiele, że prawie się ich nie zauważa. Książka wciąga i czyta się ją z wielkim zainteresowaniem. Na pewno ma na to wpływ kolejna intryga i kolejne głęboko skrywane tajemnice, które czytelnik odkrywa razem z bohaterką. Niezbyt szybko, stopniowo, krok po kroku. A to, co dostaje na końcu, to istny sztos. Bardzo podoba mi się w tej historii, jak autorka buduje napięcie. Po pierwsze jest wyraźnie odczuwalne, po drugie budowane wolno, etap po etapie. Autorka nie odsłania zbyt wiele na raz, dlatego niecierpliwie przerzucamy kolejne karty powieści, aby dowiedzieć się więcej. Mało tego, napięcie w powieści nie jest na stałym poziomie. Jak już wspomniałam jest stopniowalne, ale nie tylko. Po pewnym czasie budowania napięcia, autorka daje odetchnąć czytelnikowi, by chwilę potem uderzyć znienacka i wywołać burzę. Podobnie rzecz ma się z emocjonalnością tej opowieści, dzięki czemu otrzymujemy prawdziwy rollercoaster i pod tym względem.

Tym, co odróżnia książki M.A. Bennett od innych młodzieżówek jest bez wątpienia nieszablonowa fabuła. Autorka po raz kolejny miała fajny pomysł, który umiejętnie przełożyła na karty powieści. W porównaniu do poprzedniego tomu, ta część nie tylko jest bardziej dynamiczna, autorka postawiła też na większą liczbę niespodziewanych zwrotów akcji i zaskakujących rozwiązań, które zdecydowanie trudniej przewidzieć. Postanowiła też wprowadzić nowych bohaterów, którzy nie tylko odświeżają nieco tę historię, ale też bardziej dają się lubić. Jeśli natomiast chodzi o Greer, nie jestem pewna, co mam napisać. Odnoszę wrażenie, że bohaterka mimo upływu czasu nic się nie zmieniła. Wydaje się, że po wszystkim, przez co przeszła, powinna dojrzeć, zaliczyć jakąś metamorfozę, może nie tak spektakularną, jak spotykamy w niektórych powieściach, ale w ogóle jakąś. A ona nic. Stoi w miejscu i kompletnie się nie rozwija. Albo raczej idzie to w złym kierunku. Greer mimo swojego wieku zachowuje się bardzo dziecinnie, nadal jest naiwna, jakby niczego nie zdążyła się nauczyć, a do tego ma skłonność do notorycznego oceniania postępowania innych. Liczę na to, że dziewczynie uda się wreszcie dorosnąć. Przed nami kolejny tom cyklu i mam nadzieję, że tam uda mi się ją wreszcie polubić. Niezależnie jednak od tego, czy udało mi się polubić główną bohaterkę i postaci poboczne, muszę oddać autorce jedno. Potrafi tworzyć bohaterów. I robi to doskonale. Są wyraziści i zapadają w pamięć. Widać, że autorka zna się na ludziach. Świetnie prowadzi postacie i skrupulatnie przedstawia ich portrety psychologiczne. Porusza przy tym istotne dla młodych osób tematy, takie jak adaptacja do nowych warunków, brak akceptacji, samotność. Mówi też wiele o relacjach międzyludzkich.

„D.O.G.S” to ciekawa, obfitująca w niesamowite przygody (czasem nawet takie, w które trudno uwierzyć), wciągająca i intrygująca powieść dla młodzieży i nie tylko. Charakterni, niejednoznaczni bohaterowie, których można lubić albo wręcz przeciwnie, dodają powieści charakteru, a dobrze zbudowane napięcie sprawia, że nie sposób tej książki odłożyć. Mnie się podobało i serdecznie Wam „D.O.G.S” polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Po tragicznym weekendzie w posiadłości rodziny de Walencourt, Greer próbuje skupić się na nauce. Jej myśli jednak cały czas uciekają do Henry’ego. Szukając sztuki, którą mogłaby wystawić by zaliczyć Probitiones, ktoś wsuwa jej pod drzwi pokoju zaginiony rękopis „Wyspy psów” Bena Jonsona. Fragment sztuki wywiera na dziewczynie tak ogromne wrażenie, że bez względu na wszystko postanawia wystawić tę sztukę. Decyzja ta okaże się dla niej szalenie niebezpieczna. DOGS tak samo jak STAGS czyta się lekko i szybko za sprawą narracji, Greer potrafi budować napięcie opowiadając nam wydarzenia ze swojego życia. Tajemnica wokół sztuki Bena Jonsona, której szybko zakazano wystawiać, a samego dramatopisarza wsadzono do więzienia, tylko jeszcze bardziej rozbudza wyobraźnię dziewczyny. Greer do tego stopnia jest zdesperowana w dotarciu do wszystkich pięciu aktów dzieła, że łamie dane sobie postanowienie – że nigdy więcej nie wróci do posiadłości Longcross Hall. Ciekawe w tej powieści jest to, że autorka inspirowała się prawdziwą sztuką, której autorem był Ben Jonson. Sztuka naprawdę wywołała ogromne kontrowersje i zakazano jej wystawiać, a wszystkie jej egzemplarze zniszczono. To dało M. A. Bennett szansę na stworzenie „Wyspy psów” na nowo, tak aby pasowała do fabuły książki, ale równocześnie wykorzystując prawdziwe informacje historyczne dotyczące dzieła, jak i jego twórcy. Również klimat, jaki utrzymuje się w powieści, doskonale oddaje moje wyobrażenie o takiej elitarnej szkole jaką jest STAGS. Fabuła dzieje się w czasach współczesnych, ale uczniowie i bakałarze unikają technologii, a to pozwala przenieść się w czasie i przywołuje aurę tajemnicy i grozy. Jeśli chodzi o pomysł na fabułę, to zdecydowanie bardziej podobała mi się część pierwsza. Była bardziej dynamiczna i budziła we mnie duże napięcie. W DOGS to właśnie powolne odkrywanie tajemnicy i łączenie elementów jest najważniejsze, choć pod sam koniec i mnie przyspieszył puls. Jednak nie da się ukryć, że autorka dokładnie przemyślała sobie stworzoną przez siebie historię i dzięki temu dostajemy jeszcze więcej ważnych informacji o organizacji, która urządzała polowania, nie tylko na zwierzęta. Powieść zdecydowanie może podobać się osobom, które interesują się historią, szczególnie za czasów panowania Elżbiety I, ale spodoba się również młodzieży, która lubi rozwiązywać tajemnice i szuka powieści z lekkim dreszczykiem. Ja spędziłam miłe chwile z tą książką i dowiedziałam się kilku nowych rzeczy, na które wcześniej nie zwracałam uwagi. Nie muszę chyba dodawać, że jeżeli urzekła was historia Greer z pierwszej części i jesteście ciekawi co dalej z Zakonem Jelenia, to jest to dla was pozycja obowiązkowa!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

DOGS to s?wietna kontynuacja ciekawego thrillera dla młodziez?y STAGS.Obie cze?s?ci były kusza?co wcia?gaja?ce i z pewnos?cia? zapewnia? Wam doskonała? rozrywke?.
.
7/10?
Drugi tom ro?wniez? rozpos?ciera woko?ł siebie dos?c? mroczna? i tajemnicza? atmosfere?.Dodatkowo fabuła tutaj była znacznie bardziej rozbudowana i mocniej porywaja?ca,choc? sama akcja nie toczyła sie? tu zbyt dynamicznie.Ale wolne tempo wcale nie umniejsza czytaniu tej historii.Bowiem przyznac? musze?,z?e lektura ta zapewni czytelnikowi mno?stwo intryguja?cych zagadek.
.
DOGS to seria ksia?z?ek młodziez?owych,kto?re swoja? innos?cia?,oryginalnos?cia? oraz niepowtarzalnym klimatem oczaruja? niejednego nastolatka.Poza tym postacie odgrywaja?ce tu gło?wna? role? ro?wniez? sa? w pełni wyraziste i dopracowane.Zdecydowanie to one nadaja? charakteru całej tej opowies?ci.Dlatego,aby w pełni zanurzyc? sie? w ten unikatowy,elitarny s?wiat zache?cam Was po s?cia?gnie?cie tej historii od samego pocza?tku.
.
Ponoc? szykuje sie? 3 tom o nazwie FOXES.Ja w to wchodze? ! A ty?
.
@mediarodzina

 

https://www.instagram.com/rudy_lisek_czyta/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Długo nam przyszło czekać na kontynuację S.T.A.G.S, ale jest, wreszcie możemy ponownie wejść w świat Ludzi Średniowiecza. Pierwsza część bardzo mi się podobała, złowieszczy klimat i ciągłe napięcie sprawiało, że książka była nieodkładalna. A jak wypadł drugi tom?

Tak, również mi się podobał, jednak mam wrażenie, że ta mroczna atmosfera, o której nie mogłam zapomnieć, gdzieś po drodze się rozmyła. Tutaj mamy trochę takie polowanie na ducha. Greer debiutuje jako reżyserka spektaklu, który według wszystkich źródeł nie powinien istnieć, a główne role przypadają demonicznym bliźniętom - kolejnym spadkobiercom posiadłości Longcross.

Akcja była wciagająca, wydarzenia ciekawe, ale ta część to taki wstęp do kolejnego tomu. Którego potrzebuje na już, bo koncówka zastawia nas z masą pytań.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Tak mi się podobało za pierwszym razem, że postanowiłam wrócić do mojej koleżanki Greer.

Nauka w szkole powoli dobiega końca. Robi się co najmniej niepokojąco, gdy Greer znajduje pierwszy akt zaginionej sztuki. Nawet inaczej, w czasach elżbietańskich była ona uważana za niebezpieczną i miała być zniszczona.
Greer postanawia wyreżyserować spektakl, ale zaczyna się robić wręcz niebezpiecznie, a kolejne akty sztuki regularnie pojawiają się pod jej drzwiami. Kto to robi? Jak przetrwała, ponoć zniszczona przed laty sztuka? I najważniejsze, czy Zakon Jelenia również przetrwał?

Powrót do tej samej rzeki był jeszcze przyjemniejszy. Zrobiło się bardziej tajemniczo i zaskakująco. W czasie lektury pojawiało się wiele pytań.
Akcja powieści toczy się w obecnych czasach ale w tym tomie sporo było nawiązań do wydarzeń, które miały miejsce w historii. Sposób pisania, jak i prowadzenia opowieści, nadały jej niezwykłego realizmu.

Jakkolwiek jest to druga część, to nawet czytając ją niezależnie nie ma problemu ze zrozumieniem wszystkich wątków.

Czy mi się podobała? Zdecydowanie tak. Spędziłam z nią niezwykle miły czas ?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)