Czerwień kości
Ann Cleeves;

Kryminał Ann Cleeves wydaje się być wyjątkowy na tle tych innych, znacznie bardziej brutalnych i z akcją pędzącą przed siebie na złamanie karku. Autorka w powieści pt. „Czerwień kości” opisała niewielką wyspę Whalsay, której społeczność zna się od wieków, z pokolenia na pokolenie. Wszystkie kobiety zdają się tam mieć mocne charaktery i twardą rękę. To one są głowami rodzony, zawsze chcą być na pierwszym miejscu i mieć ostatnie słowo. Konkurują między sobą dosłownie we wszystkim; od warunków, w których przyszło im mieszkać, poprzez umiejętności kulinarne i zdolności w prowadzeniu domostwa, w tym przygotowywanie różnych, miejscowych imprez, aż do sposobów wychowywania dzieci i zajmowania się różnymi formami rękodzieła. Takie ich wzajemne nastawienie prędzej czy później musiało przynieść komuś nieszczęście. Na wyspie pracują dwie młode kobiety, przy wykopaliskach. Jedna jest młoda, bardzo towarzyska i nie stroni od mężczyzn – Sophie. Druga jest cicha, nietowarzyska i bardzo zamknięta w sobie, a przy tym wydaje się bać własnego promotora – Hattie. Ich odkrycie przewraca ład na całej wyspie. Znalezione na wykopaliskach stare kości prowokują miejscowych, w dużej mierze mężczyzn, do opowiadania starych, dawno wydawałoby się, że zapomnianych opowieści. Sytuacja się komplikuje, gdy najpierw zostaje zamordowana właścicielka domu, na którego terenie obie dziewczyn pracują – Mima – a później sama Hattie zostaje znaleziona z nożem w brzuchu i podciętymi nadgarstkami. Śledztwo zaczyna prowadzić Jimmy Perez, a pomaga mu miejscowy policjant - Sandy, którego rodzina pośrednio jest zamieszana w całą tę sprawę. Oprócz ewidentnych problemów ze sprawą Jimmy ma też osobiste problemy ze swoją nową rodziną – Fran i jej córką. Śledztwo zmusza ich do sięgnięcia po stare opowieści, opowiadane przez wiele pokoleń na całej wyspie. Okazuje się, że to nie jedyne morderstwa, do których na niej doszło, lecz te inne wydarzyły się tak dawno i zostały zakwalifikowane jako wypadki na morzu, a następnie zapomniane.

Te historie, uzupełniane przez codzienne rozmowy prowadzonych przez mieszkańców wyspy pomagają ustalić obu detektywom, co tak naprawdę się stało, kto jest temu winien i jak długo trwa konflikt pomiędzy zamieszkującymi wyspę rodzinami. Okazuje się, że bardzo bardzo długo, a szalona i niezdrowa rywalizacja pochłonęła głównie kobiety na co dzień zajmujące się gospodarstwami i nie mające nic lepszego do roboty, niż tylko rozsiewać plotki.

W całej tej historii pojawia się także szalona młodość jednej z mieszkanek – Mimy, która po wypłynięciu w morze swojego męża przespała się z norwegiem, który nie tak dawno pojawił się na wyspie, na czym została przyłapana.

Jednocześnie w historii pojawiają się takie postaci, jak Anna i Ronald, którzy niedawno, w związku z narodzinami dziecka, przenieśli się na wyspę i musieli się tu zaaklimatyzować. To ostatnie dotyczyło głównie Anny i dziecka, bo Roland się tu urodził. Nie jest łatwo sobie z zewnątrz, do tej pory mieszkającej w wielkim mieście, odnaleźć się na tak małej i wietrznej wyspie, której mieszkańcy żyją tu z pokolenia na pokolenie. Zwłaszcza, jeśli jej mąż głównie zajmuje się piciem i unikaniem jakichkolwiek obowiązków. Anna, bardzo poruszona przez śledztwo, dalej próbuje poczuć się na wyspie, jak w domu, przyzwyczaić się do panujących tu zasad, dostosować się do warunków oraz polubić własną teściową, czego ta ostatnia jej wcale nie ułatwia. Wprawdzie udostępnia jej własne wzory i sposoby rękodzieła, ale po cichu liczy na zrobienie wspólnikiem w nowo powstałej formie, do czego ostatecznie nie dochodzi.

Młodszy z policjantów, Sandy, który urodził się i wychował na wyspie, ale pierwszą pracę podjął mieszkając już w wielkim mieście, za nic nie wyobraża sobie powrotu. Jest tu dla niego zdecydowanie za duszno i za ciasno, a jego rodzina, gdyby ciągle miał ją pod ręką, pewnie doprowadziła by go do szaleństwa. Tę samą duchotę i ciasność odczuwa również Jimmy Perez, kiedy tylko postawi nogę na tej wyspie. Wyspa ma w sobie coś, co jednocześnie przyciąga i odpycha ludzi. Być może przyciąga ich spokój i brak pośpiechu w życiu toczącym się na wyspie. A odpycha wieczna i bardzo bliska obecność wszystkich członków rodziny, intrygi i wyścig szczurów.

Żaden z bohaterów tej historii nie jest postacią jednoznaczną; każdy ma zarówno dobre, jak i złe cechy. U niektórych tymi złymi cechami jest pijaństwo, ugodowość, czy zbytnia brawura. A także chęć rywalizacji bez względu na poniesione straty czy koszty. Byle móc się komuś pokazać.

Anna sama dorastała na wsi. Najpierw Herefordshire, a później North Devon. Jej książki zebrały wiele znaczących nagród. W 2017 otrzymała Diamentowy Sztylet najwyższe tego typu wyróżnienie w Wielkiej Brytanii. Zostały przetłumaczone na 20 języków, a autorka ma wśród znanych pisarzy kilku wiernych czytelników.  Doczekały się także kilku ekranizacji min. serial Shetland.

Polecam.

W Whalsay podczas wykopalisk młoda kobieta odnajduje zakopane kości. Znalezisko to wzbudza wśród mieszkańców wyspy ogromne poruszenie, ponieważ trudno określić ile znalezisko ma lat. Niedługo potem dochodzi do morderstwa, detektyw Jimmy Perez rozpoczyna trudne śledztwo. W toku śledztwa zaczynają wychodzić na jaw mroczne sekrety rodzin zamieszkujących wyspę.

“Na wioskach nic się nie ukryje.

Gdy ktoś pozna Twój słaby punkt, wykorzysta go w najbardziej nieoczekiwanym i najgorszym momencie.”

Akcja i fabuła książki Ann Cleeves ma swoje własne tempo. Akcja rozwija w ciekawy sposób, fabuła rozwija się w nieco wolniejszym tempie, ale dowiadujemy się z niej sporo rzeczy. Styl i język autorki wcale się nie zmienił, jak i również bohaterowie. Autorka ponownie zachwyca ciekawymi i bogatymi opisami oraz dobrze skonstruowanymi dialogami.

Na Czerwień Kości czekałam z niecierpliwością, dlatego gdy do mnie przyszła od razu wzięłam się za czytanie. Książkę pochłonęłam z zapartym tchem w ciągu jednego dnia. Autorka po raz kolejny mnie nie zawiodła, mimo że to kolejny tom i wydawać by się mogło, że seria powinna zacząć przynudzać, to jednak w przypadku tej serii tak nie jest. Po raz kolejny mamy do czynienia z powiewem świeżego powietrza znad Szetlandów. Spodobał mi się również pomysł na fabułę książki,z którego wyciągnięto maksimum możliwości.

Kolejne śledztwo inspektora Pereza na surowych Szetlandach. Przyznam, że poprzednie książki z tej serii podobały mi się bardziej.

Rozsmakowałam się w Szetlandach i kultowej o nich serii. Autorka trzyma poziom. Nie ma tu trupa na każdej ulicy i z każdej strony nie leje się krew a akcja wciąga, napięcie stopniowo narasta. Prawie jestem pewna, że rozwiązałam zagadkę. I wtedy docieram do zaskakującego zaskoczenia. Doprawdy Jimmy Perez znowu wykonał kawał porządnej roboty. Biorę do czytania kolejną książkę z cyklu.

Kolejny tom o przygodach Jimmiego Pereza. Tym razem śmierć w dziwnych okolicznościach ma miejsce na rodzinnej wyspie jego kolegi z pracy Sandiego. Jednak wszystkim te zgony wyglądają po prostu na wypadek i samobójstwo tylko Perez ma wątpliwości. Również tym razem udaje mu się rozwikłać zagadkę. Dla mnie ten tom jest ciut gorszy od wcześniejszych ale dalej się dobrze czyta tę historię.