Czasy secondhand. Koniec czerwonego człowieka

Ocena: 5.56 (9 głosów)
Inne wydania:

Nie sposób go z nikim pomylić, choć jest podobny i zarazem niepodobny do reszty ludzkości. Ma własny słownik i doskonale wie, co jest dobre, a co złe. Paszport radziecki przechowuje jako najcenniejszy skarb. Homo sovieticus. Nie umarł wraz z upadkiem imperium, za to musiał stawić czoła nowej rzeczywistości, gdy wbrew przewidywaniom Marksa po socjalizmie nastąpił kapitalizm, ojczyznę zastąpił supermarket, a władzę przejęli handlarze i cinkciarze. Wiecznie żywy, chętnie opowiada o swoich bohaterach i męczennikach, o nadziejach i rozczarowaniach, o złości, frustracji i zderzeniu z rzeczywistością. To z tych opowieści, domowych i osobistych składa się nowa niezwykła książka wybitnej białoruskiej autorki, wymienianej w gronie kandydatów do Nagrody Nobla. Swietłana Aleksijewicz po raz kolejny oddaje hołd zwykłemu człowiekowi, którego losy przeplatają się z Historią. Książka Aleksijewicz została uznana za najlepszą książkę 2013 roku we Francji, a jej autorka otrzymała francuską nagrodę Médicis w kategorii esej.

Informacje dodatkowe o Czasy secondhand. Koniec czerwonego człowieka :

Wydawnictwo: Czarne
Data wydania: 2014-10-08
Kategoria: Publicystyka
ISBN: 9788380491328
Liczba stron: 512

więcej

Kup książkę Czasy secondhand. Koniec czerwonego człowieka

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Czasy secondhand. Koniec czerwonego człowieka - opinie o książce

Avatar użytkownika - radeksc-wp
radeksc-wp
Przeczytane:2016-12-30, Ocena: 6, Przeczytałem, 26 książek 2016,
Rosja to stan umysłu. Można spróbować rozumiecć bez pół litra, ale trudno.
Link do opinii
Avatar użytkownika - leonia
leonia
Przeczytane:2016-03-20, Ocena: 6, Przeczytałam, 52 książki 2016,
Nowa, trudna rzeczywistość z jaką przyszło zmierzyć się ludziom po upadku ZSRR. Ludzie, którzy w większości wciąż żyją mitem dawnego Związku Radzieckiego i wszechwładnej, wszystkowiedzącej partii. Zadziwiające jest to, że ci tęskniący za czerwonym ustrojem ludzie, którzy niejednokrotnie dostrzegali jego mankamenty, cierpieli biedę, byli szykanowani i żyli w ciągłym strachu przed denuncjacją niejednokrotnie tęsknią do komuny i wciąż mają nadzieję, iż poprzedni ustrój polityczny kiedyś powróci.
Link do opinii
Avatar użytkownika -

Przeczytane:2016-03-09, 52 książki w 2016 roku, Mam,
Jest to druga książka ubiegłorocznej noblistki, którą miałam okazję przeczytać. Napisana w podobny sposób jak "Wojna nie ma w sobie nic z kobiety", tutaj też autorka pozwala mówić swoim bohaterom, prezentuje historie ich życia. Z każdej strony wylewa się ogrom cierpienia. Niby każdy, kto chociaż trochę interesuje się historią współczesną wie, jak wyglądało życie w Związku Radzieckim czy teraz w Rosji, jednak gdy się czyta o przeżyciach konkretnego człowieka, uderza to w nas z większą mocą. Czasem aż trudno uwierzyć, że ktoś mógł przeżyć coś takiego, że się nie poddał. Jeśli skonfrontujemy swoje życie z ich, zdajemy sobie sprawę, jak bardzo nie doceniamy tego co mamy.
Link do opinii
Avatar użytkownika - Ivy
Ivy
Przeczytane:2021-09-11, Ocena: 6, Przeczytałam, 52 książki 2021,

"Tylko człowiek radziecki może zrozumieć człowieka radzieckiego. Byliśmy ludźmi z jedną komunistyczną pamięcią, sąsiadami w pamięci"

 

"Dla naszego człowieka wolność, to jak okulary dla małpy. Nikt nie wie co z nią robić"

 

Powiem tak, to nie pierwszy reportaż Swietłany Aleksijewicz, jaki miałam okazję przeczytać. Przez chwilę miałam chęć napisać "miałam przyjemność przeczytać", ale nie, to nie była przyjemność. To czytanie było jak orka tępymi bronami na kamienistym ugorze.

 

 

To bardzo dobra książka i bardzo ważna, wręcz trzeba ją znać, trzeba przeczytać, a przede wszystkim, trzeba wyciągnąć z niej wnioski i te wnioski wcielać w życie. Jednocześnie jest to książka, której nie poleciłabym osobie, którą kocham,która jest mi bliska i o której wiedziałabym na pewno, że jest wrażliwa na ludzką krzywdę.

 

To, co opowiadają ci ludzie, z którymi rozmawia autorka, po prostu nie mieści się w głowie. Tyle zła, rozpaczy, beznadziei i krzywdy ile zebrała pani Aleksiejewicz w tej książce, na głowę przebija wszelkich Chrisów Carterów i innych Czornyjów z ich literackimi fikcjami, razem wziętych.

Autorka w ciągi rozmów, których czytanie u mnie wywoływało wręcz fizyczne objawy stresu (kołatanie serca, uczucie duszności itp.), mimo iż nie czytałam jednym ciągiem (nie dałam rady w ten sposób) wplatała dowcipy, również opowiadane przez swoich rozmówców. Jednak jakoś żaden mnie nie rozbawił, bo co jest śmiesznego w zdaniu

 

"Jaki jest Nowy Ruski ? Jeden się skarży, bo zupa za cienka, drugi, że brylant za mały"

 

Nie jestem człowiekiem radzieckim i dlatego nie rozumiem...jednak w niektórych miejscach tej lektury, chciałabym nie pamiętać, co czytałam...jak jedna z interlokutorek Swietłany, która powiedziała

 

"Niechbym już całkiem straciła rozum, wtedy nic bym nie pamiętała"...

Link do opinii

"Czasy secondhand. Koniec czerwonego człowieka" to już moja trzecia książka tej autorki i na pewno nie ostatnia. Czytałam "Cynkowych chłopców" oraz "Wojna nie ma w sobie nic z kobiety" i z całego serca polecam! 

"Minęło 100 lat i znowu przyszłość nie jest na swoim miejscu. Dostały sie nam czasy używane, czasy seconhand."

Nie jest to lekka i przyjemna lektura, ale zdecydowanie warta przeczytania. Na książkę składają się opowieści różnych ludzi z krajów byłego ZSRR, autorka oddaje im głos. Są to wspomnienia z okresu przed transformacją ustrojową, z jej czasu oraz po niej. Każdy człowiek to inny punkt widzenia, dla niektórych czasy ZSRR były okresem pokoju i szczęścia, dla innych koszmarem. Dla niektórych obalenie komunizmu oznaczało wolność, a dla innych utratę domu, życia, wojnę.

Ta pozycja opowiada o ludziach zagubionych, którzy nie wiedzą jak żyć, nie umieją się odnaleźć w tych wszystkich wydarzeniach. Ci którzy niedawno jeszcze byli bohaterami, teraz są zbrodniarzami. Sposób życia, którym w nieodległej przeszłości gardzono, teraz jest podstawą bytu.

To trudna i bardzo emocjonująca lektura. 

Link do opinii
Avatar użytkownika - Justyna641
Justyna641
Przeczytane:2019-05-07, Ocena: 5, Przeczytałam,
Avatar użytkownika - Muminka789
Muminka789
Przeczytane:2016-10-16, Ocena: 5, Przeczytałam,
Inne książki autora
Wojna nie ma w sobie nic z kobiety
Swietłana Aleksijewicz0
Okładka ksiązki - Wojna nie ma w sobie nic z kobiety

Wojna nie ma w sobie nic z kobietybyła gotowa już w 1983 roku. Dwa lata przeleżała w wydawnictwie. Autorkę oskarżono o \"pacyfizm, naturalizm oraz podważanie...

Ostatni świadkowie. Utwory solowe na głos dziecięcy
Swietłana Aleksijewicz0
Okładka ksiązki - Ostatni świadkowie. Utwory solowe na głos dziecięcy

W czasie wielkiej wojny ojczyźnianej zginęły miliony radzieckich dzieci. Rosyjskich, białoruskich, ukraińskich, żydowskich, tatarskich, łotewskich, cygańskich...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Z pamiętnika jeża Emeryka
Marta Wiktoria Trojanowska ;
Z pamiętnika jeża Emeryka
Obca kobieta
Katarzyna Kielecka
Obca kobieta
Katar duszy
Joanna Bartoń
Katar duszy
Oczy Mony
Thomas Schlesser
Oczy Mony
Srebrny łańcuszek
Edward Łysiak ;
Srebrny łańcuszek
Rok szarańczy
Terry Hayes
Rok szarańczy
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy