Czasem wygrywasz, a czasem się uczysz. Dla nastolatków. Jak porażkę zmienić w sukces
John C. Maxwell

"Sukces bierze się z wysiłku. Porażka bierze się z rezygnacji."

John C. Maxwell (ekspert i trener w dziedzinie przywództwa) w swojej książce "Czasem wygrywasz, a czasem się uczysz! Dla nastolatków! Jak porażkę zmienić w sukces" poświęcił uwagę młodym ludziom, ale nie oznacza to, że dorośli nic dla siebie nie znajdą. Wszystko zależy od tego, na jakim etapie jesteśmy, jeśli chodzi o stawianie czoła porażkom i czy mamy w sobie na tyle pokory, by przyznać się do popełnionego błędu, a co więcej - wyciągnąć z niego naukę na przyszłość. Sam tytuł jest nieco przydługi, ale wskazuje, że bez względu na to, czy wygrywamy, czy przegrywamy, ale się czegoś nowego przy tym uczymy - i tak jesteśmy zwycięzcami. Musimy jedynie być czujni, by nie przegapić ważnych lekcji, które daje nam życie.

Autor na początku proponuje prowadzenie pamiętnika, który ma pomóc w zrozumieniu jak ważna w życiu jest porażka. Przeprowadzając czytelnika przez kolejne rozdziały publikacji zachęca do prowadzenia zapisków poprzez mi.in. odpowiadanie na konkretne pytania. Próbuje przez to oswoić odbiorcę z pewnymi kwestiami, które finalnie dają odpowiedź na pytania typu: czy porażka jest nam potrzebna, jak na nią reagować, jak wyciągać z niej naukę na przyszłość. Muszę przyznać, że początek jakoś szczególnie do mnie nie przemawiał, ale z kolejnymi stronami i rozdziałami było coraz lepiej. Przykłady nie zawsze do mnie trafiały ze względu na to, że czasem nawiązywały do typowo amerykańskich realiów, ale były również i takie naprawdę dobitne oraz działające na wyobraźnię.

Książka nie stanowi tylko i wyłącznie przemyśleń samego autora - wręcz przeciwnie - odwołuje się on do sentencji i doświadczeń bardziej lub mniej znanych osób. Dowodzi tym samym, że łatwiej i skuteczniej jest się uczyć korzystając z rad innych - doświadczonych już w danej dziedzinie osób. John C. Maxwell zwraca uwagę, że ucząc się od innych oszczędzamy czas i energię, które moglibyśmy stracić na popełnianie błędów wielokrotnie "przerobionych" przez innych.

Ze względu na tematykę i sposób przekazu poradnik ten polecam nastolatkom, ale tym będącym już w szkole średniej. Myślę jednak, że i tak nie każdy w tym wieku może być gotowy na to, co się znajduje w tej książce. Równie dobrze mogą mieć z niej ogromną korzyść osoby dorosłe, które z różnych przyczyn postanowiły zmienić swoje dotychczasowe życie, albo dopiero są przed taką zmianą i tak naprawdę potrzebują odpowiedniego bodźca, by uczynić ważny krok, podjąć trudną decyzję i wyjść ze swojej strefy komfortu.

"Do porażek i nieprzyjemnych doświadczeń powinniśmy podchodzić z perspektywy naukowca czy wynalazcy. Wtedy niepowodzenie to nic innego jak nieudany eksperyment."

Warto pamiętać, że to od nas zależy, czy godzimy się na to, co przynosi nam życie, czy raczej podchodzimy do kwestii swoich życiowych wyborów z entuzjazmem i odpowiedzialnością - odpowiedzialnością za swoje decyzje.

recenzja z bloga: zatraceni w kartkach
toś mądry powiedział, że zawsze się uczymy. Jeśli przegrywamy, to też się uczymy. Dowiadujemy się, że to była zła droga.
Nie wiem czy znacie taki problem, że jesteście za ambitni. Chcecie coś zrobić, ale nie wychodzi wam? Ja tego doświadczałem bardzo wiele razy i doprowadziło to nawet do tego, że miałem stan przed depresyjny. Chciałem robić coś, co przewyższało moje zdolności, ale myślałem, że dam radę.

Książkę napisał mężczyzna, który naprawdę zna się na rzeczy. Dzisiaj trochę inaczej patrzę na to co chcę robić i na swoje możliwości, dlatego czytając tę książkę czasami uśmiechałem się, bo widziałem, że faktycznie on napisał o mnie i moich problemach z czasów gimnazjalnych.

To prawda, że do niepowodzeń trzeba podchodzić jak do lekcji i tego uczy Maxwell. Warto nabrać dystansu do tego co robimy. Nie chcę pisać porad i o sytuacjach, którymi posługuje się autor, bo nie będzie to recenzja, tylko esencja poradnika.

Powiem wam, że jest to pozycja napisana w przyjemny sposób i łatwy w odbiorze. Można zaznaczać fragmenty, które chcemy zapamiętać. Nie jest też to poradnik gruby, dlatego można go wszędzie zabrać a formatem przypomina broszury, więc wszędzie się zmieści!

Problem jaki porusza autor jest dobrze znany wśród młodego pokolenia i taka książka to prawdziwy promyk słońca dla za ambitnych osób, do których należę. Jeśli sami nie widzimy tego problemu, to może widzi to nasz znajomy albo rodzic. Wtedy polecam zakupić taką książkę. Myślę, że naprawdę warto!

recenzja z bloga: zatraceni w kartkach