Trzeci tom bestsellerowej serii „Czary codzienności” Czasami wszystko musi się zagmatwać, by los mógł wreszcie wskazać właściwe rozwiązanie. Życie sióstr Niemirskich bardzo się skomplikowało – w miasteczku pojawił się ktoś, kto może zniszczyć mozolnie budowane szczęście. W dodatku rodzinnemu domowi zagraża niebezpieczeństwo – wielka turystyczna inwestycja, która ma powstać w pobliżu. Agatę, Danielę i Tosię czekają przełomowe decyzje. Czy postąpią właściwie? Czy czary codzienności zadziałają? Kto ostatecznie okaże się przyjacielem, a kto wrogiem? Agata i Daniela muszą uporać się też z własnymi uczuciami, zadać sobie kilka pytań i znaleźć na nie odpowiedzi. Kocha, lubi, szanuje, nie chce, nie dba, żartuje… Pod wielką lipą w ogrodzie spełni się niejedno marzenie, wystarczy tylko zaczekać na odpowiedni moment i poprosić.
Wydawnictwo: Filia
Data wydania: 2017-04-26
Kategoria: Obyczajowe
ISBN:
Liczba stron: 600
Język oryginału: Polski
„Słoneczna przystań” to trzeci tom z serii „Czary codzienności”. Jestem zachwycona tą serią, a bohaterów pokochałam od pierwszych stron.
Siostry Niemirskie muszą zmagać się z problemami dnia codziennego. Sen z powiek spędza im nowa inwestycja, która ma powstać w miasteczku. Nie zabraknie również wątku miłosnego. Do tego dochodzą problemy rodzinne. Na horyzoncie pojawia się przybrane rodzeństwo Tosi, które ma wobec dziewczynki nieczyste intencje. Na szczęście siostry Niemirskie mają wokół siebie całą masę życzliwych osób.
Bohaterowie powieści zmagają się z takimi samymi problemami jak każdy z nas. Towarzyszą im zarówno chwile smutku jak i radości. Nie zabraknie chwil zwątpienia i trudnych wyborów.
Zapraszam razem z bohaterami do Zmysłowa, gdzie w otoczeniu pięknych krajobrazów miło spędzicie czas.
Zwieńczenie sagi Czary Codzienności - jak się można było spodziewać cukierkowe, szczęśliwe zakończenie dla wszystkich bohaterów. Próba wplecenia wątków sensacyjnych do obyczajówki średnio udana, porażająca wręcz głupota i naiwność Agaty, nie wiem jak ona mogła funkcjonować w wielkim mieście, typowa z niej wiejska sierotka.
Co prawda, najpierw przeczytałam ten tom, a dopiero potem sięgnęłam po tom pierwszy, ale i tak łatwo było się połapać w akcji. Bardzo piękna miejscowość omal nie zostaje zniszczona przez budowę kompleksu wypoczynkowego z górnej półki. Jednak ludzie zbierają się w obronie swojej małej ojczyzny. Oj żeby to tak było naprawdę w życiu! Niestety, rzrczywistość tak nie wyglada... Sama Agata straszliwie jest naiwna, wszędzie doszukuje się dobra. Poza tym denerwujące te ciągłe pomysły sióstr: sklepik z prasą, kawiarenka, ozdoby że szkła, a to znowu książka kucharska, a to znów jakieś śpiwory z ogonem syreny. Brakuje tylko, żeby zaczęły obrazy malować tak jak mama Tosi i Agaty
Aż żal, że to ostatnie spotkanie z Agatą, Daniela i Tosią! Naprawdę, tak powinno być w życiu, rodzina stać za sobą murem, wspierać się i wpływać na otoczenie tylko w pozytywny sposób! Bardzo mi zaimponowała postawa Danieli, która potrafiła poznać się na prawdziwym uczuciu Jakuba.
O siostrzanej więzi, związkach międzyludzkich, górach i przyrodzie jak również nieco o knowaniach różnego typu. Nice :)
Ostatni tom trylogii o Zmysłowie i siostrach Niemirskich nie pozwala się nudzić! Ogromna inwestycja, planowana w sąsiedztwie Willi Julia spędza sen z powiek ich mieszkankom. Czy powoli budowana stabilizacja zdoła przetrwać? Żeby kłopotów nie było zbyt mało odzywa się przyrodni brat Tosi, który zdecydowanie i nie przebierając w środkach chce przejąć opiekę nad dziewczynką. W tle oczywiście miłość, miłość, miłość.... Polecam!
Proza pani Agnieszki tak mi się spodobała, że idąc za ciosem od razu przeczytałam trzecią część. Pierwotnie to miała być trylogia ale wiem, że powstały już dwie kolejne książki. I dobrze, ponieważ kilka spraw zostało niewyjaśnionych. Mam nadzieje, że będą podobne do I i II części. Obecna jest odrobinę słabsza, zbyt dużo opisów i troszkę za mało akcji. Ale ogólnie cykl " Czary codzienności" jest bardzo udany.
Do doliny mgieł i róż zawitała jesień. Przyroda odpoczywa po długim i gorącym lecie, za chwilę zaczną się przygotowania do Świąt i spadnie śnieg...
Świąteczna kontynuacja bestsellerowej serii ,,Czary Codzienności" Święta Bożego Narodzenia zbliżają się wielkimi krokami. W małym miasteczku, Zmysłowie...
Przeczytane:2025-01-17, Ocena: 6, Przeczytałem, Agnieszka Krawczyk ,
„Słoneczna przystań” Agnieszki Krawczyk to powieść, która wprowadza nas w pełen emocji świat relacji międzyludzkich, marzeń, nadziei i zranionych serc. To historia, która zaskakuje ciepłem i optymizmem, mimo że na każdym kroku napotykamy trudności, z jakimi bohaterowie muszą się zmierzyć. Autorka w tej książce po mistrzowsku łączy elementy obyczajowe z wątkiem obfitującym w emocje, które dotykają zarówno naszych ciał, jak i dusz.
Fabuła skupia się na głównej bohaterce, która po trudnym etapie w życiu, pełnym rozczarowań i niepowodzeń, postanawia zacząć wszystko od nowa. W poszukiwaniu spokoju i odrobiny szczęścia przenosi się do małej, nadmorskiej miejscowości, gdzie na nowo odkrywa siebie, swoje pasje oraz sens życia. To miejsce staje się dla niej nie tylko azylem, ale również przystanią, gdzie odnajduje prawdziwy spokój.Krawczyk, jak w swoich poprzednich książkach, potrafi stworzyć realistyczne postacie, z którymi łatwo się utożsamić. Bohaterka książki nie jest idealna, boryka się z problemami, ma swoje lęki i wątpliwości, ale jej siła i determinacja są niezwykle inspirujące. Zmiany, przez które przechodzi, ukazują jak ważna jest wewnętrzna przemiana i odnalezienie równowagi w życiu. A nadmorska sceneria, którą maluje autorka, jest idealnym tłem do tej introspekcji.
„Słoneczna przystań” to także książka o relacjach z innymi ludźmi. W powieści pojawiają się postacie, które odgrywają kluczowe role w życiu bohaterki. To przyjaciele, nowi znajomi, a także osoby, które staną na jej drodze w najbardziej nieoczekiwanych momentach. Przez pryzmat tych relacji Krawczyk pokazuje, jak ważna jest pomoc innych, jak niespodziewane spotkania mogą odmienić nasze życie, a także jak bardzo potrzebujemy wsparcia w chwilach kryzysu.
Styl pisania Agnieszki Krawczyk jest przystępny, pełen ciepła i zrozumienia dla ludzkich emocji. Autorka doskonale oddaje zarówno radość, jak i smutek, które towarzyszą bohaterce w jej drodze do samopoznania i wyzwolenia. Każdy rozdział tej książki to jak odkrywanie nowego etapu życia, który chociaż trudny, prowadzi do uzdrowienia i prawdziwego szczęścia.Książka jest pełna nadziei, ale także zderza nas z rzeczywistością, która nie zawsze jest łatwa. To opowieść o tym, jak znaleźć siłę, by ruszyć naprzód, mimo przeszkód, które pojawiają się na naszej drodze. A.Krawczyk przekonuje, że warto dążyć do szczęścia, niezależnie od tego, ile razy życie nas zrani.
Ocena: 5/5 – „Słoneczna przystań” to książka, która porusza serce i skłania do refleksji. To opowieść o życiu, które nie zawsze jest łatwe, ale które warto przeżyć w pełni, szukając własnej drogi do szczęścia. Jeśli lubisz powieści o zmianach, relacjach międzyludzkich i odrodzeniu, ta książka na pewno Cię poruszy.