Czarna lista
Aleksandra Marinina

Na początku mojej lektury było małe rozczarowanie, wynikające z braku obecności Anastazji Kamieńskiej. Tutaj w sprawę zabójstwa aktorki podczas festiwalu filmowego angażuje się milicjant Stasow, spędzający urlop w nadmorskim kurorcie z córką i byłą żoną. Poznanie go nie wywołało u mnie wielkich emocji czy sympatii: ot istny ,,swój koleś", trochę ironiczny, beztrosko podchodzący do obowiązków rodzicielskich, jego motywacja i zaangażowanie w sprawę budzi małe zastrzeżenia. Aczkolwiek im dalej, tym lepiej, jak w innych kryminałach Marininy: obnażenie panujących w Rosji zasad i układów, nieoczywiste rozwiązanie sprawy. Spodobało mi się partnerstwo i narady Stasowa z Tatianą, pisarką kryminałów. Stasow dedukuje, kto mógłby za tym stać, sprawdza hipotezy, szczególnie podejrzana jest śmierć u pewnego świadka, która przychodzi ,,w porę", co wzbudza podejrzenia. Akcja robi się dynamiczna, gdy ktoś za wszelką cenę i różnymi sposobami chce się pozbyć bohatera z kurortu. A on uświadomia sobie, że wdepnął w ,,grubą" sprawę. Wtedy zaś musi sięgnąć po istne szpiegowskie metody, kamuflaż, informacje, spryt i pomysłowość. Co z tego wyniknie? ,,Kartka z nazwiskami. Nazwiska sześciu lub siedmiu osób, z których czworo nie żyje." Co łączy je poza śmiercią? ,,Czarna lista" to kryminał w realiach postkomunistycznej Rosji: z szemranymi układami, z mentalnością tego narodu. Kto jeszcze nie czytał książek Marininy, niech spróbuje.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Mocno irytowały rosyjskie nazwy i nazwiska, szczególnie na początku książki, lecz po połowie przyzwyczaiłam się i nie rzucały mi się już tak bardzo w oczy. Muszę pochwalic świetny pomysł na książkę. Nie sądzę bym przeczytała inne książki autorki, ale szczerze polecam, szczególnie w wakacje :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jak inne rosyjskie kryminały, oddaje mentalność radziecką, zachowania charakterystyczne dla tamtej epoki i jest kulturowym zapisem chwili. Lubię wyławiać takie "perełki", jak picie szampana z tanich plastikowych kubeczków, wyciągnięcie przez gospodarzy kieliszków do koniaku z powodu niecodziennej okazji, podawanie cen w dolarach ("jednostkach umownych"). Sama fabuła niestety smutna. Ale ciekawie napisana.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Cykl o Anastazji Kamieńskiej bez rzeczonej bohaterki jakoś dziwnie wygląda. Bardzo brakowało mi Nastii, mogła chociaż jakiejś konsultacji udzielić. Sam pomysł na fabułę nie był jakiś fantazyjny ale do przyjęcia. Postać Stasowa także ale do Kamieńskiej jeszcze mu daleko. Sprawa toczy się powoli chociaż jest kilka trupów. Niestety wszechobecna korupcja i arogancja przestępców w maleńkim miasteczku jest nie do pokonania. Czy tak może dziać się tylko w Rosji?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)