Córka powietrza. Seria Córki żywiołów
Dorota Gąsiorowska

RECENZJA PRZEDPREMIEROWA – PREMIERA 25 WRZEŚNIA

Magia, skrywane sekrety i emocje przeplatają się w tej powieści tworząc niezwykły obraz.

Pisarka Ava w poszukiwaniu inspiracji wyjeżdża do opuszczonego i odludnego domu swoich rodziców. W dniu swoich urodzin dostaje od tajemniczego darczyńcy rzeźbę bogini. Od tego momentu w jej życiu zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Pojawia się tajemnicza wysłanniczka magicznego świata - ważka, a do domu obok wprowadza się Emil. Ava poszukując rzeźbiarki, której dzieło otrzymała, wpada na trop tajemnicy, która zaprowadzi ją do Francji.

Pani Dorota Gąsiorowska maluje przecudne, barwne i tajemnicze światy używają do tego nie pędzla, a słowa. Jej powieść tętni życiem lasu,  oczarowuje ważkami i pszczołami, kusi zapachami i barwami, uspakaja szumem liści i wzbudza niepokój tajemniczymi zakątkami. 

Przyroda jest bardzo istotna w tej książce, ponieważ to na jej łonie bohaterowie znajdują ukojenie, inspirację i oderwanie od osaczającego ich gwaru miast.

„Córka powietrza” toczy się dwutorowo, w dwóch różnych okresach czasu. Obie historie mają swoją realną i magiczną część.  Z czasem zaczynają się zazębiać odkrywając kolejne sekrety. Razem z bohaterami przeniesiemy się do Puszczy Zielonej na Równinie Kurpiowskiej, na Jurę Krakowsko – Częstochowską, do Paryża oraz malowniczej i niespokojnej Bretanii.

Uwielbiam powieści ukrywające w swym przepastnym wnętrzu sekrety rodzinne, które łączą przeszłość z teraźniejszością.  Tutaj będzie ich naprawdę sporo i wprowadzą one niemały zamęt w życiu bohaterów. Będzie mnóstwo emocji, będą tragedie, będą łzy, ale będzie też miłość. Bardzo podobało mi się, że autorka posadowiła swoją powieść, pomimo sporej  ilości elementów  fantastycznych, w prawdziwych miejscach, które wydaje mi się dobrze zna. Warto je znaleźć i obejrzeć.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję Pani Bognie z PRart Media @znak_literanova @dorota.gasiorowska.autorka

Jeśli lubicie opowieści dziejące się w przepięknych sceneriach, z zagadkową bohaterką, oraz z nutką magii, zapewniam, że ta was zadowoli.

"Najważniejsze to być uważnym, żeby niczego nie przeoczyć, bo małe zmiany prowadzą nas do wielkich odkryć. A to, na co często nie zwracamy uwagi, może nadać naszemu życiu zupełnie inny bieg i ostatecznie zaprowadzić nas do miejsca, gdzie czekają na nas naprawdę wyjątkowe rzeczy. "

Ava jest autorką poczytnej serii fantasy. Kiedy dopada ją niemoc twórcza, wyjeżdża z Warszawy do leśnej chaty w Puszczy Zielonej, gdzie ma nadzieję znaleźć spokój oraz wenę do dalszej pracy. Niespodziewanie otrzymuje pewną tajemnicą przesyłkę,odtąd wszystko się zmienia. Jednocześnie poznajemy opowieść o Lalie Rousseau. Kim była Lalie i jaka jest jej historia? W trakcie zastanawiałam się nad odpowiedzią na to pytanie, gdyż niezupełnie było to dla mnie jasne, a przynajmniej do pewnego momentu. 

"Ależ ta dziewczyna musiała mieć w sobie siłę, by przetrwać ten ciąg przykrych zdażeń, który zgotował dla niej los. "

Lalie i Ava to dwie różne bohaterki, jedna nad wyraz dojrzała, druga momentami infantylna, biorąc pod uwagę to co przeżywały w danej chwili. Pomimo tego, jednak mają wiele wspólnego. Przeplatające się losy obu kobiet tworzą bardzo ciekawą historię. Zobaczcie sobie w internecie zdjęcia Huelgoat, czyż samo to nie wystarczy, żeby powstały pomysły na różne magiczne opowieści ? Nie dziwię się, że w głowie autorki powstała właśnie taka, a Huelgoat stało się jednym z miejsc, w którym dzieje się akcja tej książki. 

Autorka kupiła mnie tą powieścią. To co w niektórych fragmentach czytało się jak sprawozdanie, przerodziło się w malowaną słowem, cudowną powieść. Ponad pięćset stron przeczytanych w dwa dni mówi chyba dano za siebie.

Gorąco polecam wam tę książkę. Dajcie się skusić. 

Przedpremierowa recenzja

Bardzo czekałam na drugi tom z serii Córki żywiołów.

Po ziemi nadszedł czas na powietrze.

Jeśli nie czytaliście pierwszego tomu, to nic nie szkodzi, bo historie można czytać całkowicie oddzielnie.

Chociaż zachęcam do zapoznania się z obydwoma, bo naprawdę warto a w pewnym momencie mamy te same postacie, co w Córce ziemi.

Ava odkrywa na nowo siebie, odzyskuje wenę a także odkrywa tajemnice nie tylko odległej przeszłości ale również swojej własnej, najbliższej rodziny.

A to wszystko za sprawą tajemniczej przesyłki oraz pewnej ważki.

Pasjonująca podróż przez czas, przestrzeń i naturę.

Pełna magii, tajemnic i miłości oraz rodzinnej atmosfery.

Nie zabraknie także niebezpieczeństw, wszak zawsze ludzie stawali się bezwzględni gdy czegoś nie potrafili objąć rozumem, zwłaszcza dawniej to pojmowanie świata było o wiele węższe.

Fascynujące postacie, szczególnie Duna i Tara, które wprowadziły elementy baśniowe do tej historii, pozwalają nam na przeniesienie się do świata, w którym człowiek łączy się z naturą a połączenie to jest magiczne zarówno w przenośni jak i dosłownie.

Lalie, która musiała przejść tak wiele... 

Biedna Lalie, zdradzona przez osoby najbliższe, zostawiona praktycznie sama sobie na szczęście ma cudownych rodziców - a tych dwoje znacie już z poprzedniego tomu, tak samo jak pewną rzeźbiarkę.

Jeśli nie znacie, to nic straconego, najważniejsze kwestie są przytoczone również tutaj po krótce.

Pięknie było móc spędzić czas z tą lekturą, czarującym piórem autorki i otoczoną przez las.

Niestety jedna rzecz, która mi nieco obniżyła notę to to, że Córka powietrza skupia się mocno na relacjach damsko męskich (i bynajmniej nie mam na myśli w scen intymnych), o wiele bardziej niż poprzedni tom, przez pewien czas pozostawiając sylfy i więź z żywiołem na bocznym torze, zapomnianą.

Szczęśliwie wracamy jeszcze do tej magii, do tego ukojenia a po drodze mamy kilka plot twistów, które wirują naszymi bohaterkami niczym tornado.

A odcięcie od natury okazało się koniecznością.

Ta historia uczy nas wiele o naturze ludzkiej, relacjach i więziach z innymi ludźmi.

“Córka powietrza” nie jest moim pierwszym spotkaniem z twórczością pani Doroty Gąsiorowskiej, przeczytałam chyba ze dwie jej książki, lecz wielka fanką jej twórczości była moja mama. Po lekturze taj powieści wiem już dlaczego... Autorka tak sprawnie tworzy fabułę, że w trakcie czytania ma się wrażenie jakby samemu podążało się śladami bohaterów. Pewnie dlatego Dorota Gąsiorowska nazywana jest “czarodziejką słowa”, potrafi wyczarować piękne opowieści.

"Pisanie było nie tylko moją pracę, ale też pasją, dawało mi solidnego kopa, a bez tego nie żyłam, tylko wegetowałam."
Autorka prowadzi fabułę tek książki w dwóch ramach czasowych. Poznajemy pisarkę Avę, która w poszukiwaniu inspiracji, przeprowadziła się z Warszawy do domku swoich rodziców, którzy wyjechali w tym czasie na zagraniczne wakacje. Mimo tego, że wokół panuje cisza, bo dom jej rodziców znajduje się niemal w samym centrum Puszczy Zielonej, Ava nie może się zabrać do pisania. Brakuje jej nie chęci, ale twórczej weny. 
W drugim wątku poznajemy Lalie, nastolatkę Bretanii, która z rodzicami i starsza siostrą mieszka w uroczej okolicy, blisko lasu, wiele, wiele lat wcześniej. Lalie także uwielbia pisać...
Czy tylko chęć pisania łączy obie bohaterki? Co lub kto może je jeszcze łączyć? 

Gdy Ava otrzymuje rzeźbę Sylfidy, jest pewna, że to prezent urodzinowy od rodziców, jednak za chwilkę listonosz przynosi kolejną przesyłkę, właśnie od rodziców. Posąg bogini przesłano anonimowo z Francji a rodzice Avy są przecież w Hiszpanii... Kto wiedział o jej urodzinach i zrobił taki prezent? Ktokolwiek to jednak zrobił, to pomógł Avie, bo patrząc na piękną Sylfidę Ava zaczyna ponownie pisać. Inspiracji jej już nie brakuje. A gdy zauważa jeszcze piękną błękitną ważkę, która od czasu pojawienia się rzeźby fruwa w jej ogrodzie , wie że to jakby magiczna siła pozwala jej na twórczą pracę.

"Odkąd wróciłam do pisania, miałam wrażenie, że ta historia chce jak najszybciej się zmaterializować. Aż łaskotały mnie czubki palców, kiedy z podekscytowaniem stukałam w klawiaturę, ożywiając kolejnych bohaterów i miejsca, do których już niebawem mieli zawitać."
Pojawienie się w sąsiednim, opuszczonym domu młodego mężczyzny, wprowadza nieco zamętu. Jednak Ava próbuje go ignorować. Dręczy ją jednak pochodzenie rzeźby. Postanawia odszukać rzeźbiarkę, która stworzyła Sylfidę. Wybiera się zatem w okolice ojcowskiego parku, które zresztą chciała i tak kiedyś zobaczyć.
Znajduje tam przyjazne osoby a także trafia na tomik wierszy francuskiej poetki. Wiersze stają się dla Avy bardzo ważne, coś sprawia, że nie może się im oprzeć. Chce poznać przeszłość tej mało znanej poetki. Nie zdaje sobie sprawy do rozwiązania jakich tajemnic doprowadzą jej poszukiwania. Rodzice Avy również mają jakieś tajemnice. Ava coraz bardziej to czuje.
Lalie w wyniku wielu nieporozumień musi wyprowadzić się z ukochanej Bretanii i zamieszkać w Paryżu. Dlaczego musiała opuścić swoje miejsce? Jaki wpływ na jej losy będzie miała wyprowadzka do dużego miasta? Jakie tajemnice skrywa jej przeszłość?
Kim jest tajemnicza córka powietrza?

"Jestem córką powietrza i rozpiera mnie z tego powodu duma."

Ja już wiem, a jeśli i Wy chcecie się dowiedzieć, to musicie sięgnąć po tę książkę. 
A ja zarezerwowałam już w bibliotece pierwsza część z serii "Córki żywiołów" i czekam na następne opowieści.
POLECAM.

Za możliwość przeczytania tej pasjonującej historii dziękuję Pani Bognie Piechockiej z PRart Media oraz Wydawnictwu ZNAK.

Książka, według mnie z tych długo dojrzewających. Nie jestem w stanie określić jak długo, ale trochę to trwało, gdy zastanawiałam się po co opisywać takie zwykłe życia dwóch kobiet. A jednak przewracając kolejne kartki coraz bardziej łączyłam się z bohaterkami, czułam do nich coraz większą sympatię i razem z nimi przeżywałam rodzinne sprawy.

Córka powietrza to nie jest opowieść  o jednej kobiecie, ale o dwóch. Dzieli je czas, jedna rodzi się, gdy drugiej nie ma już na świecie, dzieli miejsce zamieszkania. Ale jest też coś, co dwie panie łączy w szczególny sposób. Wrażliwość na sztukę, bliskość z naturą (taka od najwcześniejszych lat oraz ta odkryta dopiero w dorosłym życiu), sekrety rodzinne, talent pisarski oraz odrobina magii.

Ava, to współczesna pisarka. Tymczasowo zamieszkuje w domu swoich rodziców w środku Puszczy Zielonej. Liczy, że czas spędzony w tym miejscu okaże się pomocny w pobudzeniu weny, gdyż od jakiegoś czasu zmaga się z twórczą niemocą. Kiedy już zupełnie traci nadzieję, że znowu zacznie pisać, dzieją się pewne rzeczy. Na początku dostaje nieoczekiwany prezent od anonimowego nadawcy. Prezentem jest rzeźba kobiety, która w szczególny sposób zaczyna oddziaływać na Avę. Później kobietę odwiedza niezwykły gość, niebieska ważka, sprawiająca wrażenie jakby nie pochodziła z tego świata.  Spokój kobiety zakłóca także niespodziewane wprowadzenie się do sąsiedniej chaty młodego mężczyzny. A jakby zmian było mało, to wkrótce Ava odkrywa, że kochani rodzice coś przed nią ukrywają.

Ava wie, że nie zazna spokoju dopóki nie znajdzie odpowiedzi na dręczące ją pytania. Dlatego postanawia działać, pragnie znaleźć autorkę rzeźby. Te poszukiwania z kolei zaowocują odnalezieniem śladów pewnej francuskiej pisarki i zrodzą kolejne pytania- kim ta pisarka była.

Kim była? Ja już wiem i zapewniam was, że warto się tego dowiedzieć samemu czytając Córkę powietrza. Losy tajemniczej pisarki chwytają za serce.  Książka napisana jest bardzo przyjemnie. Autorka stworzyła postacie, które da się lubić. Choć książka ma prawie 600 stron, to jednak nie ma tu zbędnych zapychaczy. Wątki są konkretnie opisane, tyle ile potrzeba, by przekazać wszystko co istotne w przyjemny sposób.

Polecam.