Cappuccino z cynamonem
Edyta Świętek

Pierwsze spotkanie z twórczością Edyty Świętek i na pewno nie ostatnie. Książka bardzo mnie się podobała. Pokazała mi że nie każde szczęśliwe małżeństwo może przetrwać, nawet kiedy darzą się ogromnym szacunkiem i zaufaniem... i tak było Patrycji i Sebastiana ....jedna wiadomość przewróciła ich dotychczasowe życie do góry nogami...czy uda im się zbudować ponownie trwały związek? czy można zaufać kolejnej osobie ? czas pokaże....

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Patrycja z Sebastianem w oczach jej przyjaciółek uchodzą za idealne małżeństwo. Nawet nie wiedzą w jak wielkim są błędzie. Prawdę powiedziawszy to małżeństwo nie jest idealne pod żadnym pozorem. I w końcu pewnego dnia, wszystko się sypie. Sebastian postanawia odejść od swojej żony i córki. Co takiego się wydarzyło w ich małżeństwie, że podjął taką decyzję? Czy Patrycja pozbiera się i zdoła ułożyć sobie życie na nowo? Edyta Świętek napisała powieść, w której zawarła samo życie. Problemy w małżeństwie, szalone spotkania przyjaciółek, tajemniczy mężczyzna, który zawraca kobietom w głowie i stomatolog, który jest nie lada zagadką. No i jeszcze praca, która nie zawsze jest ucieleśnieniem naszych marzeń. Czasem ludzie pobierają się, ukrywając przed sobą jakieś sekrety, nie zastanawiając się nad konsekwencjami jakie mogą z tego wyniknąć. Patrycja nie rozumie, dlaczego jej mąż jest w stosunku do niej tak oschły, nie widzi potrzeby uprawiania seksu, czy też czułości. Do tego jej przyjaciółki, które wciąż obgadują mężczyzn, oczerniając ich w każdy sposób. Jak długo można tak wytrzymać? Patrycja to postać, która nie jest zamożna, wie co to ubogie życie. W dzieciństwie nie dostawała nowych zabawek, ubrań - zawsze musiała nosić je po kimś innym. Ma pracę, choć nie czuje się w niej spełniona, do tego kolega z pracy Teodor, który momentami jest nie do zniesienia. Wierzcie mi, że gdyby przyszło mi pracować z kimś takim jak on, mogłabym mu niechcący zrobić jakąś "krzywdę". I choć Patrycja to postać niezwykle sympatyczna, momentami zachowywała się lekkomyślnie przez co strasznie mnie drażniła. Sebastian, tej postaci nie polubiłam, za to jak zachowywał się w stosunku do swojej żony i za to, że przez niego musiała cierpieć. Autorka porusza tutaj temat miłości, przyjaźni, a także i zdrady. Czasem wystarczą jakieś ładne oczka, tajemnicze spojrzenie, a kobiety od razu tracą głowę dla takiego kogoś. Tylko czy ładne oczka, zawsze kryją dobre intencje? Czy Jacek, nie bez powodu próbuje zawrócić w głowie Patrycji? Jakie ma wobec niej intencje? "Gorący oddech Jacka parzył skórę Patrycji niemalże z taką samą intensywnością jak ogień ze snu. Tonęła w czarnej otchłani jego źrenic. Jej ciało błagało o pieszczoty. Mózg sprzeciwiał się dzikiemu instynktowi. Walczyła sama ze sobą." Nasze życie nie zawsze układa się tak jakbyśmy tego sobie życzyli. Wydaje nam się, że wszystko jest tak jak powinno, aż tu nagle jedna wiadomość niszczy nasze dotychczasowe życie. Szukamy w sobie winy, no bo przecież bez powodu tak się nie stało, tylko czy zawsze to my jesteśmy wszystkiemu winni? Czy po takim ciosie, można się pozbierać, i poukładać swoje życie na nowo? Wszystko zależy od nas samych, od tego, którą ścieżkę obierzemy. Może nie zawsze będzie ona słuszna, ale w końcu trafimy na tę właściwą, zbierając bagaż doświadczeń, jakie niesie nam życie. Rozwód, nie musi oznaczać końca świata. Nie możemy myśleć tylko kategorią: nie mogę pozwolić na to, by moje dziecko wychowywało się bez ojca. Bo tkwiąc w takim chorym związku, wyrządzimy mu jeszcze większą krzywdę. Nie powinniśmy oceniać drugiego człowieka tylko po jego wyglądzie. Być może pod brzydką "powłoką", znajduje się ktoś, kto jest godzien zaufania i miłości, ktoś kto pragnie akceptacji drugiej osoby. Przecież to nie nasz ubiór, świadczy o tym, jakimi jesteśmy ludźmi. Każdemu należy dać szansę. Miłość ma różne oblicza, a nasza autorka przedstawiła ją w różnych sytuacjach. Jedno jest pewne, jeśli jesteśmy pewni, że to ten jedyny, czy też ta jedyna, powinniśmy walczyć o tę miłość do końca. Nie możemy poddać się tylko dlatego, że pojawiła się chwila słabości, poddać możemy się dopiero wtedy, kiedy będziemy pewni, że zrobiliśmy już wszystko co w naszej mocy, by jej nie utracić. Postacie przedstawione w książce są różnorodne, mają swój charakterek, borykają się z własnymi problemami. Możemy odczuć z nimi nić porozumienia, bądź też złości. Na pewno każdy z nas, choć w jednej z nich odnajdzie cząstkę siebie. Język autorki jest lekki i przyjemny, przez co powieść pochłania się bardzo szybko. Cappuccino z cynamonem to powieść, głównie o kobietach, które borykają się z życiem, rozterkami, uczuciami i własnymi myślami. To powieść, która ukazuje, że życie może przynieść nam wiele niespodzianek, ale zawsze jest szansa, by wszystko zacząć od nowa. Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Patrycja jest normalną 36-letnią kobietą. Ma pracę, męża, córkę i domek na skaju Puszczy Niepołomickiej. Ma także grono wiernych przyjaciółek, w większości po rozwodach, pomstujących na cały świat, a szczególnie jego męską część. Zdawałoby się, że tylko jej małżeństwo przetrwa w świecie pełnym zdrad. Przecież to związek idealny! Pewnego dnia świat Patrycji rozpada się, mąż wyznaje jej, że jest homoseksualistą. Oszukiwana przez wiele lat kobieta nie może pogodzić się z losem.... Znaleźliby się pewnie tacy, którzy nazwaliby tę książkę kiepską. Ot, babskie czytadło! Dla mnie jednak pozycja ta bardzo się spodobała. Przeczytałam ją bardzo szybko. Lekki styl i ludzkie problemy. Pozycja ta troszkę otworzyła mi oczy na problemy współczesnych małżeństw, powody zdrady, czy chociażby kryzys wieku średniego. Jest jednak w niej także wiele nadziei. Patrycja znalazła szczęście u boku Klaudiusza. A wszystko zaczęło się od filiżanki kawy z cynamonem...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Sytuacja z życia wzięta - on, ona, dziecko, praca, dom - niby wszystko jest ok, nie ma bardziej zgranego małżeństwa, a tu nagle kochanek, przyjaciel, przyjaciółki (te na pokaz i te od serca). Bardzo łatwo zaprzyjaźnić się z Pati chociaż na chwilę, bo tylko tyle potrzeba, żeby przeczytać tę książkę.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kobieca opowieść idealna na chłodne wieczory. Dość przewidywalna, ale mnie to nie zraziło. Znalazłam tu świetny pomysł na grę słowną, którą mam ochotę wykorzystać w czasie zabawy z dziećmi. Książka pozostawiła mnie też z pewnymi pytaniami. Czy można przez wiele lat nie zorientować się, że ktoś bliski nas oszukuje? Czy można przez wiele lat wodzić za nos kogoś bardzo bliskiego? Pomyślałam też o toksycznych przyjaźniach. Bywa, że otaczamy się ludźmi, którzy nas ograniczają,przez których tracimy pozytywną energię.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Cappuccino? Jak najbardziej. Z cynamonem? Poproszę. Tak podane jak na okładce? Oczywiście. Problemy przedstawione przez Autorkę? Warte przemyślenia, "przegadania" właśnie przy kawie. Bohaterki i ich postawy życiowe? Nie, dziękuję! Ani przy kawie (można się zakrztusić), ani w najbliższym otoczeniu (nie ta filozofia życiowa, nie ta energia).

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Super książka polecam i druga część też fantastyczna ?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)