Białe zęby
Zadie Smith

Nie słyszałam wcześniej ani o autorce, ani o tym tytule. Jednak gdy zobaczyłam tę książkę na półce w księgarni, musiałam ją mieć. Nie pożałowałam.
Interesująca historia. Przeplatające się wątki bohaterów są niezwykle dopasowane do realiów,rzeczywiste w swym opisie. Błyskotliwa i zabawna. Polecam :-)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

6 na 6. Objawienie!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

W książce poznajemy trzy rodziny. W skład pierwszej z nich wchodzi Archie, czterdziestosiedmioletni Anglik, który jest życiowym nieudacznikiem, a decyzje podejmuje rzucając monetą. Jego żona to Clara, która dla swojego męża rezygnuje ze swojego wyznania, jest Jamajką. Ich dziecko to Irie. Druga rodzina to Iqbalowie. Samad i Arsana pochodzą z Bangladeszu i mają dwójkę dzieci, bliźniaki Millat i Magid. Ostatnia rodzina to Chalfenowie. Jest to typowi, angielscy przedstawiciele klasy średniej. Marcus, czyli głowa rodziny pracuje nad projektem "Mysz przyszłości", czyli lekarstwem na raka". Jest jeszcze jego żona i dzieci. Jest to rodzina dziwna, wyluzowana i zwariowana. Bohaterowie, których stworzyła Zadie Smith to postacie barwne, z ciekawymi osobowościami. Każdą z osób mamy okazję dobrze poznać, zajrzeć w jej przeszłość i dowiedzieć się czegoś więcej. Autorka splata losy wszystkich bohaterów, pozwiązuje ich ze sobą. Często przez to gubiłam się w tym co czytam, wracałam na poprzednie strony aż załapałam o co chodzi. Radzę czytać uważnie i zwracać uwagę na wszystko, bo później autorka to wyciąga na wierzch. Ta książka porusza tak wiele tematów, że właściwie nie wiem o czym napisać. Po pierwsze poznajemy osoby z innymi wyznaniami, a co za tym idzie z innymi zwyczajami. Mamy świadków Jehowy, muzułmanów. Możemy poznać jak wygląda ich wiara, jakie mają zwyczaje, tradycje. Jeżeli o religii mowa to będą też dylemat z tym związane. Mamy też problem fanatyzmu religijnego, ale tu nie chcę niczego zdradzać. Książka również dotyczy tolerancji i rasizmu. Poznajemy Irie, jest problemy, dylematy związane z własnym wyglądem, pochodzeniem. Mamy też różnice różnych ras, wyznań, religii. Zadie Smith w tej książce pisze tak jakby o sobie, bo tak jak Irie ma ojca Anglika, a jej matka pochodzi z Jamajki. Są też inne podobieństwa. Irie jest jej odzwierciedleniem. Dzięki temu książka ta jest dla mnie bardzo wiarygodna. Po części na pewno jest to autobiografia autorki. W książce znajdziemy jeszcze wiele innych spraw, problemów takich jak: konflikty pokoleniowe, zwykłe sprzeczki rodzinne, bunty młodych osób, odnajdywanie się w środowisku, w którym się żyje, szukanie autorytetów, zrozumienia, potrzeba przynależności. Tak na prawdę to książka o życiu emigrantów w obcym kraju ich codzienności i odmiennej kulturze. Książka jest bardzo mądra i podejmuje ważne tematy aczkolwiek nie jest bez wad. Niestety jest tutaj wiele nudnych opisów, często zbyt długich. Nie trudno się też domyślić, że jest to powieść zagmatwana i często się gubiłam. Recenzja została też opublikowana na moim blogu: http://kingaczyta.blogspot.com/2013/06/zadie-smith-biae-zeby.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Powieść ma swoje dobre momenty, ale jest ich zdecydowanie za mało. Sama historia mnie nie porwała, a z bohaterów nie polubiłem do końca żadnego. Uważam wręcz, że niektórzy są mocno nienormalni...Jakoś nie przekonało mnie też opisywanie w lekki i żartobliwy sposób przeróżnych złych, dramatycznych, czy nawet tragicznych zjawisk i zdarzeń.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)