Bachur. Historia rodziny von R.
Anna Klara Majewska

Kiedy do tłumaczki Iwony pisze Vero, który chce odzyskać pamiętnik swojej babki Odette, kobieta musi zmierzyć się z przeszłością. Vero jest synem Gerda, Niemca, który na początku lat 90. przyjechał do Polski, aby poznać miejsce swoich narodzin. Iwonę i Gerda połączyło uczucie, z którego kobieta nigdy się nie wyplątała. Jednak będzie musiała zmierzyć się z przeszłością, ponieważ tak jak przed ćwierć wieku Gerdowi, tak teraz jego synowi pokaże rodzinne Mazury. Akcja powieści dzieje się na trzech płaszczyznach. Losy Iwony poznajemy na zmianę z losami Odette, która pozostawiła pamiętnik. Dowiadujemy się więc, jak toczyły się losy rodziny von Ritthoff podczas II wojny światowej. Wszystko spowijają tajemnice i kłamstwa, w które wikła się zarówno Odette, jak i Iwona. "Bachur" to pełna emocji książka, od której trudno się oderwać. 

"Bachur. Historia rodziny von R." Anny Klary Majewskiej jest powieścią, której akcja dzieje się wielotorowo. Dzięki zapiskom w pamiętniku zostajemy przeniesieni do lat drugiej wojny światowej, następnie dzięki wspomnieniom Iwony wracamy do lat późniejszych, gdy wojna się już skończyła, a jeden z jej bohaterów, który urodził się podczas jej trwania wraca w miejsce swego narodzenia, gdzie spotyka go wiele niespodziewanego. To nie koniec wędrówki w czasie, gdyż dalsze pokolenia również chcą uzyskać odpowiedzi na dręczące ich pytania. 

Fabuła powieści jej ciekawa, wzbudza zainteresowanie czytelnika, aczkolwiek jest mocno przewidywalna i mogę śmiało napisać, że w swoich przypuszczeniach nie pomyliłam się ani razu. Niemniej jednak wciągnęła mnie i wzbudziła wiele emocji. Uwielbiam wszelkie powieści z tajemnicą rodzinną w tle, gdzie prawda wypływa powoli na wierzch. Gdy pochłaniam lektury, często ich bohaterowie wzbudzają we mnie sympatię lub wręcz coś zupełnie odwrotnego, a mianowicie negatywne emocje. W tym przypadku miałam totalny mętlik, moje postrzeganie ich było zmienne. 

Pomimo tego, że jak już wcześniej napisałam, akcja książki była dla mnie przewidywalna, to jednak samo jej zakończenie mnie mocno zaskoczyło - tego się nie spodziewałam. 

Nie wiem, czy gdyby ktoś zapytał się mnie, czy polecam tę powieść, mogłabym śmiało to zrobić. Mam mieszane odczucia co do niej. Z jednej strony uważam, że fabuła jest interesująca i wzbudza ciekawość, a z drugiej budzi we mnie jakiś nieznajomy mi niepokój, jakby podczas jej pochłaniania coś nieodgadnionego mnie męczyło. 

biblioteczkamoni.blogspot.com