Recenzja książki: Vendetta Lukrecji

Recenzuje: Patryk Obarski

Rozpoczęcie kariery nigdy nie jest łatwe – zwłaszcza nie wtedy, kiedy planujemy związać się ze… służbami specjalnymi. Do elitarnej jednostki wywiadu zwerbowana zostaje Anna Litewski, główna bohaterka sensacyjnej serii Elizy Korpalskiej Być jak Jack Reacher.

W trzeciej powieści z cyklu, Vendetcie Lukrecji, czytelnicy powracają do młodości tytułowej bohaterki, która stawia pierwsze kroki w Specjalnej Agencji Wywiadowczej. Młoda i nieobeznana agentka zostaje zaangażowana w akcję odbicia uprowadzonego przez gangstera komendanta stołecznej policji.

Lukrecja dostarczyć ma okup. Nikt nie spodziewa się jednak, że sprawy szybko wymkną się spod kontroli nie tylko agentów, ale także i gangsterów. Okazuje się także, że sprawa zaginięcia komendanta ma drugie dno, natomiast granica między stróżami prawa a przestępcami jest bardzo cienka.

Vendetta Lukrecji to interesująca powieść sensacyjna z rozbudowanymi wątkami obyczajowymi. Autorka w swojej powieści udowadnia, że historia o służbach specjalnych wcale nie musi obfitować jedynie w zwroty akcji rodem z hollywoodzkiego kina.

W Vendetcie Lukrecji autorka odchodzi od sprawdzonego schematu, w którym fabuła sprowadza się do pogoni za przestępcą. Oczywiście, taki motyw występuje w powieści i właściwie stanowi powód otwarcia całej historii, jednak ten typowo sensacyjny wątek szybko schodzi na dalszy plan, a przed czytelnikami odsłaniane są kolejne tajemnice.

Powieść Elizy Korpalskiej ma w sobie coś z thrillera political-fiction, w powieści nie brakuje zakulisowych rozgrywek i brudnych zagrań. Zamiast wytrawnych polityków mamy jednak agentów najwyższego szczebla znanej agencji wywiadowczej. Pomiędzy nich trafia natomiast tytułowa Lukrecja: wówczas niedoświadczona agentka, która rzucona zostaje na głęboką wodę.

Eliza Korpalska w swojej powieści sensacyjnej pokazuje, jak ogromną siłą i determinacją mogą poszczycić się niektóre kobiety. I czyni to nie tylko na przykładzie głównej bohaterki, ale również postaci drugoplanowych – jak pani Huckelberry, dziwna i nieco szalona przyjaciółka Lukrecji.

Agentka słuchała jak zaczarowana. Pani Huckelberry wydawała jej się fascynująca i zarazem groteskowa

W Vendetcie Lukrecji pojawiają się sceny typowe dla prozy sensacyjnej, ale także elementy mocno zaskakujące w tym gatunku – jak przyjaźń ze zbzikowaną staruszką. Vendetta Lukrecji to opowieść ukazująca cały szereg powiązanych ze sobą postaci. Związki między nimi bywają zaś skomplikowane i nieoczywiste. Co ważne, w powieści Elizy Korpalskiej nie ma postaci jednoznacznie pozytywnych i dobrych. Każdy ma tu coś na sumieniu, nawet agenci, którzy poświęcają swoje życie, broniąc sprawiedliwości.

Vendetta Lukrecji to atrakcyjna powieść na pograniczu literatury sensacyjnej oraz kryminału. Książkę przeczytać powinni zwłaszcza ci czytelnicy, którzy dobrze znają już agentkę Lukrecję, choć wydaje się, że nic nie stoi na przeszkodzie, by sięgnęli po nią również czytelnicy nieznający pozostałych powieści z serii.

Tagi: bóg