Recenzja książki: Tylko bądź blisko
Recenzuje: truskawka2
Jola ma w życiu trudno. Jest bardzo samotna... w swoim związku. Marek stosuje wobec niej przemoc psychiczną. Krzyczy, poniża, karze lodowatą obojętnością. Jedynym promykiem światła w jej życiu jest córeczka Ula. Kobieta nie ma jednak siły, by zerwać chory związek. W końcu pojawia się kropla, która przelewa czarę goryczy. Jola odkrywa, że Marek ją zdradza.
Bartek ma jeszcze gorzej. Podczas tragicznego wypadku samochodowego (zderzenie z pijanym kierowcą) stracił rodziców i ukochaną. Sam przeżył, choć kilka miesięcy był w śpiączce. Teraz, po niemal trzech latach, mozolnie próbuje odbudować swoje życie. Ścieżki tej poobijanej przez los dwójki się krzyżują. Co z tego wyniknie dla obojga?
Powieść Tylko bądź blisko wciąga od pierwszych stron. Nic w niej nie ma oczywistego. Tytuły rozdziałów nietypowe – zaczerpnięte z kart Tarota. Nastrój trudny do określenia – smutek ustępuje miejsca humorowi i czułości, by za parę stron znów wybić się na plan pierwszy. Zakończenie zaskakuje. Prawdziwy rollercoaster.
dr Kalina Beluch
