Recenzja książki: Sixtine. Złoto Azteków. Tom 1

Recenzuje: Danuta Szelejewska

Pojawiające się na rynku wydawniczym komiksy cieszą miłośników graficznych opowieści . Nastolatka Sixtine opowie swoją historię wszystkim chętnym, choć ucieszeni będą zwłaszcza ci, którzy dorównują głównej bohaterce wiekiem.

Sekwencyjna historia obrazkowa, oczywiście z dodanym tekstem, przenosi czytelnika na brzeg oceanu, gdzie pomysłowa Sixtine zawiera znajomość z trzema duchami piratów. Nie wiadomo czy duchy są sympatyczne, czy wręcz przeciwnie, faktem jest natomiast to, że duchy trzech piratów z nikim nie wchodziły w konflikty, nie wywoływały sporów, nikomu też nie wyrządziły żadnej krzywdy. Ponieważ widziała i słyszała je tylko Sixtine, bez przeszkód wyruszyły z nią w drogę powrotną do domu. Teraz już zawsze czuła się bezpiecznie, nigdy się jej też nie nudziło. Mieszkanie z duchami pod jednym dachem przez okres dziewięciu lat ugruntowało przyjaźń między nimi a dziewczynką: mogli na siebie nawzajem liczyć zawsze, na dobre i na złe, w radościach i smutkach – nawet wtedy, gdy narastające w zastraszającym tempie długi przywiodły do drzwi ich domu komornika.

Akcja powieści rozwija się szybko. Dzieje się dużo, a zaczyna się dziać jeszcze więcej, gdy klasa Sixtine wybrała się do muzeum na wystawę Skarb Azteków. Dla duchów piratów, którzy – jak wiadomo – od początków komunikacji morskiej zajmowali się łupieniem skarbów, słowo „skarb” zabrzmiało najprzyjemniej. Teraz trzeba tylko zaplanować włamanie. Wystarczy zaopatrzyć się w neseser z wytrychami i sznur, zawiązać na głowie chustkę z wizerunkiem czaszki oraz skrzyżowanych piszczeli i… do abordażu! Jak uciec bandzie zbirów? Gdzie schować kuferek, po brzegi wypełniony złotymi monetami? Kim jest naukowiec z tajnego laboratorium? No i dlaczego babcia Sixtine – najprawdziwsza księżna – nie chce uznać jej jako swojej wnuczki? Złoto Azteków udzieli odpowiedzi tylko na niektóre pytania, resztę czytelnik odnajdzie w kolejnym tomie cyklu (Sixtine. Pies z mroku).

Pełna przygód i humoru akcja, w zależności od rozwoju sytuacji, jest bardziej lub mniej dynamiczna, żywiołowi bohaterowie doskonale radzą sobie z przeciwnościami losu. I choć sama kradzież jest naganna, trudno dokonać jej moralnej oceny bez znajomości treści kolejnego tomu. Na razie więc warto skupić się na pełnej przygód fabule oraz wyczynach sympatycznych bohaterów.