Recenzja książki: Pożegnaj zazdrość!
Recenzuje: Danuta Szelejewska
Zazdrość jako uczucie negatywne utrudnia prawidłowe relacje międzyludzkie. Choć każdy ją odczuwa, ważne jest, by nie rozwijać w sobie poczucia bycia gorszym. W czym tkwi sekret? Należąca do serii Kraina emocji historyjka Pożegnaj zazdrość! podaje – jak na tacy – najprostsze rozwiązanie.
Jeż Jurek mieszka niedaleko jeziora. Gdy był jedynakiem, żyło mu się spokojnie i bezpiecznie. Zawsze był w centrum zainteresowania rodziców, a mama codziennie czyściła jego kolce. Wszystko uległo zmianie w chwili urodzenia się braciszka Jasia. Dlaczego rodzice nie zwracają już na Jurka uwagi, a przynajmniej tak się mu wydaje? Jeż bardzo się denerwuje zaistniałą sytuacją, ciągle się złości, obraża, krzyczy i z całej siły trzaska drzwiami. Nakrzyczał nawet na rodziców, co nie spodobało się żabce Żanetce. Czas na dyscyplinującą rozmowę! Żanetka cierpliwie tłumaczy Jurkowi, że zazdrość wcale nie jest dobrym uczuciem. A tak w ogóle, to przecież Jurek nie ma powodu do zazdrości, bo Jaś jest tak malutki, że sam sobie nie poradzi. Nawet nie da rady wyczyścić swoich kolców, dlatego potrzebuje pomocy rodziców. Jak Żanetka ma przekonać Jurka? Czy przyjaciele zrozumieją jego uczucia? Wyjaśnienie sytuacji przyniesie korzyść bohaterom oraz czytelnikowi.
Mądra treść książeczki Pożegnaj zazdrość! pomoże przedszkolakom docenić obecność rodzeństwa, nauczy ich odpowiedzialności za brata i siostrę, zdynamizuje do udziału w pracach domowych, a także pokaże, jak ważne dla prawidłowych relacji rodzinnych jest zaufanie (propozycja również dla rodziców, by i oni przepracowali temat podczas rozmów z dzieckiem). Dobrze się stało, że nad rzeką pojawili się rodzice Jurka razem z malutkim braciszkiem. Wspólnie doszli do porozumienia, dzięki czemu jeż Jurek, który właśnie pożegnał zazdrość, nie tylko chętnie będzie pomagał w opiece nad Jasiem, ale i znajdzie czas na zabawę z przyjaciółmi. O tak! – ucieszyła się wiewiórka Wandzia, żabka Żanetka, ślimak Staś, kaczor Kamil, nawet trzymające się zawsze za ręce żółwie Trojaczki.
Skierowana do przedszkolaków kartonowa publikacja Wydawnictwa Jedność jest bardzo wartościowa. Mądry tekst Any Serny oraz Henara Íñigo (pedagog i psycholog specjalizujący się w pracy z dziećmi) wraz z bajkowymi, bogatymi w szczegóły ilustracjami Kasandry, przemówią do dzieci. Twarda okładka z błyszczącymi elementami, sztywne kartki, różnorodna pod względem barwy, kroju oraz rozmieszczenia na stronach czcionka to elementy jeszcze bardziej zachęcające do lektury. Dzięki ukrytym na kartach wspaniałej publikacji wartościom, kontakty małego czytelnika z rówieśnikami będą łatwiejsze. A to zaowocuje w dorosłym życiu.
